മാംഗ്യല്യം തന്തുനാനേന – 17

പപ്പയെയും അമ്മേയെയും രാവിലെ തന്നെ ഇവിടെ കണ്ടതും അവൻ തിരികെ റൂമിലേക്ക് കയറി.. ഒപ്പം നച്ചുവും..

വിഗ്നേഷ് : ഇതെന്താ ഇവര് രാവിലെ ഒരു വിസിറ്റ്..

നച്ചു : ഷർട്ടും എടുത്തിട്ട് വാ.. നോക്കാം..

അവനൊന്ന് മൂളി. എന്നിട്ട് തിരിഞ്ഞു കബോർഡ് തുറന്നു.. അപ്പോഴാണ് നച്ചു അവന്റെ പിന്നിൽ വലതു ചുമലിന് താഴെയായി പച്ചകുത്തിയത് ശ്രദ്ധിച്ചത്… പണ്ടേ ഇത് കാണുന്നതും അടിക്കുന്നതും ആയുള്ള പിള്ളേരോട് ഭയങ്കര ആരാധനയും ഇഷ്ടവുമൊക്കെയാണ്..അവൾ പറഞ്ഞു..

നച്ചു : ടോ ഒരു മിനിറ്റ്..

അവൻ എന്താ എന്നും പറഞ്ഞു തിരിയാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോളെക്കും നച്ചുവിന്റെ ഇടതു കൈവിരലുകൾ അവന്റെ ചുമലിൽ തൊട്ടിരുന്നു.. വിഗ്നേഷ് തല ചെരിച്ചു തോളിനു സൈഡിലൂടെ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കം താൻ പച്ചകുത്തിയ ശിവലിംഗം കണ്ടിട്ടാണ് എന്നവന് മനസിലായി…അവൻ പുഞ്ചിരിയോടെ നിന്നു. അവൾ അതിൽ ഒന്ന് തലോടി.. അവന്റെ ചുണ്ടിലെ ചിരി മാഞ്ഞു അറിയാതെ അവൻ കണ്ണുകൾ ഇറുകെ പൂട്ടി..നച്ചു അവനോട് ചോദിച്ചു..

നച്ചു : ശോ ഞാനിതു ഇത് വരെ കണ്ടില്ലലോ.. അല്ല മനുഷ്യ ഇത് കുത്തുമ്പോ
വേദനിക്കുവോ..

അവനൊന്നും മിണ്ടുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട നച്ചു അവന്റെ പുറത്തു ഒരടി കൊടുത്തു.. വിഗ്നേഷ് ഒന്ന് ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു ..

വിഗ്നേഷ് : ആഹ്.. എന്താടി കോപ്പേ.. അടിച്ചു കൊല്ലുമോ നീ..

നച്ചു : ഞാൻ ചോദിച്ചത് ഇയാള് കേട്ടില്ലേ..

വിഗ്നേഷ് : ഓ കേട്ടു..

നച്ചു : എന്ന പറയ്..വേദനിക്കുമോ…

വിഗ്നേഷ് ഷർട്ട് ഇട്ടുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

വിഗ്നേഷ് : വേദനിക്കും… നല്ല വേദനയാണ്… പിന്നെ നീ കാണാത്തതു എന്റെ കുറ്റം അല്ലാലോ.. ഇനി മുതൽ നിനക്ക് കാണാൻ വേണ്ടി ഞാൻ എപ്പോഴും തുണിയില്ലാതെ നടക്കാം.. മതിയോ..

നച്ചു : വൃത്തികെട്ടവൻ… പോടാ മരപ്പട്ടി..

“ഡി.”.. എന്നും പറഞ്ഞവളെ പിടിക്കാൻ വേണ്ടി അവൻ വന്നതും അവളിറങ്ങി താഴേക്ക് ഓടി..അവനു ചിരി വന്നു..

“എന്റെ ഭഗവാനെ ഇതിനെ ഞാൻ ലൈഫ് ലോങ്ങ് എങ്ങനെ സഹിക്കും..”

പെട്ടെന്നാണ് താൻ പറഞ്ഞത് എന്താണെന്നു അവൻ ഒന്നൂടെ ഓർത്തത്..

“ലൈഫ് ലോങ്ങ്… നച്ചൂനെ എന്നാണ് താൻ പറഞ്ഞത്… ചെ എന്തൊക്കെയാ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടുന്നത് ഞാൻ… നോ വിനോ നിർത്തിയേക്ക് ഒക്കെ.. കുറച്ചു കൂടുന്നുണ്ടു നിനക്ക്…എങ്ങനെ കൂടാതെ ഇരിക്കും ആറ്റംബോംബിന് അണുബോംബിൽ ഉണ്ടായ പോലെയുള്ള ഈ പെണ്ണിന്റെ കൂടെയല്ലേ താമസം.. വഴിതെറ്റി പോവാതെ ഇരുന്നാൽ മതി.. ”

അവൻ സ്വയം പറഞ്ഞു കൊണ്ട് താഴേക്ക് ചെന്നു.. അവിടെ കയ്യുടെ പ്ലാസ്റ്റർ എടുക്കേണ്ട ദിവസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചയിലാണ് എല്ലാരും…ഒരാഴ്ച്ച കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ കയ്യുടെ പ്ലാസ്റ്റർ എടുക്കാം എന്നാണ് പറഞ്ഞത്… അവനെ കണ്ടതും നരേഷ് പറഞ്ഞു..

നരേഷ് : അതെ പ്ലാസ്റ്റർ ഒക്കെ ഇളക്കിയിട്ട് രണ്ടാളും ഒരു യാത്ര പോകാൻ ഒരുങ്ങിക്കോ.. ബാംഗ്ലൂർക്ക്..

വിഗ്നേഷ് : എന്താടാ കാര്യം..

നരേഷ്‌ : ഹേയ് ഒരു ബിസിനെസ്സ് ആവശ്യം ആണെന്ന നിന്റെ പപ്പാ പറഞ്ഞത്…

രാഘവ് : പോകുമ്പോ മോളെകൂടി കൂട്ടിക്കോ.. ബാംഗ്ലൂരിലെ നമ്മുടെ ഓഫിസും ഫ്ലാറ്റും ഒന്നും മോള് കണ്ടിട്ടില്ലാലോ.. ഇനി ഒക്കെ എല്ലാം അവളും കണ്ടറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടേ..

നച്ചു പതിയെ ഗീതികയോട് ചേർന്ന് നിന്നു..

നച്ചു : പണി പാളി… ഇത് ഉദ്ദേശം മറ്റേതാ..

ഗീതു : ഏത്…

നച്ചു : ഹണിമൂൺ..

ഗീതികയ്ക്ക് ചിരി വന്നു.. അടുത്ത് നിന്ന് അവൾ പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ട വിഗ്നേഷിനും കാര്യം മനസിലായി.. അവൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി.. അവൾ കണ്ണുകളാൽ പോകാൻ പറ്റില്ല എന്ന് പറയാൻ കാണിച്ചു..

വിഗ്നേഷ് : അല്ല നച്ചൂന് വയ്യാതെ ഇരിക്കുവല്ലേ ഇപ്പൊ ഈ യാത്ര വേണോ.. പിന്നെ ഒഴിവാക്കാൻ പറ്റില്ല എങ്കിൽ ഞാൻ പോയാൽ പോരെ..

രാഘവ് : പറ്റില്ല.. അവളെയും കൊണ്ട് പോകണം… ഇത് എന്റെ തീരുമാനം അല്ല ഞങ്ങൾ എല്ലാരും കൂടി എടുത്തതാണ്..

“നാശം പിടിക്കാൻ.. അല്ലെൽത്തന്നെ പലപ്പോഴും ഈ കുരിപ്പിന്റെ കൂടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ സ്വന്തം കൺട്രോൾ പിടിച്ചാൽ കിട്ടാത്ത സൂപ്പർഫാസ്റ്റ് പോലെ ഓടുവാ ഇപ്പൊ അതിന്റെ ഇടയ്ക്കാണ് ഈ ചട്ടമ്പിക്ക് ഒപ്പം രണ്ടാഴ്ച… ഇവളുടെ കയ്യിലിരുപ്പിന് ഞാൻ എന്തൊക്കെ കാണിച്ചുകൂട്ടേണ്ടി വരുമോ ആവോ.. പെട്ടല്ലോ ഭഗവാനെ..”

വിഗ്നേഷ് ആലോചനയോടെ അവളെ നോക്കി.. ഇവിടെ ചട്ടമ്പിയും സെയിം ചിന്തയിലായിരുന്നു..

“മുരുകാ.. വെള്ളരിക്കയോടൊപ്പം രണ്ടാഴ്ചയോ… ചത്തത് തന്നെ ഞാൻ.. പണ്ടാരടങ്ങാൻ എങ്ങനെയാ രക്ഷപ്പെടുക ഇതിൽ നിന്നും.. ന്റെ മുരുകാ”…..

നച്ചു നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് മേൽപ്പോട്ട് നോക്കി യാത്ര ഒഴിവാക്കാൻ പഠിച്ച പണി പതിനെട്ടും രണ്ടാളും പയറ്റി എങ്കിലും അതെല്ലാം അതിമനോഹരമായി പൊട്ടി പാളീസായി.. ഒടുവിൽ നിരുപാധികം രണ്ടും അവരുടെ തീരുമാനത്തിന് മുന്നിൽ കീഴടങ്ങി.. വിഗ്നേഷ് ആലോചനയോടെ മുറിയിൽ വന്നിരിക്കുന്ന കണ്ടു നച്ചുവും അവനെതിരെ വന്നിരുന്നു.. അവൻ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ എന്താ എന്ന് കണ്ണാൽ ചോദിച്ചു..

വിഗ്നേഷ് : മെഹ്റു.. നിനക്ക് ആക്സിഡന്റ് ആയ ശേഷം ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചിട്ടില്ല.. ഒരു മെസേജ് പോലും അവളും അയച്ചിട്ടില്ല… അന്നത്തെ എന്റെ ടെൻഷനിൽ അവളുടെ പിണക്കമോ വാശിയോ ദേഷ്യമോ ഞാൻ കാര്യമാക്കിയില്ല.. മുന്നിൽ നീ മാത്രമേ ഉണ്ടായുള്ളൂ..

നച്ചുവിന്റെ മുഖം വല്ലാതെയായി.. എങ്കിലും ചെറു ചിരിയോടെ അവൾ പറഞ്ഞു

നച്ചു : എന്നെക്കാരണം നിങ്ങള്…. സോറി… താൻ മെഹ്‌റൂനെ വിളിക്ക്.. ഞാൻ താഴേക്ക് പോവാ..

അതും പറഞ്ഞു നച്ചു എഴുന്നേറ്റതും അവൻ പറഞ്ഞു

വിഗ്നേഷ് : നീയിത് എങ്ങോട്ടാ ഓടുന്നെ.. മെഹ്‌റൂനെ ഞാൻ പിന്നെ വിളിച്ചോളാം..

നച്ചു : പിന്നെ അല്ല ഇപ്പൊ വിളിക്കണം.. ടോ പോയി വിളിക്ക്..

അവൾ പിന്നെ നിന്നില്ല ഇറങ്ങി മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് നടന്നു… അവനെന്തോ ഉള്ളിൽ ഒരു നൊമ്പരം തോന്നി.. ഫോൺ എടുത്തു മെഹ്‌റിന്റെ നമ്പറിലേക്ക് കോൾ ചെയ്യുമ്പോൾ അവനറിയാമായിരുന്നു ഒരു വല്യ ഉടക്ക് അവൾ ഉണ്ടാക്കും എന്ന്.. അത് കരുതിതന്നെയാണ് വിളിച്ചതും… പക്ഷെ അവൾ ഫോൺ എടുക്കുന്നതിനു പകരം കട്ട് ചെയ്യുകയാണ് ചെയ്തത്..അവൻ അവൾക്ക് വാട്ട്സ്ആപ്പിൽ സോറി എന്നും പറഞ്ഞു മെസ്സേജ് ഇട്ടു..

മെസ്സേജ് അയച്ചത് നീല വര ആയി കണ്ടിട്ടും അവളുടെ റിപ്ലൈ വന്നില്ല.. അവൾ കലിപ്പിൽ ആണെന്ന് വിഗ്നെഷിനു മനസിലായി. നേരിട്ട് കാണുമ്പോ ആവട്ടെ എന്ന് കരുതി അവൻ ഫോൺ കട്ടിലിൽ ഇട്ടുകൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു പുറത്തേക്ക് വന്നു.. നച്ചു കൈ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് ഗീതുവിന്റെ മുറിയിൽ കയറി ഫ്രഷ് ആയി ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ മാറി സ്റ്റെപ്പ് കയറി വരുന്നുണ്ട്… മുറിക്ക് പുറത്തു നിൽക്കുന്ന അവനെക്കണ്ടു നച്ചു ചോദിച്ചു..

നച്ചു : വിളിച്ചോ..

വിഗ്നേഷ് : മ്മ്മ്

നച്ചു : പ്രോബ്ലം സോൾവ് ആക്കിയോ..

വിഗ്നേഷ് : ആ..ഉവ്വ്..

അവൾ ചിരിയോടെ അകത്തേക്ക് പോയി.. എന്തോ ഉണ്ടായത് പറഞ്ഞു അവളെ വീണ്ടും വിഷമിപ്പിക്കാൻ തോന്നിയില്ല അവന്.. തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ നച്ചു ഇടതു കയ്യാൽ മുടി ഒരു വശത്തേക്ക് ഇട്ടു ഈറൻ മാറ്റി ഉടക്കെടുക്കുകയാണ്… വലതു വശത്തേക്ക് അവൾക്ക് നേരെ പറ്റുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട്… വിഗ്നേഷ് അവൾക്ക് അരികിലായി പിന്നിൽ വന്നു നിന്ന് കൊണ്ട് അവന്റെ വലതു കയ് അവളുടെ മുടിയിലേക്ക് കടത്തി..നച്ചു ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു അവനെ നോക്കി..

അവൻ അവളെ ചിരിയോടെ പിടിച്ചു തിരിച്ചു നിർത്തിക്കൊണ്ട് മുടി നേരെയാക്കി കൊടുത്തിട്ട് മാറി നിന്നു.. നച്ചുവിന് ഒരിക്കൽ കൂടി അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാനുള്ള ധൈര്യം വന്നില്ല.. കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നുകൊണ്ട് അവൾ ഇടതു കൈയിലെ ചൂണ്ടുവിരലും മോതിരവിരലും കൊണ്ട് സിന്ദൂരച്ചെപ്പിൽ നിന്നും സിന്ദൂരം എടുത്തു… അവൻ നോക്കി നിൽക്കെ അവളത് നെറുകയിലേക്ക് തൊട്ടു..വിഗ്നേഷ് പെട്ടെന്നു നോട്ടം പിൻവലിച്ചു ടവ്വലുമായി ബാത്റൂമിലേക്ക് കയറി.. പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ പലപ്പോഴും നച്ചൂന് ഇത്പോലെ അവനുമുന്നിൽ പെട്ട് പോകേണ്ട അവസ്‌ഥ ഉണ്ടായി..

ആഗ്രഹിക്കാൻ പാടില്ല എന്ന തിരിച്ചറിവ് നന്നായി ഉള്ളതുകൊണ്ടാവണം നച്ചുവും വിഗ്നേഷും മാക്സിമം രണ്ടാളും ഒരുമിച്ചു ആവാതെ എപ്പോഴും വീട്ടുകാർക്കിടയിൽ നിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.. കയ്യുടെ പ്ലാസ്റ്റർ എടുക്കാൻ നച്ചു നരേഷിനൊപ്പം ആണ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയത്.. പ്ലാസ്റ്റർ ഇളക്കി വീട്ടിൽ വരുമ്പോൾ ബാംഗ്ലൂർക്ക് പോകാനുള്ള സാധങ്ങൾ റെഡി ആക്കി വെക്കുന്ന തിരക്കിൽ ആയിരുന്നു വിഗ്നേഷ്..അവളെ കണ്ടതും അവൻ പറഞ്ഞു..

വിഗ്നേഷ് : ടോ തന്റെ സാധങ്ങൾ ഗീതുനെ കൊണ്ട് എടുത്തു വെപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.. ഇനി എന്തേലും ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്ക്.. നാളെ വൈകിട്ട് നമ്മൾ പോകും..

നച്ചു : തനിക്ക് വിഷമം ഒന്നുമില്ലേ .

വിഗ്നേഷ് : എന്തിന്…

നച്ചു : മെഹ്റു ഇല്ലാതെ എനിക്കൊപ്പം ഇങ്ങനെ…

അവൻ അവളെ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി..

വിഗ്നേഷ് : മെഹ്റു എന്നെ ബാധിക്കുന്ന കാര്യമാണ്.. താൻ ഇനീം അതിന്റെ കാര്യത്തിൽ തല പുകയ്ക്കണ്ട.. കേട്ടല്ലോ..

അവൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല

വിഗ്നേഷ് : അല്ല കൈ വേദനയുണ്ടോ..

നച്ചു : ഇല്ല പിന്നെ എന്തോ ഒരു ബുദ്ധിമുട്ട്

വിഗ്നേഷ് അവളുടെ വലതു കൈ പിടിച്ചു നോക്കി

വിഗ്നേഷ് : പ്ലാസ്റ്റർ കിടന്നതല്ലേ അതിന്റെ അസ്വസ്ഥത ആണ്.. സാരമില്ല.. മാറിക്കോളും

അവൻ കൈവിട്ടു… പാക്കിങ് ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഫ്രീ ആയപ്പോൾ വിഗ്നേഷ് ഫോൺ എടുത്തു മെഹ്‌റിനെ വിളിച്ചു.. അവൾ ഫോൺ എടുത്തില്ല.. പതിവ് സ്ഥലങ്ങളിലോ കോളേജിലോ അവൾ വരാത്തത് കൊണ്ട് കാണുന്നത് നടന്നില്ലായിരുന്നു.. വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാനും പറ്റില്ല…വിഗ്നേഷ് നാളത്തെ യാത്രയെ കുറിച്ച് അവൾക്ക് മെസേജ് ഇട്ടു. പിറ്റേന്ന് അവൻ നോക്കുമ്പോഴും അവൾ ആ മെസ്സേജ് കണ്ടിരുന്നില്ല… വൈകിട്ട് വീട്ടിൽ നിന്നും യാത്ര പുറപ്പെടാനായി ഇറങ്ങുമ്പോൾ വിഗ്നേഷിന്റെ ഫോൺ ബെല്ലടിച്ചു.. നച്ചൂനോടും മറ്റും താഴേക്ക് പോയി കാറിൽ കയറാൻ പറഞ്ഞു അവൻ ഫോൺ എടുത്തു നോക്കി…

മെഹ്റു കോളിംഗ്…..

അവൻ ഫോൺ എടുത്തു ചെവിയോട് ചേർത്തു

വിഗ്നേഷ് : ഹലോ മെഹ്റു..

മെഹ്റു : ഓഹ് അപ്പോ മറന്നിട്ടില്ല നീയെന്നെ

വിഗ്നേഷ് : അങ്ങനെ മറക്കാൻ പറ്റുമോ

മെഹ്റു : അല്ല എങ്ങോട്ടോ പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ

വിഗ്നേഷ് : ആ ബാംഗ്ലൂർ വരെ.. ഒരു ബിസിനിസ്സ് ആവശ്യം. പപ്പയ്ക്ക് വയ്യല്ലോ..

മെഹ്റു : സമ്മതിച്ചു… അതിനു അവൾ എന്തിനാ.. നീ പോയാൽ പോരെ .

വിഗ്നേഷ് : ഇത് ഞങ്ങൾ എല്ലാരോടും പറഞ്ഞതാണ്.. ബട്ട് ആരും കേട്ടില്ല.. പപ്പയുടെ ഒക്കെ മുന്നിൽ ഇനി എല്ലാറ്റിന്റെയും അവകാശി നച്ചു ആണ്.. അപ്പൊ എല്ലാം അവൾ കണ്ടിരിക്കണം എന്ന് നിർബന്ധം..അതാ ഒരുമിച്ചു പോകുന്നത്..

മെഹ്റു : വേണ്ട അങ്ങനെ പോണ്ട..

വിഗ്നേഷ് : ഹാ വാശി പിടിക്കല്ലേ മെഹ്റു.. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ.. പോകാതെ പറ്റില്ല.. പപ്പ വിളി തുടങ്ങി..

മെഹ്റു : അവൾക്കൊപ്പം നീ തനിച്ചു…. എനിക്ക് പറ്റില്ല അത് സഹിക്കാൻ..

വിഗ്നേഷ് : പിന്നെ ഞാനെന്ത് വേണം..
എന്നെയൊന്ന് മനസിലാക്കിക്കൂടെ നിനക്ക്..അപ്പൊ നിനക്ക് എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ

മെഹ്റു : ശരി വിശ്വസിക്കുന്നു നീ എന്നോട് കള്ളം കാണിക്കില്ല എന്ന വിശ്വാസത്തിൽ സമ്മതിക്കുന്നു പോയിട്ട് വാ നീ.. ബട്ട് വിച്ചു എനിക്ക് നൽകിയ വാക്ക് തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് എപ്പോൾ എങ്കിലും നിന്റെ മനസ്സ് അവളെ മോഹിച്ചാൽ നീ പറയുന്നത് കേൾക്കാതെ നിന്റെ ശരീരം അവളുടെ ശരീരത്തെ സ്പർശിച്ചാൽ പിന്നെ നമ്മൾ ഇല്ല… അതോർത്തോ നീ..

വിഗ്നേഷ് എന്തേലും പറയും മുൻപ് ഫോൺ കട്ട് ആയി.. അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സോടെ അവൻ വന്നു കാറിലേക്ക് കയറി.. എയർപോട്ടിൽ ഇറങ്ങി എല്ലാരോടും യാത്ര പറഞ്ഞു അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്തെ തെളിച്ചക്കുറവ് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.. എങ്കിലും ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല നച്ചു…പക്ഷെ അവന്റെ മൗനവും തന്നോട് കാണിക്കുന്ന അകലവും അവൾക്ക് മനസിലാക്കി കൊടുത്തു മെഹ്റുവിനു ഈ യാത്ര ഇഷ്ടമല്ലെന്ന്…

ബാംഗ്ലൂരിൽ ഫ്‌ളൈറ്റ് ഇറങ്ങി പുറത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ ഓഫിസ് സ്റ്റാഫ് ആയാ ഗിരിധർ പുറത്തു കാത്തു നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു.. അവന് നച്ചൂനെ പരിചയപ്പെടുത്തി കൊടുത്തു കൊണ്ട് അവർ അവൻ കൊണ്ട് വന്ന കമ്പനി കാറിലേക്ക് കയറി.. കാർ അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് വിട്ടു ഗിരിധർ..നാലാം നിലയിലേക്ക് പോകാനായി ലിഫ്റ്റിൽ കയറുമ്പോൾ എന്ത് ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും വിളിച്ചാൽ മതിയെന്ന് പറഞ്ഞു കാർ ചാവി വിഗ്നേഷിനെ ഏല്പിച്ചു ഗിരിധർ പോയി..ഫ്ലാറ്റിന്റെ ഡോർ ചാവി ഇട്ടു തുറന്നുകൊണ്ട് അവർ അകത്തേക്ക് കയറി.. അകത്തു കയറിയതും നച്ചു പറഞ്ഞു

നച്ചു : മുരുകാ എവിടെ തിരിഞ്ഞാലും ഈ വെള്ളരിക്കയുടെ ഫെയിസ് ആണല്ലോ ഇൻട്രോ..

അവളുടെ പറച്ചിൽ കേട്ട് അവൻ നോക്കുമ്പോൾ ഭിത്തിയിൽ താൻ മുൻപ് വെച്ചിരുന്ന തന്റെ ഫോട്ടോ അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവളെ ഒന്നുഴപ്പിച്ചു കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു..

വിഗ്നേഷ് : ഡി.. ഡി .. അധികം വിളയല്ലേ നീ.. ഞാൻ പിടിച്ചു വെച്ച് അറുക്കും നിന്നെ. നിനക്ക് എന്റെ ഫോട്ടോ കാണുമ്പോൾ എന്താടി ഒരു പുച്ഛം.. ബ്ലഡി ഫൂൾ കൂടുതൽ കളിയാക്കിയാലുണ്ടല്ലോ നിന്നെ ഞാൻ….

നച്ചു : ന്തേയ്… നിന്നെ ഞാൻ.. എന്താകും ന്നാ…

വിഗ്നേഷ് : നിന്നെ ആക്കും എന്നല്ല നിന്നെക്കാരണം ഞാൻ വല്ല ഉമ്മറോ, ബാലൻ കെ നായരോ ജോസ് പ്രകാശോ ഒക്കെ ആവും എന്ന പറഞ്ഞത്..

നച്ചു : അയ്യടാ മോനെ… അപ്പോ നിന്ന് കരയാൻ ഞാൻ.. ഷീലയോ…
ജയഭാരതിയോ… ശാരദയോ അല്ല.. നക്ഷത്ര ആണ്..കരാട്ടെ ബ്ലാക്ക് ബെൽറ്റ്.. മോന്റെ എല്ല് ഞാൻ ഊരും..

വിഗ്നേഷ് : നീ പോടീ പട്ടി..

അവൾ ചിരിച്ചുപോയി.. അവനും.. അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന ടെൻഷൻ എല്ലാം വിഗ്നേഷും നച്ചുവും മറന്നു….

തുടരും….

മാംഗ്യല്യം തന്തുനാനേന മലയാളം നോവൽ മുഴുവൻ ഭാഗങ്ങൾ വായിക്കാനായി

About Author