ജാനവിന്റെ ശബ്ദം കേട്ടതും അവൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി … ഒരു ദിനം മുഴുവൻ തന്നിൽ നിന്നും മറഞ്ഞു നിന്ന അവനെ ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ അവൾ തല്ലി ഏറ്റവും ഒടുവിൽ ആ നെഞ്ചിൽ മുഖം ചേർത്തവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു …
“ഋതു .. “
അവൻ അവളെ തന്നിൽ നിന്നും അവളെ അടർത്തി മാറ്റി കൊണ്ട് വിളിച്ചു … ചുവന്നു കലങ്ങിയ മിഴികളോടെ അവൾ അവനെ നോക്കി …
“ഋതു .. നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത് ..എന്നെങ്കിലും ഒരിക്കൽ എനിക്ക് നിന്നിൽ നിന്നും പോയേ തീരു ..”
ജാനവ് അത് പറഞ്ഞതും അവൾ അവനെ തീഷ്ണമായി നോക്കി ..
“ഇല്ല ഞാൻ അതിന് സമ്മതിക്കില്ല …പോകാൻ ആണെങ്കിൽ എന്തിനാ വന്നത് …?”
അവൾ കൊച്ച് കുഞ്ഞിനെ പോലെ അവന്റെ കൈകളിൽ മുറുക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു ….
“ഞാൻ വന്നത് നിനക്കായി മാത്രം ആണ് .. നിന്റെ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് നിറം പകരാൻ ഇപ്പോൾ എന്റെ കർത്തവ്യം പൂർത്തി ആയിരിക്കുന്നു ..നീ അഭിയിൽ പൂർണം ആയി ലയിക്കുന്ന നാൾ ഞാൻ ഈ ഭൂമിയിൽ നിന്നും വിട പറയും …”
ജാനവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു …
“നീ കരയാൻ പറഞ്ഞത് അല്ല സത്യം ആണ് .. ഞാൻ വെറും ഒരു ആത്മാവ് അല്ലേ പെണ്ണേ .. ഭൂമിയിൽ വസിക്കാൻ എനിക്ക് അനുമതി ഇല്ല .. നിന്നെ അഭിയുടെ കരങ്ങളിൽ സുരക്ഷിതം ആയി ഏൽപ്പിച്ചാൽ മാത്രേ എനിക്ക് സമാധാനം ആയി മടങ്ങാൻ ആവു ..നീ എന്നെ ഓർത്ത് കരയുമ്പോൾ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീരും എന്നെ അഗ്നി പോലെ പൊള്ളിക്കും …പ്ലീസ് നീ വിഷമിക്കാൻ അല്ല ഞാൻ നിന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നത് …”
അതിന് അവൾ മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ അവന്റെ തോളിൽ ചാഞ്ഞിരുന്നു ..താൻ എന്ത്‌ പറഞ്ഞാലും ജാനവ് തന്നെ വിട്ട് പോകും എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി ..അവന്റെ തോളിൽ കിടന്നവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു .. കുറച്ച് നേരത്തിന് ശേഷം അവളുടെ മിഴികൾ തോർന്നു . എങ്കിലും അവനെ വിട്ട് പിരിയുന്നത് ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും രക്തം കിനിഞ്ഞു …
ഒരുപാട് നേരം ആയിട്ടും ഋതു നെ കാണാതെ ആയപ്പോൾ തേടി വന്നത് ആയിരുന്നു മുത്തശ്ശി .. അവളുടെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ കണ്ടപ്പോൾ അവരുടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ പിടച്ചു …
“എന്താ ന്റെ കുട്ടിയെ നിനക്ക് പറ്റിയെ …?”
അവർ അവളെ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകി കൊണ്ട് ചോദിച്ചു … ആ ചോദ്യം കേട്ട മാത്രയിൽ അവൾ അവരെ കെട്ടിപിടിച്ചു പൊട്ടി കരഞ്ഞു …
“എന്ത്‌ പറ്റി മോളെ …? ”
മുത്തശ്ശി തന്റെ ചോദ്യം ആവർത്തിച്ചെങ്കിലും അവൾ അവരെ കെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടേ ഇരുന്നു … അവരും പിന്നെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല … അവളെ കരയാൻ അനുവദിച്ചു ..
“മോളെ , നിന്റെ ദേഹത്ത് ഗന്ധർവ്വൻ കൂടി എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടാ ഉണ്ണി എന്നെ വിളിച്ചു വരുത്തിയെ ..പക്ഷേ ഇപ്പോൾ മുത്തശ്ശിക്ക് തോന്നുന്നത് എന്താണെന്ന് അറിയോ …എന്റെ മോൾടെ ഹൃദയം വല്ലാതെ നോവുന്നുണ്ട് എന്ന് അത് പക്ഷേ ഗന്ധർവ്വൻ കാരണം ഒന്നുമല്ല .. മോൾക്ക് പറയാൻ പറ്റുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി മുത്തശ്ശി നിർബന്ധിക്കില്ല …”
കരച്ചിൽ ഒന്ന് അടങ്ങി തന്റെ മടിയിൽ കിടക്കുന്ന ഋതുവിന്റെ മുടിയിൽ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി കൊണ്ട് മുത്തശ്ശി പറഞ്ഞു …
“മുത്തശ്ശി …എനിക്ക് …”
അവൾ പറയാൻ തുടങ്ങിയതും അവളുടെ തൊണ്ട ഇടറി ..കാഴ്ച മറക്കും പോലെ കണ്ണീർ മിഴികളിൽ നിറഞ്ഞു …
“സാരമില്ല .. മോൾ ഇപ്പോൾ റസ്റ്റ്‌ എടുക്കാൻ നോക്ക് … നിനക്ക് തുറന്ന് പറയാൻ പറ്റുന്ന സമയത്ത് പറഞ്ഞാൽ മതി …”
മുത്തശ്ശിയുടെ വാക്കുകൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്തൊരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു .. അന്ന് മുഴുവൻ മുത്തശ്ശിയുടെ കൂടെ അവൾ ഇരുന്നു .. ചിലപ്പോൾ ഒക്കെ മുറിയിൽ കേറി കതക് അടച്ചവൾ പൊട്ടികരയും അപ്പോൾ ജാനവ് അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് നിർത്തി ആശ്വസിപ്പിക്കും ..
അന്നത്തെ ദിവസം അഭിയുടെ കാളുകൾ ഒന്നും അവൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തില്ല … മുത്തശ്ശി ഒപ്പം ഉള്ളത് കൊണ്ടാവും എന്ന് കരുതി അഭിയും അവളെ ഡിസ്റ്റർബ് ചെയ്തില്ല ..
രണ്ട് ദിനങ്ങൾക്ക് അപ്പുറം അവൾ മെല്ലെ നോർമൽ ലൈഫിലേക്ക് വന്നു … അതിനിടയിൽ മുത്തശ്ശി തിരികെ പോയി .. ജാനവ് അവൾക്ക് ഒപ്പം തന്നെ നിന്ന് ഓരോ നിമിഷവും ധൈര്യം പകർന്നു … അഭിയുടെ വീട്ടിൽ ആണെങ്കിൽ സൗദാമിനി അമ്മ ഋതുനെ കാണാൻ തിടുക്കം കൂട്ടി …
“ഋതു ..നിനക്ക് ടെൻഷൻ ഉണ്ടോ …?”
കണ്ണാടിക്ക് മുൻപിൽ നിന്നും തലമുടി ഒതുക്കി കെട്ടി കൊണ്ട് നിന്ന ഋതുനോട് ജാനവ് ചോദിച്ചു …
“ചെറുതായിട്ട് .. അവർക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടാവോ മാഷേ …?”
അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ ചോദ്യം കേട്ടതും ജാനവിന് ചിരി വന്നു ….
“നിന്നെ ഇഷ്ടം ആകാത്ത ആരാ ഉള്ളത് .. ടെൻഷൻ ആവണ്ട ധൈര്യമായി പോയി വാ ..”
ജാനവ് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു ..
“അതെന്താ മാഷ് വരില്ലേ ..?”
ഋതുന്റെ ചോദ്യം കേട്ടതും ജാനവിന്റെ മുഖത്തേ ചിരി മാഞ്ഞു …
“ഇനി മുതൽ ഞാൻ എപ്പോഴും കൂടെ ഉണ്ടാവില്ല ഋതു … ഞാൻ ഇല്ലാതെ ഒറ്റയ്ക്ക് എല്ലാം നേരിടാൻ പഠിക്കണം നീ …”
ജാനവിന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തെ വല്ലാതെ മുറിവേല്പിച്ചു എങ്കിലും അവൾ പുറമെ അറിയാതെ ഇരിക്കാൻ ചിരിക്കാൻ ഒരു പാഴ് ശ്രമം നടത്തി …
അല്ലെങ്കിലും ഒപ്പം വരണം എന്ന് വാശി പിടിച്ചിട്ടും കാര്യമില്ല എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി.. അത്കൊണ്ട് തന്നെ എല്ലാം ഒരു പുഞ്ചിരിയിൽ ഒതുക്കി അവൾ പോകാൻ റെഡി ആയി ..
അഭി അവരുടെ സ്ഥിരം കോഫീ ഷോപ്പിൽ തന്നെ അവൾക്കായി കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു … അവിടെ നിന്നും അവനൊപ്പം അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ഉള്ള യാത്രയിൽ ഋതു ന്റെ ഉള്ളിൽ എന്തെന്ന് ഇല്ലാത്ത ഭയം തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു …
ജാനവ് ഒപ്പം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് അവൾ വല്ലാതെ കൊതിച്ചു , പിന്നെ ഇനി എന്നും അവൻ ഒപ്പം ഉണ്ടാവില്ല എന്ന അവന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ ഓർമയിൽ തെളിഞ്ഞു .. അതോർക്കുമ്പോൾ ഒക്കെയും വല്ലാത്തൊരു വേദന അവളിൽ പടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..
ജാനവ് തനിക്ക് ആരാണ് എന്ന് അവൾ ഒരായിരം തവണ സ്വയം ചോദിച്ചു .. മറുപടി പറയാതെ മനസ്സ് അവളെ കബളിപ്പിക്കുക ആണ് .. പ്രണയമോ സൗഹൃദമോ അല്ല അതിലും എത്രയോ മുകളിൽ ആണ് ജാനവ് എന്ന് ഓർത്തതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ..അത് അഭി കാണാതെ ഇരിക്കാൻ അവൾ പെട്ടെന്ന് കണ്ണുകൾ തുടച്ചു ..
യാത്രയിൽ ഉട നീളം അഭി എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അവളുടെ ചിന്തകളിൽ മുഴുവൻ ജാനവ് ആയിരുന്നു …
“ഋ ..ഋ ..ഋതു ഇറങ്ങടോ …”
അഭി തട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൾക്ക് ബോധം വന്നത് … അവൾ ബൈക്കിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ചുറ്റുപാടും വെറുതെ ഒന്ന് നോക്കി … കാണാൻ മനോഹരമായ രണ്ട് നില വീട് ..വീടിനോട് ചേർന്ന് ഭംഗിയുള്ള കുറെ ഏറെ പൂക്കൾ നട്ട് പിടിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു .. അതിൽ അവളെ ഏറെ ആകർഷിച്ചത് പല നിറത്തിൽ വിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന റോസാപൂക്കൾ ആണ് .. ആ റോസാപൂന്തോട്ടത്തിൽ നിന്ന് ആണ് അഭി തനിക്ക് എന്നും റോസാ പൂക്കൾ സമ്മാനിക്കുന്നത് എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു …
“ആഹാ നിങ്ങൾ വന്നോ എത്ര നേരായി ഞാനും അമ്മയും ചേച്ചിയും കാത്തിരിക്കുവാ … അകത്തേക്ക് വാ ..”
കിച്ചു ന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ അവൾ അവനെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു …പതിനേഴ് വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരു കൊച്ച് പയ്യൻ ..
“നോക്കി നിൽക്കാതെ അകത്തേക്ക് വാ ഏട്ടത്തി …”
കിച്ചുന്റെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ആണ് താൻ ഇപ്പോഴും പുറത്ത് നിൽക്കുക ആണെന്ന് അവൾ ഓർത്തത്…. അവനൊരു ചെറു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു കൊണ്ടവൾ അഭിക്ക് ഒപ്പം അകത്തേക്ക് നടന്നു … അഭിക്ക് ഒപ്പം അകത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ ആദ്യം തോന്നിയ ഭയം തെല്ലും അവളിൽ ഇല്ലായിരുന്നു കാരണം കിച്ചു തന്നെ ഏട്ടത്തി ആയി സ്വീകരിച്ചു എന്നത് തന്നെ അവളിൽ വലിയൊരു ആശ്വാസം ആയിരുന്നു …
“മോൾ വാ…”
സൗദാമിനി അമ്മ അവളെ സ്നേഹത്തോടെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചു ..
“അയ്യേ ഇതാണോ നീ പ്രേമിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ പെണ്ണ് … “
സ്വീകരണ മുറിയിലേക്ക് അഭിക്ക് ഒപ്പം കേറി വന്ന ഋതുനെ കണ്ടതും അഭിയുടെ ചേച്ചി നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു …
“ആരതി …”
സൗദാമിനി അമ്മയുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു …
“അമ്മ എന്നോട് ദേഷ്യം കാണിച്ചിട്ട് കാര്യം ഒന്നുല്ല .. എന്റെ അനിയന്റെ ഭാര്യയെ ക്കുറിച്ച് എനിക്കും സങ്കൽപ്പങ്ങൾ ഉണ്ട് … “
ആരതി യുടെ എടുത്ത് അടിച്ച പോലുള്ള വർത്തമാനം കേട്ടതും ഋതുന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ..
“അ ..അ അതിന് ഞാൻ അല്ലേ വി .. വിവാഹം ചെയുന്നത് .ചേച്ചി അല്ലല്ലോ …!”
അഭി തന്റെ ദേഷ്യം അടക്കിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ട് ചോദിച്ചു .
“എടാ കല്യാണത്തിന് വരുന്നവർ പെണ്ണിനെ കാണുമ്പോൾ അയ്യേ എന്നെ പറയു .. നിറത്തിന്റെ കാര്യം പോട്ടെ നമുക്ക് അത് മേക്കപ്പ് കൊണ്ട് മറക്കാം പക്ഷേ തടി …? നീ പ്രേമിക്കുന്നു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അത്യാവശ്യം കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന പെണ്ണിനെ ആണ് പ്രതീക്ഷിച്ചത് …ഇത് ഒരു മാതിരി …”
ആതിരയുടെ വാക്കുകൾ മുള്ള് വേലി പോലെ ഋതുന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ആഴത്തിൽ കുത്തി ഇറങ്ങി … അവൾ കരച്ചിൽ അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി ….
( തുടരും ….)
സ്നേഹത്തോടെ ,
©രേവതി ജയമോഹൻ
ഈ നോവലിന്റെ തുടർഭാഗങ്ങൾ വായിക്കുവാൻ
രേവതി ജയമോഹന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Aathmasakhi written by Revathy
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission