പൗമി

“പൗമി നീയിനി ഒരക്ഷരം മിണ്ടരുത്…….കണ്ണീൽകണ്ട ചെക്കൻമാരും ആയിട്ട് തല്ലുണ്ടാക്കിയിട്ട് നിന്ന് അധിക പ്രസംഗം നടത്തുന്നോ…

അച്ഛൻ ഇന്ന് ഇങ്ങ് വരട്ടെ നിർത്തി തരാം നിന്റെയീ അഹങ്കാരം…..”

“അത് പിന്നെ അമ്മേ…..”

പൗമി പതിയെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി….

“എന്റെ കണ്ണിൽ പൊടിയിടാനായുള്ള നിന്റെ ഒരു ന്യായങ്ങളും എനിക്ക് ഇനി കേൾക്കണ്ട……”

“അമ്മേ അതിന് അവളൊന്നും ചെയ്തില്ല….ഞങ്ങളൊന്നു പറയട്ടെ….”

“പാച്ചൂ നീ മിണ്ടരുത്….”

“തല്ലൊണ്ടാക്കിയ പെങ്ങളെ പിടിച്ചു മാറ്റുന്നതിന് പകരം ഹോക്കിസ്റ്റിക്ക് എടുത്ത് അവൾടെ കൈയ്യിൽ കൊടുത്തേക്കുന്നു……..

എന്റെ ദൈവമേ ഇങ്ങനെ രണ്ടെണ്ണം ആണല്ലോ എന്റെ വയറ്റിൽ കുരുത്തത്…..”

അതും പറഞ്ഞു തലയ്ക്ക് കൈയ്യും കൊടുത്തു ലക്ഷ്മി ഡൈനിങ് ടേബിളിനടുത്ത് കിടന്ന കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു……..

ഇടയ്ക്കിടെ അവരുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു തൂവുന്നുണ്ട്….ഒഴുകി വരുന്ന കണ്ണുനീർ തുള്ളികളെയെല്ലാം അവർ സാരി തുമ്പിനാൽ ഒപ്പിയെടുക്കുന്നുണ്ട്……

ഡൈനിങ് ടേബിളിന്റെ അടുത്തായുള്ള സ്റ്റെയർകേഴ്സിനു താഴെ കൈയ്യും കെട്ടി നിൽക്കുവാണ് പൗർണമിയെന്ന പൗമിയും പ്രണവ് എന്ന പാച്ചുവും…….