Skip to content

അനഘ – ഭാഗം 12

anagha aksharathalukal novel

കാശി-“എന്റെ അമ്മയാ..”

കാശി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അനഘയോടായി പറഞ്ഞു….

അനഘ വിശ്വാസം വരാതെ കാശിയെ നോക്കി…

അനഘയുടെ നോട്ടം കണ്ട കിശി ഒന്ന് ചിരിച്ച് എന്തോ പറയാനായി നോക്കിയപ്പോഴാണ് ആരോ നടന്നു വരുന്ന ശബ്ദം കേട്ടത്…

അനഘയോട് പിന്നെ പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞ് കാശി ഫോണിലേക്ക് മുഖം താഴ്ത്തി….

അനഘ കാശിയെ ഒന്ന് നോക്കി ആൽബം അടച്ച് വെച്ചു….

അപ്പോഴേക്കും വിച്ചു അങ്ങോട്ടെത്തി…

വിച്ചു-“ചേച്ചി ഫോട്ടോസെല്ലാം നോക്കിയോ ???

ഈ ഇരിക്കുന്നത് പോലെയൊന്നുമല്ല ആൾ…

മഹാ അലമ്പ് പാർട്ടിയാ..

ഇപ്പോ ഉള്ളത് വെറും ഷോ ആണ്…

വിച്ഛു കാശിയെ കളിയാക്കിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….

കാശി പെട്ടന്ന് എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് പോയി…..

വിച്ചു പറഞ്ഞത് വിഷമമായി കാണുമെന്നാണ് അനഘ കരുതിയത്….

എന്നാൽ കാശി പോയപോലെ തന്നെ തിരിച്ച് വന്ന് വിച്ചുവിന്റെ ഇടത്തേ കൈ പിന്നിലേക്കാക്കി പിടിച്ച് തിരിച്ചു…

കാശി-“ടീ..ടീ കുരുട്ടേ….ഉണ്ടകണ്ണീ…ആരാ ടീ ഷോ കാണിക്കുന്നത്??

അലമ്പ് ഞാനല്ല നീയാ ടീ ഗുണ്ടുമുളകേ….”

കാശിയുടെ പിടുത്തം വിടാൻ വിച്ചു കുതറുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

എന്നാൽ കാശിയുടെ കയ്യുടെ ബലം കാരണം അവളെ കൊണ്ട് സാധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല….

അവസാന ശ്രമം എന്നോണം വിച്ചു കാശിയുടെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് വലിച്ചു…

കാശിക്ക് വേദന എടുത്തെങ്കിലും കയ്യിലെ പിടിവിടാതെ തന്നെ നിന്നു….

വിച്ചുവിന്റെ കയ്യിലെ പിടുത്തം മുറുകുന്നതിനനുസരിച്ച് അവൾ കാശിയുടെ മുടി പിടിച്ച് വലിച്ചു….

ഇവരുടെ പരാക്രമങ്ങൾ കണ്ട അനഘയ്ക്ക് തന്റെ ചിരി പിടിച്ച് വെക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…

ആരുടേയോ ചിരി കേട്ട് പിടിവലി നിർത്തിയ കാശിയും വിച്ചുവും നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് അനഘ പൊട്ടിചിരിക്കുന്നതാണ്….

കാശിയുടേയും വിച്ചുവിന്റെയും തുറിച്ച് നോട്ടം കണ്ട അനഘ വാ പൊത്തിവച്ച് അവരെ നോക്കി….

അവർ രണ്ടുപേരും അനഘയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു….

അനഘ ആകെ പെട്ട അവസ്ഥയിലായി…

കാശി-“വിച്ചു….പിടിക്കവളെ..”

കാശി പറഞ്ഞത് കേട്ട് അനഘയെ പിടിക്കാൻ ചെന്ന വിച്ചുവിനെ ചിരിച്ച് കൊണ്ട് തള്ളിമാറ്റി അനഘ ബാൽകണിയിൽ നിന്നും ഹാളിലേക്ക് ഓടി….

പിന്നാലെ കാശിയും വിച്ചുവും….

മുകളിലത്തെ ബഹളം കേട്ട് വന്ന സേതുവിന്റേയും ഭവാനിയുടേയും പിന്നിലായി അനഘ ഒളിച്ച് നിന്നു….

കാശി-“അമ്മേ അച്ഛാ മാറി നിൽക്ക്….ഞങ്ങളെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചിട്ട് അങ്ങനെ രക്ഷപ്പെടാൻ നോക്കണ്ട….”

കാശിയും വിച്ചുവും അനഘയെ പിടിക്കാനായി നോക്കി…..

അനഘ-“അമ്മേ….അച്ഛാ മാറല്ലേ…പ്ലീസ്….”

അവളവരുടെ പിന്നിൽ നിന്നും പറഞ്ഞു….

ഭവാനി-“മതി മതി…മോളെ ഇട്ട് ഓടിക്കല്ലേ…”

ഭവാനി പറഞ്ഞതൊന്നും കാശിയും വിച്ചുവും കേട്ടില്ല….

സേതു-“മാറി നിൽക്കെടാ….മതി എന്റെ കുട്ടിയെ ഇട്ട് കളിപ്പിച്ചത്…”

സേതു കാശിക്കും വിച്ചുവിനും ഓരോ അടി കൊടുത്ത് അനഘയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…

അനഘ സേതുവിനും ഭവാനിക്കും ഇടയിലായി നിന്ന് രണ്ടുപേരേയും ചേർത്ത് പിടിച്ചു…

അനഘയുടെ മുഖത്തെ സന്തോഷം കണ്ട കാശിയും വിച്ചുവും പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു…..

………..

പിറ്റേ ദിവസം ഞായറാഴ്ചയായിരുന്നു…

രാജീവും പ്രിയയും കാശിയെ വിളിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു….

കൂടെ അനഘയെ കൂട്ടാൻ പറയാനും മറന്നില്ല….

അനഘ ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും പിന്നെ കൂടെ പോവാമെന്ന് സമ്മതിച്ചു….

വിച്ചുവിന് അവളുടെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോവാനുണ്ടായിരുന്നതിനാൽ അവളും അവരുടെ കൂടെ ഇറങ്ങി…

രാജീവിന്റെ വീടിനടുത്ത് തന്നെയായിരുന്നു അവളുടെ ഫ്രണ്ടിന്റെ വീടും…

അവരെല്ലാവരും കൂടെ ഉച്ചയ്ക്ക് മുൻപ് വീട്ടിലെത്തി…

രാജീവിന്റെ വീട്ടിൽ അവരോടൊപ്പം അവന്റെ അമ്മ മാത്രമായിരുന്നു താമസിക്കുന്നത്…

സഹോദരിയുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞ് ഭർത്താവിന്റെ വീട്ടിലായിരുന്നു…

അവിടെ ചെന്ന അനഘയോട് ഒരു സഹോദരിയോടെന്ന രീതിയിലായിരുന്നു രാജീവും പ്രിയയും ഇടപെട്ടത്….

രാജീവിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അനഘയെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായി….

ഭക്ഷണമൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് അവർ ഒരുപാട് സമയം സംസാരിച്ചിരുന്നു…

പ്രിയ അനഘയോട് പ്രഗ്നൻസി സമയത്തു ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചൊക്കെ പറഞ്ഞ് കൊടുത്തു…

അടുത്ത ആഴ്ച ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ചെല്ലാനും പറഞ്ഞു…

അവർ പോവാനായി ഇറങ്ങി…

വിച്ചു അവളുടെ ഫ്രണ്ട് കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ ഡ്രോപ്പ് ചെയ്യാമെന്ന് പറഞ്ഞതിനാൽ അനഘയും കാശിയും വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു….

അനഘയ്ക്ക് കാശിയോട് ഭവാനിയെ കുറിച്ച് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടെങ്കിലും എങ്ങനെ തുടങ്ങണമെന്ന് അറിയാതെ ബുദ്ധിമുട്ടി…

അവസാനം രണ്ടും കൽപിച്ച് അനഘ കാശിയെ വിളിച്ചു…

അനഘ-“ഡോക്ടറേ….”

ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ കാശി അനഘയെ നോക്കാതെ തന്നെ ഒന്ന് മൂളി…

അനഘ-“അത്…ഡോക്ടറിന്നലെ പറഞ്ഞില്ലായിരുന്നോ…”

കാശി എന്താണെന്ന അർത്ഥത്തിൽ അനഘയെ നോക്കി പുരികം പൊക്കി….

അനഘ-“അത്…ആ ഫോട്ടോ…”

അനഘയെ ഒന്ന് നോക്കി ചിരിച്ച് കാശി ഡ്രൈവിംഗിൽ ശ്രദ്ധിച്ചു….

അനഘയ്ക്ക് ചോദിക്കേണ്ടിയില്ലായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി പോയി…

കാർ കുറച്ച് നേരം ഓടിയ ശേഷം കാശി സൈഡിലേക്ക് ഒതുക്കി..

ഡോറ് തുറന്ന് കാശി ഇറങ്ങി അനഘയുടെ ഡോർ തുറന്ന് പിടിച്ച് അവളോട് ഇറങ്ങാൻ പറഞ്ഞു…

വഴിയരികിൽ മുളകൊണ്ടോ മറ്റോ നിർമിച്ച ഒരു ഇരിപ്പിടത്തിൽ ഇരുന്ന് കാശി അനഘയെ അങ്ങോട്ടേക്ക് വിളിച്ചു…

അനഘ കാശിയുടെ അടുത്തായി ഇരുന്നു….

കാശി-“ആ ഫോട്ടോയിൽ കണ്ടഥാണ് എന്റെ അമ്മ…”

കാശി അനഘയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു..

അനഘ-“അപ്പോ വീട്ടിൽ..??”

കാശി-“അതും എന്റെ അമ്മയാ…”

അനഘ ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ കാശിയെ നോക്കി….

കാശി-“ജന്മം തന്നാൽ മാത്രമേ അമ്മയാവൂ എന്നില്ലല്ലോ ടോ….”

കാശി ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി….

കാശി-“ജന്മം തന്നാൽ മാത്രമേ അമ്മയാവൂ എന്നില്ലല്ലോ ടോ…”

ഒന്ന് ചിരിച്ച് കൊണ്ട് കാശി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി….

കാശി-“വസുന്ധര എന്നായിരുന്നു എന്റെ അമ്മയുടെ പേര്…

ആ കണ്ണുകളിലെപ്പോഴും കുസൃതിയും ചുണ്ടുകളിൽ ചിരിയും മാത്രമേ ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ….

അമ്മയുടെ മുടിക്ക് എപ്പോഴും മുല്ലപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധമായിരുന്നു….

താൻ കണ്ടിട്ടില്ലേ എന്റെ മുറിയിലെ മുല്ലചെടി….

ആ പൂവിന്റെ ഗന്ധം എനിക്ക് അമ്മയുടെ സാമിപ്യമായിട്ടാണാ തോന്നാറ്….

എന്റെ ലോകം തന്നെ അമ്മയായിരുന്നു….

അച്ഛനോട് പോലും അത്രയും അടുപ്പം എനിക്ക് അന്ന് ഇല്ലായിരുന്നു….

ഞങ്ങളന്ന് അച്ഛന്റെ തറവാട്ടു വീട്ടിലായിരുന്നു താമസം…

ഒരു ദിവസം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന ഞാൻ പതിവ് പോലെ എന്നെയും കാത്ത് നിൽക്കുന്ന അമ്മയെ കണ്ടു…

എന്നാൽ ആ മുഖത്ത് പതിവ് പുഞ്ചിരിയോ കണ്ണുകളിലെ തിളക്കമോ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…

എന്നെ കണ്ടതും അമ്മ ഓടി എത്തി മാറോട് ചേർത്ത് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു….

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിലൊന്നും അമ്മയുടെ മുഖത്തെ തെളിച്ചം കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല…..

ഞാൻ കാരണം ചോദിച്ചെങ്കിലും ഒരു വാടിയ പുഞ്ചിരിയായിരുന്നു മറുപടി….

ഒരു ദിവസ സ്ക്കൂളിലേക്ക് വന്ന അയൽവീട്ടിലെ ചേട്ടന്റെ കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് ചെന്ന എന്നെ കാത്ത്നിന്നത് അമ്മയുടെ വെള്ള പുതച്ച ശരീരമായിരുന്നു…..

ഒന്ന് ചലിക്കാൻ പോലുമാവാതെ വിറങ്ങലിച്ച് നിൽകാനെ അന്നത്തെ ഒമ്പത് വയസ്സുകാരന് കഴിഞ്ഞിരുന്നുള്ളൂ….

അമ്മയുടെ ചിത കത്തിയെരിയുന്നത് കണ്ട് അതിലേക്ക് ചാടാൻ പോയ എന്നെ എല്ലാവരും ചേർന്ന് പിടിച്ച് വെക്കുകയായിരുന്നു…..

അമ്മയ്ക്ക് ബ്രെയിൻ ട്യൂമറിന്റെ ലാസ്റ്റ് സ്റ്റേജ് ആയിരുന്നു എന്ന് പിന്നെയാണ് അറിഞ്ഞത്…….

പിന്നീടങ്ങോട്ട് എല്ലാവരിൽ നിന്നും ഞാൻ ഉൾവലിഞ്ഞു…

ആരോടും കൂട്ടുകൂടാതെയായി….

അമ്മ പോയി ഒരു വർഷം ആയശേഷമാണ് അച്ഛൻ അച്ഛമ്മയുടെ നിർബന്ധപ്രകാരം വേറെ കല്ല്യാണം കഴിക്കുന്നത്..

അങ്ങനെയാണ് ഭവാനിയമ്മ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്ന് വരുന്നത്….

അമ്മ മരിച്ചെന്ന് അപ്പോഴും വിശ്വസിക്കാതിരുന്ന എനിക്ക് അമ്മയുടെ സ്ഥാനം മറ്റൊരാൾക്ക് കൊടുക്കുന്നത് ചിന്തിക്കാൻ പോലും കഴിയില്ലായിരുന്നു…..

അത് വരെ അടക്കി വെച്ചിരുന്ന ദേഷ്യവും വാശിയും വെറുപ്പുമെല്ലാം അവരിലേക്കായി…..

ഞാനെത്ര വെറുപ്പും വാശിയും കാണിച്ചാലും ഭവാനിക്കുട്ടി പരാതിയോ പിണക്കമോ കാണിക്കാതെ എന്നോട് അടുക്കാൻ ശ്രമിച്ചിരുന്നു……..”

കാശിയുടെ ഓർമകളിലേക്ക്……….

ഒരു ദിവസം….

സേതുവും അമ്മയും സേതുവിന്റെ ബന്ധുവീട്ടിൽ പോയിരുന്നു…

കാശിക്ക് സ്ക്കൂൾ ഉള്ളതിനാൽ ഭവാനി വീട്ടിൽ തന്നെ നിന്നു….

ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് വന്ന കാശി ഭവാനി മാത്രമാണ് ഉള്ളതെന്നറിഞ്ഞ് ബാഗ് ഉമ്മറത്തേക്ക് വെച്ച് തിരിച്ച് പുറത്തേക്ക് പോവാനൊരുങ്ങി……

അപ്പോഴേക്കും മഴപെയ്ത് തുടങ്ങിയിരുന്നു….

ഭവാനി പറയുന്നത് വകവെക്കാതെ കാശി മഴയത്തേക്കിറങ്ങാൻ നോക്കി….

തടയാൻ ചെന്ന ഭവാനിയോട് ദേഷ്യത്തിൽ സംസാരിച്ച് പുറത്തേക്കിറങ്ങി…

തറവാട്ടിലെ കുളത്തിനരികിലേക്കായിരുന്നു കാശി ചെന്നത്…

പടിയിൽ ചവിട്ടിയ കാശി വഴുക്കി തലയടിച്ച് പിന്നിലോട്ട് വീണു….

തല പൊട്ടി ചോര ഒഴുകി…വേദന സഹിക്കാതെ കാശി കരഞ്ഞെങ്കിലും ആ മഴയിലവന്റെ സ്വരം അലിഞ്ഞു പോയിരുന്നു….

കാശിയുടെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞ് പോയി…

പിന്നീടെപ്പോഴോ തന്നെയും എടുത്ത് മഴയെ വകവെക്കാതെ കരഞ്ഞ്കൊണ്ട് ഓടുന്ന ഭവാനിയെ പാതിയടഞ്ഞ കണ്ണുകൾക്കിടയിലൂടെ കണ്ടു……..

പിന്നെ കാശി കണ്ണു തുറക്കുമ്പോൾ ഹോസ്പിറ്റലിലായിരുന്നു…

ആദ്യം കണ്ടത് ഭവാനിയമ്മയേയും…..

അമ്മ എന്റെ മുഖം കോരിയെടുത്ത് ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടുന്നതിനിടയിലും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണീർ മതിയായിരുന്നു കാശി അവർക്ക് ആരാണെന്ന് അറിയാൻ…..

തലയ്ക്ക് പിന്നിൽ നാല് സ്റ്റിച്ച് ഉണ്ടായിരുന്നു…..

കൈക്ക് ഒടിവും…..

പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ കാശി അവരുടെ സ്നേഹവും വാത്സല്യവും അനുഭവിച്ചറിയുകയായിരുന്നു….

കാശി തുടർന്നു…..

കാശി-“അമ്മ വന്നത് മുതൽ ഞാനമ്മയെ അവഗണിച്ചിട്ടേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു……

ഒരുപാട് ദേഷ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് ഞാൻ….

എന്റെ അമ്മയ്ക്ക് പകരമാവാനവർക്ക് ഒരിക്കലും കഴിയില്ലായിരുന്നു എന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്…..

എന്നാൽ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുകയായിരുന്നു അവർക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹം എത്ര വലുതാണെന്ന്….

ഒരു പക്ഷേ എന്റെ സ്വന്തം അമ്മയ്ക്ക് പോലും എന്നെ ഇത്രയ്ക്ക് മനസ്സിലാക്കാനോ സ്നേഹിക്കാനോ കഴിയില്ലായിരുന്നു എന്ന് വരെ തോന്നിപോവാറുണ്ട്……

എനിക്ക് പതിനൊന്ന് വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് വിച്ചു ജനിച്ചത്….

അവൾ ഞങ്ങൾക്കിടയിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ പോലും അമ്മയ്ക്ക് എന്നോടുള്ള സ്നേഹത്തിൽ ഒരു തരി കുറവ് പോലും വന്നിട്ടില്ല….

എന്റെ മുഖമൊന്ന് വാടിയാൽ,എന്റെ മനസ്സിലെന്തെങ്കിലും വിഷമങ്ങളുണ്ടെങ്കിൽ പോലും അമ്മയ്ക്കത് വേഗം മനസ്സിലാവും…….

എങ്കിലും എനിക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു…..

അമ്മ എന്ത് കൊണ്ടാ ഒരു രണ്ടാം വിവാഹത്തിന് സമ്മതിച്ചതെന്ന്….

പിന്നീടാണതിനുള്ള ഉത്തരവും എനിക്ക്കിട്ടിയത്….

മനയ്ക്കൽ സേതുനാഥനെ അവൻ പോലുമറിയാതെ പ്രണയിച്ച കാര്യസ്ഥന്റെ മകൾ ഭവാനിയെ……

അവളൊരിക്കലും തന്റെ പ്രണയം സേതുവിനോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ല…

ഒരുപക്ഷേ അർഹതയില്ലാത്തതാണെന്ന് കരുതിയിട്ടാവാം…..

അങ്ങനെയിരിക്കെയാണ് സേതുനാഥൻ മറ്റൊരു പെൺകുട്ടിയെ വിവാഹം കഴിച്ചത്…..

സേതുവിന്റെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി അവൾ തന്റെ പ്രണയത്തെ ഉള്ളിലൊതുക്കി…..

വസുന്ധരയ്ക്കവൾ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തായി മാറി…

എങ്കിലും മറ്റൊരു വിവാഹത്തിന് മുതിർന്നില്ല…

എല്ലാമറിയാവുന്ന അവളുടെ അച്ഛനും അതിന് നിർബന്ധിച്ചില്ല….

പിന്നീടവളുടെ ശ്രദ്ധ പഠനത്തിലേക്ക് മാത്രമായി….

ഇതിനിടയിൽ സേതുവിന് കുഞ്ഞു ജനിച്ചു…

ആ കുഞ്ഞിനൊരു പേര് കണ്ടെത്തിയതും ഭവാനി ആയിരുന്നു…..

അങ്ങനെയവൾക്ക് ജോലി ലഭിച്ച് മറ്റൊരിടത്തേക്ക് പോയി…

വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം വസുന്ധരയുടെ മരണത്തിനായിരുന്നു അവൾ നാട്ടിലെത്തിയത്….

പിന്നെ സേതുവിന്റെ ജീവിതത്തീലേക്കും….”

കാശി പറഞ്ഞ് നിർത്തി….

കാശിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയ അനഘ അവന്റെ കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയത് കണ്ടു….

ഇത്രയും നാൾ കുസൃതി നിറഞ്ഞ് നിന്ന കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞത് കണ്ട് അവൾ വല്ലാതായി….

പെട്ടന്നുണ്ടായ തോന്നലിൽ അനഘ കാശിയുടെ കൈകൾക്ക് മേലെ തന്റെ കൈ വെച്ചു…..

കാശി-“ഇത് സന്തോഷം കൊണ്ടുള്ള കണ്ണുനീരാ ടോ….

തനിക്കറിയോ എനിക്ക് ലഭിച്ച പുണ്യമാണ് എന്റെ അമ്മ….

സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമറിയുന്ന ഒരു പാവം……”

അനഘ-“അതേ ഡോക്ടറേ…ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചോട്ടേ…..?എന്നെ എന്തിനാ ടോ,താൻ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നത്…അമ്യും വിച്ചുവുമൊക്കെ വിളിക്കന്നത് പോലെ ലച്ചു എന്ന് വിളിച്ചൂടേ??”

കാശിയുടെ കണ്ണുകൾ പിന്നേയും നിറയുന്നത് കണ്ട അനഘ വിഷയം മാറ്റാനായി ചോദിച്ചു…..

കാശി-“ഓഹോ…ഒക്കെ…എന്നാ ഞാൻ ഇനി മുതൽ ലക്ഷമി എന്ന് വിളിച്ചോളാം….

എന്താ പോരേ???”

കാശി ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു….

അനഘ-“അതെന്താ ഡോക്ടറേ ലക്ഷമി എന്ന് വിളിക്കുന്നത്??”

കാശി-“താനെന്നെ ഡോക്ടറേ എന്നല്ലേ വിളിക്കുന്നത്…അത്പോലെ ഞാൻ ലക്ഷമി എന്നും വിളിച്ചോളാം.”

കാശി തന്റെ പതിവ് കുസൃതി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു….

അത് കാൺകെ അനഘയുടെ ചുണ്ടിലും ചിരി വിരിഞ്ഞു…

(തുടരും)…..

സ്വന്തം

Fabi

4.5/5 - (6 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Tags:

Leave a Reply

Don`t copy text!