“മോളെ… ഇനി ലീവ് എടുക്കാം… കല്യാണത്തിന് ഒരുപാട് നാളില്ലല്ലോ… ” രാവിലെ ഓഫീസിൽ പോകാൻ ഇറങ്ങിയ ദേവുനോട് രാധ ചോദിച്ചു… മാധവനും അത് ശരിവച്ചു
“ഇനി എത്രനാൾ ഓഫീസിൽ പോകാൻ പറ്റുമെന്ന് അറിയില്ലമ്മേ … കല്യാണത്തിന് ശേഷം ഓഫീസിൽ വരണ്ടയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ എന്ത് ചെയ്‌യും…? അതുകൊണ്ട് തലേന്ന് വരെ ഞാൻ പോകും… “
അവൾ പറഞ്ഞതും ശരിയെന്നു തോന്നിയത് കൊണ്ടു അവർ കൂടുതൽ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല… രണ്ടാളോടും യാത്ര പറഞ്ഞു അവൾ ഇറങ്ങി
ഓഫീസിൽ എത്തിയതും പല്ലവി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നു… അവൾ ഒരു കേൾവിക്കാരിയും… ആദിയുടെ പ്രവർത്തികൾ പറയുന്നതെല്ലാം പുഞ്ചിരിയോടെ കേട്ടു…
“പ്രണയം… അത് ഒരു കിട്ടാകനിയാണ്…. ഭാഗ്യമുള്ളവർക് മാത്രം കിട്ടുന്ന കനി…” ദേവു മനസ്സിൽ ഓർത്തു…
“എന്താ ദേവു ഒരു ആലോചന… സാറിനെ പറ്റിയാണോ? “
പല്ലവിയുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും അവൾ വെറുതെ ചിരിച്ചു…
“ജോലിയുണ്ട് പെണ്ണേ … നമുക്ക് പിന്നെ സംസാരിക്കാം.. ആദിയുടെ വിശേഷം ഒരുപാട് ഉണ്ടല്ലോ “
“ദേവു… ഒരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടേ? “
സംശയത്തോടെയുള്ള അവളുടെ ചോദ്യം കേട്ടതും ദേവു തലയാട്ടി അനുവാദം നൽകി
“നീ സാറിനെ പ്രണിയിക്കുന്നുണ്ടോ… ഈ വിവാഹം നിന്റെ ഇഷ്ടത്തോടെ ആണോ “
“അതെന്താ ഇപ്പോ അങ്ങനെയൊരു ചോദ്യം ” പതർച്ച മറച്ചു അവൾ ചോദിച്ചു
“എനിക്ക് അങ്ങനെ തോന്നി… നിങ്ങൾ തമ്മിൽ സംസാരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ല.. നിങ്ങൾ തനിച്ചാണെങ്കിലും നീ സാറിൽ നിന്ന് അകലം പാലിക്കുന്നതായി തോന്നി “
ശരിയാണ്…. ഇനിയും ഓരോന്ന് സ്വപ്നം കണ്ടു കൂട്ടാൻ വയ്യ… അന്ന് ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോയത് പോലെ ഇനിയും പോകുമോയെന്ന പേടിയാണ്… ഇനിയും എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ സഹിക്കാൻ അച്ഛന് കഴിയില്ല… ഇപ്പോഴുള്ള അവരുടെ സന്തോഷം നിലയ്ക്കുമോയെന്ന് അറിയില്ല
“എന്താ ദേവു ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ? ” അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു
“ഒന്നുല്ല… നിനക്ക് അതൊക്കെ തോന്നുന്നതാ “
“സർ പാവമാണ്… കുഞ്ഞിലെ ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പാട് സഹിച്ചു വളർന്നതാന്ന് ആദി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…. ഇനി എന്തെങ്കിലും മനസ്സിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് മാറ്റി വച്ചിട്ട് ഈ മനസ്സിലെ സ്നേഹം മുഴുവൻ സാറിനു കൊടുക്കണം “
അവൾ പറഞ്ഞതിനൊക്കെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചു.. ശേഷം ജോലിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു രണ്ടാളും
“നീ സ്നേഹം കൊടുക്കണ്ട ദക്ഷ… എന്റെ രുദ്രന് ഞാൻ കൊടുക്കും…. അവൻ എന്റെയാ… നിന്നെയീ ഭൂലോകത്തു നിന്ന് ഞാൻ യാത്രയാക്കും… എന്നിട്ട് രുദ്രന്റെ മനസ്സിൽ കയറും…. നീ മേലെയിരുന്ന് ഞങ്ങളുടെ പ്രണയം കണ്ടോ ” അവരുടെ സംസാരം മറഞ്ഞുനിന്ന് കേട്ട മയൂരി ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൂട്ടി
ഉച്ചയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ ദേവൂന്റെ അടുത്ത് ഇരിക്കാനായി വന്ന രുദ്രനെ കണ്ടപ്പോൾ ആ സീറ്റിൽ മയൂരി ഇരുന്നു.. രുദ്രൻ നിരാശയോടെ അടുത്ത സീറ്റിൽ ഇരുന്നു
പതിവിലും കൂടുതൽ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന മയൂരിയെ ആദി ശ്രദ്ധിച്ചു.. സംസാരത്തിനു ഇടയ്ക്ക് രുദ്രനിൽ നിൽക്കുന്ന അവളുടെ നോട്ടം അവനു ഇഷ്ടായില്ല
(ഇവൾ ഒരുപാട് വാങ്ങി കൂട്ടും… നന്നായെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ ചെറുതായി വിശ്വാസം തോന്നി… പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ എല്ലാം മാറി… നിനക്കുള്ള ബിരിയാണി ഞാൻ തരാം മോളെ – ആദി ആത്മ )
രുദ്രനിൽ നിന്ന് നോട്ടം മാറിയതും തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന ആദിയെ അവൾ കണ്ടു.. ഒന്നു പേടിച്ചെങ്കിലും അത് മറച്ചു അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു
കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞു ദേവൂം, പല്ലവിയും ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചു മുന്നിൽ നിന്ന് പോയി… പിന്നാലെ രുദ്രനും ആദിയും, രുദ്രന്റെ ഒപ്പം നടന്നെത്താൻ മുന്നേ കയറിയതും എതിരെ വന്നയാളുമായി അവൾ കൂട്ടിമുട്ടി താഴെ വീണു…
“എണീറ്റ് മാറേടോ… എവിടെ നോക്കിയ നടക്കണേ? ” അവൾ ആ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ പുറത്തു കിടന്നു ചൂടായി…
“അതാണ് എനിക്കും ചോദിക്കാൻ ഉള്ളത്… നേരെ നോക്കി നടക്കാതെ വായിനോക്കി നടന്നാൽ ഇങ്ങനെ വീഴും ” അവളെ തട്ടി മാറ്റി അവൻ എണീറ്റു…. അവളുടെ നേരെ കൈ നീട്ടി… അവൾ അവനെയൊന്നു പുച്ഛിച്ചിട്ട് അവിടെ കിടന്നു….. രുദ്രൻ കൈനീട്ടാൻ പോയതും വേഗം ആദി നീട്ടി… അവനെ ദഹിപ്പിച്ചു നോക്കി അവൾ പതിയെ മൂടും താങ്ങി എണീറ്റു
“കാർത്തി…. വന്നദിവസം തന്നെ വീണല്ലോ..? ” ആദി കളിയാക്കി ചോദിച്ചതും അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു…
“പുതിയ ലീഗൽ അഡ്വൈസർ ആണ്… ഇന്ന് ജോയിൻ ചെയ്തേയുള്ളൂ… ” സംശയത്തോടെ നോക്കുന്ന മയൂരിയോട് ആദി പറഞ്ഞു
കാർത്തി അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു… അവനെ പുച്ഛിച്ചിട്ട് അവൾ നടന്നു പോയി
“എന്താണ് സർ നോക്കുന്നോ ” സൈറ്റ് അടിച്ചു ആദി ചോദിച്ചതും കണ്ണുചിമ്മി പുഞ്ചിരിച്ചു അവൾ പോയ വഴിയേ നോക്കി നിന്നു
ഫയലുമായി രുദ്രന്റെ ക്യാബിനിലേക്ക് പോകുന്ന ദേവുനെ മയൂരി നോക്കി ഇരുന്നു… “”” നിന്നെയും രുദ്രനെയും തനിച്ചു വിടില്ല ഞാൻ “” സ്വയം പറഞ്ഞു അവൾ ക്യാബിൻ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു
“ഹലോ.. ” ക്യാമ്പിന്റെ അടുത്തു എത്താറായതും ശബ്‌ദം കേട്ടു അവൾ നിന്നു.. തിരിഞ്ഞു നോക്കിയതും എല്ലാ പല്ലും കാണിച്ചു നിൽക്കുന്ന കാർത്തിയെ കണ്ടു അവൾ പല്ലുകടിച്ചു
“എന്താടോ? ” നീരസം മുഴുവനും ആ ചോദ്യത്തിൽ അവൾ പ്രകടിപ്പിച്ചു
“നമ്മൾ പരിചയപെട്ടില്ലല്ലോ… “
“അതിനു എനിക്ക് തന്നെ പരിചയപ്പെടാൻ താല്പര്യമില്ല “
“അതെന്താടോ…? നമ്മൾ ഒരേ ഓഫീസിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നവരല്ലേ? ” അത് കേട്ടതും മയൂരി സംശയിച്ചു നോക്കി
“മയൂരി ” ഒരു പുഞ്ചിരി വരുത്തി അവൾ പറഞ്ഞു
“മനോരോഗിയോ? ” അവൻ ചിരി അടക്കി പിടിച്ചു ചോദിച്ചു
അതിനു മറുപടിയായി അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി
“ഇങ്ങനെ നോക്കല്ലേ പെണ്ണെ… ഞാൻ നിന്നെ വല്ലതും ചെയ്തു പോകും ” വശ്യമായ ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ മുഖം തിരിച്ചു ക്യാബിനിലേക്ക് പോകാൻ പോയി… അപ്പോഴേക്കും ദേവൂം രുദ്രനും സംസാരിച്ചു കൊണ്ടു ക്യാബിനിന് പുറത്തേക്ക് വന്നു
“എന്താ ഇവിടെ പ്രശ്നം? ” രണ്ടാളോടുമായി രുദ്രൻ ചോദിച്ചു
“ഒന്നുല്ല സർ… ഞങ്ങൾ വെറുതെ പരിചയപെട്ടതാ… ” ഇടംകണ്ണിട്ട് മയൂരിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു… അവളുടെ മുഖം ഇപ്പോ പൊട്ടുമെന്ന അവസ്ഥയിൽ വീർത്തിരിക്കുന്നത് കാൺകെ അവന്റെ ഉളളിൽ പൂത്തിരി കത്തി
“ഇത്… കാർത്തി.. നമ്മുടെ പുതിയ ലീഗൽ അഡ്വൈസർ ” അവനെ രുദ്രൻ ദേവൂന് പരിചയപ്പെടുത്തി… കാർത്തി അവൾക്കു നേരെ കൈ നീട്ടിയതും അവളും പുഞ്ചിരിയോടെ തന്റെ കൈ ചേർത്ത് വച്ചു
“ദക്ഷ… സാറിന്റെ പി എ “
“ഒന്നൂടെ ഉണ്ട്…. രണ്ടാഴ്ച കഴിഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളുടെ വിവാഹമാണ്… മൈ ഫിയാൻസി ” ദേവൂന്റെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ടു ചേർത്ത് നിർത്തി
“Made for each other ” രണ്ടാളെയും നോക്കി കൈകൊണ്ട് സൂപ്പറെന്ന് ആംഗ്യം കാണിച്ചു… അതിനു മറുപടിയായി അവർ രണ്ടാളും പുഞ്ചിരിച്ചു…. അവരുടെ സന്തോഷത്തിൽ മയൂരിയും ചേർന്നു… ഉള്ളിൽ കടൽ ഇരമ്പുന്നെങ്കിലും പുറമെയവൾ ശാന്തമായിരുന്നു
കാർത്തി അവരോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴും ഇടയ്ക്ക് നോട്ടങ്ങൾ മയൂരിയുടെ മേൽ തെന്നി വീണു… അവൾ ഇതൊന്നും അറിയാതെ ദേവുനെ ഇല്ലാതാക്കാൻ മനസ്സിൽ തന്ത്രങ്ങൾ മെനയുവായിരുന്നു
രാവിലെ ഓഫീസിൽ എത്തിയത് മുതൽ കാർത്തി മയൂരിയെ ചുറ്റിപറ്റി ഉണ്ടായിരുന്നു…. അവന്റെ ഓരോ പ്രവർത്തികളും ആദിയും പല്ലവിയും ദേവൂം കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു… മയൂരി അവനെ സ്നേഹിച്ചാൽ അവൾ രുദ്രന്റെയും ദേവൂന്റെയും ജീവിതത്തിൽ നിന്ന് പോകുമെന്ന് കരുതി ആദി കാർത്തിയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു
മയൂരി അവനെ ആട്ടി പായിച്ചെങ്കിലും അവൻ പിന്മാറിയില്ല…. അവളെ നോക്കിയും, ചിരിച്ചു കാണിച്ചും, ഇടയ്ക്ക് കളിയാക്കിയും അവളുടെ പിന്നാലെ കൂടി
അടുത്ത ദിവസം ഞായറാഴ്ച ആയതുകൊണ്ട് ആദിയും പല്ലവിയും കറങ്ങാൻ പ്ലാൻ ചെയ്തു…. രുദ്രനോടും ദേവുനോടു പറഞ്ഞതും അവർ എതിർത്തു… പിന്നെ ഒരുപാട് നേരത്തെ പരിശ്രമത്തിനൊടുവിൽ അവർ സമ്മതിച്ചു..
“എന്താ ഇവിടെ? ” അവരുടെ സംസാരം കണ്ടു അങ്ങോട്ടേക്ക് മയൂരി വന്നു
“നാളെ കറങ്ങാൻ പോകുന്നു… നീയും വായോ ” ദേവു പറഞ്ഞതും മയൂരി ഉടനെ സമ്മതിച്ചു
“പക്ഷേ, നമ്മൾ എല്ലാരും കപ്പിൾസ് അല്ലേ… ഇവൾ വന്നാൽ ഒറ്റയ്ക്കാവില്ലേ? ” ആദി അവൾ കൂടെ വരുന്നത് ഇഷ്ടമല്ലാത്തത് കൊണ്ടു പിന്തിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
“അതിനു ഞാൻ ഉണ്ടല്ലോ…. ഞാൻ സിംഗിൾ അല്ലേ… എന്റെ മയൂനു ഞാൻ കമ്പനി തരാം ” അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന കാർത്തി പറഞ്ഞു
അത് കേട്ടതും മയൂരിയുടെ മുഖം ഇരുണ്ടു… രുദ്രനുമായി കുറച്ചു നേരം ചിലവിടാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിലും കാർത്തിയുടെ ശല്യം ഓർത്തു അവൾ വരുന്നില്ലയെന്ന് പറഞ്ഞു
“നീ വാ… നിനക്കും ഒരു എന്ജോയ്മെന്റ് ആകും ” രുദ്രൻ അവളോട് പറഞ്ഞു
“ഇല്ല സർ… എനിക്ക് നാളെ വേറെ പ്രോഗ്രാം ഉണ്ട്… ഇപ്പോഴാ ഓർമ വന്നേ “
അത് കേട്ടതും ഇത്രേയും നേരം പ്രകാശിച്ച കാർത്തിയുടെ മുഖം ഫ്യൂസ് പോയത് പോലെയായി…
“നീ വിഷമിക്കണ്ട… ഇത് പോട്ടെ… വേറെ അവസരങ്ങൾ ഞാൻ ഉണ്ടാക്കി തരാം ” കാർത്തിയ്ക്ക് കേൾക്കാൻ മാത്രം പാകമായിട്ട് ആദി അവന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു…
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ രുദ്രന്റെ കാറിൽ ആദിയും രുദ്രനും പോയി ദേവൂനെ കൂട്ടി… ദേവു വന്നതും ആദി എണീറ്റു പുറകിലിരുന്നു… കോ ഡ്രൈവർ സീറ്റിലെ ഡോറും തുറന്നു കൊടുത്തു…
“നീ എന്താ നിൽക്കുന്നേ… കാറിൽ കയറു… അവർ നിന്നെ കാത്തു നിൽകുവാ… എന്ത് നോക്കുവാ അവിടെ ” മാധവന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ടതും അവൾ രുദ്രനെ നോക്കി… പിന്നെ മടിച്ചു മടിച്ചു അവൾ ഇരുന്നു…
അച്ഛനും അമ്മയും അവർ പോകുന്നത് നോക്കി നിന്നു
“ഇന്നത്തോടെ അവരുടെ അകൽച്ച മാറിയാൽ മതിയായിരുന്നു ” തിരിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് കയറുന്നതിനിടെ രാധ പറഞ്ഞു… അവർ പോയ വഴിയേ നോക്കി മാധവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു..
കാറിൽ രണ്ടാളും നിശബ്ദമായിരുന്നു… ഇടയ്ക്ക് ആദി എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചാലായി… കാർ നേരെ പല്ലവിയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി… ദേവു ഉള്ളതുകൊണ്ട് പല്ലവിയുടെ വീട്ടിൽ എതിർപ്പില്ലായായിരുന്നു…
അവർ നേരെ ലുലു മാളിലാണ് പോയത്… അവിടെയുള്ള ഓരോ ഷോപ്പും നോക്കി അവർ നടന്നു…. ആദിയുടെ കയ്യിലൂടെ കൈയിട്ടു ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചു നടക്കുന്ന പല്ലവിയെ കണ്ടതും രുദ്രൻ ദേവൂനെ നോക്കി… വേറെങ്ങോ നോക്കി നടക്കുന്ന അവളെ കണ്ടതും അവന്റെയുള്ളിൽ നൊമ്പരം മൊട്ടിട്ടു
ആദിയും പല്ലവിയും ഡ്രസ്സ്‌ എടുക്കാൻ ഷോപ്പിലേക്ക് കയറി… രുദ്രനും അവരുടെ പിന്നാലെ കയറി… പല്ലവിയും ദേവൂം കൂടെ കുറേ ടോപ് നോക്കി…. ഇടയ്ക്ക് ആദിയോട് അഭിപ്രായം ചോദിച്ചു…
അവരുടെ സംസാരമെല്ലാം നോക്കി നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ഇതെല്ലാം നോക്കി ഒരടുത്തു മാറി നിൽക്കുന്ന രുദ്രനെ കണ്ടത്… അവനെ കണ്ടതും അവളുടെ ഉള്ളു വിങ്ങി…. ആദിയും പല്ലവിയിലും നിൽക്കുന്ന നോട്ടം കണ്ടതും അവൾ വേഗം അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവൾ എടുത്ത വച്ച ഡ്രെസ്സിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു
പെട്ടെന്നുള്ള അവളുടെ പ്രവർത്തിയിൽ അവന്റെ കിളികൾ സ്ഥലം വിട്ടു…. യാന്ത്രികമായി അവളുടെയൊപ്പം നടന്നു
“ഈ ഡ്രസ്സ്‌ എങ്ങനെയുണ്ട്? ” ഒരു ടോപ് എടുത്ത് ശരീരത്തോട് ചേർത്തു പിടിച്ചു
വേണ്ടയെന്ന് അവൻ തലയാട്ടിയതും അവൾ അത് മാറ്റി വേറെ എടുത്തു… അങ്ങനെ അവന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ ചോദിച്ചു അവൾ ഓരോന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്തു..
ഇതൊക്കെ കണ്ടു നിന്ന പല്ലവി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ ആദിയുടെ തോളിൽ ചാഞ്ഞു….
“നമ്മുടെ പ്ലാൻ വിജയിച്ചു ” അവന്റെ കാതിൽ അവൾ പറഞ്ഞു… മറുപടിയായി ഒന്നൂടെ അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു…
അവർ അവിടെന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു ഉച്ച കഴിഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… പിന്നെ അവിടെന്ന് മുനമ്പം ബീച്ചിലേക്ക് പോയി… അവിടെ എത്തിയതും ആദിയും പല്ലവിയും കൈ കോർത്തു മുന്നിലൂടെ നടന്നു.. പിന്നാലെ രുദ്രനും ദേവൂം…
കരയെ തേടിവരുന്ന തിരയേ അവൾ നോക്കി നിന്നു… ഓരോ തവണയും തീരത്തെ പുണർന്നു വിരഹവേദനയോടെ പോകുന്ന തിരയേ അവൾ വേദനയോടെ നോക്കി….
കാറ്റിൽ പാറിപ്പറക്കുന്ന മുടിയെ ഒതുക്കി തിരയെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന ദേവൂനെ രുദ്രൻ കണ്ണിമചിന്മാതെ നോക്കി…. ശരീരം കൊണ്ടു വളരെ അടുത്താണെലും മനസ്സ് കൊണ്ടു ഒരുപാട് അകലെയാണെന്ന് അവനു തോന്നി…
“ഞാൻ നിന്റെ രുദ്ധേട്ടൻ ആണെന്ന് അറിയുമ്പോൾ നിന്റെ പരിഭവം മാറും പെണ്ണേ… അന്ന് ഈ അകൽച്ച മാറി ശരീരം കൊണ്ടും … മനസ്സ് കൊണ്ടും ന്റെ അരികിൽ നീ കാണും ” അവൻ ഉളളിൽ പറഞ്ഞു
അസ്തമയ സൂര്യനെയും കണ്ടു, ഐസ്ക്രീം കഴിച്ചും അവർ അവിടെന്ന് തിരിച്ചു… പല്ലവിയെയും ദേവൂനെയും വീട്ടിലാക്കി രുദ്രൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി
അമ്മയോടും അച്ഛനോടും വിശേഷങ്ങൾ പറഞ്ഞു അവൾ ഉറങ്ങാൻ പോയി… അവരുടെ ഇടയിലെ അകൽച്ച മാറിയെന്ന സന്തോഷത്തിൽ ആ അച്ഛനും അമ്മയും സന്തോഷിച്ചു…
അടുത്ത ദിവസം മീറ്റിങ് ഉള്ളത് കൊണ്ടു രുദ്രനും ആദിയും ഓഫീസിൽ വന്നില്ല… ദേവൂന്റെ ആവശ്യമില്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവൾ ഓഫീസിൽ പോയി പെന്റിങ് ഫയൽസ് നോക്കി…
ഫയൽ നോക്കുന്നതിനടയിൽ അവൾക്കു ഒരു കാൾ വന്നു… സ്‌ക്രീനിൽ വിഹാൻ എന്ന പേര് കണ്ടതും അവളുടെ ഹൃദയമിടിപ്പ് വല്ലാണ്ട് കൂടി… ഫോൺ എടുത്ത് അവൾ വേഗം പുറത്തേക്ക് പോയി… അവിടെ വേറെ ആൾകാർ നില്കുന്നതുകൊണ്ട് അവൾ ടെറസിൽ പോയി…. അവിടെ പണി പൂർത്തിയാകാത്തതുകൊണ്ട് ആരും വരില്ലെന്ന് അവൾക്കു ഉറപ്പായിരുന്നു…
ദേവു ടെറസിൽ പോകുന്നത് കണ്ടതും മയൂരിയുടെ ചുണ്ടിൽ പുഞ്ചിരി വിടർന്നു… പല്ലവിയുടെ ക്യാബിനിൽ അവൾ തിരക്കിട്ട പണിയിൽ ആയതുകൊണ്ട് മയൂരി വേഗം ടെറസിലേക്ക് നടന്നു…
“”ഇവിടെന്ന് വീണാൽ നീ ചിന്നിച്ചിതറും… എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ അന്ന് നീ ചിതറിപ്പിച്ചപോലെ… നിന്നെ കൊല്ലാൻ എനിക്ക് ആഗ്രഹമില്ല ദേവു…. പക്ഷേ നീ ജീവനോടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ എനിക്ക് രുദ്രനെ കിട്ടില്ല…. ഇവിടെന്ന് നീ ആത്മഹത്യ ചെയ്തതാണെന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം നിന്റെ രുദ്രനോട് “” അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ക്രൂരമായ ചിരി വിടർന്നു…
ഇതൊന്നും അറിയാതെ ദേവു ഫോണിൽ അവനോട് സംസാരിക്കുവായിരുന്നു…. താൻ നേരിടാൻ പോകുന്ന പ്രശ്നങ്ങളെ കുറിച്ചൊന്നുമറിയാതെ…..
തുടരും
സ്വപ്ന മാധവ്
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Ninakayi written by Swapna Madhav
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission