“തെറ്റാണ് ചെയ്യുന്നതെങ്കിൽ പൊറുക്കണം നാഗത്താൻമാരേ…”
കാവിലെ നാഗത്തറയിലെ ചിരാതിലേക്ക് എണ്ണ പകർന്നു ചിരാതു തെളിയിച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി മനസുരുകി ഉള്ളിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു..
“അറിയാലോ…
ഞങ്ങളിവിടെ പുതിയ ആളുകളാണ്…
പൂജയും വഴിപാടുമൊന്നും വശമില്ല ട്ടോ…
ഇങ്ങനെ കാട് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ഈ കാവ് കണ്ടപ്പോൾ ന്തോ ഉള്ളിലിരുന്നു ആരോ പറയുന്നത് പോലെ തോന്നി..
അച്ഛനോടും അമ്മയോടും അനുവാദം ചോദിക്കാതെയാണ് ട്ടോ..
ഇതൊക്കെ ഞാൻ ചെയ്തത്…
തെറ്റാണെങ്കിൽ മാപ്പ് തരണം ട്ടോ..
കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു…”
ചിരാതിലെ തിരി ആദ്യമൊന്നു അണയാൻ പോയെങ്കിലും പിന്നീട് പതിയെ പതിയെ പ്രകാശം പുറത്തേക്ക് നൽകാൻ തുടങ്ങി…
കാവിന്റെ അകലേയെവിടെയോയുള്ള അമ്പലത്തിൽ മണി നാദം കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ആ സമയം..
ഗായത്രി കുറച്ചു നേരം കൂടി കണ്ണടച്ച് പ്രാർത്ഥിച്ചു..
പെട്ടന്ന് ഒരു കാറ്റുവീശി…
കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്നതും ഗായത്രി ഞെട്ടി പിറകിലേക്ക് ഒരടി വെച്ചു..
നാഗത്തറയിലെ പുറ്റിൽ നിന്നും ഒരു നാഗം പുറത്തേക്ക് പതിയെ ഇഴഞ്ഞു വന്നു..
ചെരാതിന്റെ അടുത്തേക്ക് ഇഴഞ്ഞു വന്ന നാഗം…
പത്തി പതിയെ ആ തിരി നാളത്തിന് നേരെ മുകളിലായി വിരിച്ചു നിന്നു..
കാറ്റിൽ ആ തിരിനാളം കെടാതെ സംരക്ഷണം നൽകുന്നത് പോലെ…
ഇതെല്ലാം കണ്ടു ഗായത്രി പേടിയോടെ ചുറ്റും നോക്കി…
“ഇല്ല..
കാവ് വിജനമാണ്..”
ഗായത്രി ഒന്നുരണ്ടടി പിറകിലേക്ക് വെച്ചു…
നാഗം അപ്പോളും ആ തിരി കെടാതെ പത്തി വിടർത്തി തിരിനാളത്തിനു കവചം തീർത്തു നിന്നു..
“ന്തിനാ എന്നേ ഇങ്ങനെ പേടിപ്പിക്കുന്നത്…
ഞാൻ അരുതാത്തത് ന്തേലും ചെയ്തോ..”
കവിളിലേക്ക് ഒലിച്ചു വന്ന കണ്ണുനീർ വിരല് കൊണ്ട് തുടച്ചു കൊണ്ട് ഗായത്രി ചോദിച്ചു…
കാറ്റ് നിലച്ചു…
നാഗം ഒരു നിമിഷം പത്തി താഴ്ത്തി..
പിന്നീട് പതിയെ ഇഴഞ്ഞു ഗായത്രിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..
ഗായത്രി പേടിയോടെ പിറകിലേക്ക് ഒന്ന് രണ്ടടി കൂടി വെച്ചു….
പേടിയോടെ അവൾ ചുറ്റിനും നോക്കി…
“അമ്മേ…”
ഗായത്രി ഉറക്കെ വിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷേ ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല..
“ന്തിനാ…
ന്തിനാ..
എന്നേ ഉപദ്രവിക്കാൻ വരുന്നത്..
ഞാൻ ഇനി വരില്ല…
ഇനി ഞാൻ വിളക്ക് വെക്കില്ല പോരേ…
എന്നേ ഉപദ്രവിക്കരുത്..”
കൈ കൂപ്പി കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു….
നാഗം ഗായത്രിയുടെ കാലിലേക്ക് പതിയെ കയറി…
പിന്നേ ശരീരത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറാൻ തുടങ്ങി…
ഗായത്രി ഉറക്കെ നിലവിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു പക്ഷേ..
ശബ്ദം പുറത്തേക്ക് വന്നില്ല..
നാഗം ഗായത്രിയുടെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റി നെറ്റിയിൽ പതിയെ പത്തി കൊണ്ട് തൊട്ടു..
ഗായത്രി കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു…
പതിയെ പതിയെ നാഗം താഴേക്ക് ഇഴഞ്ഞിറങ്ങി…
ഗായത്രിയുടെ കാൽ കീഴിൽ വന്നു ചുരുണ്ടു കിടന്നു…
ഗായത്രിക്ക് ഒന്നും വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല…
നാഗത്തറയിലെ തിരിനാളം കൂടുതൽ പ്രഭയോടെ തിളങ്ങാൻ തുടങ്ങി…
“എനിക്കു പോണം…”
ഗായത്രി പതിയെ പറഞ്ഞു…
നാഗം പതിയെ മുന്നിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു…
ഗായത്രി ഒന്ന് രണ്ടു നിമിഷം നാഗത്തെ നോക്കി നിന്നു..
തനിക്കു പോകേണ്ട വഴിയിലൂടെയാണ് നാഗം ഇഴഞ്ഞു പോകുന്നത്..
നേരം ഇരുട്ടി തുടങ്ങിയിരുന്നു…
ഗായത്രി പതിയെ നാഗത്തിന്റെ പിന്നാലേ നടന്നു…
നാഗം പതിയെ പതിയെ ഇഴഞ്ഞു ഗായത്രിയുടെ വീടിന്റെ മുന്നിലെ തുളസി തറയുടെ താഴെ എത്തി…
ഗായത്രി നാഗത്തെ നോക്കി..
“എന്നേ പേടിപ്പിക്കല്ലേ ട്ടോ…
ഞാൻ നാളേം വരും തിരി വെക്കാൻ…
ഇപ്പൊ പൊക്കോ…”
ഗായത്രി പറഞ്ഞതും നാഗം പതിയെ തിരിഞ്ഞു നാഗത്തറയിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു പോകുന്നത് കണ്ട് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയാതെ ഗായത്രി നോക്കി നിന്നു…
“ഇതെല്ലാം സ്വപ്നമാണോ ദേവി…”
കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചു ഒന്നുടെ ഉള്ളിൽ ചോദിച്ചു ഗായത്രി..
“മോളെന്താ അവിടെ നിന്നു സ്വപ്നം കാണുവാണോ..”
മോഹിനി ചോദിക്കുന്നത് കേട്ട് ഗായത്രി ഒന്ന് ഞെട്ടി…
“ഇതെവിടെയായിരുന്നു ഇത്രയും നേരം..”
മോഹിനി ചോദിച്ചു…
“അത് അമ്മേ..
ഞാൻ ചുമ്മാ ഈ പറമ്പൊക്കെ ഒന്നു ചുറ്റി കാണാൻ പോയതാ…”
“പിന്നേ ഈ തൃസന്ധ്യ നേരത്താണോ പെണ്ണേ ചുമ്മാ കറങ്ങി നടക്കുന്നെ..
കയ്യും മുഖവും കഴുകി കേറി വാ പെണ്ണേ..
അത്താഴത്തിനു ഒന്നും നോക്കിയിട്ടില്ല..
അമ്മയേ ഒന്ന് സഹായിക്കണം ട്ടോ ഇന്ന്..”
“ഞാൻ ദേ വരുന്നു അമ്മേ..”
ഉമ്മറത്തു വെച്ച കിണ്ടിയിലെ വെള്ളം കാലിലേക്ക് ഒഴിച്ച് കൊണ്ട് ഗായത്രി പറഞ്ഞു…
“മ്മ്…
വേഗം വാ..
ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ടാകും..”
അതും പറഞ്ഞു മോഹിനി അകത്തേക്ക് കയറി പോയി…
ഗായത്രി മുറിയിൽ കയറി വേഗം കതക് കുട്ടിയിട്ടു..
എന്നിട്ട് കട്ടിലിൽ വന്നിരുന്നു…
കയ്യും കാലും വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ…
“ശരിക്കും..
ന്താ..
ന്തിനാ ആ നാഗം തന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറിയത്..
ന്തേ എന്നേ ഉപദ്രവിക്കാതെ വിട്ടു..
ശരിക്കും…
ഈ നാഗങ്ങൾ മനുഷ്യരുടെ രെക്ഷക്കായി വരുമോ…
അറിയില്ല…”
അവൾ സ്വയം പറഞ്ഞു..
“മോളേ..”
മോഹിനിയുടെ നീട്ടിയുള്ള വിളി ഗായത്രിയേ വീണ്ടും ഓർമ്മയിൽ നിന്നും ഉയർത്തി…
“ദാ വരുന്നു അമ്മേ..”
ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വാതിൽ തുറന്നു ഗായത്രി അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…
*******************************
ഈ സമയം മറ്റൊരിടം..
മറ്റൊരു സ്ഥലം…
കതിരൂർ മന…
“കൊല്ലും ഞാൻ…
ആരായാലും ആ കുലം മുടിപ്പിച്ചു കളയും ഞാൻ…”
രുദ്രന്റെ അലർച്ച കേട്ട് ദക്ഷൻ പുറത്തേക്ക് വന്നു…
“ന്താ..
തിരുമേനി…
ന്താ ഉണ്ടായേ..
ന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഒച്ചയിടുന്നത്..”
ഓടി വന്നു കൊണ്ട് ദക്ഷൻ ചോദിച്ചു…
“കണ്ടോ നീ…
വർഷങ്ങളായി കാർന്നവൻമാര് ബന്ധനത്തിൽ വെച്ചിരുന്ന നാഗത്തെ ആരോ സ്വാതന്ത്രമാക്കിയിരിക്കുന്നു…”
പൂജമുറിയിലെ നിലവിളക്കിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് രുദ്രൻ അലറി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“അതെങ്ങനെ തിരുമേനി….
ആ കോവിലകം ക്ഷെയിച്ചു പോയതല്ലേ…
ഒരു തായ് വേര് പോലുമില്ലാതെ…
പിന്നെങ്ങനെ തിരുമേനി..”
ദക്ഷന്റെ ശബ്ദത്തിൽ അല്പം പരിഭ്രമം നിഴലിച്ചിരുന്നു…
“അറിയില്ല ദക്ഷാ..
തായ് വേരറുത്തപ്പോൾ എവിടെയോ ഒന്ന് ബാക്കി ആയിട്ടുണ്ടാവണം…
കാരണവന്മാർക്ക് ചിലപ്പോൾ പിഴ വന്നു കാണും..”
പൂജമുറിയിലെ ആവണി പലകയിലെ പ്രത്യേകം തയ്യാറാക്കി തലമുറയായി കൈ മാറി വന്ന കെടവിളക്കിലേക്ക് നോക്കി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു..
“ഈ തിരി ഇനി തെളിയണമെങ്കിൽ..
അവിടെ..
ആ നാഗത്തറയിലെ തിരി തെളിയിച്ച ആളുടെ ചുടുചോര എന്റെ തിരു നെറ്റിയിൽ ചാർത്തണം…”
തിരി കെട്ട കെടാവിളക്കിലേക്ക് നോക്കി ഇരു കൈകളും കൂട്ടി തിരുമി കൊണ്ട് രുദ്രൻ പറഞ്ഞു…
“ഇന്ന് മുതൽ വ്രതമാണ് എനിക്ക്…
കാരണവന്മാർ എനിക്കു നൽകിയ ശക്തി…
അത് ചോരുന്നത് ഞാനറിയുന്നു…
തിരിച്ചു പിടിക്കണം എനിക്ക്…
ദക്ഷാ….
ഹോമകുണ്ഡം വേണം…
അതും എന്റെ രക്തം കൊണ്ട് കളമെഴുതിയ തറയിൽ…”
“തിരുമേനി അത് വേണോ….
ഒന്ന് പിഴച്ചാൽ..
അങ്ങയുടെ ജീവൻ പോലും പിന്നീട്…”
പേടിയോടെ രുദ്രനെ നോക്കി പാതിയിൽ നിർത്തി ദക്ഷൻ….
“പറയുന്നത് കേൾക്കുക…
എനിക്കായ് മരണം വരും മുൻപ്…
ആ മരണത്തെ അങ്ങോട്ട്‌ പറഞ്ഞു വിടണം എനിക്ക്…
രുദ്രൻ…
രുദ്രനാണ് എല്ലാം…
ആ മനയുടെ അസ്ഥിവാരം ഇനി കുഴിച്ചു…
മണ്ണോടു ചേർത്തിട്ടേ രുദ്രന് വിശ്രമമുള്ളൂ..”
കയ്യിലേക്ക് ഒരുപിടി ഭസ്മമെടുത്തു പിടിച്ചു…
കുറച്ചു നിമിഷം കണ്ണടച്ചിരുന്നു രുദ്രൻ…
പിന്നെ പൂജമുറിയുടെ തെക്കേ മൂലയിൽ ചാരി വെച്ചിരുന്ന ചൂരലിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു ഭസ്മം….
ചൂരലിൽ നിന്നും വായുവിലേക്ക് ഒരു നാഗത്തിന്റെ രൂപം ഉയർന്നു…
“മതി..
ഇത്രേം മതി…
നീ ഇപ്പോളും എന്റെ കയ്യെത്തും ദൂരെയുണ്ട്…
വരുന്നുണ്ട് ഞാൻ നിന്നെ തേടി..
നിന്റെ നഗത്തറയിലേക്ക്….”
രുദ്രന്റെ അലർച്ച ഇവിടെ…
മേലേതൊടിയിലെ നാഗത്തറയിൽ ഗായത്രി കൊളുത്തിയ തിരിനാളത്തിന് മുകളിൽ കാറ്റായി വന്നു…
പക്ഷേ രക്ഷകനായി നാഗം പത്തി വിടർത്തി ആ തിരിനാളം കെടാതെ സംരക്ഷിച്ചു..
*******************************
അന്ന് രാത്രി….
ബാംഗ്ലൂർ..
“എനിക്കൊരു ലിഫ്റ്റ് തരുമോ..”
ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട് വ്യാസൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി…
ഒരു ഇരുപത് ഇരുപത്തിരണ്ടു വയസ് പ്രായം തോന്നും..
കാണാനും സുന്ദരിയാണ്…
“അതേ ഞാൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാനായി നിർത്തിയതാണ്….
മാത്രമല്ല ഈ രാത്രിയിൽ തനിക്കു ഞാൻ ലിഫ്റ്റ് തന്നാൽ അത് ശരിയാകില്ല..”
വ്യാസൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചു..
“എന്നേ താൻ പീഡിപ്പികുമെന്നു ഞാനല്ലേ പേടിക്കേണ്ടത്..
ആ പേടി എനിക്കില്ല ലോ…”
ആ പെൺകുട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് വ്യാസനെ നോക്കി പറഞ്ഞു..
വ്യാസന്റെ മുഖം വിളറി വെളുത്തു…
“ന്താടോ…
പേടിയാണേൽ വേണ്ടാ ട്ടോ…”
അവൾ പറഞ്ഞു…
“താൻ വല്ലതും കഴിച്ചതാണോ..”
വ്യാസൻ ചോദിച്ചത് കേട്ട് അവൾ ഒന്ന് ഞെട്ടി..
“താൻ ന്തേലും കഴിച്ചതാണോ ന്ന്..”
വ്യാസൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു..
“കൊറേ നേരായി ഞാൻ ഇവിടെ നിക്കുന്നു..
ആരോടും ലിഫ്റ്റ് ചോദിക്കാൻ തോന്നിയില്ല..
പേടി തന്നേ ആണ് ട്ടോ കാരണം..”
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു…
“പിന്നേ തന്നേ കണ്ടപ്പോൾ രണ്ടും കല്പിച്ചു ചോദിച്ചതാ..
അതിപ്പോ ഇങ്ങനെയുമായി..”
അല്പം നിരാശയുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ ശബ്ദത്തിൽ…
“തന്നോട് ഞാൻ അതല്ലലോ ചോദിച്ചത്..
താൻ വലതും കഴിച്ചോ എന്നാണ് ചോദിച്ചത്…”
“ഇല്ല…”
അവൾ മറുപടി കൊടുത്തു..
“ങ്കിൽ വാ..
ന്തേലും കഴിക്കാൻ നോക്കാം..
എന്നിട്ട് ന്റെ കൂടെ പോരെ…”
“ഞാനില്ല…
ഇയ്യാള് പോയി കഴിച്ചോ..
ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളാ..”
“താൻ വാടോ..
ഇനി ഇവിടന്ന് വിട്ടാൽ വേറെ കടയൊന്നുമില്ല…
പിന്നെ താൻ തന്നെയല്ലേ പറഞ്ഞത് കൊറേ നേരായി ഇവിടെ നിക്കണ് ന്ന്..”
“അതൊക്കെ ശരിയാണ് ന്നേ..
ഫുഡ്‌ കഴിച്ചാൽ കൊടുക്കാൻ ന്റെല് കാശില്ല… അതോണ്ടാ..”
ശബ്ദം വളരേ താഴ്ത്തിയാണ് അവൾ പറഞ്ഞത്…
“മ്മ്…
അത് കുഴപ്പമില്ല..
താൻ വാ…
ബിൽ ഞാൻ പേ ചെയ്തോളാം..”
അവളുടെ മറുപടിക്ക് കാത്തു നിൽക്കാതെ വ്യാസൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു..
ഒന്ന് ശങ്കിച്ചു നിന്നിട്ട് അവൾ പതിയെ വ്യാസന്റെ പിന്നാലേ നടന്നു…
കൈ കഴുകി സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു..
“ന്താ കഴിക്കാൻ വേണ്ടത്..”
സപ്ലെയർ വന്ന് ചോദിച്ചു..
“ന്താ വേണ്ടത്…”
വ്യാസൻ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു..
“എനിക്ക് ചിക്കൻ ബിരിയാണി മതി..”
അവൾ ചാടി പറഞ്ഞു…
വ്യാസൻ അവളെ ഒന്ന് നോക്കി..
അവൾ പെട്ടന്ന് മുഖം തിരിച്ചു കളഞ്ഞു…
“രണ്ടു ചിക്കൻ ബിരിയാണി..”
വ്യാസൻ ഓർഡർ ചെയ്തു…
“ന്താ തന്റെ പേര്..”
വ്യാസൻ ചോദിച്ചു..
“കാർത്തിക..”
“നാട്ടിൽ എവടെ..”
“പാലക്കാട്‌..”
“പാലക്കാട്‌ ഉള്ള ആളെന്താ ഇവിടെ ഈ ബാംഗ്ലൂർ..”
വ്യാസൻ വീണ്ടും ചോദിച്ചു…
“ഒരാളെ കാണാൻ നാട്ടിലേക്ക് പോകും വഴിയാണ്…
എന്നേ അടുത്ത റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ വിട്ടാൽ മതി..”
അവളുടെ ശബ്ദം വല്ലാതെ കനത്തിരുന്നു…
“മ്മ്…
ആയിക്കോട്ടെ…
താൻ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ നോക്കു..”
വ്യാസൻ കാർത്തികയെ നോക്കി പറഞ്ഞു…
“മ്മ്..”
കാർത്തിക മൂളി…
“എത്രയായി…”
ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കൈ കഴുകി കൗണ്ടറിലേ ടേബിളിൽ നിന്നും ടിഷ്യു എടുത്തു മുഖം തുടച്ചു കൊണ്ട് വ്യാസൻ ചോദിച്ചു….
“മൂന്നുറ്റി ഇരുപത്…”
ക്യാഷ്യർ മറുപടി കൊടുത്തു…
പേഴ്സ് എടുത്തു ബിൽ പേ ചെയ്തു വ്യാസൻ കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു….
“താൻ വരുന്നില്ലേ…”
തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് വ്യാസൻ കാർത്തികയെ നോക്കി ചോദിച്ചു..
ന്തോ ഓർത്തു നിന്ന കാർത്തിക ഒന്ന് ഞെട്ടി…
“പിന്നെ വരാതെ…
ദാ വരുന്നു….”
അതും പറഞ്ഞു കാർത്തിക കാറിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു…
പിന്നെ ഡോർ തുറന്നു അകത്തേക്കു കയറി സീറ്റിൽ ഇരുന്നു ബെൽറ്റ്‌ ഇട്ടു ….
“എന്നാ പോയാലോ..”
വ്യാസൻ ചോദിച്ചു …
“മ്മ്….”
കാർത്തിക മൂളി ..
വ്യാസൻ കാർ മുന്നോട്ട് എടുത്തു…
ഈ സമയം അവിടെ ഗായത്രിയുടെ തലയിണയുടെ താഴെ നാഗം ഗായത്രിക്കു കാവലായിമാറുകയായിരുന്നു…
**********************************
വീണ്ടും ഒരു പരീക്ഷണം ട്ടോ…
അറിയില്ല ന്താവും ന്ന്..
ഒന്ന് പറയാം അധികം നീളില്ല ട്ടോ…
പെട്ടന്ന് തീരുമാനം ആക്കാം..
തുടരും
Unni K Parthan
മുൻഭാഗങ്ങൾക്കായി ഈ ലിങ്കിൽ പോവുക
Unni K Parthan ന്റെ എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
ഇവിടെ കൂടുതൽ വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ നോവലുകളും വായിക്കുക
അക്ഷരത്താളുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച എല്ലാ കഥകളും വായിക്കുക
Title: Read Online Malayalam Novel Nagakanyaka written by Unni K Parthan
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission
തുടക്കം തന്നെ വായിച്ചപ്പോൾ interesting aay.. Best of luck 🥰🥰