Skip to content

നിർമ്മാല്യം – ഭാഗം 10

nirmalyam-novel

ഗൗരിയെ അവിടെയാക്കി ആശുപത്രിയിലേക്ക് പോയതായിരുന്നു അരുൺ ….

തിരികെ എത്തിയതും കണ്ടു തളർന്നിരിക്കുന്ന അച്ഛനെയും അമ്മയേയുo ….

ഉള്ളിലൂടെ ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി….

എന്താ കാര്യം എന്ന് അമ്മയോടും അച്ഛനോടും മാറി മാറി ചോദിച്ചു…..

ഒടുവിൽ സഹികെട്ട് ആതിരയുടെ  മുറിയിലേക്ക് അവളുടെ പേര് വിളിച്ച് പോകാൻ തുടങ്ങിയതും അവനെ തടഞ്ഞു വരദ …

“എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കാതെ ഒന്ന് പറയണുണ്ടോ? എന്താണ്ടായേന്ന്??”

“അരുൺ…. “

വരദ എണീറ്റ് അരുണിനടുത്തെത്തി…….

അരുൺ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്കുറ്റുനോക്കി നിന്നു..

സംഭവിച്ചതൊരു ചെറിയ കാര്യമല്ല എന്നവന് വ്യക്തതയുണ്ടായിരുന്നു,

കാരണം മാധവമേനോൻ എന്ന തൻ്റെ അച്ഛൻ പോലും ഇത്തരത്തിൽ തളരണമെങ്കിൽ അതിന് പിന്നിൽ അതൊരു വലിയ കാരണം തന്നെയാകും ….

പക്ഷെ മനസിൽ വല്ലാത്ത ഒരു ഭയം…

ഒരിക്കലും അതാ വരുതേ അമ്മക്ക് പറയാൻ ഉള്ളതെന്ന് അവൻ ആത്മാർത്ഥ മാ യി ആഗ്രഹിച്ചു …

” ശ്രീദേവി …. ശ്രീദേവി വന്നു…. ആ തൂനോട്… എല്ലാം … എല്ലാം …….. “

കരച്ചിലിനിടയിൽ പറയാൻ കഴിയാതെ വരദ നിർത്തി……

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ശ്വാസം എടുക്കാൻ പോലും മറന്ന് അരുൺ നിന്നു….

അവൻ്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി ….. കുസൃതി കാട്ടി… ഏട്ടാ “”” എന്ന് വിളിച്ച് പുറകേ നടക്കുന്ന അവൻ്റെ ആതുവിൻ്റെ മുഖം മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു……

” ഇതിലും ഭേദം ആ പാവത്തിനെ കൊല്ലാരുന്നില്ലേ അമ്മേ ?”

” തടയാൻ പറ്റിയില്ല….. അവൾ …. അവൾ …. ഇത് പറയും ന്ന് ഞ.. ഞങ്ങൾ….”

സ്റ്റെയർകേസിൻ്റെ ഹാൻ്റ് റെയിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു അരുൺ ഒരു ബലത്തിനായി, അത്രമേൽ തളർന്നിരുന്നു മനസ് …..

” ൻ്റെ ആതു …. അവള് ???”

നേർത്തിരുന്നു അരുണിൻ്റെ ശബ്ദം,

“മുറിയിൽ “

വാ പൊത്തി കരഞ്ഞ് വരദ അവിടെ നിന്നും പോയി…

,

കട്ടിലിൽ എവിടെയോ മിഴിനട്ട് ഒന്ന് കരയുക പോലും ചെയ്യാതെ ഇരിക്കുന്നവളെ കണ്ട് നെഞ്ച് നീറിപ്പിടഞ്ഞു …..

മെല്ലെ അരികിൽ ചെന്നിരുന്നു….

അവളൊന്നും അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല ..

ഒരു ശിലകണക്കെ അങ്ങനെ ഇരുന്നു …..

“ആതു…. ടാ”

അവളുടെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ച് അത്രമേൽ ആർദ്രമായി അരുൺ വിളിച്ചു..

നേർത്തതായി തുടങ്ങി പൊട്ടിക്കരച്ചിലായി വളർന്ന ഒരു കരച്ചിലോടെ അവൾ അവൻ്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് പതിച്ചു …..

“ഏട്ടൻ്റെ കുട്ടി കരയാ…? അച്ഛനെം അമ്മേം ഒക്കെ വിഷമിപ്പിക്കാ…..?”

ഇരുമിഴികളും നിറഞ്ഞൊഴുകി അവനത് പറഞ്ഞപ്പോൾ പേടിയോടെ ആ പെണ്ണ് ആ നെഞ്ചിൽ നിന്ന് പിടഞ്ഞ് മാറി…

“ആരും എൻ്റെ ആരും അല്ലത്രേ അവരൊന്നും ….. അങ്ങനെ അവർ പറഞ്ഞപ്പോ ആരും ആരും എതിർത്തില്ല.. നിക്ക് ആരും ഇല്യത്രെ.. ഞാൻ ഇവിടത്തെ ആരുമല്ലത്രെ……”

ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവൾ

പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു…..

” അങ്ങനെ ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാ നീ ആരും അല്ലാതാവോടി…. ൻ്റെ… അമ്മേടെ …അച്ഛൻ്റെ ആതു അല്ലാണ്ടാവോ?”

ആശ്വസിപ്പിക്കുമ്പോൾ പ്രതീക്ഷയോടെ  നോക്കുന്ന ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവൾ അരുണിനെ ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു…

“ഏട്ടൻ്റെ കുട്ടി കിടന്നോളൂ ……”

മെല്ലെ അവളെ കിടത്തി തലയിൽ തലോടി അരുൺ….

ഒരു പൂച്ചക്കുഞ്ഞിനെ പോലെ ആതിര മെല്ലെ മിഴി പൂട്ടി……

ചൊടിയും ചുണയും വറ്റിയ അവളുടെ ആ കിടപ്പ് കണ്ട് നെഞ്ച് പൊട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു അരുണിന് ……

അവൻ്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി….

മെല്ലെ മുറിയുടെ വാതിൽ പൂട്ടി അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി ….

അന്ന് ആരും ആഹാരം കഴിച്ചിരുന്നില്ല,

സന്തോഷം മാത്രം കളിയാടിയ മേലേടത്ത് വീട് ഇന്ന് മരണവീടുപോലായിരിക്കുന്നു ……

മാധവമേനോൻ വയ്യെന്ന് പറഞ്ഞ് മുറിയിലേക്ക് പോയി…..

കൂടെ വരദയും …

അരുൺ മുറിയിലേക്ക് വന്നു..

അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു മനസ് ……

ജനലിൽ പിടിച്ച് ദൂരേ ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു…

അവിടെയും ഒരു കാർമുകിൽ അയാളുടെ നക്ഷത്ര കാഴ്ചകൾ മറച്ചിരുന്നു….

മനസിലും പുറത്തും ഒരുപോലെ ഇരുട്ടു വ്യാപിച്ചതായി തോന്നി അരുണിന് …..

” ഏട്ടാ……. “

അരുൺ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് നോക്കി….

“ആതിര ‘”

നേർത്തതെങ്കിലും ദൃഢമായിരുന്നു ശബ്ദം….

“മോള് ….. മോള് ഉണർന്നോ????”

“ഉം … ഒരു… ഒരു ചീത്ത സ്വപ്നം.. “

“ഉം … “

അരുൺ നടന്ന് വന്ന് കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു…

ഒപ്പം ആതിരയും…

അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനെന്തോ മടിയുള്ള പോലെ,

സംഭരിച്ച ധൈര്യമെല്ലാം ചോർന്ന് പോകുന്ന പോലെ …..

നിലത്തേക്ക് മിഴികളൂന്നി അവൻ ഇരുന്നു ……

” അപ്പച്ചി….. ഗൗരിയേടത്തിയുടെ അമ്മ ….. ഇന്ന് വന്നിരുന്നു ….. “

അലസമായി പറയുന്നവളെ വർദ്ധിച്ച നെഞ്ചിടിപ്പോടെ  കേട്ടു അരുൺ ….

“ഒന്നു മാത്രം……. ഒന്നു മാത്രം…… ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ് തരണം, അത് സത്യാണോ ഏട്ടാ….. ഞാൻ …???”

രണ്ട് നീർത്തുള്ളികൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും അതിവേഗം താഴേക്ക് വീണിരുന്നു …

മനസിൽ അങ്ങനെ ആവരുതെ എന്ന് കണ്ണനോട് കരഞ്ഞ് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ……”

“ഉം ….”

എന്ന് മറുപടിയായി അരുൺ മൂളി ….

വിശ്വാസം വരാതെ അവൾ അവൻ്റെ മുഖത്തേക്ക് ഇമ ചിമ്മാതെ നോക്കി….”

“അപ്പോ….. ഞാ …… ഞാൻ ന്റെ അച്ഛൻ്റെ ??”

വേദനയോടെ അരുൺ അല്ലെന്ന് തലയാട്ടി……

താങ്ങാനാവാതെ എണീറ്റവളുടെ കൈയ്യിൽ പിടിമുറുക്കിയിരുന്നു അരുൺ ….

ഒരേ വയറ്റിൽ പിറക്കണോ ടീ നീ എൻ്റെ ആതുവാകാൻ…. നീ നമ്മടെ

അച്ഛൻ്റെ മോളാ…. അമ്മേടെ വയറ്റിൽ ജനിച്ചില്ലേലും മേലേടത്തെ കുട്ടിയാ നീ…

ഞങ്ങടെ ആതു…

അതിന് മാറ്റം എന്നേങ്കിലും തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ??”

“ഞാൻ… ഞാൻ ഇത്തിരി നേരൊന്ന് ഒറ്റക്കിരുന്നോട്ടെ ഏട്ടാ….?”

അതും പറഞ്ഞവൾ ഓടി പോകുമ്പോൾ ഉള്ളം നീറി പിടഞ്ഞിരുന്നു അരുണിന് ….

മുറിയിൽ ആ രാത്രി മുഴുവൻ മുകളിലേക്ക് നോക്കി കിടക്കുമ്പോൾ അവനറിയാമായിരുന്നു അവിടെ ആരും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല എന്ന്….

എല്ലാ മിഴികളും തോരാതെ പെയ്യുകയാണെന്ന്….

കുറേ നേരത്തെ ആലോചനക്ക് ശേഷം എന്തോ തീരുമാനം കൈക്കൊണ്ട് അരുൺ എഴുന്നേറ്റു,

മെല്ലെ ആതിരയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…..

വാതിൽ മെല്ലെ തള്ളി തുറന്നപ്പോൾ ആ പെണ്ണ് മുട്ടിൽ തലയ്യൂന്നി ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു …..

സർവ്വം നഷ്ടമായ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ…..

മെല്ലെ അടുത്ത് ചെന്നാ മുടിയിൽ തഴുകി..

“ആതൂ:… ടാ….”

തല ഉയർത്തി അവള് അരുണിനെ നോക്കി….

“എൻ്റെ മോള് എല്ലാം അറിയണം…. ഇപ്പോ അതിന് സമയായി എന്ന് തോന്നുന്നു….

പക്ഷെ എല്ലാം അറിഞ്ഞ് കഴിയുമ്പോ പണ്ടത്തെ ഞങ്ങടെ ആതുവായിക്കോണം…. അങ്ങനെ മാറിയേക്കണം ഏട്ടൻ്റെ കുട്ടി….

ഒന്നും മനസിലാവാത്ത ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവൾ അവനെ ഉറ്റുനോക്കി……

എല്ലാം പറഞ്ഞ് തുടങ്ങുന്നവനെ വർദ്ധിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പോടെ കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി…..

( തുടരും)

 

 

നിഹാരിക നീനുന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക

അനന്തൻ

 

4/5 - (2 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!