Skip to content

രുദ്രദേവം – 20

rudhradhevam novel

“അവൾ അങ്ങനെയൊക്കെ പറയും… നമ്മുടെ കാലം കഴിഞ്ഞു അവൾക്ക് ആരേലും വേണ്ടേ…. അവർക്ക് അവളുടെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അറിയാം… അത് നടത്തണം… “

“ഹ്മ്മ്…. മോളോട് സംസാരിക്കാം… ” എന്തൊക്കെയോ കണക്കുകൂട്ടി അദ്ദേഹം പുറത്തേക്ക് നടന്നു

മുറിയിൽ എത്തിയ ദേവു വേഷം മാറാതെ തന്നെ കട്ടിലിൽ കിടന്നു…. അവളുടെ മനസിലേക്ക് ആ പഴയ ദിനങ്ങൾ ഓടി എത്തി

“നീ ആരെ കാത്തു നിൽകുവാ ” പതിവ്‌ പോലെ രുദ്ധേട്ടനെ കാത്തു മരച്ചുവട്ടിൽ നിന്നപ്പോൾ തന്റെ കൂട്ടുകാരിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടപ്പോൾ എന്ത് പറയണണമെന്ന് അറിയാതെ അവൾ കുഴങ്ങി

എന്നും കാണുന്ന മുഖം പെട്ടെന്ന് കാണാതായപ്പോൾ ആ ആറാംക്ലാസ്സുകാരിയെ നിരാശ മൂടി…. എന്നെങ്കിലും അവളുടെ കാത്തിരുപ്പ് സത്യമാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ചു… എന്നും വൈകുന്നേരം അവർ കണ്ടുമുട്ടിയിരുന്ന മരച്ചുവട്ടിൽ കാത്തിരിക്കും…

അവളുടെ വിരലിൽ അവൻ അണിയിച്ച മോതിരവും നോക്കി ആ പെണ്ണ് എന്നും പരിഭവങ്ങൾ പറഞ്ഞു….

ഇത്രേയും നാൾ വരാത്തതിന്റെ പിണക്കവും പരിഭവവും കാട്ടണം…. അവന്റെ പുഞ്ചിരിയോടെയുള്ള സംസാരത്തിൽ ആ പിണക്കം അലിയിച്ചു കളയണം …. ഇതുവരെയുള്ള വിശേഷങ്ങൾ ഓരോന്നായി പറയണം… അവൾ ആ മോതിരവും നോക്കി ഓരോ കിനാവുകൾ കണ്ടു

“നീ ഇത് ആരെയാ എന്നും നോക്കി ഇരിക്കുന്നേ “

കൂട്ടുകാരിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ ഒന്നു പരുങ്ങി…

“ഇവിടെ വെറുതെ…. നല്ല കാറ്റാണ് “

“കള്ളം പറയണ്ട ദേവു …. നീ ആ രുദ്രൻ ചേട്ടനെ കാത്തിരിക്കുവാണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം…. നിങ്ങൾ ഇവിടെ വച്ചു സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ പലപ്പോഴും കണ്ടിട്ടുണ്ട് “

കള്ളം പിടിക്കപ്പെട്ട കുട്ടിയെ പോലെ അവൾ തല താഴ്ത്തി നിന്നു

“ആ ചേട്ടൻ ഇവിടെന്ന് പോയെടി… നീ അറിഞ്ഞില്ലേ “

അവളുടെ വാക്കുകൾ കൂരിരുമ്പു പോലെ ആ കുഞ്ഞ് ഹൃദയത്തിൽ പതിച്ചു… അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു

“എന്നോട് ഒന്നും പറയാതെ രുദ്ധേട്ടൻ പോകില്ല… നീ ഓരോന്ന് പറയല്ലേ “

“നീ ആ ചേട്ടന്റെ ക്ലാസ്സിൽ പോയി ചോദിച്ചു നോക്ക്… അപ്പോൾ അറിയാം… ” അത്രെയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ പോയി

കേട്ടതു സത്യമാവല്ലേയെന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കൊണ്ടു അവന്റെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു… അവിടെയുള്ള ഒരു കുട്ടിയോട് അവൾ രുദ്രനെ പറ്റി ചോദിച്ചു… അവൻ സ്കൂൾ മാറി പോയിയെന്ന വാർത്ത കേട്ടതും അവൾ അവിടെന്ന് ആ മരച്ചുവട്ടിൽ പോയി ഇരുന്നു

അവരുടെ കുറുമ്പും സന്തോഷവും സാക്ഷിയായ ആ മരം അവളുടെ കണ്ണീരിനും സാക്ഷിയായി…. ഒന്നും പറയാതെ, തന്നിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയ അവനെ കാലങ്ങൾ കഴിയേ അവൾ മറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…

ആ ഓർമകളിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ വീണ്ടും നിറഞ്ഞു… എന്തൊക്കെ സംഭവിച്ചാലും നീ വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷ വിവാഹം ഉറപ്പിക്കുന്നതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്നു..

വിവാഹത്തിന് ശേഷം വിഹാനെ സ്വീകരിക്കാൻ മനസ്സ് തയ്യാറായി… പക്ഷേ അവിടെ വീണ്ടും വിധി എന്നെ തോൽപ്പിച്ചു… എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും രുദ്ധേട്ടന്റെ മുന്നിൽ….

നിങ്ങൾ എന്നിൽ നിന്ന് എവിടെയാണ് ഓടിമറഞ്ഞതെന്ന് അറിയില്ല രുദ്ധേട്ടാ…

പക്ഷേ ഇന്ന് നിങ്ങളുടെ നിലയ്ക്കും വിലയ്ക്കും ഈ രണ്ടാംകെട്ടുകാരി ചേരില്ല… നിങ്ങളുടെ നോട്ടവും ചിരിയുമെല്ലാം എന്നിലെ പ്രണയം വീണ്ടും പുറത്തു കൊണ്ടുവരുന്നു…. പക്ഷേ ഇതൊന്നും ഞാൻ അർഹിക്കുന്നതല്ല….. കിടക്കയിൽ കിടന്നു പതം പറഞ്ഞു എപ്പോഴോ അവൾ ഉറങ്ങിയിരുന്നു

                        

ഓഫീസിലേക്ക് പോകാൻ തയ്യാറായി താഴെയെത്തിയപ്പോൾ രാധമ്മ ചൂടു ദോശയും ചട്ണിയും ഉണ്ടാക്കി വച്ചിരുന്നു…

ചൂടു ദോശ ചട്ണിയിൽ മുക്കി ആസ്വദിച്ചു കഴിക്കുന്ന ദേവുനെ നോക്കി രാധമ്മ മാധവനെ കണ്ണുകാണിച്ചു… അദ്ദേഹം കണ്ണടച്ചു അവരെ സമാധാനിപ്പിച്ചു…

“മോളെ… അച്ഛന് ഒരു കാര്യം… “

“എന്താ അച്ഛാ….? “

“നിനക്കൊരു കല്യാണാലോചന… “

“അച്ഛാ…. ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ… എനിക്കൊരു കല്യാണവും വേണ്ട “

“നീ അച്ഛൻ പറയുന്നത് മുഴുവൻ കേൾക്കു… ആരാ എന്താ എന്നൊന്നും അറിയാതെ… “

“ആര് ആരായാലും എനിക്ക് താല്പര്യമില്ല… ” അമ്മേ പൂർത്തിയാക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ പറഞ്ഞു കഴിക്കുന്നത് നിർത്തി എണീറ്റു..

“ഞാൻ ഓഫീസിൽ പോവാണ്… ” രണ്ടാളോടും പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ വേഗം വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി

യാത്രയിൽ ഉടനീളം അവളുടെ മനസ്സിൽ അവരുടെ സംസാരമായിരുന്നു… ” ഇനിയും വേദനിക്കാൻ എനിക്ക് വയ്യ… സ്വന്തം കാലിൽ നിന്ന് ഞാൻ ജീവിക്കും…. ആരുടേയും കൂട്ട് എനിക്ക് വേണ്ട…. ” അവൾ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു

ഓഫീസിൽ എത്തിയതും മയൂരിയും രുദ്രനും സംസാരിക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്… അവളെ കണ്ടതും മയൂരി അവനോട് കുറച്ചൂടെ ചേർന്നു നിന്നു…. അവർക്ക് ഒരു വരണ്ടചിരി നൽകി അവൾ ക്യാബിനിലേക്ക് പോയി

” എന്താ ദേവൂസ്… മുഖം വാടിയിരിക്കുന്നേ? ” അവളെ കണ്ടതും പല്ലവി ചോദിച്ചു

“ഏഹ്… ഒന്നുല്ല… അല്ല…. നീ എന്തിനാ വന്നേ… ഇന്നലെ എൻഗേജ്മെന്റ് കഴിഞ്ഞതല്ലേയുള്ളൂ “

“അതിനു എന്താ …. എനിക്ക് വന്നൂടെ…. കല്യാണം കഴിഞ്ഞില്ലല്ലോ മോളെ… ” അവൾ ചുറ്റും കണ്ണുപായിച്ചു

“ആരെയാ നോക്കുന്നേ….? ഇത്രേയും കഷ്ടപ്പെട്ട് ” ചിരി അടക്കിപിടിച്ചുള്ള ദേവൂന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും പല്ലവി അവളെ കൂർപ്പിച്ചു നോക്കി

“ഹും…. ഞാൻ പോണു… “

“പിണങ്ങി പോവല്ലേ… ആദിയെ കാണാനല്ലേ ന്റെ കൊച്ച് വന്നേ ” താടി തുമ്പിൽ പിടിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ടു ചോദിച്ചു

” ഞാൻ പോട്ടെ… പണി നടക്കട്ടെ… പിന്നെ കാണാം “

പല്ലവിയോട് സംസാരിച്ചതും അവളുടെ മനസ്സ് തണുത്തു… എല്ലാ കാര്യത്തിൽ നിന്നും വിടവാങ്ങി അവൾ ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു

ഒരു ഫയൽ നോക്കികൊണ്ടു ഇരുന്നപ്പോഴാണ് ഫോൺ റിങ് ചെയ്‌തത്‌… അതിലെ നമ്പർ കണ്ടതും അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു… എന്താ ഇപ്പോ വിളിക്കുന്നെ..

“ഹലോ…. അമ്മേ… എന്തു പറ്റി… “

“””””………….. “””””

“അമ്മേ കരയല്ലേ… ഞാൻ ഉടനെ വരാം… ഏത് ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആണ്? “

“”…………… “”

“ഞാൻ ഇപ്പോ എത്തും… കരയല്ലേ ” ഫോൺ കട്ട്‌ ആക്കി ബാഗും എടുത്ത് അവൾ രുദ്രന്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് ഓടി

“സർ… എനിക്ക് ലീവ് വേണം.. അത്യാവശ്യമാണ് ” ഓടി പിടച്ചു ക്യാബിനിൽ വന്ന ദേവുനെ രുദ്രൻ സംശയിച്ചു നോക്കി

“എന്ത് പറ്റി? കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നല്ലോ “

“സർ… അച്ഛന് സുഖമില്ല… ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടു പോയേകുവാ… എനിക്ക് പോണം ” ഒഴുകി ഇറങ്ങിയ കണ്ണീർ അവൾ തുടച്ചു മാറ്റി

അത് കേട്ടതും അവൻ സീറ്റിൽ നിന്ന് ചാടി എണീറ്റു…

“വാ… ഞാനും വരാം.. “

അവളും ഒരു കൂട്ട് ആഗ്രഹിച്ചത് കൊണ്ടു ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവന്റെ ഒപ്പം ഇറങ്ങി.. കാറിൽ ഇരുന്ന് കരയുന്ന പെണ്ണിനെ എന്ത് പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കുമെന്ന് അറിയാതെ രുദ്രൻ വിഷമിച്ചു

അവർ വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി…. നേരെ ഐസിയു വിലേക്ക് ഓടി… പുറത്തു കസേരയിൽ കരഞ്ഞു തളർന്നിരിക്കുന്ന അമ്മേ കണ്ടതും ദേവു അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി…

“എന്താ അമ്മേ അച്ഛന് പറ്റിയെ… “

“എനിക്കറിയില്ല മോളെ…. കൃഷിയിടത്തിൽ നിന്ന് എന്നും വരുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞു കാണാത്തൊണ്ടു പോയി നോക്കിയതാ… ബോധമില്ലാതെ കിടക്കുവായിരുന്നു…. അപ്പോഴാ വീട്ടിലേക്ക് അച്ചുവും ഭർത്താവും വന്നേ… അവർ ഉള്ളത് കൊണ്ടു പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങു കൊണ്ടുവന്നു.. “

അപ്പോഴാണ് അടുത്ത് നിൽക്കുന്ന അച്ചുവിനെ അവൾ കണ്ടത്… അച്ചു അവളുടെ തലയിൽ തലോടി സമാധാനിപ്പിച്ചു.. അനുരാഗിനോട് ചോദിച്ചു രുദ്രൻ കാര്യങ്ങൾ അറിഞ്ഞു…..

ഇടയ്ക്ക് ഇടയ്ക്ക് ദേവൂന്റെ നോട്ടം ഐസിയു വിന്റെ ഡോറിലേക്ക് നീണ്ടു… അമ്മേയെ എന്ത് പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിക്കുമെന്ന് അറിയാതെ അവരെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

കുറേ കഴിഞ്ഞതും ഡോർ തുറന്നു ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്നു… അയാളെ കണ്ടതും രുദ്രനും അനുരാഗും അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു

“ഡോക്ടർ… അങ്കിളിനു എങ്ങനെയുണ്ട്? “

“മൈനർ അറ്റാക്ക് ആയിരുന്നു… അപ്പോൾ എത്തിച്ചത് കൊണ്ടു രക്ഷപെടുത്താൻ കഴിഞ്ഞു… 24 മണിക്കൂർ ഒബ്സെർവഷൻ കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് മാറ്റാം “

“കാണാൻ പറ്റുമോ ഡോക്ടർ? ” ദേവു ചോദിച്ചു

“രണ്ടുപേർ കണ്ടോളു… പേഷ്യന്റ് വിഷമം ഉണ്ടാകുന്ന രീതിയിൽ ഒന്നും പറയരുത്… അവിടെ വച്ചു കരയരുത്… “

“ഓക്കേ ഡോക്ടർ… ” അമ്മയുമായി അവൾ കയറി

കുറേ യന്ത്രങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ കിടക്കുന്ന മാധവനെ കണ്ടതും അത്രെയും നേരം അടക്കിപ്പിടിച്ച എങ്ങേൽ പുറത്തു വന്നു.. ദേവു അമ്മയെ ചേർത്തു പിടിച്ചു കരയരുത് എന്ന് തലയാട്ടി

അവരുടെ സാമീപ്യം അറിഞ്ഞതും അദ്ദേഹം കണ്ണുതുറന്നു… രണ്ടാളെയും നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…. രാധയുടെ, ദേവൂന്റെ നിറഞ്ഞകണ്ണുകൾ കണ്ടതും അയാളുടെ ഉള്ള് വിങ്ങി..

” ഒന്നുല്യാ… നിങ്ങൾ എന്തിനാ വിഷമിക്കണേ… ചെറിയൊരു നെഞ്ചുവേദന… അത്രേയുള്ളൂ “

“എന്തുമാത്രം പേടിച്ചുവെന്ന് അറിയോ… ഒരുനിമിഷം എല്ലാ ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചു ഞാൻ “

“മോളെ… എനിക്ക് ഒന്നുല്ല… നീ ഓഫീസിൽ നിന്ന് വന്നതാണോ “

“ഹമ്.. രുദ്രൻ സാറും ഒപ്പമുണ്ട്…. അച്ചുവും അനുരാഗ് ഏട്ടനും പുറത്തുണ്ട് “

“കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു റൂമിലേക്ക് മാറ്റും… നിങ്ങൾ പേടിക്കണ്ട ട്ടോ “

അപ്പോഴും രണ്ടുപേരുടെയും കണ്ണു നിറഞ്ഞു ഒഴുകുവായിരുന്നു…

“രണ്ടാളും കരച്ചിൽ നിർത്തിയെ… എനിക്ക് രുദ്രനെ ഒന്നു കാണണം… “

മാധവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ നെറ്റി ചുളിച്ചു… പിന്നെ രണ്ടാളും പുറത്തിറങ്ങി രുദ്രനോട് അച്ഛനു കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞു

“മോനു ദേവുനെ ഇഷ്ടാണോ? ” അവനെ കണ്ടതും അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു

“അതേ… “

“മോന്റെ അമ്മ ഇന്നലെ പറഞ്ഞു… എന്റെ മോൾ ഒരുപാട് കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… ഇനിയും അവളെ… “

“ഒരിക്കലും ഞാൻ കാരണം അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറയില്ല…. എനിക്ക് എല്ലാം അറിയാം… പൊന്നുപോലെ നോക്കിക്കോളാം “

“എനിക്ക് എന്ത് പറ്റിയാലും മോൻ അവളെയും രാധയും നോക്കണേ…. വേറെ ആരുമില്ല അവർക്ക് ” അത് പറയുമ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശബ്ദം ഇടറി…

“മോൻ ദേവുനെ വിളിക്ക്… കുറച്ചു കാര്യം പറയാനുണ്ട് “

അവൻ പുറത്തു പോയി ദേവുനെ കൂട്ടികൊണ്ട് വന്നു

“എന്താ അച്ഛാ… വേദന ഉണ്ടോ… ഡോക്ടറിനെ വിളിക്കണോ… “

“മോളെ… ഞാൻ രാവിലെ പറഞ്ഞ കാര്യം… “

“അതൊക്കെ പിന്നെ സംസാരിക്കാം.. ” മുഴുവിപ്പിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ അവൾ പറഞ്ഞു

“രുദ്രന് നിന്നെ ഇഷ്ടാണ്… അവന്റെ അമ്മ ഇതിനെ പറ്റി സംസാരിച്ചു… ഞങ്ങൾക്ക് എതിർപ്പില്ല… നീയും സമ്മതിക്കണം “

അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതും അവൾ രുദ്രനെ നോക്കി.. തലകുനിച്ചുള്ള അവന്റെ നിൽപ്പ് കണ്ടതും അവൾക്കു അത് സത്യമാണെന്ന് മനസിലായി

“മോനെ…. ന്റെ മോളെ ഞാൻ നിന്റെ കയ്യിൽ തരുവാണ്… അവളെ കൈവിടല്ലേ… ” ദേവൂന്റെ കൈ അവന്റെ കയ്യിൽ ചേർത്തു വച്ചു അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു…

“ഈ കൈകൾ എന്നും സുരക്ഷിതമായിരിക്കും …. അച്ഛൻ പേടിക്കണ്ട… ” ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു

ഇതൊക്കെ കണ്ടു ഒന്നു മിണ്ടാതെ വിറങ്ങലിച്ചു നിന്നു ദേവു…. അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണീർ പൊഴിഞ്ഞു..

                          തുടരും

                     സ്വപ്ന മാധവ്

 

4/5 - (2 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!