“ഞാൻ പറയാം മുത്തശ്ശാ….. “
പാച്ചു അതും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവർക്കിടയിലേക്ക് കടന്ന് വന്നു…..
“മുത്തശ്ശന് എന്താ അറിയേണ്ടത് എന്നോട് ചോദിച്ചോള്ളൂ…. “
പാച്ചു മുത്തശ്ശന്റെ അരികിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“അത് മോൻ ശരിക്കും ആരാണെന്ന് അറിയാൻ ഉള്ള ഒരു ആകാംഷ…. “
മുത്തശ്ശൻ വളച്ചുകെട്ടില്ലാതെ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു….
“ഞാൻ പാർത്ഥിപൻ…. ചന്ദ്രശ്ശേരി തറവാട്ടിലെ സത്യനാരായണന്റെയും സുമിത്രയുടെയും ചെറുമകൻ…. “
പാച്ചു അത് പറഞ്ഞതും മുത്തശ്ശന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു….
“എന്റെ സത്യന്റെ പേരകുട്ടിയോ….? എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല….. “
മുത്തശ്ശൻ പാച്ചൂനെ വാത്സല്യത്തോടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു….
പക്ഷേ അപ്പോഴും അരുണും വരുണും ഒന്നും മനസിലാകാതെ നിൽക്കുക ആയിരുന്നു….
“നിങ്ങൾക്ക് അറിയോ മക്കളെ… എന്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരൻ ആയിരുന്നു സത്യൻ എന്ന സത്യനാരായണൻ … അവൻ എപ്പോഴും പറയും ആയിരുന്നു എനിക്ക് എന്ത് ആപത്ത് ഉണ്ടായാലും അവൻ എന്നെ അതിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കുന്ന കവചം ആകുമെന്ന്…. “
അദ്ദേഹം പഴയത് എന്തോ ഓർത്ത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു… ശേഷം അദ്ദേഹം മിഴികൾ തുടച്ചു…..
“ഇത് മോന്റെ കൂടെ വീടായി വേണം കരുതാൻ… മോന് കുറച്ചു നേരം വിശ്രമിക്ക്…. “
അത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് നിറഞ്ഞമനസോടെ മുത്തശ്ശൻ ആ മുറി വിട്ട് പോയി…..
“ഡാ നിനക്ക് മന്ത്രികം ഒക്കെ അറിയാമെന്നു ഞങ്ങളോട് പറയാതെ ഇരുന്നത് എന്താ….? “
മുത്തശ്ശൻ പോയ ഉടനെ അരുൺ ചോദിച്ചു….
“അതിന് നിങ്ങൾ എന്നോട് ചോദിച്ചില്ലല്ലോ…. “
അത്രയും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പാച്ചു പതുക്കെ അവിടെ നിന്നും വലിഞ്ഞു….
“മോനേ പാച്ചു…. “
പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ പാച്ചുവിന്റെ അരികിലേക്ക് പത്മ തിടുക്കപെട്ടുകൊണ്ട് ഓടി വന്നു….
“എന്താ ആന്റി….? “
പാച്ചു പത്മയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“അത്…. മോൻ ആരാണെന്ന് അച്ഛൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു… “
അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പത്മ കുറ്റബോധത്തോടെ തലകുനിച്ചു നിന്നു….
“അതിന് എന്താ ആന്റി…? “
പാച്ചു അവരോട് ചോദിച്ചു….
“അത്… പണ്ട് എന്റെ വിവാഹം മോന്റെ അച്ഛനും ആയിട്ട് നിശ്ചയിച്ചത് ആയിരുന്നു…. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഗൗരി ടെ അച്ഛൻ ന്റെ കൂടെ ഇറങ്ങി പോയത്…. ഞാൻ വരുത്തി വച്ച നാണക്കേടിന്റെ ആഴം മനസിലായത് എനിക്ക് ഗൗരി ജനിച്ചപ്പോൾ ആണ്…. മോന്റെ അച്ഛനോട് ഞാൻ വരുത്തി വച്ച അപമാനത്തിന് എന്നോട് ക്ഷമിക്കാൻ പറയണം….. “
അത്രയും പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും തന്നെ പത്മയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു….
“വിഷമിക്കണ്ട ആന്റി…. പിന്നെ ഇപ്പോൾ ക്ഷമ ചോദിച്ചിട്ട് കാര്യം ഇല്ല കാരണം എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഞാൻ കുഞ്ഞായിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ…. “
അവന് അത് പൂർണം ആക്കാൻ ആയില്ല….. അവന്റെ വാക്കുകൾ ഇടറിയിരുന്നു.. .
“മോൻ വിഷമിക്കണ്ട… നീ ഇനി എന്നെ അമ്മ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി…. “
പത്മ അവനെ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..
അവന്റെ കണ്ണുകൾ ആദ്യം ആയി സന്തോഷം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു……
“മോനേ എന്റെ മനസ്സിൽ കുറച്ച് ദിവസങ്ങൾ ആയി ചില ആശങ്കൾ ഉണ്ട്…. “
പത്മ ആകുലതയോടെ പറഞ്ഞു….
“ഇവിടെ നടക്കുന്നത് ഓർത്ത് ആണോ…. “
പാച്ചു പത്മയോട് ചോദിച്ചു….
“അത് മാത്രം അല്ല ഗൗരി… അവളിൽ എന്തൊക്കെയോ മാറ്റം പോലെ…. ഒരിക്കൽ പോലും പൂജ ചെയ്യാൻ താല്പര്യം ഇല്ലാതിരുന്നവൾ ഇവിടെ വന്നപ്പോൾ തൊട്ട് കാവിൽ പൂജ ചെയുന്നു…. അവൾക്ക് സ്വർണ്ണനാഗം ദർശനം കൊടുക്കുന്നു…., “
അവർ ആശങ്കയോടെ പറഞ്ഞു….
“ഇതൊക്കെ നല്ല കാര്യങ്ങൾ അല്ലേ..? “
പാച്ചു ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു…..
“നിനക്ക് അറിയില്ല മോനേ…. അവൾ ജനിച്ച ദിവസം ഇത്പോലെ ഒരു സ്വർണ്ണ നാഗം വന്നിരുന്നു…. “
പത്മ അത് പറയുമ്പോൾ അവളിലെ ഭയം വാക്കുകളിൽ പ്രകടമായിരുന്നു…..
“അമ്മ പേടിക്കും പോലെ ഒന്നും തന്നെ ഇതിൽ ഇല്ല… അവൾക്ക് ഒരു ആപത്തും ഉണ്ടാകാതെ നോക്കാൻ അവൾക്ക് ഇപ്പോൾ മുതൽ ഈ ഏട്ടനില്ലേ…. “
പാച്ചൂന്റെ വാക്കുകൾ പത്മയുടെ മനസ്സ് നിറച്ചു…..
“നീ എന്താ ഇങ്ങനെ ഇരിക്കുന്നത് കുറെ നേരം ആയല്ലോ എന്തോ ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്… എന്താ കാര്യം….? “
തുണികൾ മടക്കി അലമാരിയിൽ വെക്കുന്നതിനിടയിൽ ദേവു ഗൗരിയോട് ചോദിച്ചു. ..
“നിനക്ക് ആ കഥ കേട്ടിട്ട് ഒന്നും തോന്നില്ലേ….? “
ഗൗരി കട്ടിലിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…..
“എന്ത് തോന്നാൻ….? “
ദേവു അലമാര പൂട്ടിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“ഡീ ആ കഥ ഇൻകംപ്ലീറ്റ് ആണെന്ന് എനിക്ക് ഒരു തോന്നൽ….. എവിടെ യോ എന്തൊക്കെയോ പൊരുത്തക്കേടുകൾ ഉണ്ട്….. “
ഗൗരി അത് പറഞ്ഞതും ദേവു അവളെ നോക്കി കളിയാക്കി ചിരിച്ചു…..
“എടി അത് പണ്ട് നടന്ന സംഭവം അല്ലേ അപ്പോൾ ചില കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ മറന്നു പോയി കാണും….. ഇനി നിനക്ക് അത് അറിഞ്ഞേ പറ്റു എങ്കിൽ ഡിറ്റക്റ്റീവ് ഗൗരീകുട്ടി പോയി അത് കണ്ട് പിടിക്ക്….. “
ദേവു കളിയാക്കിയത് ഇഷ്ട്ടപ്പെടാത്തെ പോലെ ഗൗരി ദേഷ്യത്തിൽ മുറിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി…….
“ഡാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ വരാം…. “
വരുൺ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നതിന് ഇടയിൽ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു….
അത് കേട്ട് അരുൺ ഒന്ന് തലപൊക്കി നോക്കിയ ശേഷം വീണ്ടും വായന തുടർന്നു….
വരുൺ മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ ശേഷം വെറുതെ എല്ലായിടത്തും കറങ്ങി നടന്നു…. ആ നടത്തത്തിന് ഒറ്റ ലക്ഷ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നോള്ളൂ ഗൗരി…. അവന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ തിരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഇരുന്നു…..
“ഹലോ…. എന്താ ഇവിടെ….? “
കോണിപ്പടിയിൽ ഇരുന്ന ഗൗരി യുടെ അരികിൽ വന്ന് കൊണ്ട് വരുൺ ചോദിച്ചു…..
“ഹേയ് ഒന്നുല്ല…. “
അവൾ അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞു….
“അത് അല്ലല്ലോ തന്റെ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം…. എന്താടോ….? “
അവൻ കോവണി കേറി അവളുടെ അരികിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു……
“ഒന്നുല്ല….. “
അവൾ അവനെ നോക്കാതെ വീണ്ടും അലസമായി മറുപടി പറഞ്ഞു……
“എങ്കിൽ ശരി ഞാൻ പോകുവാ…. “
അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് വരുൺ എഴുന്നേറ്റു…..
ഹും… കുറച്ച് നേരം കൂടെ എന്റെ അടുത്ത് ഇരുന്നാൽ എന്താ ദുഷ്ടൻ…..
വരുൺ എഴുനേൽക്കുന്നത് കണ്ട് ഗൗരി അത് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞത് ആണെങ്കിലും ആ ദുഷ്ടൻ എന്ന പ്രയോഗം മാത്രം ലൗഡ്സ്സ്പീക്കർ വച്ച പോലെ ഉച്ചത്തിൽ ആയി പോയി……
“ആരാടി ദുഷ്ടൻ…..? “
അവൻ അവളുടെ ചെവിക്ക് പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
ഗൗരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവന്റെ കൈ തട്ടിമാറ്റി മുകളിലേക്ക് ഓടി….. വരുണും ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ അവൾക്ക് പിന്നാലെ പാഞ്ഞു…..
അവൾ ഓടി വന്ന് നിന്നത് അന്നവൾ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ച മുറിക്ക് മുൻപിൽ ആയിരുന്നു… അവൾ ആ വാതിലിൽ കൈവച്ചു നിന്ന് കിതപ്പ് മാറ്റാൻ തുടങ്ങി….. അപ്പോഴേക്കും വരുണും ഓടി അവൾക്ക് അരികിൽ എത്തിയിരുന്നു…. അവൻ വാതിലിൽ വച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൈയിൽ തൊട്ടതും ആ വാതിൽ തുറന്നു…..
അവർ ഇരുവരും അത്ഭുതത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി…..
ശേഷം വരുൺ കൂടെ ഉള്ള ധൈര്യത്തിൽ ഗൗരി ആ മുറിയിലേക്ക് കേറി….
വർഷങ്ങളായി ആ മുറി ആരും ഉപയോഗിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് അവർക്ക് തോന്നി…. വല്ലാതെ മുഷിപ്പിക്കുന്ന പൊടിയുടെ മണം അവരുടെ നാസികയിൽ തുളച്ചു കേറി…..
“ഡോ ദേ ഈ പടത്തിലെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ തന്നെ പോലെ ഉണ്ടല്ലോ….. “
വരുൺ ചുമരിൽ തൂക്കി ഇട്ടിരുന്ന പഴയ ഒരു പെയിന്റിംഗ് ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു…..
“അതൊന്ന് എടുത്തേ…… “
അവൾ ആകാംഷയോടെ പറഞ്ഞു…..
“ഇത് മൊത്തം പൊടി ആണല്ലോ സാരമില്ല നമുക്ക് ഒന്ന് തുടച്ചു വൃത്തി ആക്കാം….. “
അവൻ ആ പെയിന്റിങിലെ പെണ്ണിന്റെ മുഖത്തേ പൊടി തുടക്കാൻ തുടങ്ങി….. പെട്ടെന്ന് ഗൗരി ക്ക് അവളുടെ മുഖത്ത് ആരോ തലോടുന്നത് പോലെ തോന്നി…..
പക്ഷേ ആ മുറിയിൽ വരുണും താനും മാത്രേ ഒള്ളു എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അവൾക്ക് ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി…
“എന്താടോ….? “
അവളുടെ മുഖത്തേ ഭാവവത്യാസം കണ്ട് വരുൺ ചോദിച്ചു….
“ഹേയ് ഒന്നുല്ല മൊത്തം പൊടി അല്ലേ….. “
അവൾ എന്ത് കൊണ്ടോ അവനോട് കള്ളം പറഞ്ഞു…..
“ഡോ ഞാൻ നേരത്തേ പറഞ്ഞത് തിരിച്ചു എടുത്തു…. ഈ പെയിന്റിങിലെ പെണ്ണ് തന്നെക്കാൾ സുന്ദരി ആണ്…… “
അവൻ വെറുതെ അവളെ കളിയാക്കി കൊണ്ട് ആ പെയിന്റിംഗ് യിൽ തൊട്ടപ്പോൾ വീണ്ടും അവൾക്ക് തന്റെ കവിളുകളിൽ ആരോ തൊടും പോലെ തോന്നി…. അപ്പോഴാണ് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചത് വരുൺ ആ പടത്തിൽ തൊടുമ്പോൾ മാത്രമേ തനിക്ക് ഈ ഫീലിംഗ്സ് ഒള്ളു എന്ന്. …
“ഗൗരി……. നീ ഇത് എവിടെയാ……? “
ദേവു അവളെ കാണാത്തത് കൊണ്ട് അനേഷിച്ചു നടക്കുക ആയിരുന്നു…..
“അയ്യോ ദേവു…… ഞാൻ പോകട്ടെ…… “
ഗൗരി പോകാൻ തുനിഞ്ഞതും വരുൺ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു….. അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് വീണു… ഒരു നിമിഷം അവരുടെ കണ്ണുകൾ പരസ്പരം ഉടക്കി….
അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് കിടന്ന മുടി ഒതുക്കി വച്ച് കൊണ്ട് അവൾക്ക് അരികിലേക്ക് ഒന്നൂടെ ചേർന്നു നിന്നു….
അവന്റെ വിരലുകൾ അറിയാതെ ആ പെയിന്റിംഗ് യിൽ തട്ടിയപ്പോൾ അവൾ ഇക്കിളി ആയപോലെ ഒന്ന് ചിണുങ്ങി….. അത് കണ്ടപ്പോൾ വരുൺ വെറുതെ ആ പെയിന്റിംഗ് ലേ പെണ്ണിന്റെ കണ്ണുകളിൽ തൊട്ടതും ഗൗരി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കി അടച്ചു….
വരുൺ അത്ഭുതത്തോടെ അവളെയും പെയിന്റിംഗ് ഉം മാറി മാറി നോക്കി…
“എന്താ ഇവിടെ…..? “
പാച്ചൂന്റെ ശബ്ദം ആണ് അവരെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്…..
“അത് പൊടി…. മാറാല…… “
വരുൺ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ കിടന്ന് ഉരുണ്ട് കളിച്ചു…..
“ഓഹ് രണ്ട് പേരും കൂടെ പൊടി അടിക്കുവായിരുന്നു അല്ലേ….. തത്കാലം പൊടി അടിച്ചത് മതി….. “
പാച്ചു അവരെ ഇരുവരെയും കളിയാക്കികൊണ്ട് പറഞ്ഞു……
“അയ്യേ നീ വിചാരിക്കും പോലെ അല്ല ദേ ഈ പെയിന്റിങിലെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ ഗൗരിയെ പോലെ ഉണ്ട് അത് നോക്കിയതാ….. “
വരുൺ ചമ്മൽ മറച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
അപ്പോഴാണ് പാച്ചു വരുണിന്റെ കൈയിൽ ഇരുന്ന പെയിന്റിംഗ് കണ്ടത്…
“ഇത് കൊള്ളാല്ലോ…. തത്കാലം രണ്ട് പേരും താഴോട്ട് പോയേ….. “
പാച്ചു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഗൗരി വരുണിനോട് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞു……
“നീ പറഞ്ഞത് പോലെ ഗൗരിയും ആയി ഈ ചിത്രത്തിന് നല്ല സാമ്യം ഉണ്ട്. .. “
ഗൗരി പോയി കഴിഞ്ഞു പാച്ചു ആ ചിത്രം നോക്കി പറഞ്ഞു..
വരുൺ അതിന് മറുപടി ആയി ഒരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു… .
“നീ താഴോട്ട് വാ….. “
അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് പാച്ചു നേരെ താഴേക്ക് പോയി…. വരുൺ ആ ചിത്രം എടുത്ത് ആരും കാണാതെ അവന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയി…..
“മുത്തശ്ശാ…… “
പാച്ചു മുത്തശ്ശന്റെ മുറിയിൽ എത്തി അദ്ദേഹത്തേ വിളിച്ചു…..
“എന്താ മോനേ….. “
വായിച്ച് കൊണ്ടിരുന്ന പുസ്തകം അടച്ച് വച്ചുകൊണ്ട് മുത്തശ്ശൻ പാച്ചൂനെ നോക്കി ചോദിച്ചു…….
“മുത്തശ്ശന് ഇപ്പോൾ സമയം ഉണ്ടോ എനിക്ക് കുറച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്….. “
പാച്ചു ഒരു മുഖവരയോടെ പറഞ്ഞു….
“അതിന് എന്താ മോനേ? മോൻ ഇരിക്ക്…. “
അദ്ദേഹം കസേരയിൽ ചൂണ്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..
“മുത്തശ്ശാ…. ഗൗരി അവൾ ഭദ്രയുടെ പുനർജ്ജന്മം ആണോ…..? “
പാച്ചു കസേരയിൽ ഇരുന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
“അതെ മോനേ…. ഇളയന്നൂർ ഗുരുക്കൾ അങ്ങനെ ആണ് പറഞ്ഞത്.. . നീ നിന്റെ മുത്തശ്ശനെ പോലെ മിടുക്കൻ ആണല്ലോ.. അവനും ഇത്പോലെ ഉള്ള കാര്യങ്ങൾ ഗ്രഹിക്കാൻ കഴിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു…… “
അത് പറയുമ്പോൾ മുത്തശ്ശന്റെ മുഖത്ത് ഒരു പ്രതേക ഭാവം ആയിരുന്നു…..
“ഞാൻ ഇവിടെ വന്നത് എന്റെ മുത്തശ്ശൻ പറഞ്ഞിട്ടാണ്….. അദ്ദേഹം എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയക്കുമ്പോൾ പറഞ്ഞിരുന്നു…. ഈ മനക്കൽ തറവാട്ടിൽ ഒരു ആപത്തും ഉണ്ടാകാതെ നോക്കണം എന്ന്…. പക്ഷേ ഇപ്പോൾ എനിക്ക് തടയാൻ പറ്റുന്നതിലും വല്യ ആപത്ത് വരാൻ പോവുക ആണ്….. “
പാച്ചു കസേരയിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു….
“എന്ത് ആപത്ത്….? “
മുത്തശ്ശൻ വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചോദിച്ചു…..
“ദേവനും അനന്തനും ഇനി ഏത് നിമിഷം വേണമെങ്കിലും തമ്മിൽ തിരിച്ചറിയും…… അത് വല്യ ദുരന്തത്തിൽ മാത്രേ അവസാനിക്കു…..
ഞാൻ പറയാതെ ആരും മനക്കൽ വിട്ട് പുറത്ത് പോകരുത്….. ഒരു മരണം അത് എപ്പോ വേണേലും സംഭവിക്കാം…. “
പാച്ചുവിന്റെ വാക്കുകൾ മുത്തശ്ശനെ ധർമ്മസങ്കടത്തിൽ ആക്കി…..
“മുത്തശ്ശൻ പേടിക്കണ്ട…. എന്റെ ജീവൻ കൊടുത്താണെങ്കിലും ഞാൻ ഈ മനയെ സംരക്ഷിക്കും….. “
പാച്ചു മുത്തശ്ശന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…. അദ്ദേഹം പ്രത്യാശയോടെ അവനെ നോക്കി…..
“ഡാ പാച്ചു നീ ഇത് എവിടെ ആയിരുന്നു…..? “
പാച്ചു മുറിയിലേക്ക് വന്ന ഉടനെ വരുൺ അവനോട് ചോദിച്ചു……
“ഞാൻ വെറുതെ ഇവിടെ മുഴുവൻ നടന്ന് കാണുക ആയിരുന്നു….. എന്താടാ…..? “
പാച്ചു അവന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്ന് കൊണ്ട് ചോദിച്ചു…
“ഹേയ് ഒന്നുല്ല…. “
വരുൺ ചുമ്മാ തോൾ അനക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…..
“അങ്ങനെ ഒന്നും ഇല്ലാതെ ഇല്ല….. നിനക്ക് എന്നോട് എന്തേലും പറയാൻ ഉണ്ടോ….? “
പാച്ചു വരുണിനെ നോക്കി ചോദിച്ചു…
“ഡാ ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ വിശ്വസിക്കുമോ എന്ന് അറിയില്ല… ആ പെയിന്റിംഗ് ഇല്ലേ…. മുകളിൽ നിന്നും കിട്ടിയത് ഞാൻ അതിൽ തൊടുമ്പോൾ ഗൗരിക്ക് ഫീൽ ചെയുമെടാ….. “
വരുൺ അത് പറഞ്ഞതും പാച്ചു ഉറക്കെ ചിരിച്ചു…..
“ഒന്ന് പോടാ ചുമ്മാ തള്ളുന്നോ….. “
പാച്ചു അത് പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് വീണ്ടും ഉറക്കെ ചിരിച്ചു……
“നിനക്ക് ഞാൻ തെളിച്ചു തരാം…. ഈ ഹെഡ്സെറ്റ് ന്റെ ഒരു പീസ് ചെവിയിൽ വെക്ക് എന്നിട്ട് പോയി ഗൗരിയെ വിളിച്ചു പുറത്ത് കൊണ്ട് വാ ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പെയിന്റിംഗ് യിൽ തൊടാം…… “
വരുൺ തോൽക്കാൻ തയാറായിരുന്നില്ല…..
പാച്ചു വരുണിനെ ഒന്ന് സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി എന്നിട്ട് അവിടെ നിന്നും ഗൗരിയെ വിളിക്കാൻ പോയി…..
“ഗൗരി….. “
പാച്ചു ഗൗരിയുടെ മുറിയിൽ കേറാതെ പടിക്കൽ നിന്നും അവളുടെ പേര് വിളിച്ചു….
പാച്ചുവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും ദേവു ഓടി വന്നു…
“ദേവു…. ഗൗരി എവിടെ? “
പാച്ചു ദേവുനോട് ഗൗരി യെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചത് അവൾക്ക് അത്ര ഇഷ്ടമായില്ല..
“എന്തിനാ ഇപ്പോൾ അവളെ തിരക്കുന്നത്? “
ഗൗരി അല്പം ഗൗരവത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“അതൊക്കെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ഉള്ള കാര്യമാണ് താൻ അറിയണ്ട…. “
പാച്ചു ദേവുനോട് സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഗൗരി വന്നു…
“എന്താ പാച്ചു? “
ഗൗരി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു…
“അത്…. താൻ ഒന്ന് വന്നേ….എനിക്ക് തന്നോട് മാത്രം ആയിട്ട് കുറച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്….. “
പാച്ചു അത് ഗൗരിയോട് പറഞ്ഞതാണെങ്കിലും അവൻ ദേവൂനെ ഏറു കണ്ണിട്ട് നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു……
ഗൗരി ദേവൂനെ ഒന്ന് നോക്കിട്ട് പാച്ചുവിനൊപ്പം നടന്നു….. അവർ ഇരുവരും കണ്ണിൽ നിന്നും മറയുന്നത് വരെ ദേവു അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു….
“എന്താ പാച്ചു…. പറയാൻ ഉള്ളത്? “
ഗൗരി പാച്ചുനോടൊപ്പം മുറ്റത്ത് ഇറങ്ങിട്ട് ചോദിച്ചു…
“വേറെ ഒന്നും അല്ലടോ ദേവൂനെ കുറിച്ച് അറിയാൻ ആയിട്ടാണ്…. അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്നും അവളെ കുറിച്ച് എങ്ങനെ സംസാരിക്കും എന്ന് കരുതിയിട്ടാ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചത്… “
പാച്ചു ഗൗരിക്ക് മറുപടി നൽകിയപ്പോഴേക്കും വരുൺ ആ പെയിന്റിംഗ് ഉം ആയി ബാൽക്കണിയിലേക്ക് വന്നു…..
“അത്രേ ഒള്ളോ….. ദേവു വെറും പാവമാണ്… അവൾ എനിക്ക് കൂട്ടുകാരി മാത്രം അല്ല കൂടപ്പിറപ്പ് കൂടി ആണ്…”
ഗൗരി ദേവൂനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങിയതും വരുൺ പെയിന്റിംഗ് ലേ പെൺകുട്ടിയുടെ കവിളിൽ തലോടി….
(“ഡാ ഇപ്പോ അവൾക്ക് ഫീലിംഗ്സ് ഉണ്ടാകും നോക്കിക്കോ…. “)
വരുൺ പറഞ്ഞത് ഹെഡ്ഫോണിലൂടെ കേട്ട പാച്ചു ഗൗരിയെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി…. അവൾ അപ്പോൾ ചുറ്റും നോക്കികൊണ്ട് കവിൾ തുടച്ചു……
അത് കണ്ട് പാച്ചു ശരിക്കും ഞെട്ടി…. വരുൺ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അത് തമാശ ആയിട്ടാണ് എടുത്തത്… പക്ഷേ കണ്മുൻപിൽ കാണുന്നത് വിശ്വസിക്കാതെ ഇരിക്കാൻ അവന് ആയില്ല….
“അവൾക്ക് പാച്ചുനോട് ഒരു ഇഷ്ടം ഉണ്ട്.. താൻ സീരിയസ് ആണെങ്കിൽ മാത്രം അവളെ നോക്കിയാൽ മതി…. “
ഗൗരി വീണ്ടും തുടർന്നു സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി….
(“ഡാ ഞാൻ ഇപ്പോൾ അവളുടെ നെറ്റിയിലെ മുടി ഒതുക്കി വെക്കാൻ പോകുവാ… “)
അതും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് വരുൺ പെയിന്റിംഗ് യിൽ ഉള്ള പെൺകുട്ടിയുടെ നെറ്റിയിൽ തഴുകിയതും ഗൗരിയുടെ നെറ്റിയിലേക്ക് വെട്ടി ഇട്ടിരുന്ന മുടി സൈഡിലേക്ക് ഒതുങ്ങിയത് പാച്ചു അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി നിന്നു…
ഗൗരിക്ക് പെട്ടന്ന് വരുൺ അരികിൽ ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി…. അവൾ ചുറ്റും നോക്കി പക്ഷേ വരുണിനെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ അവൾക്ക് നിരാശ തോന്നി.. പാച്ചുവിനോട് ഇപ്പോൾ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞവൾ അകത്തേക്ക് പോയി….
,
“എന്താ മോന്റെ കൈയിൽ…..? “
ആ പെയിന്റിംഗ് തിരികെ വെക്കാൻ പോയ വരുണിനെ കണ്ടതും മുത്തശ്ശൻ ചോദിച്ചു….
“ഇത്… മുകളിലത്തെ മുറിയിൽ നിന്നും കിട്ടിയതാ മുത്തശ്ശാ… “
വരുൺ ആ പെയിന്റിംഗ് മുത്തശ്ശന് നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
”ഇത് ആരാണെന്ന് അറിയാമോ മോന്? ഇതാണ് ഞാൻ പറഞ്ഞ കഥയിലെ ഭദ്ര.. “
മുത്തശ്ശൻ അത് പറഞ്ഞതും വരുണിന്റെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു…
അപ്പോഴേക്കും മുത്തശ്ശൻ എല്ലാവരെയും വിളിച്ചു ഭദ്രയുടെ ചിത്രം കാണിക്കാൻ തുടങ്ങി…
എല്ലാവരും ഭദ്രയെ പോലെ ആണ് ഗൗരി എന്നൊക്കെ ഓരോ അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയാൻ തുടങ്ങി…
പെട്ടന്ന് ഗൗരിക്ക് ശരീരം പൊള്ളും പോലെ തോന്നി…. അവൾ ഓടി മുറിയിലേക്ക് പോയത് പാച്ചു മാത്രേ കണ്ടോള്ളൂ… ബാക്കി എല്ലാവരും ഭദ്രയുടെ സൗന്ദര്യത്തേ വർണിക്കുക ആയിരുന്നു…..
“എന്ത് പറ്റി ഗൗരി? “
ഗൗരിക്ക് പിന്നാലെ മുറിയിൽ എത്തിയ പാച്ചു ചോദിച്ചു…
“എനിക്ക് ദേഹം പൊള്ളും പോലെ…. “
അവൾ നിറഞ്ഞ മിഴികളോടെ പറഞ്ഞു..
എന്തോ ചിന്തിച്ച ശേഷം പാച്ചു പെട്ടെന്ന് മുറിക്ക് പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി… അപ്പോഴാണ് പാച്ചു അത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവൻ ആ കാഴ്ച കണ്ട് ഞെട്ടി..
(തുടരും.. )
സ്നേഹപൂർവ്വം,
രേവതി ജയമോഹൻ
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Devabhadra written by Revathy
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission