സാവിത്രി

സാവിത്രി ….. സാവിത്രി….

സാവിത്രി  തന്റെ കൺപോളകൾ വലിച്ചു തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു . പനിയുടെ കാഠിന്യം കൊണ്ടാണോ അതോഗാഡനിദ്രയിൽനിന്ന്ഉണരാൻ ,ശ്രമിച്ചതിനാലാണോ  കണ്പോളകൾക്കു  വല്ലാതെ ഘനം  വച്ചിരിക്കുന്നു . ദേഹമാസകലം വേദന , ചുട്ടു പൊള്ളുന്നത് പോലെ .ആരാണ് തന്നെ  വിളിക്കുന്നത് , വീണ്ടും അതാ വിളി വരുന്നു, സാവിത്രി ……..

ബോധാവസ്ഥയുടെയും ,അബോധാവസ്ഥയുടെയും , ഇടയിൽ നിന്ന്  , സാവിത്രി , ചോദിയ്ക്കാൻ  ശ്രമിച്ചു ,

അതോ  പിച്ചും , പേയും , പോലെ പറയാൻ  പറയാൻ

ശ്രമിച്ചു , ആരാ ,ഇതിപ്പോ എന്നെ ഇങ്ങനെ

വിളിക്കുന്നത് . എനിക്ക്  , എഴുന്നേൽക്കാൻ   സാധിക്കുന്നില്ല …

കാർത്തു….. കാർത്തു… കേൾക്കുന്നുണ്ടോ് . മുറ്റത്തു നിന്ന് ആരാ എന്നെ വിളിക്കുന്നത് , ഒന്ന് നോക്കു.

എനിക്ക് വയ്യാന്നു അറിയില്ലേ … എന്താ ഞാൻ  ഈ  പറയുന്നത്  എന്തെങ്കിലും കേൾക്കുന്നുണ്ടോ?

എനിക്കും കോവിഡ്  ആയിരിക്കും എന്ന് നിനക്കും സംശയം ഉണ്ടോ? രക്ത പരിശോധനാഫലം ഇനിയുംവന്നിട്ടില്ലലോ . തനിക്കൊരു  സഹായത്തിനുഎന്നും

പറഞ്ഞുസഹോദരൻവിദേശത്തുപോകുംമുമ്പ്ഇവിടെനിർത്തിയതാണ്,എന്ത്പ്രയോജനംഏതുസമയവും,മൊബൈലിൽകുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും .പൈസക്ക് ,ആവശ്യം വരുമ്പോ ഇളിച്ചുകാണിച്ചു വരും  , കൊടുക്കില്ല ഞൻ , അശ്രീകരം .

ഉമ്മറത്ത്  ആരായാലും  ജനലിന്റെ അരികിൽ ഒന്ന്

വരൂ ,എന്റെ  മുറിയിൽ നിന്ന് ജനല്   കാണാം ….  എഴുന്നേല്റ്റ് വരാൻ സാധിക്കുന്നില്ല , വാതിൽ  തുറന്നുനോക്കാൻ. ശബ്ദം  മനസ്സിലാവുന്നില്ല , ഇവിടെ വേറെ ആരും ഇല്ല ,  വല്ലപ്പോഴും സഹായത്തിനു വരുന്നഅച്ചുമാമൻ ( അകന്ന ബന്ധു ) എന്റെ രക്ത  പരിശോധനാഫലം വാങ്ങി വരം എന്ന് പറഞ്ഞു  പോയതാ ,ഇതുവരെകണ്ടില്ല , അതോഅച്ചുമാമനും ഭയന്ന് മാറിയോ ആവോ ……

സാവിത്രിഎന്തിനാണ്കർത്തുവിനെയും ,അച്ചുമാമനെയുശകാരിക്കുന്നത് . സാവിത്രിയുടെ മുൻപിൽഞാനുണ്ടല്ലോ . നാഴികക്ക് നാല്പതുവട്ടം എന്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ …..എന്ന് വിളിക്കുന്ന നിനക്ക് എന്നെ കാണാൻസാധിക്കുന്നില്ല? എന്ത് ,ഗുരുവായൂരപ്പനോ ,എന്നെ …. എന്റെ…. മുൻപിൽ ? ഈയൊരവസ്ഥയിൽ    

കാളിയക്കുവാൻ ഇതിപ്പോ ആരാണ് …., ഇതൊന്നും ശരിയല്ല .

സാവിത്രി , മനസ്സിലെ രോഗഭയം , വേവലാതി , എല്ലാം മാറ്റിവച്ചു വലതുഭാഗത്തേക്കു   നോക്കൂ , എന്നെ കാണാൻസാധിക്കും.

സാവിത്രി ഒരു നിമിഷം  ഭഗവാനെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ചു കട്ടിലിന്റെ വലതു  ഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി, ഞാൻ  ……എന്താണീ  കാണുന്നത്  , എന്തൊരു തേജസ്സാർന്ന രൂപം .എന്റെ കണ്ണുകൾ  കണ്ണുനീരിനാൽ   നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു  .

ഭഗവാനേ , അവിടിന്നു ശ്രീലകം  വിട്ടു എന്റ വീട്ടിലേക്കു….   

എന്നാരുപറഞ്ഞു ഞാൻ ശ്രീലകംവിട്ടു  ഇപ്പോൾ വന്നതാണെന്ന്  , ഞാൻ എന്നും നിന്റെ കൂടെയുണ്ട് , നിന്റെമാത്രമല്ല   എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും ഹൃദയത്തിൽ ഞാനുണ്ട് , പക്ഷെ …… ആരും കാണുന്നില്ല , എന്നെ അറിയാൻശ്രമിക്കുന്നുമില്ല . സ്വാർത്ഥതയും  , അഹങ്കാരവും  , വാശിയും  , വൈരാഗ്യവും , എല്ലാം ചേർന്ന് , മനുഷ്യന്റെ  കണ്ണുകൾ  മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു .

എന്നിട്ടു ഭക്തിയുടെ   പേരിൽ  ശ്രീകോവിലിന്റെ മുൻപിൽ വന്നുനിന്നു  കാട്ടുന്ന കോപ്രായങ്ങൾപലതും  , എല്ലാംകാണുന്നുണ്ട് ഞാൻ  .

അതൊക്കെപ്പോട്ടെ , സാവിത്രിക്കു എന്തുപറ്റി ? എന്താണിങ്ങനെ ഒറ്റപ്പെട്ടു  രോഗശയ്യയിൽ .

എല്ലാമറിയുന്നവൈകുണ്ഡനാഥാ …..അവിടുത്തേക്ക് അറിയാത്ത കാര്യമാണോ , ഭഗവാനേ ‌ പ്രാര്ഥിക്കാത്ത ഒരുദിവസവുമില്ല എന്റെ ജീവിതത്തിൽ  . പക്ഷെ എന്റെ ജീവനെടുക്കാൻഒരസുഖം ,കോവിടെന്നാണത്രെ

പേര് .ഞാൻ….മരിച്ചുപോകുമോഭഗവാനെ,കടുത്തപനി ,ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നു , ശ്വാസം എടുക്കാൻപ്രയാസമായിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു  , അവിടുന്ന് ഇതൊന്നും കാണുന്നില്ലേ   ,എന്നെ രക്ഷിക്കു  ഭഗവാനെ , എനിക്ക്  ജീവിക്കണം  , ഒരുപാടു കാര്യങ്ങൾ , ഇനിയുമെനിക്ക് ചെയ്യാനുണ്ട്.

സാവിത്രിക്കു മാത്രമല്ലല്ലോ  , ലോകമെമ്പാടും എത്രപേർ ഈ രോഗബാധിതരായി , എത്രപേർ മരണപ്പെട്ടു , അവർക്കെല്ലാം പലതും ചെയ്തു തീർക്കാനുണ്ടായിരുന്നു, ജീവിതത്തിൽ  . സാവിത്രി എന്തെ , ഒറ്റക്കായിപോയതുഇത്രയും വലിയൊരു തറവാട്ടിൽ , അതും എട്ടുകെട്ട് .

അച്ഛനും ,അമ്മയും ,മരിച്ചതില്പിന്നെഞാൻഒറ്റക്കായി

വിവാഹവും കഴിച്ചില്ല . നല്ലപ്രായത്തിൽ , ചോവാദോഷമായിട്ടും , പിന്നെ ഞാനായിട്ടും അത് വേണ്ടെന്നുവച്ചു . പിന്നെആരുണ്ടാവാനാ ,എനിക്ക് .എന്നാലുംഭഗവാനെ,അവിടുന്ന്വിചാരിച്ചിരുന്നെങ്കിൽഇങ്ങനെഒരുപാർച്ചവ്യാധിഈലോകത്തിൽനിന്നുഒഴിവാക്കാമായിരുന്നില്ലേ .

അതിപ്പോ ഈ രോഗമെന്നല്ല ഒന്നുംതന്നെ ഞാനായിട്ട് വരുത്തുന്നതല്ലലോ . എല്ലാംമനുഷ്യരുടെ അനാവശ്യമായ

ജീവിതരീതികൾ കാരണം വന്നുഭവിക്കുന്നതല്ലേ ? ഭൂമിയുടെ താളം തെറ്റിക്കുന്ന രീതിയിൽ ജീവിച്ചു സ്വയം  വരുത്തിവെക്കുന്ന വിനകളാണ്  എല്ലാം.

സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങൾ സാധിച്ചെടുക്കാൻ എല്ലാവരും ഇവിടെയുണ്ട് ,അച്ചുമാമൻ , കാർത്തു . ഇപ്പൊ എനിക്കൊരുആവശ്യം വന്നപ്പോ ആരുമില്ല …..

സാവിത്രി പിറുപിറുത്തു  .

ആവട്ടെ  , സാവിത്രിക്കൊരു സഹോദരനുണ്ടല്ലോ  എവിടെ ?

അവൻ വിദേശത്താണ് .

അപ്പോൾ സഹോദരഭാര്യയും  , മക്കളുമോ ?

ഓ……. അവർ സ്വന്തം കാര്യംനോക്കി  മാറി താമസിക്കുകയല്ലേ ..

ആണോ.  അതോ മറ്റൊരു മാർഗമില്ലാതെ , മാറേണ്ടിവന്നതോ . സാവിത്രി , ഒന്നാലോചിച്ചു നോക്കൂ?

നിന്റെ സഹോദരഭാര്യ , അയ്യിട്ടിവിടെ വന്നതില്പിന്നെ നിന്റെ , കുത്തുവർത്തമാനങ്ങളും , കൂർത്തനോട്ടങ്ങളുമില്ലാതെ  , ഒരു ദിവസവും അവർക്കുണ്ടായിട്ടില്ല. നിന്റെ , മാതാപിതാക്കളും , നിന്റെഭാഷയിലാവരോട്  സംസാരിച്ചു . മരുമകളെയും , കൊച്ചുമക്കളെയും , സ്‌നേഹിക്കാൻ  അവരെ , ഒരിക്കലുംസമ്മതിച്ചില്ല . അവരുടെ സമ്പാദ്യവും , ഈ  , വലിയ വീടും , നീസ്വന്തമാക്കി .

എല്ലാ ഭാരവും  തന്റെ ,വരുമാനത്തിലൊതുക്കാൻ പാടുപെട്ട , സഹോദരനെക്കുറിച്ചു , ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും  , ഓർത്തിട്ടുണ്ടോ ….?

മറ്റൊരു നിവൃത്തി ഇല്ലാതെ അയ്യാൾ , വിദേശത്തു  ജോലിക്കു പോകേണ്ടിവന്നു. ഭാര്യയും , മക്കളും, വാടകവീട്ടിലും, ഈ വലിയ  വീട്ടിൽ സാവിത്രി , ഒറ്റക്കും.

അതുപിന്നെ പെണ്മക്കൾക്കല്ലേ, തറവാട്. ഇന്നലെ വന്നു കയറിയവൾക്കെന്തു  അവകാശമാണുള്ളത് ?

കഷ്ടം , ഒരു അധ്യാപികയും , വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനത്തിന്റെ , നേതൃത്വവും   വഹിക്കുന്ന , സാവിത്രി , ഇങ്ങനെത്തന്നെ സംസാരിക്കണം. മാതാപിതാക്കൾ , എല്ലാ മക്കളെയും ഒരുപോലെ കാണണം . സഹോദരങ്ങൾക്കെല്ലാം , സ്വത്തിനാവകാശം ഒരുപോലെയാണ്. അതൊക്കെപ്പോട്ടെ  , ഇപ്പോൾ  നീയനുഭവിക്കുന്നതു  , സ്വന്തം കർമഫലം  ആണെന്ന്തോന്നുന്നുണ്ടോ ?

ഞാൻ…. , എന്റെ  , എന്ത്  കര്മഫലമാണിത് ഭഗവാനെ അവിടുത്തെ നാമം ജപിക്കാത്ത ഒരു ദിവസവുമില്ല  എനിക്ക്.

എന്താണ്  സാവിത്രിയുടെ  ഇതുവരെയുള്ള  ജീവിതത്തിൽ നല്ല കർമം ചെയ്തതു . ഒരു ഭിക്ഷക്കാരന്  പോലും ഒരുനേരത്തെ ആഹാരം കൊടുത്തിട്ടുണ്ടോ ? ഉയർന്ന ജാതിയും , ആഢ്യത്വവും  മനസ്സിൽ വെച്ചല്ലാതെ  പെരുമാറാറുണ്ടോ ? ഒരു അദ്ധ്യാപിക എന്ന നിലയിൽ  എത്ര കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മനസ്സ്  വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് . ഉയർന്നശതമാനം പഠനത്തിൽ വാങ്ങുന്നവരുടെ മുൻപിൽ വച്ച്

താഴ്ന്ന ശതമാനംലഭിച്ചവരെഅപമാനിക്കുക ,കഠിന

ശിക്ഷകളിലൂടെ  അവരിൽ എന്ത് കഴിവുണ്ടെന്ന്മനസ്സിലാക്കാതെ ആത്മവിശ്വാസം തല്ലിക്കെടുത്തുക .ഒരുഅദ്ധ്യാപിക കുട്ടികളിൽ ആത്മവിശ്വാസം  വളർത്തുകയല്ലേ വേണ്ടത്.

പുറംപണിക്കു  വന്നിരുന്ന ചിരുതയുടെ മകൻ ,പത്താംതരത്തിൽ ഉയർന്ന ശതമാനം വാങ്ങി ജയിച്ചതും, തുടർന്നുള്ള വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു , സാമ്പത്തികസഹായം , ചോദിച്ചപ്പോൾ  സാവിത്രി എന്താണ്  പറഞ്ഞതവനോട് , പുലയൻ ഇത്രയും  പഠിച്ചാൽ മതി എന്ന്.

സാവിത്രിയുടെ മനസ്സിൽ പലതും തെളിഞ്ഞു വന്നു .പുലയൻ ,പഠിച്ചു വലിയവാകണ്ട എന്നുള്ള തോന്നലിൽസഹായിക്കാത്തതും ,

തളർന്നുകിടക്കുന്ന ചിരുതയെ ,

പോറ്റാൻ  അവന് കൂലിപ്പണിക്ക്  പോകേണ്ടിവന്നതും ,

അങ്ങനെ പലതും .

ഞാൻ ….. സാവിത്രിക്കു വാക്കുകൾ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങി. ഓർമകൾ പുറകോട്ടു പോയി . ഒന്നും

വേണ്ടിയിരുന്നില്ല  , വാശിയും , വൈരാഗ്യവും , എന്തിനായിരുന്നു എല്ലാം.   

സാവിത്രി  , എന്താണ്  ഒന്നും പറയാനില്ലേ  ?

ഒന്നും പറയാൻ നാവു പൊന്തുന്നില്ല. വൈകുണ്ഠനാഥ  ….

മനസ്സിൽ ദയനീയമായി  വിളിച്ചു, സാവിത്രി . ഞാൻ  തീരെ അവശനിലയിലായിരുന്നു ഭഗവാനെ ….. എന്നെരക്ഷിക്കൂ.

കർമഫലം , അതനുഭവിച്ചേ  മതിയാവു  സാവിത്രി.

മനുഷ്യരുടെ, അവസ്ഥയാണിത് , ഉള്ളിലുള്ള  ഈശ്വര  ചൈതന്യം , ഒരിക്കലും കാണില്ല . ഒരു വിഷമഘട്ടം , അതല്ലെങ്കിൽ  മരണചിന്ത വരുമ്പഴോ , മാത്രമാണ്  ഒരു തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാവുന്നത് . എന്നെ മറന്നു ജീവിച്ചിട്ട്പിന്നെ

ഞാനെന്തു  ചെയ്യാൻ .ഒരു നന്മ  ചെയ്യുമ്പോ , എത്രചെറുതാണെങ്കിലും ഒരു സഹായം  ചെയ്യുമ്പോ , ഒരുവാക്കിലൂടെ എങ്കിലും മറ്റുള്ളവർക്ക് , സന്തോഷം നൽകുമ്പോൾ ,ആരുടേയും ,മനസ്സ്  , മനപ്പൂർവംവേദനിപ്പിക്കാതെയിരിക്കുമ്പോൾ അവിടെ എല്ലാം ഞാനുണ്ട് . എന്റെ  നാമങ്ങൾ , എപ്പോഴും പറയുകയും , തിന്മമാത്രം ചെയ്യുകയും , ചെയ്തിട്ട് എന്ത് കാര്യം?

ഈ പറഞ്ഞതിലേതെങ്കിലും സാവിത്രി ചെതിട്ടുണ്ടോ ?അഹന്തയുടെയും , അഹങ്കാരത്തിന്റെയും , ഭാഷയിൽ

അല്ലാതെ  എപ്പോളെങ്കിലും സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടോ ?  ഇപ്പൊ സാവിത്രിയെ ഇഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന  ആരെങ്കിലും

അടുത്ത്   വന്നു , വെള്ളം കുടിക്കാൻ തന്നാൽ , ഞാൻ സാവിത്രിയെ രക്ഷിക്കാം ….. ഓർത്തു നോക്ക് …. ആരാണ്വരൻ പോകുന്നത് .

കാർത്തു  വരും , ഇവിടുത്തെ ജോലിയില്ലാതെ പറ്റില്ല

അവൾക്ക് . മൊബൈലിൽ   വിളിച്ചു . കാർത്തു നീ  ഉടനെ  ഇവിടം വരെ വരണം . ഒരു നിമിഷത്തെ നിശ്ശബ്ദതക്കുശേഷം , അങ്ങേത്തലക്കൽ നിന്ന്  മറുപടി , ഇല്ല കൊച്ചമ്മ,കൊറോണ ടെസ്റ്റിന്റെ റിസൾട്ട് വന്നോ ?ഇനിയിപ്പോ,അതെങ്ങാനുംആണെങ്കിൽ  എനിക്കും പകരും.

സാവിത്രി പലരെയും  വിളിച്ചു. അച്ചുമാമ, ബന്ധുക്കൾ ,സുഹൃത്തുക്കൾ , പരിചയക്കാർ , അവസാനം , സഹോദരന്റെ  ഭാര്യയെയും. എല്ലാവരുടെയും , മറുപടി   ഒന്നുതന്നെ , പകർച്ചവ്യാധിയാണ്  , വന്നാൽ  തങ്ങൾക്കും

പകരും . സാവിത്രി , നിസ്സഹായയായി   വിളിച്ചു

വൈകുണ്ഠനാഥ ……. , ഭഗവാന്റെ  മുഖത്ത്  ഒരു പുഞ്ചിരിമാത്രം!

ഇനി എന്ത് ചെയ്യും സാവിത്രി ? ഉയർന്ന ജാതിയും, സമ്പത്തും , ആഢ്യത്തവും , എല്ലാം ചില സമയങ്ങളിൽനിഷ്പ്രഭമായിപ്പോകും . എല്ലാം വെറും മായ  മാത്രം  .യഥാർത്ഥ മനുഷ്യനായി , നന്മയും,സത്യവും, സ്നേഹവുംജീവിതത്തിൽ , പരിപാലിച്ചാൽ മാത്രമേ നമുക്ക് ജീവിത വിജയവും , മുക്തിയും ,മോക്ഷവും, ഉണ്ടാവുകയുള്ളു.   

ഭഗവാനെ…… എനിക്കു ഒരു അവസരംകൂടി  തരു .

എനിക്കെന്റെ  ചെയ്തുപോയ  തെറ്റുകൾ , തിരുത്തണം .ഇനിയുള്ളകാലം  , സത്കർമങ്ങൾ  ചെയ്തു , നല്ലപ്രവർത്തികളിലൂടെ , അവിടുത്തെ ചൈതന്യം എല്ലാവരിലും , എത്തിക്കണം . എന്റെ ഈ വാക്കുകൾമരണഭയത്താൽ പറഞ്ഞതല്ല .

ശരി …….. അങ്ങനെയാവട്ടെ .

ശാന്താകാരം  ഭുജഗ ശയനം , പദ്മനാഭം സുരേശം

വിശ്വകാരം ഗഗന സാദൃശ്യം , മേഘാവർണം ശുഭാംഗം ,ലക്ഷ്മീകാന്തം കമല നയനം , യോഗിഹൃദ്ധ്യാനഗമ്യം ,വന്ദേവിഷ്ണും ഭാവഭയഹരം , സർവ ലോകൈകനാഥം .

സാവിത്രി  ജപിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു .

സാവിത്രി …… സാവിത്രി …… , ഒന്നെഴുന്നേൽക്കു ,

എന്താണ്  കുട്ടി, പിറുപിറുക്കുന്നതു , ഉച്ചമയക്കം   

അധികമായിട്ടാണിതെല്ലാം. അച്ചുമാമ ജനലിന്റെ

അരികിൽ വന്നു നിന്ന് പറഞ്ഞു , നിന്റെ ടെസ്റ്റിന്റെ

റിസൾട്ട്  വന്നു . നിനക്ക്  കോവിഡ് അല്ലാ ….

ജ്വരത്തിനു  മരുന്നും വാങ്ങിയിട്ടുണ്ട് .

സാവിത്രി പാതിമയക്കത്തിൽ എല്ലാം കേൾക്കുന്നുണ്ട്  .

പക്ഷെ …… എവിടെ വൈകുണ്ഠനാഥൻ ?

സാവിത്രി , പിന്നെയും, പിന്നെയും, തിരഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു…………………………….

സാവിത്രി എന്ന എന്റെ സാങ്കല്പിക കഥാപാത്രം

സ്വാർത്ഥ സ്വഭാവമാണെങ്കിലും  , വൈകുണ്ഠനാഥന്റെ കടുത്ത ഭക്തയാണ് . രോഗഭയവും , മരണഭയവും,കൂടിയപ്പോൾ  , വൈകുണ്ഠനാഥൻ , തന്റെ  അടുത്തുവന്നു

ഇതുവരെയുള്ള ജീവിതത്തിൽ ചെയ്ത തെറ്റായ കർമങ്ങൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി , സത്കർമ്മമാണ്  മനുഷ്യരാശിയുടെധർമ്മം , എന്ന് പറയുന്നതായിട്ടും  തോന്നുന്നു.

യാതാർത്ഥ ജീവിതത്തിൽ  ഇങ്ങനെയൊരനുഭവം ?

അറിയില്ല ….  , എന്നാലും .. എപ്പോഴെങ്കിലും ചില

വിചാരങ്ങൾ , ചില തിരുത്തലുകൾ ആകാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നാറില്ലേ ??

വായനക്കാരുടെ  ഇഷ്ടത്തിനു വിടുന്നു.

പ്രിയ