ഞാൻ താലി കെട്ടിയെന്നോ, കുട്ടി എന്താണ് നീ പറയുന്നത്… ശ്രീഹരി അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
എടാ…. ഒരക്ഷരം മിണ്ടരുത് നീ.
ഗിരിജാദേവി കലിപൂണ്ടു നിൽക്കുക ആണ്..
അമ്മേ…. അമ്മ എന്ത് അറിഞ്ഞിട്ടാണ്…പാവം ശ്രീഹരി ഇപ്പോൾ കരയുന്നത് പോലെ ആയി.
അങ്ങോട്ട് മാറി നിൽക്കെടാ. ഗിരിജ അവനെ പിന്നോട്ട് തള്ളി മാറ്റി.
എടി….
അവർ പിന്നെയും മേഘ്‌ന യുടെ മുൻപിൽ എത്തി.
നീയും ഇവനും കൂടി ഒരുമിച്ചു പഠിച്ച കോളേജിന്റെ പേര് എന്താണ്..
ശ്രീഹരി മുൻകൂട്ടി പറഞ്ഞത്കൊണ്ട് അവൾ അത് തെറ്റാതെ പറഞ്ഞു
കണ്ടോ…. കണ്ടോ… അമ്മേ… ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ യാതൊരു ബന്ധവും ഇല്ല… ശ്രീഹരി ഒച്ച വെച്ചു.
ശ്രീഹരി…. നീ ഇവിടെ വന്നു ഇരിക്ക്..
പ്രതാപൻ ആയിരുന്നു അത്
അച്ഛാ… ശ്രീഹരി അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.
നീ ഒരക്ഷരം മിണ്ടാതെ ഇവിടെ വന്നു ഇരിക്ക്. അവൻ കൂടുതൽ ഒന്നും പറയാൻ അയാൾ സമ്മതിച്ചില്ല.
നിങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചർ ആരായിരുന്നു… ഗിരിജാദേവിയുടെ അടുത്ത ചോദ്യത്തിൽ ശ്രീഹരി ആണ് ആദ്യം ഞെട്ടിയത്.
പ്രതാപൻ അത് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു ഇരുന്നു.
പറയെടി… ആരായിരുന്നു നിന്റെ ക്ലാസ്സ്‌ ടീച്ചർ, നിങ്ങളുടെ ഫ്രണ്ട്സ് ന്റെ പേര് പറയു, നിങ്ങൾ കോളേജിൽ നിന്നു സ്റ്റഡി ടൂർ പോയത് എവിടെ ആണ്, നിങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലെ ടോപ് മാർക്ക്‌ നേടിയ സ്റ്റുഡന്റ് ആരായിരുന്നു… ഇങ്ങനെ ഒരുപാടു ഒരുപാടു ചോദ്യങ്ങൾ ഗിരിജ അവളോട് ചോദിച്ചു. എല്ലാം അച്ഛന്റെ ബുദ്ധി ആണെന്ന് ശ്രീഹരിക്ക് മനസിലായി.
മേഘ്‌ന തല കുമ്പിട്ട് നിൽക്കുക ആണ്.
ഗിരിജ ഒന്നുകൂടി ചോദ്യം ഓരോന്നായി ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ അവൾ അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു.
ഇന്ന് നിന്റെ അമ്മ വരുമോ നിന്നെ കൊണ്ടുപോകാനായി.. ഗിരിജ അടുത്ത ചോദ്യം ചോദിച്ചു.
അവൾ നിസ്സഹായായി, ശ്രീഹരിയെ നോക്കി.
ശ്രീഹരി കളവ് പറഞ്ഞത് ആണെന് അവർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.
ഏട്ടാ,,, അമ്മേ…. കേട്ടില്ലേ എല്ലാം..
ഗിരിജ വിറച്ചു.
എല്ലാം കളവാണ്…. നീയും ഇവളും ചേർന്ന് നടത്തിയ നാടകം അല്ലേ, അല്ലേടാ.. അവർ ശ്രീഹരിക്ക് മുൻപിൽ വന്നു.
അമ്മേ… എന്തൊക്കെ ആണ് അമ്മ വിളിച്ചു കൂവുന്നത്… ശ്രീഹരിക്ക് ക്ഷമ നശിച്ചു.
അവൻ അമ്മയുടെ മുൻപിൽ വന്നു നിന്നു.
ശ്രീഹരിയുടെ കരണം പൊട്ടുന്ന രീതിയിൽ ഒറ്റ അടി ആയിരുന്നു ഗിരിജ.
ആരും അത് പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല.
എല്ലാവരും ചാടി എഴുനേറ്റു.
അമ്മേ…. ആര്യ അമ്മയുടെ അരികിലേക്ക് ഓടി വന്നു.
എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്..
അവൾ അമ്മയെ പിടിച്ചു
മകളുടെ കൈ വിടുവിച്ചു കൊണ്ട് അവർ വേഗം ആര്യയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി.
മേഘ്‌ന പാക്ക് ചെയ്തു വെച്ച ബാഗും എടുത്തുകൊണ്ടു അവർ ശരവേഗം വന്നു.
അത് അവർ ശ്രീഹരിയുടെ റൂമിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി വെച്ചു.
ഇനി ഇവളുടെ കെട്ടും ഭാണ്ഡവും ഒക്കെ ഇവളുടെ ഭർത്താവിന്റെ മുറിയിൽ ഇരിക്കട്ടെ… ഗിരിജ എല്ലാവരെയും നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഏട്ടാ…. ജോലിക്ക് പോകാൻ സമയം ആയി…ആര്യയ്ക്ക് കോളേജിൽ പോകണ്ടേ…. ഗിരിജ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി.
ഓരോരുത്തരായി എഴുനേറ്റു.. അവരുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുവാന് പോയി.
ശ്രീഹരിയും മേഘ്‌നയും മാത്രം ആയി ഇപ്പോൾ അവിടെ.
മേഘ്‌ന പതിയെ പൂജ മുറിയിൽ നിന്നു പുറത്തേക്ക് വന്നു.
ശ്രീഹരിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കുവാൻ ഉള്ള ശക്തി അവൾക്കു ഇല്ലായിരുന്നു.
ശ്രീഹരി യും അവിടെ നിന്നു പതിയെ അവന്റെ റൂമിലേക്ക് കയറി പോയി.
ഗിരിജ വന്നു നോക്കിയപ്പോൾ മേഘ്‌ന ഇപ്പോളും നിന്നിടത്തു തന്നെ നിൽക്കുക ആണ്.
എടി ..
അവർ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചിഴച്ചു..
നീ ഇനി ഇവിടെ ആണ് കഴിയേണ്ടത്.
അവർ അവളേ ശ്രീഹരിയുടെ മുറിയിൽ കൊണ്ടുപോയി തള്ളുക ആയിരുന്നു.
ശ്രീഹരി കട്ടിലിൽ കിടക്കുകയായിരുന്നു.
പെട്ടന്ന് ആണ്… അമ്മ അങ്ങനെ ഒക്കെ കാട്ടി കൂട്ടിയത്.
ശ്രീഹരി എഴുനേറ്റു….
അവളുടെ അടുത്തേക്ക് അവൻ സാവധാനം നടന്നു ചെന്നു.
എന്നിട്ട് വാതിൽ അടച്ചു ബോൾട്ടിട്ടു.
മേഘ്‌നയെ അടിമുടി വിറക്കുവാൻ തുടങ്ങി.
അവൻ അവളുടെ മുൻപിൽ ചെന്നു നിന്നു .
എന്തിനാണ് ഇയാൾ അമ്മയോട് അങ്ങനെ കളവ് പറഞ്ഞത്.
അവൻ ശാന്തനായി അവളോട് ചോദിച്ചു.
ഞാൻ… എനിക്ക്… ഞാൻ… എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം… അവൾ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
ക്ഷമിക്കാം…. പക്ഷെ… താൻ കാര്യം പറയുക…. അവൻ അവളെ നോക്കി.
അത്…. എന്റെ ഹസ്ബൻഡ് നു വരുവാൻ സാധിച്ചില്ല… ആൾക്ക് കുറച്ചു ദിവസം കൂടി താമസം ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട്…. എനിക്ക് പോകുവാൻ വേറെ സ്ഥലം ഇല്ല…. എനിക്ക്… എനിക്ക്… വേറെ നിവർത്തി ഇല്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ട് ആണ്… അവൾ കരഞ്ഞു.
നിനക്ക് പോകാൻ വേറെ സ്ഥലം ഇല്ലാഞ്ഞത് കൊണ്ട് നീ ഇതുപോലെ ഒരു കളവ് ആണോ പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയത്, അതും ഭഗവാന്റെ മുൻപിൽ വെച്ചു..
ശ്രീഹരി യുടെ ചോദ്യങ്ങൾ നേരിടാനാവാതെ നിൽക്കുക ആണ് അവൾ.
എന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും മുൻപിൽ ഞാൻ എത്ര വലിയ തെറ്റുകാരൻ ആയി എന്ന് നിനക്ക് അറിയാമോ..
എന്റെ വേളി വരെ ഉറപ്പിച്ചതാണ്… എന്നിട്ട്.. എന്നിട്ട് ഇപ്പോൾ… ഞാൻ… അവനു ശരിക്കും സങ്കടം വന്നു.
ചെയ്തു തന്ന ഉപകാരത്തിനു എല്ലാം നന്ദി… വേഗം ഇറങ്ങുക… ശ്രീഹരി അവളെ നോക്കി
സാർ… പ്ലീസ്… എന്നെ കുറച്ചു ദിവസം കൂടി… വേറെ ഒരു മാർഗവും ഇല്ല… പ്ലീസ്… അവൾ അവന്റെ മുൻപിൽ മുട്ട് കുത്തി ഇരുന്നു.
എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്.. എഴുന്നേൽക്കു…അവൻ പെട്ടന്ന് അവളോട് പറഞ്ഞു.
അവൾ പതിയെ എഴുനേറ്റു.
എത്ര ദിവസം കൂടി വേണ്ടി വരും അയാൾക്ക് വരുവാൻ…. ഒടുവിൽ ശ്രീഹരി ഒരു തീരുമാനത്തിൽ എത്തിയത് പോലെ അവളോട് ചോദിച്ചു.
ഏറിയാൽ ഒരാഴ്ച…. അത് കഴിഞ്ഞു ഞാൻ തന്നെ ഇവിടെ എല്ലാവരോടും സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറഞ്ഞോളാം.
മേഘ്‌ന അവനെ നോക്കി.
വേണ്ട…. താൻ ഇനി ഒന്നും ആരോടും പറയേണ്ട… സഹായം ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ പറയാം… ശ്രീഹരി കൈ എടുത്തു അവളെ വിലക്കി.
ഇവളെ ഇവിടെ നിർത്തിയാൽ ഇനി കൂടുതൽ അപകടത്തിലേക്ക് ആണോ താൻ പോകുന്നത് എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു.
ഇവൾ പറയുന്നത് എല്ലാം സത്യം ആണോ ആവോ..
താൻ പറയുന്നത് എല്ലാം സത്യം ആണെന്ന് ഞാൻ എങ്ങനെ വിശ്വസിക്കും, ഒടുവിൽ അവൻ ചോദിച്ചു.
സാർ… ഒരാഴ്ച… ഒരാഴ്ച കൂടി മാത്രം.. പ്ലീസ്.. അത് കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ പോയ്കോളാം… അത് വരെ എനിക്ക് സമയം തരണം.. എന്നെ ഒന്നു വിശ്വസിക്കുമോ..ഞാൻ കാലു പിടിക്കാം.. അവൾ പെട്ടന്ന് അവന്റെ കാലിൽ വീഴാൻ തുടങ്ങിയതും ശ്രീഹരി അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു…
യെഹ്… അതൊന്നും വേണ്ട….
അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നു പിടിത്തം വിട്ടു….
എന്തോ…. എവിടെയോ… അവനു അവളെ വിശ്വാസം തോന്നി.
എന്നിട്ട് ഒന്നും പറയാതെ പുറത്തേക്ക് പോയി.
അവന്റെ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ആകുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു.
****-*-*–***********
എടാ.. ശ്രീ….. നീ ഇത് എന്തൊക്കെ ആണ് ഈ പറയുന്നത്..
എനിക്ക് ഇതൊന്നും അങ്ങട് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല…
മിഥുൻ ശ്രീഹരിയെ നോക്കി.
എടാ ഞാൻ പറഞ്ഞത് എല്ലാം സത്യം ആണ്, ഇത്രയും സംഭവങ്ങൾ ഇപ്പോൾ നടന്നു കഴിഞ്ഞു.
ഞാൻ ഇനി എന്ത് ചെയ്യണം, . ശ്രീഹരി കൂട്ടുകാരനെ നോക്കി ചോദിച്ചു.
എടാ… അവൾ തട്ടിപ്പ്കാരി ആണോ… നമ്മൾക്ക് അറിയില്ലലോ, തന്നെയും അല്ല, അവൾ പറയുന്നത് നേരാണോ എന്ന്…. മിഥുൻ ചൂണ്ടുവിരൽ താടിയിൽ ഊന്നി..
ആരും ഇങ്ങനെ പരിചയം ഇല്ലാത്ത ഒരാളെ വീട്ടിൽ താമസിപ്പിക്കില്ല…. മിഥുൻ പറഞ്ഞത് നൂറു ശതമാനം ശരിയാണ്.. പക്ഷെ സാഹചര്യം….. ശ്രീഹരി ഓർത്തു
എനിക്ക് അറിയില്ലാട….അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കുമ്പോൾ….. ശ്രീഹരി
നീണ്ടു കിടക്കുന്ന പാടശേഖരത്തോട്ടു നോക്കി
ഒരു കാര്യം ചെയ്യു….അവളെ നീ എപ്പോളും ഒന്നു വാച്ച് ചെയ്തോണം
ചിലപ്പോൾ അവൾ പറയുന്നത് സത്യം ആണെങ്കിലോ.. അതുകൊണ്ട് ഒരാഴ്ച കൂടി നമ്മൾക്ക് വെയിറ്റ് ചെയാം.. മിഥുൻ ഒരു മാർഗം കൂട്ടുകാരന് പറഞ്ഞു കൊടുത്ത്.
ശ്രീഹരി അവനെ നോക്കി.
എടാ..
.. സംശയമായി എന്തെങ്കിലും തോന്നിയാൽ നമ്മൾക്ക് പിടിച്ചു പോലീസിൽ ഏൽപ്പിക്കാം..
പിന്നെ നീ അവൾ കാണാതെ അവളുടെ കുറച്ചു ഫോട്ടോ എടുത്തു വെച്ചോണം. കാരണം എന്തെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നം നാളെ ഉണ്ടായാൽ ഈ ഫോട്ടോസ് നമ്മൾക്ക് ഉപകാരം ആകും. മിഥുൻ പറയുന്നത് എല്ലാം സത്യം ആണെന്ന് അവനും തോന്നി.
ആര്യയുടെ പ്രായം ഒള്ളു… അതാ ഞാൻ… അവളെ അന്ന് കൂടെ കൂട്ടിയത്.. ശ്രീഹരി തന്റെ നിസഹായത പങ്ക് വെച്ചു.
സാരമില്ല… നിന്നെ എനിക്ക് അറിയാമല്ലോ… പോട്ടെ… സാരമില്ല..
മിഥുൻ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
നീ… നീ പോലും എന്നെ മനസിലാക്കി… പക്ഷെ… പക്ഷെ എന്റെ പെറ്റമ്മ പോലും ഇന്ന് എന്നെ… എന്നെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞപ്പോൾ… ശ്രീ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ നിർത്തി.
ഇത്രയും നേരമായി ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നു ഇറങ്ങിയിട്ട് എന്നിട്ട് പോലും അവർ ആരും ഒരിക്കൽ പോലും എന്നെ വിളിച്ചില്ല.
എടാ… ആരായാലും അങ്ങനെ ഒക്കെ പറയു… കാരണം തെളിവുകൾ എല്ലാം നിനക്ക് എതിരാണ്…മിഥുൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.
ആഹ്…. അത് ശരിയാ… ശ്രീഹരി നെടുവീർപ്പെട്ടു.
എടാ…. സമയം എത്ര ആയിന്നു അറിയാമോ… മിഥുൻ വാച്ചിലേക്ക് നോക്കി…
അപ്പോൾ ആണ് ശ്രീഹരിയും ആ കാര്യം ചിന്തിക്കുന്നത്..
സമയം 5മണി കഴിഞ്ഞു..
എടാ എന്നാൽ പോയാലോ… മഴ പെയ്താൽ പണി കിട്ടും.. മിഥുൻ തിടുക്കപ്പെട്ടു.
നീ പേടിക്കണ്ട… ഞാൻ ഇല്ലേ കൂടെ.. ശ്രീഹരി ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തപ്പോൾ മിഥുൻ അവനു കുറച്ചു കൂടി ധൈര്യം കൊടുത്തു.
ശ്രീഹരി വിട്ടിൽ എത്തിയപ്പോൾ പുറത്ത് ഒരു കാർ കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു..
, ദേവികചിറ്റ വന്നിട്ടുണ്ട് എന്നു അവനു മനസിലായി.
അവൻ ബൈക്ക് ഒതുക്കി വെച്ചിട്ട് വീടിനകത്തേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.
ഉറക്കെ ഉള്ള ശകാരങ്ങളും, ശാപവാക്കുകളും ഉയർന്നു തന്റെ മുറിയിൽ നിന്നു ഉയർന്നു കേൾക്കാം..
അത് അമ്മയുടെ ആണെന്ന് മനസിലാക്കുവാൻ അവനു അധികം സമയം വേണ്ടി വന്നില്ല.
ശ്രീഹരി തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നു.
അവൻ നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മ എന്തൊക്കെയോ പുലമ്പുന്നുണ്ട്.
എടി.. നീ നല്ല കുടുംബത്തിലെ ആൺകുട്ടികളെ വലവീശി പിടിച്ചു നടക്കുന്നവൾ അല്ലേടി… ദേവിക ചിറ്റ ആണ് അടുത്ത ഊഴം.
മേഘ്‌ന വിങ്ങി പൊട്ടുകയാണ്.
നിന്റെ വായിൽ നാക്കില്ലെടി… നിന്നു മോങ്ങുന്നത് കണ്ടില്ലേ.. കള്ളി…. ഞങ്ങടെ കൊച്ചിന്റെ ജീവിതം കളഞ്ഞു കുളിച്ചില്ലേ . ദേവിക അമർഷം പൂണ്ടു..
ഇനി ഞാൻ ആ രേവതിയോട് എന്ത് പറയും… ന്റെ കണ്ണാ…. നീ എന്നെ പരീക്ഷിക്കല്ലേ…. ഗിരിജ പിന്നെയും കരയുക ആണ്.
എടി…. ഇറങ്ങിക്കോണം നീ ഇവിടുന്നു.. ദേവികചിറ്റ മേഘ്‌നയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു.. അവൾ വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു.
ചിറ്റേ…… ശ്രീഹരി ഒരു അലർച്ച ആയിരുന്നു.
അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നു വിട്… അവൻ ദേവികയെ രൂക്ഷമായി നോക്കി.
ദേവിക വേഗം മേഘ്‌ന യുടെ കൈയുടെ പിടിത്തം വിട്ടു.
ശ്രീഹരിയുടെ ഇങ്ങനെ ഒരു ഭാവം ആരും ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിരുന്നില്ല.
എന്താ ഇവിടെ എല്ലാവരും കൂടി… ശ്രീഹരി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
എടാ…. നിന്റെ വേളി കഴിഞ്ഞു എന്നറിഞ്ഞു വന്നതാണ്. ഞങളുടെ കുടുംബത്തിൽ ആദ്യം ആയിട്ട് ഉണ്ടായ ഉണ്ണി അല്ലേ, അപ്പോൾ അത് അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് നിന്നെ ഒന്നു കാണാൻ വന്നതാണ്… ദേവിക പുച്ഛഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ശ്രീഹരി അതിനു മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല.
എല്ലാവരും മുറിക്കു പുറത്തിറങ്ങി.കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞതും അവർ ഗിരിജയോട് യാത്ര പറഞ്ഞു പോയി.
മേഘ്‌ന മുറിയിൽ ചടഞ്ഞു കൂടി ഇരിക്കുക ആണ്.
ഇത്രയും നേരം ആയിട്ടും വെള്ളം പോലും കുടിച്ചിട്ടില്ല.. തൊണ്ട വരളുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ഈശ്വരാ… എന്ത് പരീക്ഷണം ആണ്..
അവൾക്ക് ചങ്ക്പൊട്ടുകയാണ്.
ശ്രീഹരി മുറിക്കകത്തേക്ക് കയറി വന്നു.
പോയി കുളിച്ചിട്ട് വരൂ… എനിക്ക് ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്തു കിടക്കണം… ശ്രീഹരി പറഞ്ഞു..
അവൾ വേഗം തന്നെ എഴുനേറ്റു..
ബാഗിൽ നിന്നു ഡ്രെസ് എടുത്തുകൊണ്ട് വാഷ്റൂമിൽ കയറി.
കുളി കഴിഞ്ഞു അവൾ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോൾ ശ്രീഹരി ഉറങ്ങിയിരുന്നു.
അവൾ ഒരു ബെഡ്ഷീറ് എടുത്തു നിലത്തു വിരിച്ചു.
എന്നിട്ട് ലൈറ്റ് ഓഫ്‌ ചെയ്തിട്ട് കിടന്നു.
ഈശ്വരാ…. എങ്ങനെ എങ്കിലും പെട്ടന്ന് ഇവിടെ നിന്നു പോകാൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നു എങ്കിൽ… അവൾ മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു.
ശ്രീഹരി വെറുതെ ഉറക്കം നടിച്ചു കിടന്നതാണ്.
അവന്റെ മനസിലും നൂറായിരം ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പെട്ടന്ന് വാതിലിൽ ആരോ തട്ടി.
ശ്രീഹരി ചാടി എഴുനേറ്റു.
പുറത്ത് മുത്തശ്ശി ആയിരുന്നു.
എന്ത് ആണ് മുത്തശ്ശി…. അവൻ ആരാഞ്ഞു.
മുത്തശ്ശി ചുറ്റിലും നോക്കിയിട്ട് രണ്ട് റോബസ്റ്റ പഴം ശ്രീഹരിയുടെ കൈയിൽ വെച്ചു കൊടുത്തു.
മോനേ… ആ കുട്ടി ഒന്നു കഴിച്ചില്ലലോ.. നീ ഇത് അവൾക്ക് കൊടുക്ക്… മുത്തശ്ശി അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വേഗം അവിടെ നിന്നു നടന്നു പോയി.
അപ്പോളാണ് ശ്രീഹരി പോലും അത് ചിന്തിച്ചത്..
ഒന്നും കഴിച്ചിരുന്നില്ല അല്ലേ… ആം സോറി… ശ്രീ അവളെ നോക്കി.
ഇതാ… ഇത് കഴിച്ചോളൂ.. അവൻ അതും പറഞ്ഞു പഴം അവൾക്ക് കൊടുത്തു.
അവൾ അത് ആർത്തിയോടെ കഴിച്ചു…
ശ്രീഹരി അത് നോക്കി നിന്നു. അവൾക്ക് നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ട് എന്നു ശ്രീഹരിക്ക് മനസ്സിലായി.
വെള്ളം വേണോ… അവൻ ചോദിച്ചപ്പോൾ അവൾ തലയാട്ടി.
ശ്രീഹരി അപ്പോൾ തന്നെ അടുക്കളയിൽ ചെന്നു വെള്ളം എടുക്കാനായി.
ഗിരിജ അവനെ അടിമുടി ഒന്നു നോക്കി.
മകന് ഇങ്ങനെ ഒരു പതിവില്ലാത്തത് ആണ് എന്ന് അവർക്ക് അറിയാം.
ശ്രീഹരി കൊടുത്ത വെള്ളവും കുടിച്ചിട്ട് അവൾ നന്ദിയോടെ അവനെ നോക്കി…
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു വന്നു.
കിടന്നോളു…. അവൻ പറഞ്ഞു.
************************
ആ കുട്ടി ഒന്നും കഴിച്ചില്ലലോ… ഗിരിജേ… പ്രഭാവതിയമ്മ മരുമകളെ നോക്കി.
ഗിരിജ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല അവരോട്..
അടുക്കളയിൽ ഓരോരോ ജോലികൾ ചെയുക ആണ് ഗിരിജയും മകളും..
അമ്മേ….. ആര്യ വിളിച്ചപ്പോൾ ഗിരിജ മകളെ നോക്കി.
മേഘ്‌ന അടുക്കളയിലേക്ക് കയറി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എടി… നിൽക്കെടി അവിടെ… ഗിരിജ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു
എന്റെ അടുക്കളയിൽ കയറി പോകരുത് നീ… എവിടെ നിന്നോ കയറി വന്ന അഴിഞ്ഞാട്ടക്കാരി.. നിന്നെ കെട്ടിലമ്മ ആയിട്ട് വാഴിക്കാമെടി ഞാൻ…
മേഘ്‌ന പേടിച്ചു പിന്നോട്ട് മാറി.
മോളേ… നീ മുറിയിലേക്ക് പോകൂ.
മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ അവിടെ നിന്നും പിൻവാങ്ങി.
ശ്രീഹരി അന്ന് ഉണർന്നത് കുറച്ചു താമസിച്ചു ആയിരുന്നു. മേഘ്‌ന അപ്പോൾ അവിടെ എവിടെയും ഇല്ലായിരുന്നു.
ദൈവമേ… അവൾ രാത്രിയിൽ എങ്ങാനും കടന്നു കളഞ്ഞോ.
അവൻ ചാടി എഴുനേറ്റു.
മേഘ്‌ന അപ്പോൾ മുറിയിലേക്ക് വേഗം കയറി വന്നു.
എന്താ… അവൻ ചോദിച്ചു.
ഒന്നുമില്ലെന്ന് അവൾ ചുമൽ അനക്കി കാണിച്ചു.
പ്രഭാവതിയമ്മയും അവളുടെ പിറകെ അങ്ങോട്ട് കയറി വന്നു.
മോൾ വിഷമിക്കേണ്ട.. എല്ലാം ശരിയാകും കെട്ടോ… ഗിരിജയുടെ മനസിലെ വിഷമം കൊണ്ട് ആണ്.. മോൾ ഇനി അധികം പുറത്തേക്ക് ഒന്നുo ഇറങ്ങേണ്ട… മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു.
അവൾ തലയാട്ടി.
ശ്രീ ഒന്നും മനസിലാകാത്തത് പോലെ നിന്നു.
പുട്ടും കടലയും ആയിരുന്നു അന്ന് അവരുടെ കാലത്തെ ഉള്ള ഭക്ഷണം.
പ്രതാപൻ കഴിച്ചിട്ട് ഇരിക്കുവാനായി ശ്രീഹരി കാത്തു നിന്നു.
അയാൾ ജോലിക്ക് പോയി കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ ഇരുന്നത്.
ശ്രീഹരി കഴിച്ചിട്ട് എഴുന്നേറ്റപ്പോൾ ഒരു പാത്രത്തിൽ കുറച്ചു ഭക്ഷണം എടുത്തു, മുത്തശ്ശി അവന്റെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.
ഇത് ആ കുട്ടിക്ക് കൊടുക്ക്.. അവർ പറഞ്ഞു.
അവൻ അത് അനുസരിച്ചു.
അങ്ങനെ മുത്തശ്ശി കൊടുക്കുന്ന ഭക്ഷണം അവൻ അവൾക്ക് കൊടുത്തു.
അവൾ തന്റെ ഡ്രെസ്സ് എല്ലാം കഴുകി ഇടനായി മുത്തശ്ശി കാണിച്ചു കൊടുത്ത സ്ഥലത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ഗിരിജ അവിടേക്ക് വന്നു.
നിന്റെ ഭർത്താവിന്റെ ഡ്രെസ്സും കൂടി ഇതാ അലക്കിക്കോ എന്ന് പറഞ്ഞു അവർ ശ്രീഹരിയുടെ ഷർട്ടും പാന്റും അവൾക്ക് നേരെ എറിഞ്ഞു.
അവൾ ഒന്നും പറയാതെ അതെല്ലാം എടുത്തു അലക്കി പിഴിഞ്ഞു വിരിച്ചു.
.
.ആര്യ ഇടക്കൊക്കെ അവളെ നോക്കും.. മേഘ്‌ന നോക്കുന്നുണ്ടെന്നു മനസ്സിലായാൽ വേഗം മുഖം തിരിക്കും.
വൈകിട്ട് പ്രതാപൻ വന്നപ്പോൾ ശ്രീഹരി ഉമ്മറത്തു ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു
.
അച്ഛനെ കണ്ടതും അവൻ ചാടി എഴുനേറ്റു.
അയാൾ അവനെ ഒന്നു നോക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ അകത്തേക്ക് കയറി പോയി.
ശ്രീഹരിയുടെ ഫോൺ കുറെ നേരമായി റിങ് ചെയുന്നു. അവൻ പുറത്ത് എവിടെയോ ആണ്.മേഘ്‌ന അത് എടുത്തു നോക്കി.
മിഥുൻ കാളിങ്…
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു അവൻ മുറിയിലേക്ക് കയറി വന്നപ്പോൾ മേഘ്‌ന ഫോൺ വന്ന കാര്യം അവനോട് പറഞ്ഞു.
ശ്രീ അപ്പോൾ തന്നെ അവനെ തിരിച്ചു വിളിച്ചു.
എടാ… എന്തായി കാര്യങ്ങൾ… അവൻ ചോദിച്ചു.
മേഘ്‌ന അടുത്ത് നിൽക്കുന്നത് കൊണ്ട് ശ്രീഹരി പതിയെ ഫോണും ആയി വെളിയിൽ ഇറങ്ങി.
അവനോട് സംസാരിച്ചിട്ട് ശ്രീഹരി അകത്തേക്ക് കയറി വന്നു.
നിന്നെ അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നു… മുത്തശ്ശി ശ്രീഹരിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഒരാഴ്ച സമയം തരുന്നു, അതിനു മുൻപ് നീ ഇവിടെ നിന്നു അവളെയും വിളിച്ചു കൊണ്ട് ഇറങ്ങിക്കോണം. പ്രതാപൻ മകനോട് ആജ്ഞാപിച്ചു..
അവൻ തലയാട്ടി.
.
ഒരാഴ്ച…. അതിനു മുൻപ് അവൾ പോകുമല്ലോ എന്ന് അവൻ ആശ്വസിച്ചു.
രേവതിയോട് ഞാൻ ഇനി എന്ത് പറയും ഏട്ടാ… പ്രതാപനെ നോക്കി ഗിരിജ സങ്കടപ്പെട്ടു ..
.
നിന്റെ മകന്റെ വേളി കഴിഞ്ഞു എന്ന് പറയു. അയാൾ ഉദാസീനഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു.
ഗിരിജ പിന്നീട് ഒരു അക്ഷരം പോലും ഉരിയാടിയില്ല
അന്നും പതിവുപോലെ മേഘ്‌ന തറയിൽ ബെഡ്ഷീറ്റ് വിരിച്ചു കിടന്നു…
ശ്രീഹരി വെറുതെ ഫോൺ നോക്കി കിടക്കുക ആണ്.
മിഥുന്റെ മെസ്സേജ് വരുന്നുണ്ട് തുരുതുരെ…
എടാ ആ പെണ്ണിന്റെ ഫോട്ടോ എടുത്തോ നിയ്.. മിഥുൻ ചോദിച്ചു.
ഇല്ല…. അവൻ റിപ്ലൈ ചെയ്തു.
എടാ നീ അത് മറക്കരുത്.. അല്ലെങ്കിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രോബ്ലം ഉണ്ടായാൽ… മിഥുൻ വീണ്ടും മെസ്സേജ് അയച്ചു.
ഓക്കേ ടാ…. ശ്രീഹരി പറഞ്ഞു.
ഫോൺ വെച്ചിട്ടു ശ്രീഹരി പതിയെ അവൾ കിടക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക്‌ നോക്കി.
ചെരിഞ്ഞു കിടന്നു ഉറങ്ങുകയാണ് അവൾ.
മുറിയിലെ അരണ്ട പ്രകാശത്തിൽ അവൻ അവളെ കണ്ടു.
ഏറിയാൽ ഒരു 21വയസ് കാണും.കാണാൻ സുന്ദരി ആണ്.. അതിൽ കൂടുതൽ ഇല്ല.ഏതോ ഒരുത്തൻ വലവീശി പിടിച്ചു, പാവം എല്ലാം വിശ്വസിച്ചു ഇറങ്ങി വന്നതാണ്, അവൻ പറ്റിച്ചിട്ട് പോയോ എന്ന് പോലും അറിയില്ല..
മിഥുൻ പറഞ്ഞത് പോലെ നാളെ തരംകിട്ടിയാൽ അവളുടെ കുറച്ചു ഫോട്ടോ എടുക്കണം…
അവൻ തീർച്ചപ്പെടുത്തി.
ശ്രീഹരി ഒന്ന് രണ്ട് തവണ അവളുടെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു എങ്കിലും താൻ ഇവിടെ നിന്ന് പോകും മുൻപ് എല്ലാം വിശദമായി പറയാം എന്നവൾ അവനു വാക്ക് കൊടുത്തു.
അയാൾ വിളിച്ചോ,, എന്തെങ്കിലും വിവരം പറഞ്ഞോ തന്നോട്…അടുത്ത ദിവസം കാലത്തെ ശ്രീഹരി അവളോട് ചോദിച്ചു.
വരും… രണ്ട് ദിവസം… അതിനു മുൻപ് വരും.. അവൾ മറുപടി കൊടുത്ത്..
ഓക്കേ. എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി.
ഏട്ടാ…. ആര്യ ആണെങ്കിൽ ശ്രീഹരിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വന്നു.
രേവതി ആന്റി ഒക്കെ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നുണ്ടെന്നു… അവൾ ഓടിവന്നു പറഞ്ഞതും ശ്രീഹരിയെ വിയർത്തു.
മേഘ്‌നയോട് മുറിക്കു പുറത്ത് ഇറങ്ങരുത് എന്ന് നിർദ്ദേശം കൊടുത്തിട്ട് അവൻ വേഗം താഴേക്ക് വന്നു.
ഞങ്ങൾ ഈ വഴി പോയപ്പോൾ ജസ്റ്റ്‌ ഒന്നു കേറി എന്നേ ഒള്ളു കെട്ടോ ഗിരിജേ… രേവതി പറഞ്ഞു.
രേവതിയും അവരുടെ ഒരു ഫാമിലി ഫ്രണ്ടും കൂടി ആണ് വന്നത്.
ഓഹ്… അതിനു എന്താടി… ഇതാ കുടിക്ക്.. എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗിരിജ അവർക്ക് ചായ കൊടുത്തു .
കുറച്ചു സമയം സംസാരിച്ചു ഇരുന്നിട്ട് അവർ പോകുവാനായി എഴുനേറ്റു..
ശിൽപ സുഖം ആയിട്ട് ഇരിക്കുന്നോ… എന്ന് ശ്രീഹരി ചോദിച്ചപ്പോൾ ഗിരിജ കലിപൂണ്ടു ആണ് അവനെ നോക്കിയത്.
.നിനക്ക് എന്താ സുഖം ഇല്ലേ എന്ന് രേവതി, പോകാൻ നേരത്തു ഗിരിജയോട് ചോദിച്ചു
ഇല്ലടി….രണ്ട് ദിവസം ആയിട്ട് ചെറിയ തലവേദന എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവർ ഒഴിഞ്ഞു മാറി.
അവർ പോയി കഴിഞ്ഞാണ് എല്ലാവർക്കും ശ്വാസം നേരെ വീണത്.
ശ്രീഹരി പെട്ടന്ന് തന്നെ മുകളിലെ നിലയിലേക്ക് തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി പോയി..
ഗിരിജയും പ്രഭാവതിയമ്മയും അത് നോക്കി നിന്നു.
ടെൻഷൻ കാരണം താൻ ഇപ്പോൾ ശിൽപയെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുന്നു പോലും ഇല്ല എന്നവൻ ഓർത്തു.
അവൻ റൂമിൽ കേറിയപ്പോൾ മേഘ്‌നയെ അവിടെ എങ്ങും കണ്ടില്ല.
ഇതെവിടെ പോയി… അവൻ ബാത്‌റൂമിൽ നോക്കിയപ്പോൾ വാതിൽ ചാരി കിടക്കുക ആണ്.. അവൻ അത് തുറന്നു, മേഘ്‌ന അവിടെ ഇല്ലായിരുന്നു.
എടോ… മേഘ്‌ന… അവൻ വിളിച്ചു..
എന്തോ… എന്നവൾ വിളി കേട്ടു..
താൻ ഇത് എവിടെയാ… അവൻ ചുറ്റിലും നോക്കി..
ശ്രീഹരി കിടക്കുന്ന കട്ടിലിന്റെ അടിയിൽ ആയിരുന്നു അവൾ..
ഒരു തരത്തിൽ അവൾ നിരങ്ങി ഇറങ്ങി വന്നു..
എന്റെ പൊന്നെ…. താൻ ഇത് അവിടെ എങ്ങനെ കയറി.. അവൻ ചിരിച്ചു m
അത്… ഞാൻ… അവർ ആരെങ്കിലും റൂമിൽ കയറിയാലോ എന്ന് പേടിച്ചു… അവൾ ദയനീയമായി ശ്രീഹരിയെ നോക്കി.
ശോ… കഷ്ടം… സാരമില്ല.. എന്ന് പറഞ്ഞു അവൻ ചിരിച്ചു.
ശരി ശരി… ഇയാൾ കുളിച്ചോ..? അവൻ ചോദിച്ചു.
ഇല്ല… കുളിക്കാൻ പോകുവാ.. അവൾ വേഗം ഡ്രെസ്സ് എടുത്തു ബാത്‌റൂമിൽ കയറി
അവൾ കുളിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങി വന്നു മുടി ടവൽ കൊണ്ട് കെട്ടി വെച്ചിരിക്കുക ആണ്.
കഴിഞ്ഞ രണ്ട് ദിവസവും അവൾ കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നു എന്തോ പ്രാർത്ഥന കണ്ണടച്ച് ചൊല്ലുന്നത് അവൻ കണ്ടിരുന്നു.
ആ തക്കത്തിന് വേണം ഫോട്ടോ എടുക്കുവാൻ..
അവൻ കട്ടിലിൽ ഫോൺ നോക്കി കിടക്കുക ആണ്..
അവൾ മുടി അഴിച്ചിട്ടു ഒന്നുകൂടി കുടഞ്ഞു.
കുറച്ചു വെള്ളത്തുള്ളികൾ ശ്രീഹരിയുടെ മുഖത്ത് വീണു.
അവൻ ഒളികണ്ണാൽ അവളെ നോക്കുക ആണ്..
അവൾ കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിക്കുവാൻ ഇരുന്നു.
പെട്ടന്ന് അവൻ തന്റെ ഫോണിലേ ക്യാമറ ഓൺ ചെയ്തു. ഒന്നു രണ്ട് അവൻ ഫോട്ടോ എടുത്തതും അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു.
ശ്രീഹരി ഒന്നും അറിയാത്തത് പോലെ മുറിയിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി പോയി.
മോനേ… മുത്തശ്ശിയുടെ കൊട്ടൻചുക്കാദി തൈലം തീർന്നു പോയി.
നീ ആ ടൗണിൽ പോകുമ്പോൾ ഒന്നു മേടിക്കണം കെട്ടോ… പുറത്തേക്ക് വന്ന aഅവനോട് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു.
ശരി മുത്തശ്ശി…. അവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..
എന്നിട്ട് ബൈക്ക് ഓടിച്ചു വെളിയിലേക്ക് പോയി.
ഗേറ്റ് കടന്നതും അവൻ ബൈക്ക് സൈഡ് ചേർത്ത് ഒതുക്കി നിർത്തി.
എന്നിട്ട് പതിയെ ഫോൺ എടുത്തു.
ഗാലറി എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ മേഘ്‌നയുടെ രണ്ട് മൂന്നു ഫോട്ടോ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്. എല്ലാം കണ്ണടച്ച് ഇരിക്കുന്ന ഫോട്ടോ ആണ്.
അവൻ അതിലേക്ക് കുറച്ചു സമയം നോക്കി.
എടാ നല്ല പെണ്ണാ അല്ലേടാ… മിഥുൻ ഫോട്ടോ കണ്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടും മതിയാകാതെ നോക്കി. ശോ കണ്ണ് തുറന്നു ഉള്ള ഒരു ഫോട്ടോ ഉണ്ടായിരുന്നു എങ്കിൽ….. മിഥുൻ വിഷമിച്ചു.
ആ ബംഗാളി വന്നില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ കെട്ടിയേനെ… മിഥുൻ ഫോൺ ശ്രീഹരിക്ക് കൈമാറി കൊണ്ട് ചിരിച്ചു.
ബംഗാളി ഒന്നും അല്ലെടാ… ശ്രീഹരി തിരുത്തി.
പിന്നെ… ആർക്കറിയാം.. അവളുടെ അടുത്തെങ്ങാനും വല്ലോ കെട്ടിടം പണിക്കും വന്ന ബംഗാളി ആണോന്ന്… മിഥുൻ പറഞ്ഞു.
എന്റെ പൊന്നളിയാ… നീ ഉള്ള സമാധാനo കൂടി കളയല്ലേ… ശ്രീഹരി മിഥുനെ നോക്കി.
മ്… നീ സൂക്ഷിച്ചോണം…
എടാ… ഞാൻ പോകുവാ…മഴക്ക് രണ്ട് ദിവസം ആയിട്ട് നല്ല കോളുണ്ട്.. ശ്രീഹരി പോകാൻ തിടുക്കം കാണിച്ചു.
അതോ ആ പെണ്ണിനെ കാണാൻ ആണോടാ.. മിഥുൻ ചോദിച്ചു.
ഒന്നുപോടാ.. അമ്മ ആണെങ്കിൽ ശില്പയുടെ വീട്ടുകാർക്ക് വാക്ക് കൊടുത്തത് ആണ്.. ഇവൾ പോയിട്ട് വേണം എല്ലാം തുറന്നു പറയുവാൻ.
അവൻ ബൈക്ക് സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ഓക്കേ ടാ… എങ്കിൽ പൊയ്ക്കോ… മിഥുനും പോകാൻ തയ്യാറായി.
മുത്തശ്ശി…. ഇതാ… തൈലം… അവൻ കുഴമ്പെടുത്തു മുത്തശ്ശിക്ക് കൊടുത്തു.
മുത്തശ്ശിയുമായി സംസാരിച്ചു നിന്നപ്പോൾ മേഘ്‌ന വേഗം താഴേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ടു..
അങ്ങനെ ഒരു പതിവില്ലാത്തത് ആണ്.
എന്ത് ആണ്… അവൻ ചോദിച്ചു..
അവൾ അതിനു മറുപടി പറയാതെ വേഗം മുത്തശ്ശിയോട് എന്തോ കാതിൽ പറഞ്ഞു.
ആണോ… മുത്തശ്ശി അവളോട് മുറിയിലേക്ക് വേഗം പൊയ്ക്കോളാൻ കൈ കൊണ്ട് കാണിച്ചു.
എന്ത് ആണ് നടക്കുന്നത് എന്നറിയാതെ ശ്രീഹരിയും അവൾക്ക് പിന്നാലെ പോയി.
ശ്രീഹരി നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ കസേരയിൽ ഇരിക്കുക ആണ്.
എന്താ… എന്ത് പറ്റി…
അവൻ ചോദിച്ചു.
അവൾ ആകെ ക്ഷീണിത ആണെന്ന് അവനു തോന്നി.
ഒന്നുമില്ല… അവൾ പറഞ്ഞു
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞതും മുത്തശ്ശി അവിടേക്ക് വന്നു.
കൈയിൽ ഒരു ഗ്ലാസ് ചൂട് കാപ്പി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഇത് കുടിക്ക് കെട്ടോ.. അപ്പോൾ കുറയും..
ചില കുട്ടികൾക്ക് അങ്ങനെ ആണ്… സാരമില്ല.. മുത്തശ്ശി പിറുപിറുത്തു.
വാതിൽക്കൽ എത്തിയതും മുത്തശ്ശി തിരിഞ്ഞു.
മോളേ… ശുദ്ധി ആകാതെ ഇനി ശ്രീകുട്ടന്റെ കൂടെ കിടക്കേണ്ട കെട്ടോ. അവർ അതും പറഞ്ഞു വെളിയിലേക്ക് നടന്നു.
അപ്പോൾ ആണ് ശ്രീഹരിക്ക് കാര്യം പിടി കിട്ടിയത്.
മേഘ്‌നക്ക് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തോന്നി.
താൻ കാപ്പി കുടിക്ക്…. ശ്രീഹരി പെട്ടന്ന് അവളോട് അങ്ങനെ പറഞ്ഞു.
അവൾ പതിയെ കാപ്പി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അടിവയറ്റിൽ കത്തി പടരുന്ന വേദന ആണ്.
അമ്മേ….അവൾ ശബ്ദം ഇല്ലാതെ വിളിച്ചു.
അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
എടോ… തനിക്ക് കിടക്കണോ… ശ്രീഹരി അവളോട് ചോദിച്ചു
അവൾക്ക് കിടക്കണം എന്നാഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു .
പക്ഷെ അവൻ നിൽക്കുന്നത് കാരണം…
താൻ കിടന്നോളു…. ശ്രീഹരി അത് പറയുമ്പോൾ അവൾ അവനെ നോക്കി.
അവൻ വേഗം പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി പോയി .
ഇടയ്ക്കു മുത്തശ്ശി മുറിയിലേക്ക് കയറി പോകുന്നത് അവൻ കണ്ടു.
ഇവിടുത്തെ ചിട്ടവട്ടങ്ങൾ ഒക്കെ പറയാൻ ആയിരിക്കുമെന്ന് അവനു തോന്നി.
ശ്രീഹരി കുറെ സമയം വെറുതെ ടി വി കണ്ടും ഫോൺ നോക്കിയും ചിലവഴിച്ചു.
അവൻ തിരികെ മുറിയിൽ ചെന്നപ്പോൾ അവൾ നിലത്തു വിരിച്ച ബെഡ്ഷീറ്റ്ഇൽ ചുരുണ്ടു കൂടി കിടക്കുക ആണ്.
.തുടരും.
(ഹായ്…. എല്ലാവർക്കും കഥ ഇഷ്ടമാകുന്നുണ്ടോ )
ഉല്ലാസിന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
പ്രേയസി
ഓളങ്ങൾ
പരിണയം
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Megharagam written by Ullas OS
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission