നീ എൻ്റെ മോളാ
… വരദയുടെയും മാധവമേനോൻ്റെയും പൊന്ന് മോള് …”
മെല്ലെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും മാറി അവൾ അയാളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
കുറച്ച് സമയം കൊണ്ട് തന്നെ അവശത കേറി കൂടിയിരിക്കുന്നു ആ മുഖത്ത് ”….
“നിക്ക് …. നിക്ക് ..അച്ഛനോട് ഒരു കാര്യം….”
മുഖവുരയോടെ ആതിര പറയാൻ പോകുന്നത് എന്താ എന്നറിയാൻ അയാൾ ആ മുഖത്തേക്ക് ഉറ്റുനോക്കി….
ഒപ്പം,
വാതിലിൽ എല്ലാം കണ്ട് നിശബ്ദമായി കരയുന്ന ഒരു അമ്മക്കിളിയും…..
” ഞാൻ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് മാറിക്കോട്ടെ? എൻ്റെ ഇപ്പഴത്തെ അവസ്ഥക്ക് …. പ്ലീസ് അച്ഛാ …..”
കേട്ടതും ആകെ തളർന്നു ആ അച്ഛൻ …..
“നീയെവിടേം പോണില്ല! ഇവിടെ ണ്ടാവും ഞങ്ങടെ ആതുവായി .. അല്ലേ മാധവേട്ട?? കേട്ടില്ലേ അവള് ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് മാറാന്ന്? ഞങ്ങടെ മോളാ നീ …. ഞാൻ പ്രസവിച്ചിട്ടില്ല … എന്നെങ്കിലും നിനക്ക് തോന്നിയോടി ഈ ഞങ്ങള് നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല എന്ന്… നീ ഒറ്റക്കായി എന്ന് .. നീ പോയാ പിന്നെ ഇവിടെ ഞങ്ങൾ എങ്ങനാ? “
വരദ ചങ്കുപൊട്ടിയത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആതിര നിന്ന് ഉരുകി..
എന്തോ അവിടെ നിൽക്കുന്നതപ്പോൾ വല്ലാത്ത ശ്വാസംമുട്ടൽ തീർത്തിരുന്നു അവളിൽ,
“മാധവേട്ടാ എന്താ ഒന്നും പറയാത്തത്? അവൾ പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേ? അവൾക്ക് പോണംന്ന്…. ഈ അച്ഛനെ വിട്ട് അമ്മേം ഏട്ടനെം വിട്ട് അവൾക്ക് പോണംന്ന്…”
“അമ്മേ പ്ലീസ് എന്നെ ഒന്ന് മനസിലാക്കൂ…. ഇവിടെ നിൽക്കുമ്പോ മുഴുവൻ അപ്പച്ചി പറഞ്ഞതാ ചെവിയിൽ കേൾക്കണത്…,
ഞാൻ…. ഞാൻ …. ഇവടത്തെ…. ഭ്രാന്ത് പിടിക്കും പോലെ തോന്നാ ….. നിങ്ങടെ ഒക്കെ കരയണ മുഖം കാണുമ്പോ വീണ്ടും വീണ്ടും അത് തന്നെ ഓർക്കാ ഞാൻ, ഓർമ്മകൾ എന്നെ കൊല്ലാതെ കൊല്ലുകയാ…. ഒന്ന് മാറി നിക്കണം…. മനസ് മനസൊന്ന് ശരിയാക്കണം … ഇത്തിരി നാൾ ഇത്തിരി നാളൊന്ന് മാറി നിന്നോട്ടേ അമ്മേ ഞാൻ…. ഈ ഉയരണ നെഞ്ചിടിപ്പൊന്ന് താഴ്ന്നോട്ടെ…. ന്നട്ട് ഓടിവരില്ലേ ഞാൻ ന്റെ അമ്മേടേം അച്ഛൻ്റേം അടുത്തേക്ക് “
” അതിന് നീ മാറി നിക്കണോ ആതു … നീയില്ലാണ്ട് ഞങ്ങള്….. ഒന്നു പറയൂ മാധവേട്ടാ…..”
“അവൾക്ക് പോണെങ്കിൽ പോട്ടെ വരദാ … സമാധാനം കിട്ടുമെങ്കിൽ … “
പാതിക്ക് വച്ച് നിർത്തി മാധവൻ, ഇനി മിണ്ടിയാൽ താൻ സംഭരിച്ച ധൈര്യമെല്ലാം ചോർന്ന് പോകും എന്നയാൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു …
ഒരു നനുത്ത ചിരി പകരമായി നൽകി ആതിര പുറത്തേക്കിറങ്ങി ” …
“എന്തിനാ …… എന്തിനാ സമ്മതിച്ചേ? ൻ്റ കുട്ടി പോയാൽ ഞാൻ സമാധാനായി ഇരിക്കും ന്ന് തോന്നണുണ്ടോ?”
“ഇവിടെ നിൽക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും അവൾ നീറി നീറി യാ വരദാ കഴിയണേ….. അവൾക്ക് ഇത്തിരി മനോബലം കിട്ടണം അതിന് തനിച്ച് നിൽക്കണതാ നല്ലത്, ഇത്തിരി വിഷമമുണ്ടാവും ന്നാലും ഇതാ നല്ലത്…”
മിഴി നിറഞ്ഞ് തൂവിയിരുന്നു അപ്പോൾ മാധവമേനോൻ്റെ ….
“എല്ലാത്തിനും കാരണം അവളാ…. എന്തിനാ എന്തിനാ ൻ്റ കുഞ്ഞിനെ വിഷമിപ്പിച്ചേ? ന്നട്ട് എന്ത് നേടി???”
മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും ആ ഒരു മനുഷ്യനും നെഞ്ച് ഉരുകി ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
ആ മിഴികൾ തിമിർത്ത് പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു …
,എല്ലാം വളരെ പെട്ടെന്നായിരുന്നു വീട് വിട്ടതും, കോളേജിന് അടുത്തുള്ള ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് മാറിയതും, എല്ലാം ..
അരുണേട്ടൻ വല്ലാതെ എതിർത്തു…
പക്ഷെ തന്റെ കണ്ണീരിനു മുന്നിൽ തോറ്റു …
അച്ഛൻ അമ്മ ഏട്ടൻ :…
സ്വന്തമല്ലെങ്കിലും സ്നേഹിച്ച് കൊല്ലാ അവര്….
അർഹതപ്പെടാത്തത് നേടിയെടുക്കുന്ന പോലെ തോന്നുന്നു അപ്പോൾ ….
അതിലും ഉപരി താൻ കാരണം ആണ് അരുണേട്ടന് ഗൗരിയേടത്തിയെ കിട്ടാത്തത് എന്ന അപ്പച്ചിയുടെ വാക്കുകൾ…..
അരുണേട്ടൻ അറിഞ്ഞാൽ ആ ബന്ധമേ വേണ്ട എന്ന് വക്കും എന്നേന്നേക്കുമായി വേണ്ട!
പാടില്ല!
ഒരനാഥ പെണ്ണിന് ജീവിതം നൽകിയതിൻ്റെ പേരിൽ ഒരിക്കലും അവര് ശിക്ഷിക്കപ്പെടാൻ പാടില്ല …
ഗൗരിയേടത്തിയെ അരുണേട്ടന് തന്നെ കിട്ടണം:…
അതിനെന്താ വേണ്ടത് എന്ന് എനിക്കറിയാം….
വലിയ മുറിയിൽ നിന്ന് ആ ഹോസ്റ്റൽ റൂമിലെ
അസൗകര്യതയൊന്നും തന്നെ അവളെ സംബന്ധിക്കുന്ന കാര്യങ്ങളായിരുന്നില്ല…..
പക്ഷെ ആ ഒറ്റപ്പെടൽ വല്ലാതെ വീർപ്പ് മുട്ടിച്ചിരുന്നു…..
എങ്കിലും ചിലതൊക്കെ നല്ലതായി വരാൻ വേണ്ടി അതെല്ലാം സഹിക്കാൻ അവൾ തയ്യാറായിരുന്നു,
അവളുടെ പ്രിയപ്പെട്ടവർ സന്തോഷിക്കണം എന്നത് മാത്രം ആയിരുന്നു ആ പാവം പെണ്ണ് മുന്നിൽ കണ്ടത്…
ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് മാറിയ രണ്ട് ദിവസം കോളേജിൽ പോയിരുന്നില്ല….
വീട്ടിൽ നിന്ന് മൂന്ന് പേരും ഗൗരിയേടത്തിയും മാറി മാറി വിളിച്ചിരുന്നു,
ചിലപ്പോൾ ഫോൺ എടുക്കും ചിലപ്പോൾ നിർവ്വികാരതയോടെ നോക്കി ഇരിക്കും മുഴുവൻ റിംഗ് ചെയ്ത് കട്ടാവും വരെയും….
രണ്ട് ദിവസത്തെ ലീവ് ഇന്ന് സെക്കൻ്റ് സാറ്റർഡേ, നാളെത്തെയും കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ കോളേജിൽ പോകണം എന്ന് കണക്കുകൂട്ടി അവൾ ഇരുന്നു …
പെട്ടെന്നാണ് വാർഡൻ വന്നത്..
“ആതിര മാധവ് തനിക്കൊരു വിസിറ്റർ ഉണ്ട്”
വീട്ടിൽ നിന്നും ആരും ആവില്ല എന്നവൾക്ക് അറിയാമായിരുന്നു ..
അവരോട് അത്രക്ക് സ്ട്രിക്ട് ആയി തന്നെയാ കാണാൻ വരരുത് എന്ന് പറഞ്ഞത് …
ഇത് ഇനി…..??
ആലോചനയോടെ വിസിറ്റേഴ്സ് റൂമിൽ എത്തി…..
അവിടെ സോഫയിൽ ഒരു മാഗസിൻ അലസമായി മറിച്ച് നോക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് ഒന്ന് പകച്ചു …
” ഉണ്ണിമായ “
എന്തോ മുമ്പ് തോന്നിയ വിരോധം ഇപ്പോൾ ഇല്ലാതായിരിക്കുന്നു…..
പുറത്ത് നിന്ന് നിധിയും കയറിവന്നു ….
സംശയത്തോടെ നിധിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
” ഉണ്ണിമായ മിസ് പറഞ്ഞപ്പോ, നിർബ്ബന്ധിച്ചപ്പോ…… കൂടെ ഞാൻ “
നിധിയുടെ സ്വരം കേട്ടാണ് ഉണ്ണിമായ തലയുയർത്തി നോക്കിയത്…..
“ആതിര…… ദേഷ്യാ ന്നോട്??”
അവളോട് നേർത്ത ഒരു ചിരിയോടെ ഉണ്ണിമായ ചോദിച്ചു….
“ഏയ്….. എന്തിന്… ?”
വേദനയോടെ അവൾ മറുപടി നൽകി….
” ഞാൻ തന്നെ ക്ഷണിക്കാൻ വന്നതാ….. എൻ്റെ വേളിയാണ് …. താൻ വരണം കുറേ ദിവസത്തെ ആചാരമുണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക്..
എല്ലാം കൂടി നിങ്ങൾക്ക് ബോറാകും.. അതു കൊണ്ട് ഈ വരുന്ന സൺഡേ ലാസ്റ്റ്… അന്ന് വരൂ … “
ഉള്ളിൽ എന്തോ മിന്നൽ പിണർ പാഞ്ഞ് പോയി ആതിരയുടെ അത് കേട്ട്,
പതിയെ ശരിയെന്ന് തലയാട്ടി…..
“വരണം ട്ടോ… തന്നെ മാത്രേ ഞാൻ ക്ഷണിക്കുന്നുള്ളൂ…. വരില്ലേ?”
” വരും “
നേർത്ത വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവൾ മറുപടി നൽകി..
ഉണ്ണിമായ പുറത്തേക്കിറങ്ങിയതും
നിധി വന്ന് തകർന്ന് നിൽക്കുന്നവളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു…
” ആതി .. ടാ….”
“പോണം നിധീ… ഇനി ഇതു കൂടിയേ ബാക്കി ള്ളൂ…. ആതിരയുടെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ നഷ്ടങ്ങൾ എണ്ണാനാ.. അതിന് ഇതും കൂടെ വേണം…..”
അതും പറഞ്ഞ് തളർന്ന് തിരികെ നടക്കുന്നവളെ മിഴി നിറഞ് നോക്കി നിധി …
(തുടരും)
നിഹാരിക നീനുന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അനന്തൻ
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Nirmalyam written by Niharika Neenu
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission