Skip to content

നന്ദ്യാർവട്ടം – ഭാഗം 27

നന്ദ്യാർവട്ടം

വിനയ് അഭിരാമിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് കാറിനടുത്തേക്ക് നടന്നു …

ഡോർ തുറന്ന് അവളെ സീറ്റിലേക്ക് ഇരുത്തിയിട്ട് , അവൻ വന്ന് അശ്വിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞു …

” അഞ്ച് ദിവസവും ഒരു മണിക്കൂർ കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ നിങ്ങൾക്ക് അനുവാദമുണ്ട് … നിങ്ങൾ തീർച്ചയായും പോയി കാണണം .. ആദി കരയുമെന്നുറപ്പാ .. ചിലപ്പോ പനിയോ അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും ഉണ്ടായേക്കാം .. എങ്കിൽ ഉടൻ എന്നെ അറിയിക്കണം .. നമുക്ക് വിധി റദ്ദ് ചെയ്യിക്കാൻ കഴിയും … ” അശ്വിൻ ഓർമിപ്പിച്ചു ..

വിനയ് സമ്മതം മൂളി .. പിന്നെ കാറിലേക്ക് കയറി ….

അഭിരാമി സീറ്റിലേക്ക് ചാരിക്കിടന്നു .. അവളുടെ മിഴികൾ തോരാതെ പെയ്തു …

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * **

വീട്ടിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അഭിരാമിയുടെ പാദങ്ങളിടറി …

രാവിലെ ഇറങ്ങിപ്പോയത് കൈയിലൊരു കുഞ്ഞുമായിട്ടാണ് … തിരികെ വന്നപ്പോൾ അവൻ ഒപ്പമില്ല ..

ഹാളിലെ സോഫയിലേക്കിരുന്ന് അവൾ മുഖം പൊത്തിക്കരഞ്ഞു …

വിനയ് അവൾക്കരികിലേക്കിരുന്നു ..

” താനിങ്ങനെ കരയരുത് .. അഞ്ച് ദിവസമല്ലേ … രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ താൻ ആ പ്രോഗ്രാമിന് പോകില്ലെ .. താൻ പോയിട്ട് വരുമ്പോൾ തന്നെക്കൂട്ടാൻ തന്റെ കോളേജിൽ ഞാനും ആദിയുമുണ്ടാകും … ” അവൻ അവളുടെ കൈപിടിച്ച് നെഞ്ചോടു മുട്ടിച്ചു .. പിന്നെ ആ വിരലുകളിൽ ഉമ്മ വച്ചു ..

ആദി അരികിലില്ലാത്തത് മാത്രമല്ല , അവന്റെ മനസിലേക്ക് നിരഞ്ജനകൂടി പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെടുന്നതാണ് അവളെ ഏറെ വേദനിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് അവന് അറിയാമായിരുന്നു …

* * * * * * * * * * * * * * * * * *

നിരഞ്ജന ഒരു ഷോപ്പിംഗ് മാളിന് മുന്നിൽ കാർ നിർത്തി ….

ആദ്യം ഒരു ടെക്സ്റ്റയിൽസിലേക്കാണ് അവർ കയറിയത് …

കിഡ്സ് സെക്ഷനിൽ പോയി, ആദിക്കു വേണ്ടി പലതരം ഉടുപ്പുകൾ തിരഞ്ഞെടുത്തു …

അവൻ ലക്ഷ്മിയുടെ കൈയിലിരുന്ന് ഉറക്കമായിരുന്നു … നിരഞ്ജന ഓരോ ഉടുപ്പും അവന് പാകമാണോ എന്ന് നോക്കി …

ശേഷം ടോയിസ് കോർണറിലും അവർ പോയി .. പല തരം കുഞ്ഞു കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ അവൾ അവന് വേണ്ടി വാങ്ങി .. ഒന്നിനും ഒരു കുറവുമുണ്ടാകരുത് എന്നത് അവൾക്ക് വാശിയായിരുന്നു ..

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

വിനയ് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ വീട്ടിൽ അഭിരാമി തനിച്ചായി ..

അമ്മയുടെ അടുത്ത് പോയി നിൽക്കാൻ അവൻ പറഞ്ഞതാണ് .. പക്ഷെ അവൾ പോയില്ല ..

കുറേ സമയം ആദിയുടെ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആ മുറിയിൽ അവൾ തനിയെ ഇരുന്നു ….

ആ വീടിന്റെ നിശ്ബ്ദത അവളെ വല്ലാതെ നോവിച്ചു .. ആദിയുടെ കളിചിരികളില്ലാതെ , അവന്റെ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കുറുമ്പുകളില്ലാതെ , അവന്റെ കുഞ്ഞു പിണക്കങ്ങളില്ലാതെ ആ വീട് ഉറങ്ങിക്കിടന്നു …

ചുവരിലേക്ക് ചാരിയിരുന്ന് അവൾ ആദിയുടെ ഓർമകളിൽ മുഴുകി ..

” മംമാ ………..”

അവൾ ഞെട്ടിക്കണ്ണു തുറന്നു ….

എവിടെയാ ആദി വിളിച്ചത് ……!

അവൾ ചാടി എഴുന്നേറ്റു .. പിന്നെ ബെഡ് റൂമിലേക്ക് ഓടി …

ബെഡിൽ അവന്റെ രാവിലെ ഊരിയിട്ട കുഞ്ഞുടുപ്പ് അനാഥമായി കിടന്നു …

അവൾ ചെന്ന് ബെഡിലേക്കിരുന്നു .. പിന്നെ ആ കുഞ്ഞുടുപ്പ് കൈയിലെടുത്തു അതിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു … അവൾക്ക് സങ്കടം വന്നു പോയി ..

എപ്പോഴോ അവളെഴുന്നേറ്റ് താഴെയിറങ്ങി വന്നു …

മുറ്റത്തിന്റെയറ്റത്ത് ആദിയുടെ കുഞ്ഞുകൈ കൊണ്ട് നട്ട നന്ദ്യാർവട്ടത്തിന്റെ , പുത്തൻ ഇലകളിൽ ഒന്ന് വാടിയിരുന്നു ..

അവൾ ചെന്ന് ഹോസ് എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു , വാത്സല്യത്തോടെ അതിന് വെള്ളമൊഴിച്ചു ..

” ആദീ … ” അവൾ മെല്ലെ വിളിച്ചു …

പിന്നെയവൾ അതിനരികിലിരുന്നു .. ആ ചെടിയെ ഓമനിച്ചു കൊണ്ട് ..

വെറുതെ … വെറുതെ ..വെറുതെ ..

* * * * * * * * * * * * * * * * * *

അമലാ കാന്തി അപ്പോഴും ഐസിയുവിൽ തന്നെയായിരുന്നു .. അവളുടെ സുരക്ഷയെ കരുതിക്കൂടിയാണ് ഐസിയുവിൽ തന്നെ തുടർന്നത് …

എട്ട് മണിയായപ്പോൾ വിനയ് ഡ്യൂട്ടി റൂമിൽ നിന്ന് ഐസിയുവിൽ വന്നു ….

ഡ്യൂട്ടിയിലുണ്ടായിരുന്ന ഷംന സിസ്റ്ററോട് താൻ നേരത്തെ ഇറങ്ങുകയാണെന്ന് പറഞ്ഞു ..

മറ്റ് നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകിയിട്ട് അവൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നിറങ്ങി …

* * * * * * * * * * * * * * *

നിരഞ്ജനയുടെ മടിയിൽ കിടന്ന് ജിതേഷ് പുഞ്ചിരിച്ചു ..

അവളവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി ..

” എന്തു പറ്റിയെടോ… തനിക്കൊരു ഉഷാറില്ലായിരുന്നല്ലോ …. ഇന്ന് ഞാൻ വന്നത് തനിക്കിഷ്ടമായില്ലെ ……” അവൻ അൽമൊന്നുയർന്ന് അവളുടെ മാറിലേക്ക് മുഖമമർത്തി ചോദിച്ചു …

താഴെ ആദിയുടെ കരച്ചിൽ അപ്പോഴും കേൾക്കാമായിരുന്നു ..

ഉണർന്നതിൽ പിന്നെ ഈ നേരം വരെ അവൻ കരച്ചിൽ നിർത്തിയിട്ടില്ല ..

അവൾ വാങ്ങിയ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾക്കൊന്നും അവന്റെ കരച്ചിലിനെ പിടിച്ചടക്കാൻ മാത്രം ശക്തിയില്ലായിരുന്നു ..

അവൻ നാല് പാടും നോക്കി , ഒരേ കരച്ചിൽ ..

അവന്റെ നാവിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന ഒരേയൊരു വാക്ക് ‘ മംമ……’

അത് പക്ഷെ നിരഞ്ജനയെ നോക്കിയായിരുന്നില്ല .. വിദൂരതയിലെങ്ങോ നോക്കി അവനാ വാക്കുച്ചരിച്ച് കരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു ..

” ഏയ് … നീ വരുന്നത് എനിക്ക് സന്തോഷമല്ലേ ….”

” അമേരിക്കൻ ഹാർട്ട് അസോസിയേഷന്റെ പ്രോഗ്രാമുമായിട്ട് രണ്ടാഴ്ചയായില്ലേടോ ഞാൻ ഇന്ത്യ വിട്ട് നിൽക്കുന്നു … തനിക്കൊരു സർപ്രൈസാകട്ടെ എന്ന് കരുതിയ വരുന്ന കാര്യം പറയാതിരുന്നത് .. പിന്നെ തന്റെ മോനെയൊന്ന് കാണണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു …..” അവൻ പറഞ്ഞു ..

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു ….

” എന്താടോ …. തനിക്കെന്തോ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് ….” അവൻ അവളുടെ മടിയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റിരുന്നു .. പിന്നെ ആ താടി തുമ്പിൽ തൊട്ടു ..

” ജിത്തൂ … നീയൊരിക്കൽ പറഞ്ഞില്ലേ .. നമുക്ക് വിവാഹം ചെയ്യാമെന്ന് .. അന്ന് ഞാനാ പറഞ്ഞത് വേണ്ടായെന്ന് .. വേണമെങ്കിൽ ഒരു ലിവിംഗ് ടുഗതറിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാമെന്ന് … ഓർക്കുന്നുണ്ടോ നീയ് ……” നിരഞ്ജന ചോദിച്ചു ..

” യെസ് ……….. ”

” ഇപ്പോ എന്താ നിന്റെ അഭിപ്രായം …….” നിരഞ്ജന അവന്റെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കി …

ജിതേഷ് അൽപനേരം മിണ്ടാതിരുന്നു …

” ലിവിംഗ് ടുഗതർ …. ആർക്ക് ആദ്യം മടുക്കുന്നുവോ അവർക്ക് പിരിഞ്ഞ് പോകാം .. ഉപാധികളൊന്നുമില്ലാതെ …. അല്ലേ …. ” അവൻ ചോദിച്ചു …

നിരഞ്ജന മിണ്ടാതിരുന്നു …

” എനിക്കതിന് താത്പര്യമില്ല നിരഞ്ജന…. എത്രയായാലും നമ്മുടെ സ്വന്തമെന്ന് കരുതി കൂടെ കഴിയുന്ന ഒരാളിന്റെ അത്രയും വരില്ല അത് … ”

നിരഞ്ജന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി …

” ഇപ്പോ എന്താ ഇങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം .. ലിവിംഗ് ടുഗതറിന് താത്പര്യമില്ലെങ്കിൽ ഇതവസാനിപ്പിച്ച് പോകണം എന്ന് പറയാനാണോ ….?” അവൻ പകുതി തമാശയായും പകുതി കാര്യമായും ചോദിച്ചു ..

അടുത്ത നിമിഷം അവൾ മുഖത്തേക്ക് കൈയമർത്തി പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു …

” എന്താടോ …? എന്താ തന്റെ പ്രശ്നം …..” അവൻ അവളുടെ കൈ പിടിച്ച് മാറ്റിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു …

” നിനക്ക് അന്ന് നീ പറഞ്ഞ പോലെ എന്നെ താലികെട്ടി കൂടെ കൂട്ടാമോ ജിത്തു … ” അവൾ അവന്റെ രണ്ട് കൈയും കൂട്ടി പിടിച്ച് ചോദിച്ചു …

” നിരഞ്ജനാ……. ” അവൻ അവിശ്വസനീയതയോടെ വിളിച്ചു …

നിരഞ്ജന അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .. അവളുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത മുഖം കരഞ്ഞ് ചുവന്നിരുന്നു ..

” ഞാനെത്ര കാലമായെടോ തന്റെയൊരു യെസിന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുന്നു … ” ജിതേഷ് അവളുടെ മുഖം കൈയിലെടുത്ത് ചുംബിച്ചു …

” എങ്കിൽ എത്രയും പെട്ടന്ന് വേണം … ഞാൻ ഡാഡിയോടും മമ്മിയോടും സംസാരിക്കാം .. ജിത്തുവും വീട്ടിൽ അവതരിപ്പിക്കണം ….. ” അവൾ തിടുക്കം കൂട്ടി …..

” എന്താടോ … ആദിക്കൊരു പപ്പ വേണമെന്ന് തോന്നിയത് കൊണ്ടാണോ …” താഴെ ആദിയുടെ കരച്ചിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു കൊണ്ട് ജിതേഷ് ചോദിച്ചു ..

” ഏയ് … അതല്ല .. അവനെ അഞ്ച് ദിവസത്തേക്കാ കോടതി വിട്ട് തന്നത് … പ്രധാന കേസിന് ഇനിയും സിറ്റിംഗ് ഉണ്ട് ….” അവൾ പറഞ്ഞു …

” ഞാൻ വന്നപ്പോഴേ ആ കുഞ്ഞ് കരയുകയല്ലായിരുന്നോ .. ഇപ്പോ തന്നെ രണ്ട് മണിക്കൂറായി .. ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാൽ അതിന് വല്ല അസുഖവും വരില്ലെ .. ” ജിതേഷ് അസഹനീയതയോടെ പറഞ്ഞു ..

” ഞാനെന്ത് ചെയ്യാനാ ജിത്തു .. ഞാനെടുത്താലും ലക്ഷ്മിയെടുത്താലും ഒരേ കരച്ചിലാ ….. ” അവൾ പറഞ്ഞു ..

” ഇടക്കിടക്ക് മമ്മയെന്ന് വിളിക്കുന്നതാരെയാ …….” അവൻ ചോദിച്ചു ..

നിരഞ്ജന ഒന്ന് മൗനമായി … പിന്നെ പറഞ്ഞു ..

” അതവളെയാ … വിനയ് യുടെ വൈഫിനെ .. അഭിരാമിയെ ..”

” അവൾ കുഞ്ഞിനെ നന്നായിട്ട് കെയർ ചെയ്യും അല്ലേ … ”

” ങും …. വളരെ നന്നായിട്ട് .. ഞാൻ പോലും അത്ഭുതപ്പെട്ടു പോയി ….” നിരഞ്ജന സത്യസന്ധമായി പറഞ്ഞു ..

” ബെസ്റ്റ് … ഈ കുഞ്ഞിനെയാണോ താൻ കോടതിയിൽ കേസ് നടത്തി തിരിച്ചെടുക്കാൻ നോക്കുന്നേ ……” അവൻ പരിഹാസച്ചുവയോടെ ചോദിച്ചു …

” അതെന്താ ജിത്തു അങ്ങനെ പറയുന്നേ … വന്നിട്ട് കുറച്ച് മണിക്കൂറല്ലേ ആയുള്ളു .. അവനിണങ്ങിക്കോളും ….”

” ഞാനൊന്നു ചോദിക്കട്ടെ .. ശരിക്കും താനീ ചെയ്യുന്നത് ആ കുഞ്ഞിനോടുള്ള ആത്മാർത്ഥത കൊണ്ടാണോ .. ഒരിക്കൽ ഞാൻ തന്നോട് ഇതേ കുറിച്ച് ചോദിച്ചിരുന്നു .. വിനയ് യുടെ മാരേജ് ന് മുൻപ് … അന്നും തന്നിൽ ഈ കുഞ്ഞിനു വേണ്ടീട്ടുള്ള ആഗ്രഹമൊന്നും കണ്ടില്ല .. സത്യത്തിൽ ഇത് വാശിയല്ലേ … ” അവൻ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി …

” അതേ ജിത്തൂ … വാശി തന്നെയാ … എനിക്ക് ജയിക്കണം അയാളുടെ മുന്നിൽ … ഒരിക്കലെങ്കിലും …. ” അവൾ വാശിയോടെ പറഞ്ഞു …

ജിതേഷ് ഒന്ന് ചിരിച്ചു .. പിന്നെ നിഷേധാർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി ..

” വിനയ് എങ്ങനെ തോൽക്കുമെന്നാണ് താനീ പറയുന്നത് … ഈ വാശിയിൽ അയാളല്ല തോൽക്കാൻ പോകുന്നത് … നിന്റെയാ കുഞ്ഞാ .. ഒരിക്കൽ വലിച്ചെറിഞ്ഞ് കൊണ്ട് നീ തോൽപ്പിച്ച ആ കുഞ്ഞ് .. അന്നും തോറ്റത് ആ കുഞ്ഞ് മാത്രമാണ് . … ഇന്നും .. ”

നിരഞ്ജന മനസിലാകാതെ അവനെ നോക്കി ..

” ആദിയെ നഷ്ടപ്പെടുന്നത് വിനയ്ക്ക് തോൽവി തന്നെയാണ് ജിത്തൂ .. അയാൾ വെന്തുരുകും .. ” അവൾ പല്ല് കടിച്ചു …

” തോൽക്കുമായിരുന്നു .. അയാൾ സിംഗിളായിരുന്നപ്പോൾ ആദിയെ നീ അയാളിൽ നിന്ന് നേടിയെടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ .. പക്ഷെ ഇപ്പോ , ശരിയാണ് കുറച്ച് ദിവസം ചെറിയ വിഷമമൊക്കെ തോന്നും .. പക്ഷെ വിധിക്ക് മുൻപ് കോടതി ഇടക്കിടെ നിനക്ക് ഇത് പോലെ ഈ കുഞ്ഞിനെ വിട്ടു തന്നാൽ , അയാളി സാഹചര്യവുമായി പൊരുത്തപ്പെടും .. എന്തിന് ഈ അഞ്ച് ദിവസം കൊണ്ട് തന്നെ അവരിതുമായി പൊരുത്തപ്പെട്ടു തുടങ്ങും .. ഇനിയൊരിക്കൽ കൂടി കൊണ്ടു വന്നാൽ ഇന്നുണ്ടായ വിഷമമൊന്നും അന്ന് തോന്നില്ല … ” ജിതേഷ് പറഞ്ഞു ..

” ജിത്തു എന്താ പറഞ്ഞു വരുന്നേ ….?” അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു ..

” പറയാം … അയാൾക്ക് നല്ല ആരോഗ്യവും സൗന്ദര്യവുമുള്ള ഭാര്യ കൂടെയുണ്ട്… ആദിയെ അഭിരാമി സ്വന്തം കുഞ്ഞായി കണ്ട് സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ , ചിലപ്പോ അടുത്ത ഒരു കുഞ്ഞ് അവർ അൽപം വൈകിപ്പിക്കുമായിരിക്കാം .. പക്ഷെ സാഹചര്യം ഇങ്ങനെയായ് മാറിയാൽ , അവരാ പ്ലാൻ മാറ്റും .. അഭിരാമി പ്രെഗ്നൻറാകും … പ്രസവിച്ച് നല്ല ഓമനത്തമുള്ള ഒരു കുഞ്ഞിനെ വിനയ് യുടെ കൈയിലേക്ക് വച്ച് കൊടുക്കും .. പിന്നെ ആദി അവർക്ക് വല്ലപ്പോഴും കാണുന്ന ഒരഥിതി മാത്രമാകും .. അഭിരാമിക്ക് ഇന്നുള്ള സ്നേഹമൊന്നും അങ്ങനെയായ് കഴിഞ്ഞാൽ ഉണ്ടാവില്ല .. കാരണം അവൾക്കറിയാം , ആദിയുടെ മനസിൽ അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നീയുണ്ടെന്ന് .. വിനയ് ക്കും അങ്ങനെ തന്നെയാവും .. ജോലിയും തിരക്കുമായി നടക്കുന്ന അയാൾക്ക് വീട്ടിലുള്ള കുഞ്ഞിനെ സ്നേഹിക്കാൻ പോലും സമയം തികയില്ല .. ”

നിരഞ്ജന ജിതേഷിനെ നോക്കി …

” പിന്നെ , താനിപ്പോ പറഞ്ഞല്ലോ നമ്മുടെ വിവാഹത്തെ കുറിച്ച് .. അപ്പോ തനെന്നോട് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചോ .. ആദി നമുക്കൊപ്പമുണ്ടായാൽ കുഴപ്പമുണ്ടോ എന്ന് …”

നിരഞ്ജന പകച്ചു പോയി …

” ജിത്തൂ …. ആദി … ആദി നമുക്കൊരു ബാധ്യതയാകുമോ ….. എന്റെ കുഞ്ഞല്ലേ … ” അവൾ ചോദിച്ചു ..

” തന്റെയാണ് .. പക്ഷെ എന്റെയല്ലല്ലോ …..” ജിതേഷ് പറഞ്ഞു …

അഭിരാമി നിലത്തേക്ക് നോക്കി …

” ഞാനതൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല …. ” അവളുടെ ശബ്ദം നേർത്തു …

” ആലോചിക്കണം താൻ … കാരണം താനാ കുഞ്ഞിനെ പ്രസവിച്ച അമ്മയാണ് .. എന്റെ കാര്യം പോട്ടെ … തന്റെ കാര്യം തന്നെ പറയ് .. താനാ കുഞ്ഞിനെ സെർവന്റിന്റെ കൈയിലേക്കല്ലേ ഇട്ടു കൊടുക്കുന്നത് .. അച്ഛനും അമ്മയും സെപ്പറേറ്റഡ് ആയി കഴിയുമ്പോൾ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ ജീവിതമാണ് അനാഥമാകുന്നത് .. കൂട്ടത്തിലൊരാൾ ആ കുഞ്ഞിനെ ഏറ്റെടുത്താൽ , അയാൾക്ക്‌ അതിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ആകാൻ കഴിയണം .. ഇവിടെ തനിക്ക് തികച്ച് ഒരു മണിക്കൂർ ആ കുഞ്ഞിന് വേണ്ടി മാത്രം മാറ്റിവയ്ക്കാൻ കഴിയുമോ .. ? നമ്മുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞാൽ എനിക്ക് തന്നെ വേണ്ടെ .. ഞാനും താനും ഒരേ പ്രഫഷനാണ് .. സെയിം ഡിപ്പാർട്ട്‌മെന്റ് .. വീണു കിട്ടുന്ന സമയം എന്റെയും തന്റെയും ലോകമാകേണ്ടപ്പോൾ , ആദി അതിനിടയിൽ എനിക്കൊരു കല്ല്കടിയാകും .. അതുറപ്പാണ് .. എന്നെ ആദ്യമായി അച്ഛനെന്ന് വിളിക്കേണ്ടത് മറ്റൊരുത്തന്റെ കുഞ്ഞല്ല , എന്റെ ചോരയിൽ പിറന്ന കുഞ്ഞാകണമെന്ന് എനിക്ക് നിർബന്ധമുണ്ട് .. ഒരാവേശത്തിന് ഞാനാ കുഞ്ഞിനെ സ്വന്തം കുഞ്ഞായി കണ്ട് ഓമനിച്ചോളാം എന്നൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല .. ഇക്കാര്യത്തിൽ മനസ് തുറന്ന് തന്നെ സംസാരിക്കണം …..”

നിരഞ്ജന നിശ്ചലമായി ഇരുന്നു….

” നോക്കു നിരഞ്ജന … താൻ താഴേക്കൊന്നു ശ്രദ്ധിക്ക് .. തന്റെ കുഞ്ഞ് ഇപ്പോഴും കരയുന്നത് മറ്റൊരു സ്ത്രീക്ക് വേണ്ടിയാണ് .. അവരും ഈ ദിവസം ആദിയെ നഷ്ടപ്പെട്ടതിന്റെ ഷോക്കിലായിരിക്കും .. പക്ഷെ ഈ രാത്രി ഇരുട്ടി വെളുക്കുമ്പോൾ , അവർ അത് തരണം ചെയ്യുവാനുള്ള വഴികൾ കണ്ടെത്തും .. തന്റെ വാശി നശിപ്പിക്കാൻ പോകുന്നത് തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ ഭാവിയാണ് .. അല്ലാതെ പ്രഫഷണലി ക്വാളിഫൈഡ് ആയ , സുന്ദരിയായ ഭാര്യയുള്ള Dr വിനയ് യെയല്ല .. ”

” ഞാനെന്ത് വേണമെന്നാ ജിത്തു പറയുന്നേ …..” നിരഞ്ജനക്ക് കേട്ടതെല്ലാം ഒരു ഷോക്കായിരുന്നു …

” തിരിച്ചു കൊടുക്കണം .. എത്ര പെട്ടന്ന് കൊടുക്കുന്നോ അത്രയും നല്ലത് .. ആ സ്ത്രീയുടെ മനസിൽ ആ കുഞ്ഞിനോടുള്ള സ്നേഹം അത് പോലെ നിലനിർത്താൻ അത് മാത്രമാണ് താൻ ചെയ്യേണ്ടത് … താനവർക്കിടയിലേക്ക് കടന്ന് ചെല്ലരുത് .. തന്റെ കുഞ്ഞ് സന്തോഷമായി ജീവിക്കണമെന്ന് താൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ , തനിക്കതിനോട് ചെയ്യാൻ പറ്റുന്ന ഏറ്റവും വലിയ കാര്യം അതാണ് .. ഇനി ഏതെങ്കിലുമൊരു കാലത്ത് അഭിരാമിക്ക് അതിനെ വേണ്ടാതായാൽ , അന്നും താനാ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയല്ലാതാകില്ലല്ലോ .. തനിക്ക് കൂടെ കൂട്ടാം .. അന്ന് പക്ഷെ ആദി ഒന്നുമറിയാത്ത പിഞ്ച് കുഞ്ഞായിരിക്കില്ല എന്ന് തന്നെ നമുക്ക് ഉറച്ച് വിശ്വസിക്കാം ….” ജിതേഷ് പറഞ്ഞു …

നിരഞ്ജന സ്തംബ്ധയായി ഇരുന്നു ..

” ഞാൻ ഇറങ്ങുന്നു ……” ഷർട്ടിന്റെ ബട്ടൺ ഓരോന്നായി ഇട്ട് കൊണ്ട് അവനെഴുന്നേറ്റു… ഡോർ തുറന്ന് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ആദിയുടെ കരച്ചിൽ കൂടുതൽ ഉച്ചത്തിൽ കേട്ടു …..

നിരഞ്ജനയും എഴുന്നേറ്റ് അവനൊപ്പം താഴേക്ക് വന്നു …

ഹാളിൽ ലക്ഷ്മി ആദിയെയും കൊണ്ട് അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നു ..

അവൻ നിർത്താതെ കരയുന്നു … കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് അവന്റെ തൊണ്ടയടച്ചിരുന്നു ..

” മംമാ …………..” അത് മാത്രം അവനിൽ നിന്ന് ഇഴ മുറിയാതെ പുറത്തേക്ക് വന്നു …..

ജിതേഷ് ആദിയെ ഒന്ന് നോക്കി … അവന് അതിനോട് അലിവ് തോന്നി …

” മാഡം … ഈ കുഞ്ഞൊന്നും കഴിക്കണില്ല … കരച്ചിലും നിർത്തണില്ല ….. ഇപ്പോ ചെറിയ പനിയും തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് …” ലക്ഷ്മി ആവലാതിപ്പെട്ടു ..

” ഞാനിപ്പോ വരാം …..” അവൾ പറഞ്ഞു ..

പിന്നെ ജിതേഷിന് പിന്നാലെ നടന്നു ..

* * * * * * * * * * * * * * * * *

നിരഞ്ജനയുടെ വീടിന് അൽപം മുന്നിലായി ഒരു ഓട്ടോറിക്ഷ വന്ന് നിന്നു … അതിൽ നിന്ന് ഒരാളിറങ്ങി ….

ഓട്ടോ പറഞ്ഞു വിട്ട ശേഷം അയാൾ ഗേറ്റിനു നേർക്ക് നടന്ന് വന്നു ….

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

ജിതേഷ് ഡ്രൈവിംഗ് സീറ്റിലിരുന്ന് , ഗ്ലാസ് താഴ്ത്തി അവളോട് ഒരിക്കൽ കൂടി യാത്ര പറഞ്ഞു …

അവൾ കുനിഞ്ഞ് അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ചുംബിച്ചു ..

” ജിത്തൂ …..” അവൾ വിളിച്ചു …

” പറയെടോ ….”

” എനിക്ക് നിന്റെ ഭാര്യയാവണം .. നിന്റെ താലി കഴുത്തിലണിയണം … എന്റെ സങ്കടങ്ങളിൽ നീയെന്നെ ചേർത്ത് പിടിക്കണം … ഈ ലോകത്ത് മറ്റാർക്കും അതിനെയൊന്നും ചോദ്യം ചെയ്യാൻ യാതൊരധികാരവും ഇല്ലാത്തത്ര പവിത്രമായ ബന്ധമാകണം … ” അവൾ അവന്റെ കൈപിടിച്ച് മാറിലേക്ക് ചേർത്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു …

” താൻ സമാധാനമായിട്ടിരിക്ക് ……. ” അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു ..

പിന്നെ കാറിന്റെ ഗ്ലാസ് ഉയർത്തി .. ഒരിക്കൽ കൂടി അവളെ നോക്കി യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് അവൻ കാറോടിച്ചു പോയി …

ആ നേരം ചെറുതായി മഴ പൊടിഞ്ഞു തുടങ്ങി …

അവളുടെ മേലേക്ക് മഴത്തുള്ളികൾ വന്ന് പതിച്ചു ..

അവൾ തിരിച്ചു കയറാൻ ഭാവിച്ചതും , ഗേറ്റിന്റെ മറവിൽ നിന്ന് ഒരാൾ വെളിച്ചത്തിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു …

അയാളുടെ കണ്ണുകൾ തീക്കട്ട പോലെ ചുവന്നിരുന്നു ..

അയാളുടെ മേലേക്ക് മഴ ഇരമ്പിയാർത്തു കൊണ്ട് പതിച്ചു …

( തുടരും)

 

Click Here to read full parts of the novel

4.4/5 - (10 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!