Skip to content

കുടുംബം – 10 (അവസാനിച്ചു)

  • by
kudumbam
അർച്ചനയെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ ആണ് അമ്മയും മേഘയും ഒക്കെ ഉദ്ദേശിക്കുന്നതെന്ന് കാർത്തിക്ക് മനസിലായി…
അത് ഈ ജന്മം ഉണ്ടാകില്ല,കാർത്തിക് ജീവിച്ചാലും മരിച്ചാലും തന്റെ അർച്ചന കൂടെ ഉണ്ടാവണം, അതാണ് താൻ എന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്…കാർത്തിക് ഉറച്ച തീരുമാനം എടുത്തിരുന്നു…
അടുത്ത ദിവസം രാവിലെ തന്നെ കാർത്തിക്കും അർച്ചനയും മുൻകൂട്ടി തീരുമാനിച്ചതുപോലെ എവിടെയോ പോകാൻ തയ്യാറായി വന്നു..
എവിടെപോകുവാ രണ്ടാളും ,,,, നന്ദിനി അവരെ കണ്ടപ്പോൾ ചോദിച്ചു.
ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ മാരിയേജ് ഉണ്ട് ചേച്ചി, പോയിട്ട് വരാം കെട്ടോ എന്നും പറഞ്ഞു നന്ദിനിയെ കൂടുതൽ ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിപ്പിക്കാതെ അർച്ചന നടന്നു…
ഡോക്ടർ ലക്ഷ്മണ വാര്യരുടെ മുൻപിൽ ഇരിക്കുകയാണ് അർച്ചനയും കാർത്തിക്കും
പറയുന്നത്കൊണ്ട് മറ്റൊന്നും തോന്നരുത് രണ്ടാളും , തന്നെയുമല്ല കാർത്തിക് ഒരു ഡോക്ടറും കൂടിയാണ്, സൊ ഞാൻ ഓപ്പൺ ആയിട്ടേ പറയത്തൊള്ളൂ ,,, ഡോക്ടർ വാര്യരുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ രണ്ടുപേരുടെയും ചങ്കിടിപ്പ് കൂടി.
അദ്ദേഹം അർച്ചനയെ നോക്കി…..
ദൈവം നമ്മളെ സൃഷ്ടിക്കുമ്പോൾ എല്ലാവര്ക്കും എല്ലാകാര്യത്തിലും സമത്വം തരില്ല… എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ പ്രശ്നസങ്കീര്ണമാകും നമ്മുടെ ജീവിതം.. അതിനെ എല്ലാം തരണം ചെയ്തു വേണം നമ്മൾക്കു ജീവിക്കുവാൻ…. അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ മനുഷ്യജീവിതത്തിന് അര്ഥമില്ലാതാകും…. അർച്ചനയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഡോക്ടർ വാര്യർക്ക് വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു..
അർച്ചന……. താങ്കൾ സങ്കടപെടുവൊന്നും വേണ്ട, നമ്മൾക്ക് എന്തായാലും സൃഷ്ടികർത്താവിനെ മുറുക്കെ പിടിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കാം… അദ്ദേഹം കണ്ണ് തുറക്കാതിരിക്കില്ല, അക്കോർഡിങ് റ്റു മെഡിക്കൽ എത്തിക്സ്, നിങ്ങൾക്ക് ഒരു അമ്മയാകാനുള്ള കഴിവ് ഇല്ല, ന്നിരുന്നാലും ഇതെല്ലം തിരുത്തി കുറിച്ച ഒരുപാട് സംഭവങ്ങൾ ഉണ്ട്… അമ്മയാകില്ല എന്ന് അടിവരയിട്ടു ഞാൻ പോലും പറഞ്ഞ ഒരു കൊഴുക്കോട്ടു കാരി സുഹറക്ക് എട്ട് വര്ഷം ക്കൂടി ഒരു ആൺകുട്ടീ ജനിച്ചു… അതുപോലെ മിറക്കിൾ എന്തേലും സംഭവ്ക്കും…. ഡോക്ടർ പ്രത്യാശ നിരത്തി കൊണ്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു..
അങ്ങനെ കുറച്ചു സമയം കൂടി ഇരുന്നതിനു ശേഷം രണ്ടുപേരും കൂടി തിരിച്ചു വരുവാൻ എഴുനേറ്റു….
ഡോണ്ട് വറി അർച്ചന, നല്ലൊരു പ്രഭാതത്തിനായി നമ്മൾക്ക് കാത്തിരിക്കാം… അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു കുലുക്കി കൊണ്ട് ഡോക്ടർ വാര്യർ പറഞ്ഞു..
മടങ്ങും വഴി രണ്ടുപേരും കാര്യമായിട്ടൊന്നും സംസാരിച്ചില്ല……വീടെത്തിയത് പോലും അവൾ അറിഞ്ഞില്ല…..
കാർത്തിക്ക് എല്ലാ പ്രതീക്ഷകളും നഷ്ടപെട്ടവൻ ആയിരുന്നു..
ഡോക്ടർ വാര്യർ അത്രക്ക് പ്രഗത്ഭനായ ഡോക്ടർ ആണ് ഈ കാര്യത്തിൽ…. ഇൻഫെർട്ടിലിറ്റി ട്രീറ്റ്മെന്റ് ആയിട്ട് ഒരുപാട് ദമ്പതികൾ അദ്ദേഹത്തതെ വിശ്വസിച്ചു വരുന്നതാണ്…. അത് നന്നായിട്ട് കാർത്തികിന് അറിയാം……എല്ലാം ദൈവഹിതം പോലെ നടക്കട്ടെ എന്ന് അവൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു…
നന്ദിനി…. കൂട്ടുകാരന്റെ കല്യാണത്തിന് പോയി വന്ന ശേഷം രണ്ടിന്റെയും മുഖം എന്താ വാടിയിരിക്കുന്നത്, നീ ശ്രദ്ധിച്ചാരുന്നോ… ജാനകിയമ്മ നന്ദിനിയെ നോക്കി ചോദിച്ചു…
അറിയില്ല അമ്മേ….. എന്തോ വിഷമം ഉണ്ട് രണ്ടാൾക്കും… നന്ദിനി പറഞ്ഞു…
അമ്മ ഇനി അവളെ സങ്കടപെടുത്തരുത്, ദൈവം ഒരു കുഞ്ഞിനെ അവൾക്ക് കൊടുക്കണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിക്കാം നമ്മൾക്ക്…… Nnനന്ദിനി ഓരോ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞപ്പോൾ ജാനകിയമ്മക്കും തോന്നി അത് ശരിയാണെന്നു….
എനിക്ക് കോട്ടേഴ്സിലേക്ക് മാറിയാൽ കൊള്ളാമെന്നുണ്ട് അർച്ചന…. ഇവിടെ ഈ ബഹളവും, വഴക്കും എല്ലാം അല്ലേ…. രാത്രിയിൽ കിടക്കുമ്പോൾ കാർത്തിക്ക് അർച്ചയുടെ മുൻപിൽ ഒരു നിർദ്ദേശം വെച്ച്…..
.അതൊന്നും വേണ്ട കാർത്തിക്, ഇത്രയും അടുത്തല്ലേ ഹോസ്പിറ്റൽ, വെറുതെ എന്തിനാ കോട്ടെഷ്സിൽ നിൽക്കുന്നത്….. പിന്നെ ‘അമ്മ പറയുന്നതിലും കാര്യം ഉണ്ട്, സ്വന്തം മകന് ഒരു കുഞ്ഞു ജനിക്കുന്നത് എല്ലാ അമ്മമാർക്കും സന്തോഷം ഉള്ള കാര്യം ആണ്, അതില്ലാതെ വന്നാൽ ഇങ്ങനെ ഒക്കെയേ സംഭവ്ക്കൂ…. അർച്ചന ജാനകിയമ്മയെ ന്യായീകരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു….
.
അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി……
ജാനകിയമ്മ കുത്തുവാക്കുകൾ ഇടക്ക് പറയുമെങ്കിലും ഇപ്പോൾ അർച്ചനയ്ക്ക് അതിൽ ഒന്നും വിഷമം ഇല്ല, കാരണം അവൾക്കറിയാം താൻ ഒരിക്കലും ഒരു അമ്മയാകില്ല എന്ന്……..
പക്ഷെ അവരിൽ ഒരുപാട് മാറ്റം വന്നിരുന്നു… മരുമകൾ അമ്മായാകില്ല എന്ന സത്യം അവർ അൻഗീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി….
പതിവുപോലെ ഡ്യൂട്ടിക്ക് പോയ കാർത്തിക്ക് വീട്ടിൽ എത്തുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞിട്ടും എത്തിയിട്ടില്ല…. അർച്ചനയ്ക്ക് ആദി കയറി… കാർത്തിയെ വിളിച്ചിട്ടും കിട്ടുന്നില്ല, ഹോസ്പിറ്റലിൽ വിളിച്ചപ്പോൾ കാർത്തിക് എന്തോ ആവശ്യത്തിന് ബാംഗ്ലൂർ പോയി എന്നാണ് അറിയാൻ കഴിഞ്ഞത്….
.എന്താ ഇപ്പോൾ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഒരു യാത്ര…
അർച്ചന സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചു പ്രാർത്ഥിച്ചു….. ഒന്ന് ഫോൺ എടുത്ത് എന്തെങ്കിലും കാർത്തി ഒന്ന് സംസാരിച്ചാൽ മതിയായിരുന്നു.. ആ ശബ്ദം ഒന്ന് കേട്ടാൽ തനിക്ക് ഇത്രയധികം വിഷമം വരില്ല എന്ന് അവൾക്ക് തോന്നി….
കുറെ സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കാർത്തിക് തിരിച്ചു വിളിച്ചു…. നാളെ വരാൻ കഴിയു എന്നവൻ അറിയിച്ചു….
അടുത്ത ദിവസം രാവില മുതൽ എല്ലാവരും കാർത്തിയെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്…
രാത്രി പത്തുമണിയായിട്ടും കാർത്തി വന്നില്ല, വിളിച്ചിട്ടു കിട്ടുന്നുമില്ല….
ജാനകിയമ്മ അവളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്
എന്റെ കാർത്തിക്കെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാൽ ഞാൻ പിന്നെ ജീവനോടെ ഉണ്ടാകില്ല അമ്മേ….
.
കരഞ്ഞുകലങ്ങിയ കണ്ണുമായി അർചന ഇരിക്കുകയാണ്….. കാർത്തിയെ അന്വഷിച്ചു പോകാൻ വേണ്ടി രാജൻമേനോനും മക്കളും വേഗം വണ്ടി എടുത്തു…. അപ്പോളേക്കും കാർത്തിയുടെ കാർ വരുന്നത് എല്ലാവരും കണ്ടു..
കാർത്തിക്കിന്റെ കൂടെ മറ്റൊരു ആളും കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു….
കാർത്തിക്ക് വണ്ടിയിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ആളിന്റെ കൈയിൽ നിന്ന് കേവലം ഒരു വയസ്‌പോലും ആകാത്ത ഒരു വെളുത്തു തുടുത്ത ഒരു പെൺകുഞ്ഞുണ്ടായിരുന്നു…. ആ കുഞ്ഞിനെ കാർത്തിക്ക് മേടിച്ചു…. ഉറങ്ങിക്കിടന്ന ആ കുഞ്ഞു വേഗം ഉച്ചത്തിൽ കരയുവാൻ തുടങ്ങി….
എല്ലാവരും സ്തബ്ധരായി നിൽക്കുകയാണ്…
അർച്ചന ഓടിച്ചെന്നപ്പോൾ അവൻ കുഞ്ഞിനെ അവളുടെ കയ്യിലേക്ക് കൈമാറി… കൂടെ വന്ന ആൾ കാർത്തിയുടെ വണ്ടിയിൽ കയറി പോയി…
ഇതെന്താ മോനെ…. ഏതാ ഈ കുഞ്ഞു….എന്തൊരു ഓമനത്തം ആണ്… ജാനകിയമ്മ അവന്റെ മുൻപിലേക്ക് വന്നു…
പെട്ടന്നുള്ള അമ്മയുടെ മാറ്റം കാർത്തിയെ ഞെട്ടിച്ചു…
കാർത്തിക്ക് പതിയെ അകത്തേക്ക് കയറി…
സെറ്റിയിൽ അമർന്നുകൊണ്ട് അവൻ ല്ലാവരെയും നോക്കി..
അമ്മേ ഇത്തിരി വെള്ളം വേണം, അവൻ ജാനകിയമംയെ നോക്കി….
അവർ ഓടിച്ചെന്നു വെള്ളം എടുത്തുകൊണ്ട്വന്നു മകന് കൊടുത്തു….
അതിനുശേഷം കാർത്തി എല്ലാവരെയും നോക്കി…
ഇത് വൈഷ്ണവിന്റെ കുഞ്ഞാണ്…. അവൻ മെല്ലെ പറഞ്ഞു….
കാർത്തിയുടെ ഉറ്റ സുഹൃത്താണ് വൈഷ്ണവ്.. എല്ലാവര്ക്കും അറിയാം..പ്ലസ് ടു വരെ അവർ ഒരുമിച്ചാണ് പഠിച്ചത്. മണ്ണാകട്ടയും കരിയിലയും പോലെ ആണ് കാർത്തിയും വൈഷ്ണവും…. . അനാഥൻ ആണ് വൈഷ്ണവ്…. പഠനത്തിൽ മിടുക്കനായ വൈഷ്ണവ് എം ബി എ കഴിഞ്ഞു ഏതോ കമ്പനിയിൽ മാനേജർ ആണെന്നുമാത്രമേ എല്ലാവര്ക്കും അറിയത്തൊള്ളൂ….
എന്നിട്ട് വൈഷ്ണവ് എവിടെ, ഈ കുഞ് എങ്ങനെ നിന്റെ കൈയിൽ വന്നു…. ചോദ്യങ്ങൾ ഓരോന്നായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു….
ജാനകിയമ്മ നോക്കിയപ്പോൾ അർച്ചനയുടെ കൈയിൽ കിടന്നു കുഞ്ഞു ഉറങ്ങി….
വൈഷ്ണവും അവന്റെ ഭാര്യയും സഞ്ചരിച്ച കാർ ഒരു അപകടത്തിൽ പെട്ട്,അവന്റെ ഭാര്യയുടെ വീട്ടിൽ പോയതായിരുന്നു അവർ, ഭാര്യ സ്പോട്ടിൽ വച്ചു തന്നെ മരിച്ചു.. നിറഞ്ഞുവന്ന കണ്ണീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തിക്ക് പറഞ്ഞു…
.
.അയ്യോ മരിച്ചെന്നോ… എല്ലാവരും അന്താളിച്ചു…
ഇവന്റെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞിരുന്നോടാ, നീ എന്നിട്ട് അറിഞ്ഞില്ലേ… Vജിഷ്ണു ചോദിച്ചു….
ബാഗ്ലൂരിൽ ഒരു വലിയ മാർക്കറ്റിംഗ് കമ്പനിയിൽ അസിസ്റ്റന്റ് മാനേജർ ആയിരുന്നു ഇവൻ….. അവിടെ അക്കൗണ്ടന്റ് ആയിരുന്ന മീര എന്ന പെൺകുട്ടിയുമായി ഇവൻ പ്രണയത്തിലായി. അവളെ സ്നേഹിക്കാൻ കാരണം അവളുടെ അച്ഛനും അമ്മയും ചെറുപ്പത്തിലേ അവൾക്ക് നഷ്ടമായതായിരുന്നു…. അമ്മാവന്റെ വീട്ടിൽ ആയിരുന്നു മീരയുടെ താമസം, അമ്മാവന്റെ ഭാര്യ അവളെ ഒരുപാട് ഉപദ്രവിച്ചിരുന്നു… അവരുടെ ശല്യം സഹിക്കാതെ വിഷമിച്ചപ്പോൾ ആണ് വൈഷ്ണവ് അവന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് മീരയെ ക്ഷണിച്ചത്..
ഒരു അനാഥനെ വിവാഹം കഴിക്കാൻ പക്ഷെ അമ്മാവൻ സമ്മതിച്ചില്ല….
അങ്ങനെ എല്ലാവരുടെയും എതിർപ്പ് അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് മീര അവ്വ്ന്റെ ഒപ്പം ഇറങ്ങി വന്നു….
രണ്ടുപേരും സന്തോഷത്തോടെ കഴിയുകയായിരുന്നു…… എന്നെ എന്നും വിളിച്ചു എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അറിയിക്കും…….മീര ഗര്ഭിണിയായതും, അമ്മയായതും എല്ലാം അവൻ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…..
ആക്‌സിസിഡന്റ് ഉണ്ടായ കാര്യം അറിഞ്ഞ ഞാൻ ഇന്നലെ കാലത്തേ വേഗം അങ്ങോട്ടേക്ക് പോകുകയായിരുന്നു…..
വൈഷ്ണവ് എന്നെ കാണണം എന്ന് ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞിരുന്നു….
എല്ലാവരും കാർത്തിയെ നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്..
ഞാൻ ചെന്ന് അവനെ കണ്ടു,അവന്റെ കണ്ടീഷൻ വളരെ മോശമായിരുന്നു…. അവനു സംസാരിക്കാൻ പാടായിരുന്നു..
ഡോക്ടർ ആണ് വിശദമായി എല്ലാ വിവരങ്ങളും പറഞ്ഞത്…..
മീരയുടെ അമ്മാവൻ മരിച്ചുപോയിരുന്നു, മരണാന്തര ചടങ്ങിൽ പങ്കെടുക്കാൻ പോയതാണ് ഇവർ രണ്ടുപേരും…. കുഞ്ഞിനെ സുഖമില്ലാത്തതിനാൽ വേലക്കാരിയെ ഏല്പിച്ചിട്ടാണ് ഇവർ പോയത്… മടങ്ങും വഴി ഇവർ സഞ്ചരിച്ച കാർ ഏതോ ടുറിസ്റ്ബസും ആയി കൂട്ടി ഇടിച്ചാണ് അപകടം ഉണ്ടായത്…
അവന്റെ കുഞ്ഞും അവനെ പോലെ അനാഥയാകരുതെന്നു അവനു ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു…. മറ്റാരെ ഏല്പിച്ചാലും അവനു വിശ്വാസക്കുറവായിരുന്നു…. അതുകൊണ്ട് അവൻ ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞാണ് എന്നെ വിളിപ്പിച്ചത്… എന്റെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവനു വേറെ ഏതൊരു വ്യക്തിയെകാളും അറിയാമല്ലോ..
ഇപ്പോളെങ്ങനെ ഉണ്ട് വൈഷ്ണവിനു…. രാജൻമേനോൻ മകനെ നോക്കി..
ബ്രൈൻഡെത് സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു അച്ഛാ…. കാർത്തിക് വിഷമത്തോടെ പറഞ്ഞു…
എനിക്ക് എല്ലാവരോടും ഒരു കാര്യം സംസാരിക്കുവാൻ ഉണ്ട്, അർച്ചനയ്ക്ക് ഒരിക്കലും ഒരു അമ്മയാകാൻ കഴിയില്ല….ഈ കുഞ്ഞിനെ എന്റെ കൈകളിൽ ഏല്പിച്ചിട്ടാണ് വൈഷ്ണവ് വെന്റിലേറ്ററിൽ കഴിയുന്നത്, അതുകൊണ്ട് ഈ കുഞ്ഞിനെ ഞാൻ എന്റെ കുഞ്ഞായിട്ട് വളർത്തും… അർച്ചനയ്ക്ക് സമ്മതക്കുറവ് ഉണ്ടെന്നു ഞാൻ കരുതുന്നില്ല..
എല്ലാവരും കാർത്തിക്കിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ്… .
ജാനകിയമ്മക്ക് ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും കണ്ണെടുക്കാൻ തോന്നുന്നേ ഇല്ല… എന്തൊരു നിഷ്കളങ്കമായ മുഖം, കണ്ടാൽ അർച്ചനയുടെ കുഞ്ഞാണെന്നേ പറയൂ…
പക്ഷെ മകന്റെ തീരുമാനം..
മോനെ നീ ആലോചിച്ചു പറയണം കാര്യങ്ങൾ.. നാളെ ഒരിക്കൽ നിങ്ങൾക്ക് ഒരു orukകുഞ്ഞുണ്ടായാൽ…… സ്വന്തം കുഞ്ഞു ജനിക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾക്ക് ഈ കുഞ്ഞു ഒരു ഭാരം ആകില്ലെടാ…. രാജൻ മേനോൻ മകനെ നോക്കി ചോദിച്ചു…
ഒരിക്കലും ഇല്ല അച്ഛാ, ഒരു കുഞ്ഞില്ലാത്ത വേദന ആറു വര്ഷം കൊണ്ട് ഞാൻ അനുഭവിച്ചത് എത്രയാണെന്ന് അറിയുമോ അച്ഛാ…..,, അച്ഛനും അമ്മയും നഷ്ടപെട്ട ഈ കുഞ്ഞിനെ ഞങ്ങൾ വളർത്തും….. എന്റെ കണ്ണീരു കണ്ട് ദൈവം എനിക്ക് തന്ന മുത്താണ് ഈ കുഞ്ഞു… ഞങ്ങൾ ആർക്കും ശല്യമാക്കത്തെ എവിടെ എങ്കിലും പോയി ജീവിച്ചോളാം അച്ഛാ ഈ മുത്തിനെയും കൊണ്ട്, അർച്ചന കുഞ്ഞിനെ മാറോടണച്ചു…
കുറച്ചു സമയത്തേക്ക് നിശബ്ദത തളം കെട്ടി നിന്ന് അവിടെ….
ആർക്കും പെട്ടന്നൊരു മറുപടി പറയാൻ പറ്റുന്നില്ല…. കാരണം കാർത്തികിന് ഒരു കുഞ്ഞില്ല, ഒരുപക്ഷെ ദൈവഹിതം ആണോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ സംഭവിച്ചത്, പക്ഷെ എല്ലാവരോടും എന്ത് പറയും…… പല പല വിചാരങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ കൂടി കടന്നു പോയി…
നിങ്ങൾക്ക് സമ്മതം ആണെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഈ കുഞ്ഞിനെ വളർത്തെടാ, അല്ലാതെ എന്ത് പറയാനാ എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് രാജൻമേനോൻ മകനെ അനുകൂലിച്ചു…
കുഞ്ഞിനെ കൊണ്ടുപോയി കിടത്തൂ അർച്ചന… നന്ദിനി അർച്ചനോട് പറഞ്ഞു..
അർച്ചന കുഞ്ഞിനേം കൊണ്ട് സ്വന്തം മുറിയിലേക്ക് പോയി….
ആരുമാരും ഒന്നും പറയാത്ത സ്ഥിതിക്ക് കാർത്തിക്കും മെല്ലെ അവിടെ നിന്ന് പിൻവാങ്ങി…
കാർത്തിക്കും അർച്ചനയുംകുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുകയാണ്… റോസാദളം ആണോ ഇതെന്ന് അർച്ചന ഓർത്തു…
പെട്ടന്ന് കാർത്തിക്കിന്റെ ഫോൺ ചിലച്ചു, അവൻ ഫോൺ എടുത്തുകൊണ്ട് വെളിയിലേക്ക് പോയി..
വൈഷ്ണവ് മരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞു ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് വന്ന വിളിയായിരുന്നു…
വൈഷ്ണവിന്റെ ബന്തുവായി നിന്നുകൊണ്ട് എല്ലാ ചടങ്ങും നിർവഹിച്ചു തിരിച്ചുവന്നിരിക്കുകയാണ് കാർത്തിക്…..
മൂന്നുദിവസം കൊണ്ട് കുഞ് അർച്ചനയുമായി വളരെ അധികം അടുത്തിരിക്കുന്നു….ഇപ്പോൾആര് കണ്ടാലും അവളുടെ കുഞ്ഞാണെന്നേ പറയു….
കൊഞ്ചിച്ചു കൊഞ്ചിച്ചു മതിവരുന്നില്ല രണ്ടാൾക്കും…….
രണ്ട് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം….
ഹേമേ എല്ലാം റെഡി അയോടി, മാമ്പുഴപുളിശേരി കാർത്തിക്ക് ജീവനാണ് എന്നും പറഞ്ഞു ജാനകിയമ്മ കറിക്ക് കടുകുവറുക്കുകയാണ്…
അർച്ചനയും കാർത്തിക്കും തംബുരു മോളും ഇന്ന് ഈവെനിംഗ് ഫ്ലൈറ്റിൽ വരും ദുബായിൽനിന്ന്… അതിനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ ആണ് എല്ലാവരും… വൈകിട്ടത്തെ ഭക്ഷണം എല്ലാം തയ്യാറാക്കി നോക്കി ഇരിക്കുകയാണ് ജാനകിയമ്മ…
അങ്ങനെ 8മണിയോട് കൂടി എല്ലാവരും എത്തി.. അർച്ചനയും കാർത്തിക്കും ഇറങ്ങി വന്നു,അർച്ചന സുന്ദരിയായിരിക്കുന്നു എന്ന് നന്ദിനി ഓർത്തു….
മോനെ….. ജാനകിയമ്മ ഓടിച്ചെന്നു മകന്റെ അടുത്തേക്ക്…
തംബുരുമോൾ എവിടെ….. ജാനകിയമ്മ കുഞ്ഞിനെ തിരഞ്ഞു..
അച്ചമ്മേടെ ചുന്ദരി……. അവർ കാറിന്റെ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിച്ചു…
അനക്കം ഒന്നുമില്ല….. എല്ലാവരും കുഞ്ഞിനെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിൽക്കുകയാണ്….
‘അമ്മ അവളോട് വിളിച്ചപ്പോൾ പറഞ്ഞില്ലേ മാമ്പഴം തരാമെന്നു… അത് മേടിച്ചിട്ടേ അവൾ കാറിൽ നിന്നിറങ്ങാത്തൊള്ളൂ… കാർത്തിക്ക് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവർ വേഗം വീടിന്റെ അകത്തേക്ക് പോയി,..
ഒരു മാമ്പഴവും കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ട് അവർ തിരിച്ചുവന്നു….
കാറിന്റെ ഗ്ലാസ് താഴ്ത്തി അവർ മാമ്പഴം അകത്തേക്ക് കാണിച്ചു….
ഒരു കുഞ്ഞുകൈ പൊങ്ങിവന്നപ്പോൾ എല്ലാവരും നോക്കി…
ജാനകിയമ്മ കുഞ്ഞിനെ പൊക്കി എടുത്തു മാറോടണച്ചു….
മാമ്പഴം കിട്ടിയപ്പോൾ അവളുടെ നുണക്കുഴി കാണിച്ചു അവൾ ചിരിച്ചു….
താങ്ക് യു അച്ചമ്മേ,,, അവൾ കെട്ടിപിടിച്ചു അവർക്കൊരു മുത്തം കൊടുത്തു…
അച്ചമ്മേ ഞങ്ങൾ ഒരു മാസം ഇവിടെ നില്കും, എന്നിട്ട് അച്ഛമ്മയേം കൂടി ആയിട്ടാണ് ദുബൈയിൽ പോകുന്നത്, അല്ലേ അച്ഛാ…. അവളുടെ കലപില വർത്തമാനം കേട്ട് എല്ലാവരും ചിരിച്ചു….
5/5 - (3 votes)

About Author

Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories


Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook

aksharathalukal subscribe

പുതിയ നോവലുകളും കഥകളും ദിവസവും ഇന്‍ബോക്‌സില്‍ ലഭിക്കാന്‍ ന്യൂസ് ലെറ്റർ സബ്‌സ്‌ക്രൈബ് ചെയ്യാം

Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now

©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission

Leave a Reply

Don`t copy text!