Skip to content

ഈ സായാഹ്നം നമുക്കായി മാത്രം – 50

aksharathalukal sayaanam namukai mathram

നിവ ഫോൺ കാതോട് ചേർത്തു …

” ഹലോ …….”

” ഹലോ …. എടീ .. ഇത് ഞാനാ ……… ജിജോ….”

” മനസിലായെടാ …. പറഞ്ഞോ ………”

” അത് …….” മറുവശത്ത് ജിജോ ഒരൽപം പരുങ്ങി …..

” എന്താടാ ……?”

” നീയിപ്പോ എവിടെയാ …. “

” ഞാനെന്റെ വീട്ടിൽ ……. എന്തേ …..?”

” അത് … എടി …… നിനക്ക് നമ്മുടെ കൂടെ പഠിച്ച ഷാനുവിനെ അറിയില്ലെ ….?”

“ആ … അറിയാം … അവനെന്തു പറ്റി …..?”

” ഏയ് … അവനൊന്നും പറ്റിയില്ല … പക്ഷെ ….”

മറുവശത്ത് ജിജോ കാര്യം പറയാൻ മടിച്ചു …

” എന്താടാ …..”

” അത് … അവൻ ഒന്നു രണ്ടു വീഡിയോസും ഫോട്ടോസും ഷെയർ ചെയ്തു ബോയ്സിന്റെ വാട്സപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ … “

നിവയെ ഒരു ഭയം ഗ്രസിച്ചു … അവൾ ശ്വാസമടക്കിപ്പിടിച്ചു …

” അവനൊരു സൈറ്റിൽ നിന്ന് കിട്ടിയതാ … അതിലുള്ളത് നീയാണോന്ന് സംശയിച്ചാ അവൻ ഷെയർ ചെയ്തത് .. കണ്ടപ്പോ ഞങ്ങൾക്കും ……….” അവൻ സംശയം പ്രകടിപ്പിച്ചു ….

നിവ ത്തെട്ടിത്തെറിച്ചു പോയി … അവളുടെ കൈയിലിരുന്ന് ഫോൺ വിറച്ചു … ആ കണ്ണുകൾ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞ് ചുവന്നു ..

” ഞാനത് നിനക്ക് വാട്സപ്പ് ചെയ്യാം … നീ കണ്ടു നോക്ക് … അത് നീ തന്നെയാണോന്ന് ……..” അവൻ അത്രയും പറഞ്ഞ് കോൾ കട്ട് ചെയ്തു …

നിവ ഫോൺ കാതോട് പിടിച്ച് മരവിച്ചിരുന്നു …

” വാവേ …… എന്താ …..” മയി അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു …

അവൾ ശബ്ദിച്ചില്ല … ജീവനറ്റത് പോലെയായിരുന്നു അവളുടെ ഇരുപ്പ് ….

മയി വേഗം നിവയുടെ ഫോണെടുത്തു … അവസാനം വന്ന കോളിന്റെ റിക്കോർഡ് എടുത്ത് പ്ലേ ചെയ്തു …

ആ സംഭാഷണ ശകലങ്ങൾ മയിയെ ഉടലോടെ പിഴുതെറിയാൻ പോന്നതായിരുന്നു .. അധികം വൈകാതെ ജിജോയുടെ മെസേജ് നിവയുടെ വാട്സപ്പിലേക്ക് വന്നു … മയിക്കതിന്റെ തമ്പ്നെയിൽ കണ്ടപ്പോഴേ ഏതാണെന്ന് മനസിലായി … കഴിഞ്ഞ ദിവസം മെയിൽ അയച്ചു കിട്ടിയ വീഡിയോസ് .. അവളത് തുറന്നു നോക്കാൻ പോലും പോയില്ല ..

” വാവേ …. ” അവൾ നിവയെ തന്നിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു … അവളൊരക്ഷരം ശബ്ദിച്ചില്ല … അവളുടെ ശരീരം തണുത്തു മരവിച്ചിരുന്നു …

ആ സമയം നിഷിൻ തന്റെ ഫോണും പിടിച്ച് സ്തംഭിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു …

തൊട്ട് മുൻപ് ഒരജ്ഞാതൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അവനിലേക്ക് തീമഴയായി പെയ്തു …

കഴിഞ്ഞ ദിവസം മയിയെ വിളിച്ച അതേയാൾ തന്നെയാണതെന്ന് തോന്നി ..

” ഓവർ സ്മാർട്ട്നെസ്സ് വേണ്ടെന്ന് ഭാര്യയോടും ഭർത്താവിനോടും കൂടിയാ ഞാൻ വാൺ ചെയ്തത് … സൂചിമുനയിൽ കൊറുത്തത് നിന്റെ പെങ്ങളെയായിറുന്നു എന്ന് നീ മറന്നു പോയോ .. അത് മറന്നു കൊണ്ട് നീ പോളീസിനെ അറിയിച്ചുവെങ്കിൽ ഇനി നീ അവളെയങ്ങ് മറന്നേക്ക് … എന്നെ തകർത്തിട്ട് ഒറുത്തനും സുഖിച്ചു വാഴില്ല …………”

നിഷിൻ വെട്ടി വിയർത്തു …

അവനെഴുന്നേറ്റു മുറിയിൽ ലൈറ്റ് തെളിച്ചു .. ശരണിനെ വിളിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് മയിയുടെ ഫോൺ കോൾ വന്നത് ….

* * * * * * * * *

ഒരക്ഷരം ശബ്ദിക്കാതെ നിവ ചുമർ ചാരി ഇരുന്നു … തൊട്ടരികിൽ മയിയും ഹരിതയും … നിഷിനും നവീണും മുറിക്ക് പുറത്തായിരുന്നു ..

വരുന്നതെല്ലാം ഫേസ് ചെയ്യണമെന്ന് സ്വയം പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ചിരുന്നിട്ടും എല്ലാവരും തകർന്നു പോയിരുന്നു ..

ഒരു വീടിനെ തകർത്തെറിയാൻ പാകത്തിലുള്ള ബോംബാണ് വീണു പൊട്ടിയിരിക്കുന്നത് …

നിവയെ സമാധാനിപ്പിക്കുക എന്നതിനപ്പുറം ഹരിതയും മയിയും സ്വയം ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ പോലും കഴിയാതെയിരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ ..

നാളെ ….

നാളെ എന്നത് ഒരു വലിയ പ്രഹേളികയായി മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു …

നാളെ … അതൊരിരുണ്ട ഗേഹമായി മാറുന്നു ….

ഒരായിരം സംവത്സരങ്ങൾ അതിവേഗം കടന്നു പോയി ,ഇതെല്ലാം വിസ്മൃതിയിൽ ലയിച്ചെങ്കിലെന്ന് ആ വീടിനുള്ളിലെ ഓരോ ജീവനുകളും വ്യാമോഹിച്ചു ..

” മോളെ …………” മയി മെല്ലെ വിളിച്ചു …

അവൾ ശബ്ദിച്ചില്ല … ഒന്ന് കരയുക പോലും ചെയ്തില്ല .. .. ഏതോ ഓർമകളിലേക്കാണ്ട് … അല്ലെങ്കിൽ എല്ലാം മറവിക്ക് വിട്ട് കൊടുത്ത് അവളിരുന്നു …

ഹരിതയുടെയും മയിയുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി …

രാജശേഖറും വീണയും ഒന്നുമറിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു … ഈ ഒരു രാത്രിയെങ്കിലും അവർ സമാധാനമായി ഉറങ്ങട്ടെയെന്ന് ആ മക്കളും മരുമക്കളും കരുതി …

* * * * * * * * *

മരണവീടിന് തുല്യമായിരുന്നു ‘ നീലാഞ്ജനം ‘ എന്ന ആ വീട് … .

എത്ര നിയന്ത്രിച്ചിട്ടും രാജശേഖർ ആൺമക്കളുടെ മുന്നിലിരുന്ന് വാവിട്ട് കരഞ്ഞു … ഒരേയൊരു മകൾ ….

താൻ താലോലിച്ചു വളർത്തിയ പൊന്നു മകളെ ഇനി മുതൽ ഈ ലോകം എന്ത് പേരിട്ട് വിളിക്കും ……?

വർണത്തിളക്കങ്ങളുടെ ചാരുതയിൽ മാത്രമേ തന്റെ മകളെ കാണാൻ താൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളു …

അവളെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോളെല്ലാം ഒരു വലിയ ആൾക്കൂട്ടത്തിനു നടുവിൽ ഒരുപാട് പേരുടെ ആദരവുകളേറ്റു വാങ്ങി നിൽക്കുന്ന രൂപം തെളിഞ്ഞു വരാറുണ്ട് ….

എന്നെങ്കിലും യാഥാർത്ഥ്യമാകുന്ന സ്വപ്നമായിരിക്കുമതെന്ന് അയാളെന്നും വിശ്വസിച്ചിരുന്നു … എന്നാലിപ്പോൾ … ആ വലിയ ആൾക്കൂട്ടത്തിനു നടുവിൽ നിന്ന് അവൾ വിദൂരതയിലേക്ക് ഓടി മറയുന്നു …

വീണയും ഏതാണ്ട് അതേ അവസ്ഥയിൽ തന്നെയായിരുന്നു … കണ്ണുനീരടർന്നു വീണു ഗർഭപാത്രം പോലും മരവിച്ചു പോയി …

* * * * * * * * * * * * * * * *

സമയം മുന്നോട്ടു പോകുന്നതിനനുസരിച്ച് ആ വീട്ടിലേക്കുള്ള ഫോൺ കോളുകളുടെ എണ്ണവും കൂടി ..

ആശ്വസിപ്പിക്കാനെന്ന വ്യാജേനേ വിളിച്ചവർക്കും ഒരു തകർച്ചയെ ആഘോഷമാക്കാനായിരുന്നു ഉത്സാഹം …

മയിയിൽ നിന്ന് വിവരമറിഞ്ഞയുടൻ ചെങ്ങന്നൂർ നിന്ന് കിച്ച , സ്വാതിയേയും കൂട്ടി വന്നു .. അവർക്കൊപ്പം മയിയുടെ ചെറ്യച്ഛൻ ദേവനും ഉണ്ടായിരുന്നു .. യമുനയ്ക്ക് അന്ന് ലീവെടുക്കാൻ പറ്റിയില്ല .. നാളെ അങ്ങെത്താമെന്നറിയിച്ച് യമുന അവരെ യാത്രയാക്കി …

ചേച്ചി ആവശ്യപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലും കിച്ചയ്ക്കറിയാം ഈ സമയം ബന്ധുക്കളെന്ന പേരിൽ അടുത്തു കൂടുന്നവർ പോലും അവരെ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് കൊല്ലുമെന്ന് … അവിടെയൊരു സഹായത്തിന് തങ്ങളെങ്കിലും വേണം …

നിഷിനേട്ടനും നവീണേട്ടനുമൊക്കെയുണ്ടായിട്ടും നിവയ്ക്കെങ്ങനെ ഇങ്ങനെയൊരു ചതിപറ്റിയെന്ന് കിച്ചയ്ക്ക് മനസിലായില്ല ..

അവർ വരുമ്പോൾ , ഹരിതയുടെ ഏട്ടൻ ഹരീഷും ഭാര്യയും ആ വീട്ടിലുണ്ടായിരുന്നു …

ഹരീഷിന്റെ പൊട്ടിത്തെറി കേട്ടുകൊണ്ടാണ് കിച്ചയും സ്വാതിയും ദേവനും കയറി വന്നത് …

” ആദർശ് … ആ തെണ്ടിയെ ഇനി വച്ചേക്കരുതളിയാ … നിങ്ങൾക്കെന്നോടൊരു വാക്കു പറഞ്ഞൂടാരുന്നോ … കൊന്നു കളഞ്ഞനേ ഞാനാ പട്ടിയെ …… ” ഹരീഷ് രോഷാകുലനായി …

സ്വാതിയും കിച്ചയും പരസ്പരം നോക്കി …

ദേവനെയും കുട്ടികളെയും കണ്ടപ്പോൾ , ഹാളിലിരുന്ന നിഷിനും നവീണും എഴുന്നേറ്റു വന്നു ….

ദേവൻ അവരിരുവരുടെയും കൈപിടിച്ച് മെല്ലെ തട്ടി … എന്തിനും കൂടെയുണ്ടെന്നൊരു ധ്വനി അതിലുണ്ടായിരുന്നു …

” അവർ മുകളിലുണ്ട് ……” നവീൺ പെൺകുട്ടികളോട് പറഞ്ഞു …

കിച്ചയും സ്വാതിയും കൂടി മുകളിലേക്ക് കയറിച്ചെന്നു … നിവയുടെ മുറിയിലായിരുന്നു എല്ലാവരും …

ആ കാഴ്ച ഹൃദയം പിളർത്തുന്നതായിരുന്നു …

കണ്ണൊന്നു ചിമ്മുക പോലും ചെയ്യാതെ ചുമർ ചാരി നിവ … തൊട്ടടുത്ത് മയിയും .. ആരും ഒരു തുള്ളി വെള്ളം പോലും കുടിച്ചില്ലെന്ന് ടേബിളിൽ തണുത്തിരുന്ന ചായക്കപ്പുകൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു …

” ചേച്ചി ………….” കിച്ചയും സ്വാതിയും കൂടി ചെന്ന് അവർക്കൊപ്പം ബെഡിലിരുന്നു …

മയിയുടെ കണ്ണു നിറഞ്ഞു തൂവി … ഓരോ തുള്ളി കണ്ണീരടരുമ്പോഴും മയി നിവയെ കൂടുതൽ ദേഹത്തോട് ചേർത്തു പിടിക്കുകയായിരുന്നു … ഒന്നുമറിയാതെ നിവയും ….

********** **

കിച്ചയും സ്വാതിയും രാജശേഖറിനെയും വീണയെയും ഹരിതയെയും കണ്ടു .. വീണയ്ക്കൊപ്പം ഹരിതയായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത് …

എന്ത് പറഞ്ഞാണാശ്വസിപ്പിക്കേണ്ടതെന്ന് അവർക്കും അറിയില്ലായിരുന്നു … മരണത്തെക്കാൾ വലിയ മൗനം ജീവശ്ചവമാകുമ്പോഴാണെന്ന് കിച്ചക്ക് തോന്നി …

അവരിരുവരും കൂടി അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു ….

അവിടെയൊരു സത്രീ അപ്പൂസിനെ കയ്യിൽ വച്ച് ഭക്ഷണം കഴിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു …

അവളെ കിച്ചയ്ക്ക് മനസിലായി ..

പ്രിയേച്ചി .. ഹരീഷേട്ടന്റെ വൈഫ് ..

” കൃഷ്ണദിയ ……” പ്രിയയും കിച്ചയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു ..

ഒരിക്കലേ തമ്മിൽ കണ്ടിട്ടുള്ളു .. മയിയുടെ വിവാഹത്തിന് … പിന്നീട് കാണുന്നത് ഇന്നാണ് ….

” ഇവിടെയൊന്നും ഉണ്ടാക്കിയിട്ടില്ല … മോൾക്ക് ഭക്ഷണം കൊടുത്തിട്ട് എന്തെങ്കിലും ണ്ടാക്കാം എന്ന് കരുതി ഞാൻ .. പക്ഷെ അവൾ കഴിക്കുന്നൂല്ല …..” പ്രിയ പരാതിപ്പെട്ടു ..

കിച്ചയെയും സ്വാതിയേയും കണ്ടപ്പോൾ അപ്പൂസ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കൈനീട്ടി … അവൾക്കവരോട് അടുപ്പമുണ്ട് ..

” അയ്യോടി … നീ മറന്നില്ലല്ലേ ഞങ്ങളെ … ചേച്ചി ഇവളെയിങ്ങ് താ … ഞാൻ കൊടുക്കാം … എന്നിട്ടു ഞാനും കൂടാം കിച്ചണിൽ .. അങ്കിളിന് മെഡിസിനൊള്ളതാ ….” കിച്ച കൈനീട്ടി അപ്പൂസിനെ വാങ്ങി …

അവൾ ഉത്സാഹത്തോടെ കിച്ചയുടെ കൈയിലേക്ക് ചെന്നു …

സ്വാതി അപ്പോൾ തന്നെ പ്രിയയ്ക്കൊപ്പം കൂടി …

* * * * * * * *

വീണയുടെയും രാജശേഖറിന്റെയും ബന്ധുക്കളിൽ ചിലർ മാത്രം മുഖം കാണിച്ചു .. ചിലർ ഫോണിലൂടെ മാത്രം വിവരങ്ങൾ തിരക്കി …

പലർക്കും അമർഷമുണ്ടായിരുന്നു .. കൂടുംബത്തിന് ചീത്തപ്പേരായി എന്ന് ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും അവർ പറഞ്ഞു …

ഒരു പാട് പഴി കേട്ടത് നിഷിനും നവീണുമായിരുന്നു .. അവരത് മനസാ ഏറ്റ് വാങ്ങാൻ തയ്യാറായിരുന്നു … തങ്ങളുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അവൾ ചതിയിൽ പെട്ടു പോയെങ്കിൽ ആ ഉത്തരവാദിത്വത്തിൽ നിന്ന് ഒളിച്ചോടാൻ അവരും ആഗ്രഹിച്ചില്ല …

* * * * * * * * * * * *

രാജശേഖറിനെ നിർബന്ധിച്ച് കഞ്ഞി കുടിപ്പിച്ച് , മരുന്നു നൽകിയത് കിച്ചയും സ്വാതിയും കൂടിയായിരുന്നു ….

അതിനിടയിൽ ശരണിന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം അവിടുത്തെ ലോക്കൽ പോലീസ് സ്‌റ്റേഷനിൽ അവർ പരാതി രജിസ്റ്റർ ചെയ്തു …

വൈകുന്നേരത്തോടെ മയിയും ഹരിതയുമൊക്കെ എഴുന്നേറ്റു വന്നു … ഇനിയും തളർന്നിരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ലെന്ന് അവർക്കറിയാമായിരുന്നു …

മനസാനിത്യം കൈവിട്ടാൽ ഈ കുടുംബം ശിഥിലമാകുമെന്ന് ആ പെൺകുട്ടികൾക്കറിയാം …

കുട്ടികൾ വരാറായത് കൊണ്ട് പ്രിയ തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി …

കിച്ചയും സ്വാതിയും അവിടെയുണ്ടായത് ഹരിതയ്ക്കും മയിക്കും ഒരാശ്വാസമായി …

നിവയുടെ അവസ്ഥയായിരുന്നു എല്ലാവരെയും ഭയപ്പെടുത്തിയത് … എപ്പോഴോ ചുമരിൽ നിന്നൂർന്ന് ബെഡിലേക്ക് വീണവൾ ചുരുണ്ടു കിടന്നു ..

ആരൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും കഞ്ഞി ഒരിറക്കു പോലും അവൾ കുടിച്ചില്ല … ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല …. ഒന്നു കരഞ്ഞതു കൂടിയില്ല …

അവളുടെ വിരൽത്തുമ്പു തണുത്തുറഞ്ഞിരുന്നു …

അവളൊന്നു പൊട്ടിക്കരയുകയെങ്കിലും ചെയ്തെങ്കിലെന്ന് എല്ലാവരും ആഗ്രഹിച്ചു …

വേണ്ടിവന്നാൽ അവളെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഷിഫ്റ്റ് ചെയ്യാമെന്ന് നവീൻ തീരുമാനിച്ചു …

രാത്രി ……..

മയി നിവയെ സ്വാതിയെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ട് കുളിക്കാൻ പോയി ..

കിച്ച അപ്പൂസിന്റെയൊപ്പം ആയിരുന്നു .. ഹരിത വീണയുടെയടുത്തും …

സ്വാതി നിവയുടെ അരികിലിരുന്ന് അവളുടെ മുടിയിൽ മെല്ലെ തലോടി .. അവൾ മയക്കത്തിലായിരുന്നു ..

ബാത്ത് റൂമിൽ വെള്ളം വീഴുന്നതിന്റെ ഒച്ച കേൾക്കാമായിരുന്നു …..

പെട്ടന്ന് നിവ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു തുറിച്ചു നോക്കി … അവളുടെ ശരീരം ഒന്ന് വെട്ടി … അടുത്ത നിമിഷം അവൾ എക്കി വലിച്ചു …

” നിവാ …. നിവാ …. എന്ത് പറ്റി … “

” ചേച്ചി … ഹരിതേച്ചീ ………. ” സ്വാതി ഉറക്കെ വിളിച്ചു …

നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ നിവയുടെ വായിൽ നിന്ന് നുരയും പതയും വന്നു .. അവളുടെ ചുണ്ടു കറുത്തു ….

” നിവാ …. നിവാ …..” സ്വാതി കരഞ്ഞ് കൊണ്ട് അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു …

നിവയുടെ കണ്ണ് തുറിച്ചു തന്നെയിരുന്നു .. കടവായിലൂടെ പതയൊഴുകി .. വിരലുകൾ മരവിച്ചു …

( തുടരും )

അമൃത അജയൻ

അമ്മൂട്ടി ..

 

അമൃത അയന്റെ മറ്റു നോവലുകൾ

4.5/5 - (6 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!