Skip to content

മേഘരാഗം – ഭാഗം 3

  • by
Megharagam Novel Aksharathalukal

ബസ് പോയ്കൊണ്ടിരിക്കുക ആണ്. ആ പെൺകുട്ടി സീറ്റിൽ ചാരി കിടക്കുക ആണ്.. ഇടയ്ക്കു വളവുകൾ തിരിയുമ്പോൾ എല്ലാം അവൾ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഊർന്നു വന്നു. രണ്ട് മൂന്ന് തവണ ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ അവൾ മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞിരുന്നു കമ്പിയിൽ മുറുക്കെ പിടിച്ചു.

ആഹ് അമ്മേ…. പുറപ്പെട്ടു, എക്സാം ഈസി ആയിരുന്നു അമ്മേ… ആഹ് തിരിച്ചതേ ഒള്ളു… 8മണി കഴിയും. ഓക്കേ ഓക്കേ… ആഹ് കൊടുക്ക്… എന്താ മുത്തശ്ശി…. ആഹ് കുഴപ്പമില്ല.. ശരി മുത്തശ്ശി വെക്കട്ടെ.. റേഞ്ച് കുറവാ… അവൻ ഫോൺ വെച്ചു. എന്നിട്ട് ഒന്നു ദീർഘനിശ്വാസപ്പെട്ടു..

ശ്രീഹരി പതിയെ തന്റെ ഒപ്പം ഇരിക്കുന്ന പെൺകുട്ടിയെ നോക്കി.

അവൾ ഇപ്പോൾ വീണ്ടും സീറ്റിൽ ചാരി കിടക്കുക ആണ്.

പിറകിൽ സീറ്റിൽ ഒരു തമിഴൻ ആണ് ഇരിക്കുനത്. കൂടെ ഉള്ള ആൾ മുൻപത്തെ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങിയപ്പോൾ ശ്രീഹരി ഓർത്തത് ആണ്, താനും കൂടി പിറകിലോട്ട് ഇറങ്ങി ഇരുന്നലോ എന്ന്. പക്ഷേ അപ്പോൾ ആ പെൺകുട്ടി ഉറങ്ങുക ആയിരുന്നു.. ശല്യപ്പെടുത്തേണ്ട എന്ന് അവൻ വിചാരിച്ചു.

ഇവൾ ആകെ ക്ഷീണിത ആണല്ലോ.. അവൻ ഓർത്തു..

ശ്രീഹരി വെറുതെ ഫോണിൽ നോക്കി ഇരിക്കുക ആണ്…. ബസ് ഏകദേശം ഒരു മുക്കാൽ മണിക്കൂർ പിന്നിട്ടു കാണും എന്ന് അവനു മനസിലായി.

പെട്ടന്ന് ആ പെൺകുട്ടി ഞെട്ടി കണ്ണ് തുറന്നു..

ശ്രീഹരി നോക്കിയപ്പോൾ അവളേ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി.

അവൾ പിറകോട്ടു ഒന്നു തിരിഞ്ഞിട്ട് വേഗം മുൻപോട്ട് ആഞ്ഞിരുന്നു..

ഇപ്പോൾ അവൾ ആകെ ജാഗരൂകയായി ഇരിക്കുക ആണ്..

ശ്രീഹരി പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ ആ തമിഴൻ വെറുതെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുക ആണ്.

അവനു എന്തോ പന്തികേട് തോന്നി.

സർ… അവൾ പെട്ടന്ന് ശ്രീഹരിയേ വിളിച്ചു.

യെസ്… അവൻ അവളെ നോക്കി.

സർ… ഈഫ് യു ഡോണ്ട് മൈൻഡ്, എനിക്ക് സൈഡ് സീറ്റ് ഒന്നു…. അവൾ വല്ല വിധേനയും പറഞ്ഞു.. അവളുടെ കണ്ണുകളിലെ നിസ്സഹായ ഭാവം….

ഓഫ് കോഴ്സ്…. ശ്രീഹരി എഴുനേറ്റു.. പെട്ടന്ന് അവളും എഴുനേറ്റ് മാറി നിന്നു.

അവൾ പുറത്തെ കാഴ്ചകൾ ഒക്കെ നോക്കുക ആണ്…

ഇടക്ക് അവൾ ഫോണിൽ ആരോടോ പതിയെ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. ഒന്നും കേൾക്കാൻ പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ല. ശ്രീഹരി ഇടംകണ്ണിട്ട് അവളെ നോക്കുന്നുണ്ട്.

പെട്ടന്ന് ആണ് അവൻ അത് കണ്ടത്..

പിറകിൽ ഇരിക്കുന്ന തമിഴന്റെ കൈകൾ അവളുടെ പിന്കഴുത്തിലേക്ക് നീണ്ടു വരുന്നു.

ശ്രീഹരി അവന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചു…

ആഹ്…. അയാൾ വേദന കൊണ്ട് കരഞ്ഞു…

പക്ഷെ അയാൾക്ക് മിണ്ടാനും വയ്യാ..

ഒരു നിമിഷം കഴിഞ്ഞു ശ്രീഹരി പിടി വിട്ടു.

അയാൾ വേഗം മുൻവശത്തെ ഒരു കാലിയായ സീറ്റിലേക്ക് പോയിരുന്നു

ബസിൽ യാത്ര ചെയുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിച്ചു ഇരുന്നു കൂടെ… ശ്രീഹരി അവളെ നോക്കി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.

അവൾ ഫോൺ കട്ട്‌ ചെയ്തിട്ട് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് കണ്ണ് നട്ടു.

ഇയാളുടെ ആ മാല ഇപ്പോൾ ദേ അയാൾ കൊണ്ടുപോയേനെ… അവൻ പറഞ്ഞതും അവൾ വേഗം അവളുടെ കഴുത്തിൽ കൈ വെച്ചു.

ഭാഗ്യം…. മാല കഴുത്തിൽ ഉണ്ട്..

ഞാൻ…. അയാൾ… കുറച്ചു മുൻപേ… അവൾ വാക്കുകൾക്ക് ആയി പരതി

ശരി ശരി… ശ്രദ്ധിച്ചു ഇരിക്കുക അത്രയും ഒള്ളു…

അവൻ പറഞ്ഞു.

പിന്നീട് അവർ ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല.

ഹലോ… ആഹ് അമ്മേ… ഒരു മണിക്കൂർ ആകും പാലക്കാട്‌ എത്താൻ.. 8മണി യോട് കൂടി ഇല്ലത്തു വരും. ആഹ് ശരി ശരി… വെക്കട്ടെ.. അവൻ അമ്മ വിളിച്ചപ്പോൾ ഫോൺ എടുത്ത് സംസാരിച്ചു.

പെട്ടന്നാണ് വണ്ടി ആഞ്ഞു ചവിട്ടിയത്.

ടപ്പേ…. കാതടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സൗണ്ട് ആയിരുന്നു അത്.

ശ്രീഹരിയുടെ അടുത്ത് ഇരുന്ന പെൺകുട്ടിയുടെ തല പോയി കമ്പിയിൽ നന്നായി ഒന്ന് ഇടിച്ചു.

അവൾക്ക് തലയിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നത് പോലെ തോന്നി.

ഹെലോ… എന്തേലും പറ്റിയോ.. അവൻ എഴുനേറ്റു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു..

അവൾക്ക് ഒന്നും കാണാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല..

പക്ഷെ കുഴപ്പമില്ല എന്നവൾ തലയാട്ടി.

ഒരു ബൈക്ക്കാരൻ വന്നു വട്ടം ചാടിയത് ആണ്… ബസിനു സ്പീഡ് കൂടുതൽ ആയിരുന്നു…ബൈക്ക് സ്ലോയിൽ ആണ് വന്നത്..  ആരൊക്കെയോ പറയുണ്ട്… വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോകാം.. പോലീസ് വരട്ടെ.. പല പല അഭിപ്രായങ്ങൾ ഉയർന്നു വരുന്നു.

ശ്രീഹരിയും ആളുകളുടെ ഇടയിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്നു..

എല്ലാവരും ഇറങ്ങിക്കോളു…ഇനി പോകില്ലാത്ത ലക്ഷണം ആണ്.. ബസിലേക്ക് നോക്കി ആരോ പറഞ്ഞു…

ശ്രീഹരി നോക്കിയപ്പോൾ ആ പെൺകുട്ടി വളരെ പാടുപെട്ട് ബാഗും എടുത്തു കൊണ്ട് വരുന്നുണ്ട്..

അവൾ വീണു പോകുമോ എന്ന് അവൻ ഭയപ്പെട്ടു. കാരണം അവൾ അത്രക്ക് ക്ഷീണിത ആയിരുന്നു.

അവൾ പതിയെ ശ്രീഹരിയുടെ ചാരെ വന്നു നിന്നു.

കുട്ടി… ദേ ആ വെയ്റ്റിംഗ് ഷെഡിലേക്ക് പോയി നിൽക്കുക. ഈ ലഗ്ഗേജ് എല്ലാം ആയിട്ട് നിന്നു വിഷമിക്കേണ്ട.. കണ്ടക്ടർ അവളോട് പറയുന്നത് ശ്രീഹരി കേട്ടു..

അവൾ ദയനീയമായി ശ്രീഹരിയെ നോക്കി..

എന്താ… അവൻ ചോദിച്ചു..

ഒന്നുമില്ല… എന്ന് അവൾ ചുമൽ കുലുക്കി കാണിച്ചു.

എന്നിട്ട് ആ കണ്ടക്ടർ കാണിച്ചു കൊടുത്ത ഭാഗത്തേക്ക്‌ നടന്നു..

ഏതോ ഒരു ഉൾനാടൻ ഗ്രാമം ആണെന്ന് അവനു തോന്നി…

ആളുകൾ തീരെ ഇല്ലാത്ത സ്ഥലം.

ഇതിന്റെഇടയ്ക്കു

ഒരു ആംബുലൻസ് വന്നു…പിറകെ പോലീസും…  ബൈക്ക്കാരനെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ട് പോയി.. ബസ് ആണെങ്കിൽ ഡ്രൈവറും കണ്ടക്ടർഉം കൂടി സ്റ്റേഷനിലേക്ക് കൊണ്ട് പോകുവാൻ തയ്യാറെടുത്തു.

ശ്രീഹരി നോക്കിയപ്പോൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ പിറകെ ഒരാൾ നടന്നു പോകുന്നു..

പെട്ടന്ന് ശ്രീയുടെ വയറിൽ ഒരു ആളിക്കത്തൽ ഉണ്ടായി..

അത് ആ തമിഴൻ അല്ലേ..

ശ്രീഹരി യും അവന്റെ പിന്നലെ വേഗം നടന്നു.

കള്ളൻ…. കള്ളൻ..

എന്തോ ഒരു ആവേശത്തിൽ ശ്രീഹരി വിളിച്ചു കൂവി.

കണ്ണടച്ച് തുറക്കും മുൻപ് അയാൾ ആ പെൺകുട്ടിയുടെ മാല പൊട്ടിച്ചു ഓടാൻ തുടങ്ങിയതും, രണ്ട് ആളുകൾ കൂടി അയാളെ പിടിച്ചതും ഞൊടിയിഴ കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു.

പിറകെ ഓടി വന്ന ആ പെൺകുട്ടി ഒരു കല്ലിൽ തട്ടി വീണു.

കുറച്ചുപേർ ചേർന്ന് അവളെ പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ചു.

ശ്രീഹരി അവളുടെ ബാഗ് എടുത്ത്.

പോലീസ് അപ്പോളേക്കും അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..

വിഷമിക്കേണ്ട… അവന്റെ കാര്യം ഞങൾ നോക്കിക്കോളാം… പോലീസ് ശ്രീഹരിയോടായി പറഞ്ഞു.

ഇതാ മാല…. പോലീസ് അവളുടെ കൈയിൽ അത് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അവൾക്ക് തലചുറ്റണത് പോലെ തോന്നി.

അയ്യോ… എന്ത് പറ്റി…

ശ്രീഹരി അവളെ വേഗം താങ്ങി..

എടോ.. ഇന്നാ ഇത് പിടിക്ക്.. ഞങ്ങൾക്ക് ടൈം ഇല്ല… നിങ്ങൾക്ക് കേസ് ഉണ്ടെങ്കിൽ സ്റ്റേഷനിൽ വന്ന ഒരു കംപ്ലയിന്റ്  തരുക.

പോലീസ് വേഗം ശ്രീഹരിയുടെ കൈയിലേക്ക് മാല കൊടുത്ത്.

ഈശ്വരാ…. ഇത് എന്താ ചെയ്ക… അവൻ ഓർത്തു.

ശ്രീഹരിയും വേറെ ഒരു  സ്ത്രീയും  കൂടി ചേർന്ന് അവളെ താങ്ങി വീണ്ടും വെയ്റ്റിംഗ് ഷെഡിൽ കൊണ്ട് ചെന്നു ഇരുത്തി…

വെള്ളം….

അവൾ ഒച്ചയില്ലാതെ പിറുപിറുത്തു..

ശ്രീഹരിയുടെ കയ്യിൽ വെള്ളം ഉണ്ടായിരുന്നു..

അവൻ വേഗം അത് അവൾക്ക് കൊടുത്ത്..

അവൾ ആർത്തിയോടെ അത് മുഴുവനും കുടിച്ചു.

വീണ്ടും അവൾ ആ സ്ത്രീയുടെ ദേഹത്തെക്ക് ചാഞ്ഞു..

എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ കഴിയുന്നില്ലാവൾക്ക്… പക്ഷെ അവർ സംസാരിക്കുന്നത് എല്ലാം അവൾക്ക് കേൾക്കാം..

മോനേ.. മാല പൊട്ടിയോ കുട്ടീടെ… അവനെ സഹായിച്ച ആ സ്ത്രീ ചോദിച്ചു..

പെട്ടന്നവൻ മാലയിലേക്ക് നോക്കി..

ഇല്ല ചേച്ചി… ഭാഗ്യം… കൊളുത്തു മാറി പോയതേ ഒള്ളു.. അതാ പൊട്ടിയത് പോലെ തോന്നിയത് അവൻ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ സ്ത്രീയെ കാണിച്ചു.

നേരാണ് കേട്ടോ… അവർ അത് ശരിയായി ഇട്ടിട്ട് അവന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു..

അത് അങ്ങ് കഴുത്തിലേക്ക് ഇട്ടേക്കു മോനേ… ഇനി അത് എവിടെ എങ്കിലും പോയാലോ… അവർ പറഞ്ഞത് ശരിയാണെന്നു അവനു തോന്നി.

അവൻ വേഗം തന്നെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് ഇട്ടു..

നിങ്ങൾ നോർത്ത് ഇന്ത്യൻസ് ആണോ… ആ സ്ത്രീ ചോദിച്ചു..

അയ്യോ അല്ല ചേച്ചി… ഞാൻ പാലക്കാട് ആണ്….

അവൻ ചിരിച്ചു..

അല്ല… കുട്ടിയുടെ താലി മാല നോർത്ത് ഇന്ത്യൻസ് ന്റെ പോലെ തോന്നി.. അവർ ചിരിച്ചു.

ങേ…. താലിമാല..

അവൻ അവളുടെ കഴുത്തിലേക്ക് നോക്കി..

ഈശ്വരാ… ഇവർ എന്താ ഈ പറയണത്..

ഇതുപോലെ ഒരു കരിമണി മാല അച്ഛൻ അമ്മക്ക് വാങ്ങി കൊടുത്തത് അല്ലേ കഴിഞ്ഞ വർഷം..

അവൻ ആകെ ചിന്താകുഴപ്പത്തിലായി..

അവൾ അപ്പോളേക്കും പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു…

ഹാവു.. രക്ഷപെട്ടു.. ആൾ ഉഷാറായല്ലോ… ആ സ്ത്രീ അവളെ നോക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ ശ്രീഹരി അവളെ നോക്കി.

അതേ പോകണ്ടേ ജലജേ…?  എന്ന് ചോദിച്ചു കൊണ്ട്, ഒരാൾ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

ആ സ്ത്രീ വേഗം എഴുനേറ്റു…

മോൻ വന്നോ.. അവർ ചോദിച്ചു.. അപ്പോൾ അവിടേക്ക് വന്ന ആൾ തല കുലുക്കി..

മ്… വണ്ടി അവിടെ ഒതുക്കിയിട്ടുണ്ട്.. അയാൾ ചൂണ്ടി കാണിച്ച സ്ഥലത്തേക്ക് അവർ മൂവരും നോക്കി.

വരൂ കുട്ടികളെ.. നിങ്ങളെ അടുത്ത് ഉള്ള സ്റ്റാൻഡിൽ ഇറക്കാം.. ഏതോ ഒരു സ്റ്റാൻഡിന്റെ പേരും കൂടി അവർ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് ആ പെണ്കുട്ടിയുട

ബാഗും എടുത്ത്..

ശ്രീഹരിക്ക് ആണെങ്കിൽ എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് പോലും മനസിലാകുന്നില്ല..

ഈശ്വരാ…

മോന്റെ പേരെന്ത് ആണ് അവർ കാറിലേക്ക് കയറവേ ചോദിച്ചു.

ശ്രീഹരി… അവൻ പറഞ്ഞു..

മോൾടെയോ… അവർ അവളെ നോക്കിയപ്പോൾ ശ്രീഹരിയും അറിയാതെ നോക്കി.

മേഘ്‌ന….. അവൾ പറഞ്ഞു.

മേഘ്‌ന… നല്ല പേര്… ശ്രീഹരി മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു..

രണ്ടാളും നല്ല ചേർച്ച ആണല്ലോ എന്ന് അവർ മനസ്സിൽ ഓർത്തു.

അങ്ങനെ അവരുടെ കൂടെ ശ്രീഹരിയും മേഘ്‌നയും കൂടി യാത്ര ആരംഭിച്ചു.

15മിനിറ്റ് എടുത്തതെ ഒള്ളു…

കാർ ഒരു സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി..

ദേ മോനേ….. പാലക്കാട്‌ ബസ് വരുന്നു… നീ ഒന്നു ഹോൺ അടിച്ചു അത് നിർത്തിക്കെ..

ആ മധ്യവയസ്‌കൻ മകനോട് പറഞ്ഞു..

അയാൾ ഹോൺ അടിച്ചു… എന്നിട്ട് ഗ്ലാസ്‌ താഴ്ത്തി കൈ കൊണ്ട് കാണിച്ചു.

രാത്രി 8മണി ആയി കാണും അപ്പോൾ..

ഡ്രൈവർ ബസ് നിർത്തി..

പെട്ടന്ന് തന്നെ രണ്ടാളും കൂടി ബാഗും എടുത്ത് അവരോടു ജസ്റ്റ്‌ താങ്ക്സ് പറഞ്ഞു ബസ് ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി..

അധികം ആളുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിലും, ശ്രീഹരി പോയി ഇരുന്ന സീറ്റിൽ തന്നെ ആണ് മേഘ്‌നയും വന്നു ഇരുന്നത്.

അവൻ അവളെ ഒന്നു നോക്കി…

കുട്ടിക്ക് എവിടെ ആണ് പോകേണ്ടത്… ശ്രീ അവളോട് ചോദിച്ചു…

പാലക്കാട്‌… അവൾ പറഞ്ഞു..

അവിടെ ആരെങ്കിലും വരുമോ… ലേറ്റ് ആകുമെന്ന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞോ… അവൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

പെട്ടന്ന് അവൾ, തന്റെ രണ്ട് കൈകളും അവന്റെ മുൻപിൽ കൂട്ടി പിടിച്ചു. കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നു. 

എന്നെ ഒന്നു സഹായിക്കണം…

പ്ലീസ്…

അവൾ കേണു..

അവൻ കാര്യം മനസിലാകാതെ അവളെ നോക്കി.

ആരെങ്കിലും ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടോ ഈശ്വരാ… അവൻ ചുറ്റിലും നോക്കി.

കണ്ണുകൾ തുടക്കു… എന്നിട്ട് സംസാരിക്കുക..

അവൻ പറഞ്ഞു..

സാർ…. എന്റെ മാര്യേജ് കഴിഞ്ഞിട്ട് വൺ വീക്ക്‌ ആയതേ ഒള്ളു, ലവ് മാര്യേജ് ആയിരുന്നു, ആൾ ജോലി സ്ഥലത്തു പോയതാണ്, ഒരു വീട് റെഡി ആക്കുവാനായി, എന്റെ ഹസ്ബൻഡ് രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ  വരും.

എന്നെ അതുവരെ സാറിന്റെ വിട്ടിൽ ഒന്നു താമസിക്കുവാൻ അനുവദിക്കുമോ… പ്ലീസ്… അവൾ യാചിച്ചു..

എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ ഇത്രയും ഡേയ്‌സ്  അവളുടെ ഫാദർ ഇന്നലെ കുടിച്ചിട്ട് വന്നു… അയാൾ എന്നോട് കുറെ ദേഷ്യപ്പെട്ടു… കണ്ടുപോകരുത് എന്ന് പറഞ്ഞു.. അങ്ങനെ ഞാൻ അവിടെ നിന്നു ഇറങ്ങിയത് ആണ്… അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു.

ഇവൾ പറയുന്നത് സത്യം ആണോ… അവൻ ചിന്തിച്ചു..

നിങ്ങളുടെ നാട് എവിടെ ആണ്… അവൻ അവളേ നോക്കി.

എന്റെ നാട് ട്രിവാൻഡ്രം.. ആൾ നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ ആണ്… അവൾ പറഞ്ഞു.

ഓഹ്…

….(മോനേ നിങ്ങൾ നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ ആണോ… ഈ താലി കണ്ടിട്ട് ചോദിച്ചതാ… ആ സ്ത്രീയുടെ വാക്കുകൾ അവൻ ഓർത്തു.. )

സത്യം ആണോ… അവൻ അവളെ നോക്കി..

അതേ സാർ…. സത്യം ആണ്… അവൾ വിതുമ്പി..

ഈശ്വരാ…. കാര്യം ഒക്കെ ശരി ആയിരിക്കും… പക്ഷെ താൻ എന്താ ചെയ്ക… അവൻ ആലോചിച്ചു.

സാർ… പ്ലീസ്.. എന്നെ ഉപേക്ഷിക്കരുതേ… പ്ലീസ്… അവൾ കരയുകയാണ്.

ശരി ശരി കണ്ണ് തുടയ്ക്ക്… എന്തെങ്കിലും വഴി കാണാം…..എന്ത് കണ്ടിട്ടാണ് താൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത് എന്ന്  പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആണ് അവൻ ഓർത്തത്…

പാലക്കാട്‌….. പാലക്കാട്‌….

കണ്ടക്ടർ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു..

ശ്രീഹരി ഇറങ്ങി… പിറകെ മേഘ്‌നയും..

ഇല്ലത്തു  നിന്ന് ആരും വിളിച്ചില്ലലോ ശ്രീ ഓർത്തു..

നോക്കിയപ്പോൾ ഫോൺ സ്വിച്ചഡ് ഓഫ്‌ ആയിരുന്നു..

ഹോ കഷ്ടം…. എന്റെ ദൈവമേ… അവൻ അത് എടുത്ത് ഓൺ ചെയ്തു , അതുപോലെ തന്നെ ഓഫ് ആക്കുകയും ചെയ്തു…

നേരത്തെ പറഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ അച്ഛൻ വന്നു നിൽക്കുമായിരുന്നു എന്ന് അവൻ ഓർത്തു.

സാർ…

ശ്രീഹരി ഞെട്ടി തിരിഞ്ഞു..

അവൾ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകളോടെ അവനെ നോക്കി..

തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കരുതേ… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആണ് അത് പറയുന്നത്.

ഈ കുട്ടിയെ എങ്ങനെ ഈ വഴിയിൽ നിർത്തും…

വേറെ ഒരിടവും അവൾക്ക് പോകാൻ ഇല്ലായിരുന്നു..

ഇല്ലത്തേക്ക് കൊണ്ട് ചെല്ലുന്നത് ആലോചിക്കാൻ വയ്യാ…

കുറച്ചു കൂടി മുൻപ് ആയിരുന്നു എങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാമായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഇപ്പോൾ സമയം 9.30കഴിഞ്ഞു.

ഒടുവിൽ അവൻ ഒരു തീരുമാനം എടുത്തു..

ഇല്ലത്തു എല്ലാവരോടും കാര്യം പറയാം… അവർക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാകുമല്ലോ. ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തോടെ അവൻ ഓർത്ത.

തന്നെയുമല്ല,

രണ്ട് ദിവസത്തെ കാര്യം അല്ലേ ഒള്ളു… അവൻ അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു.

ഒരു ഓട്ടോ വിളിച്ചു നമ്മൾക്കു പോകാം.. അവൻ പറഞ്ഞു..

അവൾ തല കുലുക്കി.

അങ്ങനെ രണ്ടും കല്പ്പിച്ചു, ശ്രീഹരി അവളുമായി ഇല്ലത്തേക്ക് യാത്ര ആയി.

അടുക്കുംതോറും അവന്റെ ചങ്ക് പട പട ഇടിച്ചു..

ഇല്ലത്തെത്തിയതും ഓട്ടോകാരന് ക്യാഷ് കൊടുത്തതും എല്ലാം സ്വപ്നം ആണോ എന്ന് അവൻ സംശയിച്ചു..

ഉമ്മറത്തെത്തിയപ്പോൾ എല്ലാവരും താടിക്ക് കയ്യും കൊടുത്തു ഇരിക്കുക ആണ്..

ശ്രീഹരി ഇടറുന്ന കാലുകളോടെ മുൻപേ നടന്നു..

അവന്റെ പിന്നിലായി മേഘ്‌നയും..

തുടരും.

(ഹായ്….എല്ലാവരും, കഥ വായിച്ചിട്ട് അഭിപ്രായം പറയുക )

 

ഉല്ലാസിന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക

പ്രേയസി

ഓളങ്ങൾ

പരിണയം

5/5 - (2 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!