“ലച്ചു… “
വിറയർന്ന ചുണ്ടുകളോടെ ഋതു പറഞ്ഞു…
ഋതുവിന്റെ കൈയിൽ നിന്നും ഫോൺ ഉതിർന്ന് താഴെ വീണു…
അവളുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി…
“എന്ത് പറ്റി…? “
ജാനവ് ഋതുവിന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട് ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചു…
“ലച്ചു…. അവൾ ഞരമ്പ് അറുത്തു.. “
ഋതു അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് പൊട്ടി കരഞ്ഞു…
“ഋതു… താൻ വിഷമിക്കാതെ.. അവൾക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല.. “
ജാനവ് അവളെ അശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതിന് ഫലം ഉണ്ടായില്ല…
ഓരോ നിമിഷവും ലച്ചുവിനെ ഓർത്തു ഋതുവിന്റെ നെഞ്ചം പിടയുക ആയിരുന്നു…
കോളേജിലെ മടിപ്പിക്കുന്ന ഏകാന്തതയിൽ കൂട്ടായി വന്നവൾ.. വാ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന അവൾ എന്നും തനിക്ക് അത്ഭുതം ആയിരുന്നു.. ഇന്ന് വരെ ഒന്നിന് വേണ്ടിയും പിണങ്ങാത്തവൾ..
താൻ ഇന്നലെ അവളോട് പറഞ്ഞത് അല്ലേ എന്തിനും കൂടെ കാണും എന്ന് എന്നിട്ടും…
ഋതുവിന്റെ ചിന്തകൾക്ക് ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചു..
ലച്ചുവിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കും തോറും അവൾ അസ്വസ്ഥ ആയി…
“ഋതു ഈ സമയത്ത് നീ തളർന്നു പോയാൽ അവളുടെ വീട്ടുകാരെ ആര് സമാധാനിപ്പിക്കും… നീ പെട്ടെന്ന് അച്ഛനോടും അമ്മയോടും പറഞ്ഞിട്ട് വാ നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാം… “
ജാനവ് അവളെ നിർബന്ധിച്ചു മുഖം കഴുകി ഫ്രഷ് ആയി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കൂട്ടി കൊണ്ട് പോയി…
ഐ സി യൂ ന്റെ മുൻപിൽ തന്നെ കരഞ്ഞു തളർന്ന അവസ്ഥയിൽ ലച്ചുവിന്റെ മാതാപിതാക്കൾ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു…
അവരെ എങ്ങനെ അശ്വസിപ്പിക്കണം എന്ന് അറിയാതെ ഋതു ആകെ വിഷമത്തിൽ ആയി…
“അഹ്.. മോള് വന്നോ.. അവൾ അകത്ത് കിടക്കുവാ… എന്റെ കൊച്ചിന്റെ കൈ ഒക്കെ മുറിഞ്ഞു.. എന്തിനാ എന്ന് അറിയില്ല എന്റെ കൊച്ചു ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്… ഒരുപാട് ചോര പോയി… “
അതും പറഞ്ഞ് ഇരുന്ന് ലച്ചുന്റെ അച്ഛൻ കരച്ചിൽ അടക്കി പിടിക്കാൻ പാട് പെടുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഋതുനും സ്വയം നിയന്ത്രിക്കാൻ ആയില്ല അവളും കരഞ്ഞു പോയി….
“കുറച്ച് ദിവസം ആയി എന്റെ കുഞ്ഞ് ആകെ വിഷമത്തിൽ ആയിരുന്നു.. അവളോട് ഞാൻ ചോദിച്ചതാണ് എന്ത് പറ്റിയെന്നു പക്ഷേ പറഞ്ഞില്ല…
എന്ത് ഉണ്ടെങ്കിലും പറയാമായിരുന്നില്ലേ… “
അദേഹത്തിന്റെ ഓരോ വാക്കുകളും ഋതുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ പതിച്ചു….
ഋതുവിന്റെ ഉള്ളിൽ ആദ്യമായി ലച്ചുവിനോട് ദേഷ്യം തോന്നി… ഒപ്പം ഉണ്ടാകുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടും അവൾ ഇങ്ങനെ ചെയ്തതിൽ ഋതുവിന് അടക്കാൻ ആകാത്ത ദേഷ്യവും വിഷമവും തോന്നി…
“മോൾക്ക് അറിയോ അറിയോ അവൾക്ക് ഇഷ്ടം ഉള്ള ഉള്ളിവടയും ഒക്കെ ആയിട്ട് വന്ന ഞാൻ കാണുന്നത് എന്റെ കൊച്ചു… “
ബാക്കി പൂർത്തിയാക്കാൻ ആകാതെ അയാൾ വിതുമ്പി…
“അവൾക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല… അങ്കിൾ വിഷമിക്കാതെ… “
ഋതു അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവളുടെ ഹൃദയവും തേങ്ങുക ആയിരുന്നു…
ബ്ലഡ്‌ ഒരുപാട് പോയത് കൊണ്ട് തന്നെ റിസ്‌ക്കും കൂടുതൽ ആയിരുന്നു…
സമയം ഒച്ചിനെക്കാൾ പതുക്കെ ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി…
ഋതുവും ലച്ചുന്റെ വീട്ടുകാരും എല്ലാം പ്രാർത്ഥനയോടെ സമയം തള്ളി നീക്കി…
രാത്രി ആയിട്ടും ഋതു വീട്ടിൽ പോയില്ല.. ചന്ദ്രൻ അവളുടെ മാനസികാവസ്ഥ മനസിലാക്കിയ പോലെ അവൾക്ക് ഒപ്പം കൂട്ടിരിക്കാൻ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വന്നു…
ചന്ദ്രന്റെ വരവ് ഋതുവിനും ലച്ചുന്റെ അച്ഛനും അല്പം ആശ്വാസം ഏകി…
അതിനിടയിൽ ആത്മഹത്യാ ശ്രമം ആയത് കൊണ്ട് ഒരു പോലീസ്ക്കാരൻ അവിടെ വന്നിരുന്നു…
ചന്ദ്രൻ തൽക്കാലം എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു പോലീസിനെ അവിടെ നിന്നും ഒഴിവാക്കി…
അല്ലെങ്കിലും ഈ അവസ്ഥയിൽ ആരോട് എന്ത് ചോദിക്കാൻ ആണെന്ന് അയാൾക്കും തോന്നി കാണും…
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ ആണ് ലച്ചുവിന് ബോധം വീണത്…
ലച്ചു കണ്ണ് തുറന്ന ശേഷം അവളെ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റി എങ്കിലും അവർ തുടരെ തുടരെ ഡ്രിപ് ഇടുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
ലച്ചുവിനെ കണ്ടതും ലച്ചുന്റെ അമ്മ അംബിക വീണ്ടും കരച്ചിൽ തുടങ്ങി…
അവരെ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ലച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ രാജൻ സമാധാനപ്പെടുത്തി…
ലച്ചുനെ മുറിയിലേക്ക് മാറ്റിയ ശേഷം ഋതുവിനെയും കൊണ്ട് വീട്ടിൽ പോകാൻ ചന്ദ്രൻ ഒരുപാട് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ പോകാൻ കൂട്ടാക്കില്ല…
ഋതു ന് ഫ്രഷ് ആകാൻ ഉള്ള ഡ്രെസ്സും കൊണ്ട് വരാമെന്നു പറഞ്ഞു ചന്ദ്രൻ വീട്ടിലേക്ക് പോയി…
ലച്ചുവിനോട് എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചെയ്തത് എന്ന് അവളുടെ അമ്മ ഒരുപാട് വട്ടം ചോദിച്ചെങ്കിലും അവൾ മൗനം പാലിച്ചു…
പക്ഷേ ലച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ ഒരു തവണ പോലും അതിന്റ കാരണം അനേഷിച്ചില്ല പകരം അയാൾ അവൾക്ക് കാവൽ ഇരുന്നു..
ഇനി ഒരിക്കൽ കൂടി തന്റെ മകൾ അബദ്ധം കാണിക്കുമോ എന്ന് അയാൾ ഭയന്നു…
ഋതുന് എന്തകൊണ്ടോ ലച്ചുവിനോട് ഒന്നും മിണ്ടാൻ തോന്നില്ല അവൾ വെറുതെ ആണ് മുറിയിൽ ഇരുന്നു…
ലച്ചുവിനെക്കാൾ ഏറെ സഹതാപം അർഹികുന്നത് അവളുടെ മാതാപിതാക്കൾ ആണെന്ന് ഋതുവിന് തോന്നി…
പക്ഷേ ലച്ചു അപ്പോഴും ഋതുവിനോട് എന്തൊക്കെയോ പറയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….
ലച്ചുവിന്റെ നോട്ടം പോലും ഋതു അവഗണിച്ചു…
അംബികയെ ഒരുപാട് നിർബന്ധിച്ചാണ് ലച്ചുവിന്റെ അച്ഛൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കൊണ്ട് പോയത്…
ഋതു ലച്ചുവിനെ നോക്കും എന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് ഉറപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നു…
പക്ഷെ ഋതുന്റെ അവഗണന ലച്ചുനെ വല്ലാതെ നോവിച്ചു….
“ഋതു നീ എന്തിനാ ലച്ചുനെ അവഗണിക്കുന്നത്… അവൾ വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു ഇരിക്കുന്ന ഈ സന്ദർഭത്തിൽ നിന്റെ അവഗണന കൂടി താങ്ങാൻ അവൾക്ക് ആകില്ല…
അവളുടെ മാതാപിതാക്കളെ അശ്വസിപ്പിക്കാൻ മാത്രം ആണ് നീ ഇവിടെ നില്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം…
മറ്റുള്ളവർ ലച്ചുനെ അവഗണിച്ചാൽ പിന്നെ യും ക്ഷമിക്കാം പക്ഷേ എല്ലാം അറിയുന്ന നീ കൂടി ഇങ്ങനെ ആയാൽ എന്ത് ചെയ്യും..?
അവളുടെ അവസ്ഥ നിനക്ക് മനസിലാകണം എങ്കിൽ അവൾ അനുഭവിക്കുന്ന വിഷമഘട്ടങ്ങളിൽ കൂടി നീ ഒന്ന് പോയി നോക്കണം ..
മറ്റൊരാളുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരു മുറിവ് ഉണ്ടായാൽ നമുക്ക് അത് കാണാൻ മാത്രേ പറ്റു അവരുടെ വേദന അറിയാൻ പറ്റില്ല..
ഇനിയും നീ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ തയാറാല്ലെങ്കിൽ ചിലപ്പോൾ അവളെ എന്നന്നേക്കുമായി നമുക്ക് നഷ്ടം ആകും… “
ലച്ചുവിനോടുള്ള ഋതുവിന്റെ സമീപനത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ ജാനവിന്റെ വാക്കുകൾക്ക് ആയി…
പ്രേതേകിച്ചും അവൻ അവസാനം പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഋതുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു…
“ലച്ചു… “
അവൾ ആദ്രമായി വിളിച്ചു…
അതിന്റെ മറുപടി എന്നോളം ലച്ചു അവളെ ഒന്ന് നോക്കി… ലച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അപ്പോഴും കലങ്ങി കിടക്കുന്നത് ഋതു ശ്രദ്ധിച്ചു…
“നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്…? ഞാൻ പറഞ്ഞത് അല്ലേ ഇതൊക്ക ശരി ആക്കാം എന്ന്… എന്നിട്ടും എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ ചെയ്തത്…? നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും എത്ര വിഷമിച്ചെന്നു അറിയോ…? “
ഋതു അത് പറയുമ്പോൾ ലച്ചുവിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്ന കണ്ണീർ തുള്ളികൾ രണ്ട് വശത്തേക്ക് ആയി പ്രയാണം ആരംഭിച്ചിരുന്നു…
“മനഃപൂർവം അല്ല ഋതു.. പറ്റിപ്പോയി.. അയാൾ എന്റെ ഫോട്ടോസ് മോർഫ് ചെയ്തു എനിക്ക് തന്നെ അയച്ചു തന്നു .. അതുകൂടി കണ്ടപ്പോൾ… “
അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് ലച്ചു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു…
അത് കേട്ട് നിന്ന ഋതുവിലും അല്പം വേദന സമ്മാനിച്ച വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു ലച്ചു പറഞ്ഞത്….
“എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന്…. “
ലച്ചു ഇടറിയ ശബ്ദത്തോടെ അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ഋതു അവളുടെ കൈയിൽ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൂടെ ഉണ്ടെന്ന് പറയാതെ പറഞ്ഞു…
“ലച്ചു ഇനി എങ്കിലും നീ എല്ലാം വീട്ടിൽ പറയണം… നിനക്ക് പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറയാം… “
ഋതുവിന്റെ വാക്കുകൾ പതിവിൽ ഏറെ ഉറച്ചത് ആയിരുന്നു…
“പക്ഷേ… “
ലച്ചു എന്തോ ചിന്തിച്ച എന്ന പോലെ പറയാൻ വന്നത് പാതിയിൽ നിർത്തി…
“ഒരു പക്ഷെയും ഇല്ല.. ഞാൻ തന്നെ ഇത് അങ്കിൾ നോട്‌ പറഞ്ഞോളാം… “
ഋതു അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിൽ ചില ഉറച്ച തീരുമാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു….
“ഋതു, നീ ലച്ചുന്റെ അച്ഛനോട് ഇത് നിയപരമായി നേരിടാൻ പറയണം… “
ജാനവ് അത് ഋതുനോട് പറയുന്നതിന് ഇടയിൽ ലച്ചുന്റെ അച്ഛൻ മുറിയിലേക്ക് വന്നു…
“അങ്കിൾ എനിക്ക് കുറച്ച് സംസാരിക്കണം… “
ഋതു അദ്ദേഹത്തിന് മാത്രം കേൾക്കുന്ന രീതിയിൽ പറഞ്ഞു…
“അംബികേ ഞാൻ കൊച്ചിന് എന്തേലും കഴിക്കാൻ വാങ്ങി കൊടുത്തിട്ട് വരാം”
അത്രയും പറഞ്ഞ് കൊണ്ട് അദ്ദേഹം ഋതുവിനെയും കൂട്ടി പുറത്ത് ഇറങ്ങി…
“എന്താ മോളെ…? “
അദ്ദേഹം അവളെ മാറ്റി നിർത്തികൊണ്ട് ചോദിച്ചു..
ഋതു ലച്ചുവും മിഥുനും തമ്മിൽ ഉള്ള ബന്ധത്തെ കുറിച്ചും കഴിഞ്ഞ ദിവസങ്ങളിൽ അവർ തമ്മിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന വഴക്കും അതിനെ തുടർന്ന് ഉണ്ടായ ഭീഷണിയെ കുറിച്ചും എല്ലാം പറഞ്ഞപ്പോൾ ലച്ചുവിന്റെ അച്ഛന്റെ മുഖം ദേഷ്യത്താൽ വലിഞ്ഞു മുറുകി…
“ആ നായെ ഞാൻ ജീവനോടെ വെക്കില്ല… “
അദ്ദേഹം ദേഷ്യത്തോടെ പറഞ്ഞു… ഇങ്ങനെ ഒരു ഭാവമാറ്റം ഋതുവും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല…
“അങ്കിൾ അവിവേകം ഒന്നും കാണിക്കരുത്.. നമുക്ക് പോലീസിൽ കംപ്ലയിന്റ് ചെയ്യാം അതാണ് നല്ലത്… “
ഋതു അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആദ്യം അത് അദ്ദേഹം അംഗീകരിക്കാൻ തയാറായില്ലെങ്കിലും പിന്നെ ലച്ചുവിന്റെ ഭാവിക്കും അതാണ് നല്ലതെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് തോന്നി…
ഋതുന്റെ അച്ഛന്റെ സഹായത്തോട് കൂടി ലച്ചുന്റെ അച്ഛൻ മിഥുന് എതിരെ പരാതിപ്പെട്ടു….
പരാതി നൽകി കുറച്ച് നേരത്തിന് ഉള്ളിൽ തന്നെ മിഥുനെ പോലീസ് അറസ്റ്റ് ചെയ്തു..
അന്ന് ഉച്ചക്ക് ശേഷം ആണ് ഋതു ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങിയത്….
“ലച്ചു ഇന്നലെ തന്നെ അങ്കിൾനോട് എല്ലാം തുറന്ന് പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ഇത്രയും വഷളാവില്ലായിരുന്നു… “
ഋതു അത് ജാനവിനോട് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്ത് പതിവ് ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല…
“അത് ലച്ചുന്റെ തെറ്റ് അല്ല… മാതാപിതാക്കൾ മക്കൾക്ക് എല്ലാം നൽകും പക്ഷേ കൂടെ അല്പം ഭയവും നൽകും..
മക്കൾ നന്നായി ഇരിക്കാൻ വേണ്ടി കഷ്ടപെടുന്നവർ അല്പ നേരം കുട്ടികളുമായി ചിലവഴിച്ചു അവരോട് ഒന്ന് തുറന്ന് സംസാരിച്ചാൽ തന്നെ മിക്ക കുട്ടികൾക്കും ഒരു ധൈര്യം ഉണ്ടാകും…
എനിക്ക് എന്ത് വന്നാലും വീട്ടുകാർ ഉണ്ടാകുമെന്ന ഉറപ്പ്… അത് ഉണ്ടാക്കി എടുക്കേണ്ടത് മാതാപിതാക്കൾ ആണ്… “
അത് പറയുമ്പോൾ ജാനവിന്റെ മുഖത്തേ ഗൗരവം അവൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
“താൻ ലച്ചുനെ ന്യായീകരിക്കുക ആണോ…? “
ഋതു അല്പം സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു…
“അവളുടെ അവസ്ഥയിലൂടെ കടന്ന് പോകുന്നവർക്കേ ആ ബുദ്ധിമുട്ട് അറിയാൻ ആവു…
എല്ലാത്തിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ അവൾ കണ്ടെത്തിയ മാർഗം ആണ് ആത്മത്യ… “
ജാനവ് അത് പറയുമ്പോൾ അവന്റെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ ഭാവ വത്യാസങ്ങൾ അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..
“ഇയാളുടെ പറച്ചിൽ കേട്ടാൽ തോന്നും ഇയാൾക്ക് ആത്മത്യ ചെയ്ത് എക്സ്പീരിയൻസ് ഉണ്ടെന്നു… “
ഋതു ഒരു തമാശ എന്ന പോലെ പറഞ്ഞു…
“അതെ… ഞാൻ ആത്മത്യ ചെയ്തതാണ് … “
ജാനവിന്റെ മറുപടി കേട്ടതും ഋതു അവനെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി…
(തുടരും…. )
ബാക്കി ഭാഗം നാളെ…
സ്നേഹപൂർവ്വം,
രേവതി ജയമോഹൻ
ഈ നോവലിന്റെ തുടർഭാഗങ്ങൾ വായിക്കുവാൻ
രേവതി ജയമോഹന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Aathmasakhi written by Revathy
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission
Super