ഊര്മ്മിള തറഞ്ഞു നിന്നു ആദി അവരുടെ കൈ പിടിച്ചു പടികള് കയറി കസേരയിലേക്ക് ഇരുത്തി… ആ കൈകളില് മുറുക്കി പിടിച്ചു.. ധൈര്യം പകരുന്നത് പോലെ…
കുറേ സമയങ്ങള്ക്ക് ശേഷം വാതിലിന് പുറകില് അനക്കം കേട്ട് ഊര്മ്മിളയും ആദിയും ഒരേപോലെ മുഖമുയര്ത്തി നോക്കി… തേച്ച് അലക്കിയ മുണ്ടും ഷര്ട്ടും ധരിച്ച ഒരു രൂപം… ആദി ആകാംക്ഷയോടെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… ഇതാണോ ഇത്രയും കാലമായിട്ടും മറക്കാന് കഴിയാത്ത പാറു അമ്മയുടെ ഉണ്ണിയേട്ടന്…
ഊര്മ്മിള ആ മുഖത്തേക്ക് ഒന്നേ നോക്കിയുള്ളു… പെട്ടെന്ന് മുഖം കുനിച്ചു… ഉണ്ണിയേട്ടന് വലിയ മാറ്റം ഇല്ല.. മുഖത്ത് കുറച്ചു പക്വത കൂടി വന്നു കണ്ണുകള്ക്ക് താഴേ കറുത്തവലയവും…… പതിനാല് വര്ഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷമുള്ള ആ കൂടിക്കാഴ്ച വേണ്ടിയിരുന്നില്ലെന്നു തോന്നി… അവീടെയിരുന്നു ഉരുകി തീര്ന്നിരുന്നെങ്കില് എന്നു ആഗ്രഹിച്ചു… കണ്മുന്നില് വരരുതെന്നു പറഞ്ഞതാണ്.. വീണ്ടും അവര്ക്കിടയിലേക്ക്… വേണ്ടായിരുന്നു… ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു…. അങ്ങോട്ടു വരാന് തോന്നിയ നിമിഷത്തെ സ്വയം ശപിച്ചു..
ഒരു പെണ്കുട്ടി തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നതാണ് ഉണ്ണിയേട്ടന് ആദ്യം കണ്ട ത്…… ഈ മുഖം എവിടെയാ കണ്ടതെന്ന് അദ്ദേഹം ഓര്മ്മയില് പരതി… അടുത്തു ഒരു സത്രീ രൂപം നിലത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്നുണ്ട്… ആ ഇരുപ്പിലും എവിടെയോ കണ്ടതുപോലെ തോന്നി… മുണ്ടിന്റെ ഒരു കോന്തല പിടിച്ചു കൊണ്ട് ഒന്നു മുരടനക്കി… ഊര്മ്മിള തലയുയര്ത്താന് ഭയന്നു തല താഴ്ത്തി തന്നെ കസേരയില് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു..
ആദിയും കസേരയില് നിന്നും ഒന്നു ഉയര്ന്നു..
” ആരാ… എവിടുന്നാ….
എന്താണ് കാര്യം… ”
വര്ഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷം ആ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള് നെഞ്ചിനുള്ളില് കനല് ആളിക്കത്തുന്നത് പോലെ ഊര്മ്മിളയ്ക്ക് തോന്നി…. ഉള്ളില് നിന്നും പൊട്ടി ച്ചിതറിയ തേങ്ങല് എത്ര അടക്കിയിട്ടും നിയന്ത്രണം വിട്ടു പുറത്തു വന്നു പോയി… സാരിയുടെ അറ്റം കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് വായ പൊത്തി പിടിച്ചു..
” പാറൂ… ”’
ആ വിളിയില് ഊര്മ്മിള തകര്ന്നു പോയിരുന്നു …. അതു വരെ സംഭരിച്ചിരുന്ന ധൈര്യമെല്ലാം കണ്ണീരായി ഒഴുകുന്നത് ഊര്മ്മിള അറിഞ്ഞു… ആദിയും വാക്കുകള് നഷ്ടപെട്ടു അവര്ക്കിടയില് വീര്പ്പു മുട്ടി….
വാക്കുകള് നഷ്ടപെട്ടു എത്ര സമയം അങ്ങനെ ഇരുന്നു എന്നറിയില്ല… നേരത്തെ കണ്ട പെണ്കുട്ടി മൂന്നു പേര്ക്കുള്ള ചായ കൊണ്ടു വെച്ചിട്ടു പോയി…. ഊര്മ്മിളയുടെ കണ്ണുകള് അപ്പോഴും അകത്ത് ആരെയോ പരതി….
” ഒടുവില് തിരഞ്ഞെത്തിയല്ലേ….” ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ വാക്കുകളില് അവസാന സംസാരിച്ച ദിവസത്തെ പോലെ പതര്ച്ച…. പരിഭവമാണോ അതോ ദേഷ്യമാണോ ആ വാക്കുകളില് എന്ന് തിരിച്ചറിയാതെ പിന്നെയും സമയം പോയി….
” മാലൂ…. ”
ഒടുവില് ഊര്മ്മിള ശബ്ദിച്ചു….
ഉണ്ണി നിശബ്ദം അവളെ നോക്കി…
” മാലു ഇവിടെയുണ്ട്… ”
തന്റെ ജീവിതം തകര്ത്തവളാണ്.. തന്റെ ജീവനെ തട്ടിയെടുത്തു കടന്നു കളഞ്ഞവളാണ്.. ഒരു മറയ്ക്ക് അപ്പുറം അവളുണ്ട്….. ആ ചിത്രങ്ങളോടൊപ്പം പണ്ടത്തെ ഓര്മ്മകളും ഊര്മ്മിളയെ വേട്ടയാടി….
” ഇതാരാ കൂടെ… ” ആദിയുടെ നേര്ക്ക് ഉണ്ണീയേട്ടന് നോക്കി…
” എന്റെ മോളാണ്…. ” ഉണ്ണി ഊര്മ്മിളയെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു…
” അവളാണ് നിങ്ങള് ഇവിടെ ഉണ്ടെന്നു പറഞ്ഞത്…. വെറുതെ ഒന്നു കണ്ടിട്ടു പോകാമെന്നു കരുതി.. ഇനി ഒരിക്കലും മുന്നില് വരരുതെന്ന് പറഞ്ഞതാണ്.. പക്ഷേ വരേണ്ടി വന്നു…. ”
കുറച്ചു സമയം കൊണ്ടു തന്നെ നഷ്ടപെട്ട ധൈര്യം തന്നിലേക്ക് വന്നു ചേരുന്നത് അവര് അറിഞ്ഞു..താന് ആരോടും ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല…. എല്ലാവരും തന്നോടാണ് തെറ്റ് ചെയ്തത്..പിന്നെ താനെന്തിന് തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കണം… ഉണ്ണിയേട്ടനും വേണമെങ്കില് അന്നത്തെ സാഹചര്യം മാറ്റാമായിരുന്നു… ആ ചിന്തയില് ഊര്മ്മിള തല ഉയര്ത്തി തന്നെ ഇരുന്നു…
താന് മോളാണെന്നു പറഞ്ഞപ്പോഴുള്ള അമിതാഹ്ലാദം കൊണ്ട് ഊര്മ്മിളയെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്ന ആദി ആ മുഖത്തെ ഭാവങ്ങള് ഓരോന്നായി ഒപ്പിയെടുത്തു….
” ചായ കുടിക്കു… ” ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ സ്വരം തണുത്തിരുന്നു…
അതിനിടയ്ക്ക് ആരോ അയാളെ അന്വേഷിച്ചു വന്നപ്പോള് എത്തിയേക്കാം എന്നു പറഞ്ഞു മടക്കി അയച്ചു…
” പാറൂ… എന്റെ കണ്മുന്നില് വരരുതെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും എന്നെങ്കിലും ഇങ്ങനെ ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച ഉണ്ടാകുമെന്ന് എനിക്കു ഉറപ്പുണ്ടായിരുന്നു… അതിനൂ വേണ്ടി എത്രയൊക്കെ ഒരുങ്ങിയിട്ടും നിന്റെ മുന്നില് പതറിപ്പോകുന്നു..
വര്ഷങ്ങള് നിന്നില് ഒരൂപാട് മാറ്റങ്ങള് വരുത്തി… പഴയ നിഷ്കളങ്കത നിന്നെ വിട്ടു പോയിരിക്കുന്നു….
കുറേ വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്നെ നാട്ടില് പോയപ്പോള് നിന്റെ അച്ഛന് മരിച്ചത് അറിഞ്ഞിരുന്നു … അച്ഛനും അമ്മയും മരിച്ചതില് പിന്നെ നാട്ടില് പോക്ക് തീരെയില്ല….
അല്ലെങ്കിലും വീണ്ടും കല്യാണം കഴിച്ചതോടെ നാടിനോടുള്ള ബന്ധം അവസാനിച്ചിരുന്നു… ഒറ്റ മോന് ആയതുകൊണ്ട് അമ്മയെയും അച്ഛനെയും നോക്കാതിരിക്കാന് കഴിയില്ലല്ലോ… അതുകൊണ്ട് രണ്ടുപേരെയും ഇങ്ങോട്ടു കൂട്ടി അധികം വൈകാതെ… ”’
ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ ഓരോ വാക്കുകളൂം ഏതോ ഗുഹയില് നിന്നും വരുന്നത് പോലെ ഊര്മ്മിളയ്ക്ക് തോന്നി…
” നീ എന്റെ മുന്നില് വരരുതെന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും നിന്റെ മുന്നില് അറിയാതെ പോലും പെടരുതെന്ന് കരുതിയെങ്കിലും എന്നെങ്കിലും നേരില് കാണാന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു…
അപ്പോള് നീ കരുതും തിരക്കാമായിരുന്നില്ലേന്ന്…
ഇടയ്ക്ക് നിന്റെ ഓഫീസില് തിരക്കിയിരുന്നു.. അച്ഛന് മരിച്ചു കുറച്ചു നാളുകള്ക്ക് ശേഷം നീ വി ആര് എസ് എടുത്തു എന്നൂ മാത്രം അറിഞ്ഞു.. പിന്നീട് കൂടുതല് തിരക്കാനും തോന്നിയില്ല…
നഷ്ടങ്ങള് മാത്രമുള്ള നിന്റെ ജീവിതത്തില് വന്നു ഞാനെന്തു പറയാന്… ”
അയാളുടെ ഓരോ വാക്കും തന്റെയുള്ളില് ധൈര്യം വളര്ത്താന് പോകുന്നവയാണെന്ന തിരിച്ചറിവില് ഊര്മ്മിളയുടെ മുഖം കൂടുതല് വലിഞ്ഞു മുറുകി..
”’ വിവാഹം കഴിഞ്ഞപ്പോള് മാലുവിനെ ഒരേയൊരു അപേക്ഷ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു … എത്രയും വേഗം ആ നഗരം വിട്ടു പോരണം… ആലോചിച്ചപ്പോള് ,അതാണ് നല്ലതെന്നു എനിക്കും തോന്നി.. അവിടെ മുഴുവന് നിന്റെ ഓര്മ്മകളാണ്… പുതിയ ജീവിതത്തിന് എനിക്കും ഒരു മാറ്റം ആവശ്യമായിരുന്നു… നീ നിന്റെ എടുത്തു ചാട്ടം കൊണ്ട് വരുത്തി വെച്ചതൊക്കെ നീ അനുഭവിക്കട്ടെ എന്നു കരുതി നിന്നെ ഒറ്റപെടുത്താനേ തോന്നിയുള്ളു….. നിന്റെതായ ഓര്മ്മകള് ഒന്നും എന്നില് അവശേഷിക്കാതെ ഇരിക്കാനാണ് ആ വീടും മാലൂ വില്പിച്ചത്.. അതിനൊക്കെ എനിക്കു തല കുലുക്കി സമ്മതിക്കാനേ കഴിഞ്ഞുള്ളു… എതിര്ത്താല് പുതിയ ജീവിതം കൂടി നരകതുല്യമാകും… അങ്ങനെയാണ് ഞങ്ങള് ഇവിടേയ്ക്ക് വന്നത്.. മാലുവിന് ആദ്യം മറ്റൊരിടത്തേക്ക് ആണ് ട്രാന്സ്ഫര് കിട്ടിയത്…
, അവള് ലീവെടുത്തു എന്നോടൊപ്പം നിന്നു.. ഒടുവില് അവളുടെ ചേട്ടന് ഇടപെട്ടു അവള്ക്ക് ഇങ്ങോട്ടു ട്രാന്സ്ഫര് വാങ്ങി കൊടുക്കും വരെ അവള് ലീവില് ആയിരുന്നു..” .
ഉണ്ണിയേട്ടന്റെ വാക്കുകള് ഓര്മ്മകളില് പരതി തുടങ്ങി…
” ഒരു നിമിഷം പോലും എന്നെ വിട്ടു മാറാതെ ഒരുതരത്തില് ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്ന സ്നേഹമായിരുന്നു മാലുവിന്… അത് ഒരു തരത്തില് എനിക്കു അസ്വസ്ഥത ആയിരുന്നെങ്കിലും സഹിക്കാനെ കഴിഞ്ഞുള്ളു.. നിന്നെ പറ്റി ഓര്ക്കാന് ഒരു സെക്കന്റ് പോലും മാലു സമ്മതിച്ചില്ല.. എപ്പോഴും എന്നോടു സംസാരിച്ചു എന്നെ ചുറ്റിപറ്റി നടന്നു…
പക്ഷേ അത്ര എളുപ്പം നിന്നെ എന്റെയുള്ളില് നിന്നും ഒഴിവാക്കാന് കഴിയില്ലെന്ന. അവള്ക്ക് അറിയില്ലല്ലോ… ”
ഉണ്ണിയുടെ ഓരോ വാക്കുകളൂം തീജ്വാല കണക്കെ ഊര്മ്മിളയെ പൊള്ളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു …
” ഒരിക്കല് പോലും അവള് നിന്നെ പറ്റി പറഞ്ഞിട്ടില്ല.. നിന്നെ പോലെ ഒരു വ്യക്തിയെ പരിചയം ഉണ്ടെന്നും ഭാവിച്ചില്ല..
എനിക്കു വേണ്ടി എല്ലാം സഹിക്കാനും സ്നേഹിക്കാനും മാത്രം അവള് ശ്രമിച്ചു..
ഒടുവില് അവളുടെ സ്നേഹം കാണാതെ ഇരിക്കാന് എനിക്കു കഴിഞ്ഞില്ല.. വേദനയോടെ തന്നെ നിന്നെ മറക്കാന് ഞാന് ശ്രമിച്ചു..
നിനക്കു അറിയാമോ കല്യാണം കഴിഞ്ഞു എത്രയോ നാളുകള് കഴിഞ്ഞാണ് ഞാന് മാലുവിനെ ഭാര്യയായി കണ്ടതെന്ന്.. ”
അയാള് ദീര്ഘനിശ്വാസമുതിര്ത്തു…
ഊര്മ്മിളയും ആദിയും ബാക്കി അറിയാന് ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരുന്നു …
” ഒരിക്കല് പോലും മാലു വഴക്കിട്ടില്ല.. എപ്പോഴും എന്നോടൊപ്പം വരണമെന്നല്ലാതെ ഒരു നിര്ബന്ധവും പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല. ജീവിതം ശാന്തമായ നദി പോലെ ഒഴുകി കൊണ്ടിരുന്നു ..ആ സമയത്താണ് പാറുവിന്റെ അച്ഛന്റെ മരണം അറിഞ്ഞത്….
ആ സാഹചര്യത്തില് അത് കേള്ക്കാന് മാത്രമേ എന്നെ കൊണ്ടു കഴിഞ്ഞുള്ളു…
വിവാഹം കഴിഞ്ഞു മൂന്നു നാല് വര്ഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞിട്ടും കുഞ്ഞുങ്ങള് ഉണ്ടായില്ല… അത് മാലുവിന് വളരെയധികം സങ്കടം ഉണ്ടാക്കിയിരുന്നു.. ഒടുവില് എന്റെ നിര്ബന്ധത്തിനാണ് ഇവിടെയുള്ള ഹോസ്പിറ്റലില് പോകാമെന്നു സമ്മതിച്ചത്.. .. എന്നെയും ടെസ്റ്റ് ചെയ്യണമെന്ന് ഉറപ്പിച്ചു…. കാരണം ഞാന് കല്യാണം കഴിച്ച രണ്ടുപേര്ക്കും കുട്ടികള് ഉണ്ടായില്ലെങ്കില് അത് എന്റെയും കുറ്റം ആകാമെല്ലോ…..
.അങ്ങനെ എന്റെ നിര്ബന്ധം സഹിക്കാന് കഴിയാതെ മാലുവും എന്നോടൊപ്പം ഹോസ്പിറ്റലില് വന്നു.. അവള് വളരെ സൈലന്റ് ആയിരുന്നു ….
ടെസ്റ്റുകളുടെ റിസള്ട്ട് വരുവോളം അവള് അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു.. ഞാന് സമാധാനിപ്പിക്കാന് ശ്രമിക്കുമ്പോഴും കുഴപ്പം എനിക്ക് ആണെങ്കില് നിന്റെ ജീവിതം ഞാന് കാരണം ഇല്ലാതായോ എന്ന ഭീതിയും എന്നെ അലട്ടി…..
ഡോക്ടര് ഞങ്ങളെ അകത്തേക്ക് വിളിപ്പിച്ചപ്പോള് മാലു എന്റെ കൈയ്യില് മുറുക്കി പിടിച്ചു.. ആദ്യം എന്റെ ടെസ്റ്റ് റിസല്ട്ടാണ് നോക്കിയത്….. എനിക്കു കുഴപ്പമില്ലെന്നു പറഞ്ഞപ്പോള് എനിക്കുണ്ടായ ആശ്വാസം പറഞ്ഞു അറിയിക്കാന് കഴിയില്ല…
മാലുവിന്റെ റിസര്ട്ട് നോക്കിയ ഡോക്ടര് കുറേനേരം മൗനം പാലിച്ചു…
” മാലുവിന് ചെറിയ ഒരു തകരാര് കാണുന്നുണ്ട്… വിഷമിക്കേണ്ട … നമുക്ക് ശ്രമിക്കാം .. ബാക്കിയൊക്കെ ദൈവത്തിന്റെ കൈയ്യിലല്ലേ.. ” ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ ഡോക്ടര് പറഞ്ഞു…
അത് കേട്ടതും മാലു തകര്ന്നു പോയി… ഡോക്ടറുടെ മുന്നില് ഇരുന്നു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…
തുടരും……..
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission