” കൊല്ലാൻ വരുന്നവനുണ്ടാകാം… പക്ഷേ, ജീവിക്കേണ്ടത് ഇപ്പോൾ എന്റെ ആവശ്യമാണ്..
ജീവിക്കണം… ഒരിക്കൽ നഷ്ട്ടപ്പെട്ട സ്നേഹതോടൊപ്പം “
മനസ്സിൽ നുരഞ്ഞുപൊങ്ങിയ ചിന്തകൾക്കൊപ്പം ഒരിക്കൽ സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിന് വേണ്ടി താഴ്ത്തി വെച്ച മീശ പതിയെ തടവിയുയർത്തി അവൻ. കൂടെ അവൾക്ക് വേണ്ടി എവിടെയോ ഉപേക്ഷിച്ച ആ രുദ്രഭാവവും അവന്റെ മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.
സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിന് വേണ്ടി വീണ്ടും താന്തോന്നിയിലേക്കുള്ള മടക്കം…!
——————————————————————-
വന്നത് മുതൽ ഒരേ ഇരിപ്പായിരുന്നു അവൾ. മനസ്സിനെ കുത്തിനോവിക്കുന്ന ഒരുപാട് ഓർമ്മകൾ നെഞ്ചിൽ നീറ്റലായി അവശേഷിക്കുമ്പോൾ സമാധാനത്തോടെ ഒന്ന് ഉറങ്ങാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല.
അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ അങ്ങനെ സമാധാനത്തോടെ ഒന്ന് ഉറങ്ങിയിട്ട് വര്ഷങ്ങളായി. വാതിൽ തേടി വരുന്നവന്റെ ഉശിരിനൊപ്പം ഉടുതുണിയഴിച്ചു ഉണർവോടെ നിൽക്കുമ്പോഴും മനസ്സ് പിടക്കുകയാവും. നാടും വീടും അമ്മയും അച്ഛനും.. !
ഓർമ്മകൾ വല്ലാതെ വേട്ടയാടുമ്പോൾ കണ്ണുനീർ കൊണ്ട് പലതും കഴുകിക്കളയാൻ ശ്രമിക്കും.. പക്ഷേ, തോറ്റുപോകും.
അങ്ങനെ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് ഇല്ലാതാകാൻ കഴിയുന്ന ഓർമ്മകളല്ലല്ലോ അതൊന്നും.
മകളുടെ വരവും കാത്തിരിക്കുന്ന അച്ഛന്റെ മുഖം, രാത്രിയെന്നോ പകലെന്നോ ഇല്ലാതെ പ്രാർത്ഥനയും വഴിപാടുമായി മകൾക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കരുതേ എന്ന് മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിക്കുന്ന അമ്മ.
കൺമുന്നിൽ തെളിയുന്ന ചിത്രങ്ങൾ അത്രയേറെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട് കാലങ്ങൾ..
വിയർപ്പ്മണം തിങ്ങുന്ന അഴുക്കുചാലിൽ നിന്നും ഓടിരക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോഴെല്ലാം കൊടുംക്രൂരതക്ക് പാത്രമായിട്ടുണ്ട്.
തുടയിടുക്കിൽ കത്തിമുനയാൽ പോറിയിട്ടുണ്ട് !
അടിച്ചും തൊഴിച്ചും ആനയെ മെരുക്കിയെടുക്കുംപോലെ അവരുടെ ലോകത്തേക്ക് ഒതുക്കിയെടുക്കുകയായിരുന്നു.
അല്ലെങ്കിൽ ഒതുങ്ങാൻ നിർബന്ധിതയാകുകയായിരുന്നു.
ഈ ലോകത്തു നിന്ന് ഇനിയൊരു മോചനമില്ലെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നാൾ മുതൽ മനസ്സിനെ ആ ഒറ്റമുറിയിൽ നിശ്വാസങ്ങളിലേക്ക് അലിയാൻ ശ്രമിച്ചു.
കേറി വരുന്ന മുഖങ്ങൾക്ക് എല്ലാം ഒരു ഛായ ആണെന്ന് തോന്നിയ രാപ്പകലുകൾ.
പലരും സഹതാപം കാണിച്ചു. അവർക്ക് അനുവദിച്ച സമയദൈർഘ്യം വരെ. പിന്നെ ഒരു ചിരി മാത്രം സമ്മാനിച്ചു വാതിൽ കടക്കും. പിന്നെ അടുത്ത ആൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള കാത്തിരിപ്പ്…. ! “
” ദേവു…. ”
രുദ്രന്റെ വിളി കേട്ടായിരുന്നു അവൾ മനസ്സിനെ വേട്ടയാടുന്ന ചിന്തകളിൽ നിന്നും പതിയെ തല ഉയർത്തിയത്.
മുന്നിൽ തന്നെ ശ്രദ്ധിച്ചുനിൽക്കുന്ന നിൽക്കുന്ന രുദ്രനെ നോക്കി ചിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ പരാജയപെട്ടപ്പോലെ ചുണ്ടുകൾ ഒന്ന് വിതുമ്പി.
പിന്നെ വീണ്ടും തല കുമ്പിട്ടിരിക്കുമ്പോൾ അവൻ പതിയെ അവൾക്കരികിൽ ഇരുന്ന് ആ കയ്യിൽ ഒന്ന് മുറുകെ പിടിച്ചു.
” ദേവു….. എനിക്കറിയാം… നിനക്ക് പെട്ടന്ന് ഒരു മാറ്റം സാധ്യമല്ലെന്ന്. അത്രയേറെ ഈ കാലം കൊണ്ട് നീ അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്. ജീവിതത്തിൽ നഷ്ട്ടങ്ങൾ മാത്രം കൈമുതലായ ഒരുവൾക്ക് മനസ്സിനെ ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് മാറ്റിയെടുക്കാൻ സാധിക്കില്ലെന്ന്. പക്ഷേ, ശ്രമിക്കണം… എല്ലാം മറക്കണം. ഒന്നും… ഒന്നും ഓർക്കാതിരിക്കാൻ കഴിയണം. നിന്നെ തളച്ചിട്ട ലോകത്തു നിന്നും ഇപ്പോൾ നീ സ്വാതന്ത്രയാണ്. നഷ്ട്ടപ്പെട്ട കുറെ വർഷങ്ങൾ, അതൊരിക്കലും നമുക്ക് തിരികെ ലഭിക്കില്ല.. പക്ഷേ, ഇനിയുള്ള കാലം ആ പഴയ ദേവുവായി വേണം എനിക്ക് നിന്നെ .. നിനക്ക് ഒന്നും നഷ്ട്ടപ്പെട്ടിട്ടില്ല.. ഒന്നും.. “
അവന്റെ വാക്കുകൾ അവളുടെ നെഞ്ചിലേക്ക് കുളിരായ് പെയ്തിറങ്ങുമ്പോഴും മനസ്സ് പിടിതരാതെ സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു…
ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ലെന്ന് സ്വയം ഉൾകൊള്ളാൻ ശ്രമിക്കുംതോറും മനസ്സ് നോവോടെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു
നീ പിഴച്ചവൾ ആണെന്ന്….. നീ കളങ്കപ്പെട്ടവൾ ആണെന്ന്… ഒരിക്കൽ സ്നേഹിച്ചവന് വേണ്ടി കാത്തുസൂക്ഷിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലാതെ നീ അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഒരു ജീവിതം കൂടി നശിപ്പിക്കുകയാണെന്ന്… “
അവൾ നിറഞ്ഞ കുറ്റബോധത്തോടെ അവന്റെ കൈ എടുത്ത്മാറ്റുമ്പോൾ എവിടെയോ പ്രതീക്ഷ അസ്തമിക്കുന്നവന്റെ നീറ്റലുണ്ടായിരുന്നു അവനിൽ.
” ദേവു…. വന്നത് മുതൽ നീ ഇതേ ഇരിപ്പാണ്. ഒരു വാക്ക് പോലും മിണ്ടാതെ.. നിന്നെലേക്ക് ഒന്ന് മടങ്ങാൻ കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്ന മകനുണ്ട് അപ്പുറത്ത്. ഇനിയും അവന് ഒരു അമ്മയുടെ സ്നേഹത്തെ നിഷേധിക്കരുത്.
ഒരു കുഞ്ഞിന് കിട്ടാതെ പോയ ബാല്യം.. അത് മൂലം അവന്റെ മനസ്സിനേൽക്കുന്ന മുറിവ്. ഇതൊക്കെ അനുഭവിച്ചവർക്കേ മനസ്സിലാകൂ… അങ്ങനെ നിഷേധിക്കപ്പെട്ട, അവഗണിക്കപ്പെട്ട ഒരു ജന്മ്മാണ് ഈ ഞാനും… എല്ലാവരും ഉണ്ടായിട്ടും ആരുമില്ലാത്തവനെ പോലെ..
വേണ്ട.. ഇനിയും അഭിക്ക് അങ്ങനെ ഒരു ജീവിതം ഉണ്ടാകരുത്. ഒരു അമ്മയുടെ വാത്സല്യം, കരുതൽ, സ്നേഹം, തലോടൽ എല്ലാം അവൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്.
നീ അമ്മയാണെന്ന് അവനിപ്പോൾ അറിയാം…. ഞാൻ അവന്റെ ആരൊക്കെയോ ആണെന്നും പക്ഷേ, ഇതുവരെ അവൻ ചോദിച്ചിട്ടില്ല അവന്റെ അച്ഛൻ ആരാണെന്ന്. നിനക്ക് മാത്രം പറയാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ഉത്തരമാണത്.
പക്ഷേ, ഇപ്പോൾ നീ ഒന്നും പറയണ്ട.. ആദ്യം നിന്റെ മനസ്സിന്നു ശാന്തമാകട്ടെ.. നീ ഈ ലോകവുമായി പൊരുത്തപ്പെടട്ടെ. നീ ഒക്കെ ആണെന്ന് തോന്നുമ്പോൾ അവന് നൽക്കാനെങ്കിലും നീ എനിക്ക് ഒരു ഉത്തരം തരണം…. അവന്റെ അച്ഛൻ ആരാണെന്ന്. “
അവളുടെ അമ്പരപ്പ് നിറഞ്ഞ നോട്ടത്തിൽ നിന്നും മുഖം തിരിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ എഴുനേറ്റ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
വാതിൽക്കൽ എത്തുമ്പോൾ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞുനിന്ന് കൊണ്ട് അവൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു
” ദേവു… നീ ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആകൂ…. മനസ്സും ശരീരവും ഒന്ന് തണുക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഒന്ന് ഉഷാർ ആകും… അപ്പോഴേക്കും .ഞാൻ കഞ്ഞിയെടുത്തു വെക്കാം…
പിന്നെ സലീം ഇക്കാ പറഞ്ഞുകേട്ട ഒരു പേരുണ്ട്… സാറ…..
ആ പേര് കൂടി നിന്റെ മനസ്സിലേറ്റ ദുഷിച്ച ചിന്തകൾക്കൊപ്പം ഒഴുക്കിക്കളഞ്ഞുവേണം ഈ റൂമിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരാൻ…
ഇന്നലെ വരെ നീ ആരായിരുന്നു എന്നല്ല…. ഇന്ന് മുതൽ നീ ദേവയാനിയാണ്….
ഇന്നലകളിലെ സാറയിൽ നിന്നും വീണ്ടും പഴയ ദേവുട്ടിയിലേക്കുള്ള യാത്ര. ! “
ആ വാക്കുകൾക്കൊപ്പം അവളെ നോക്കി ഒന്ന് മന്ദഹസിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ പതിയെ പുറത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ അവൾ യാന്ത്രികമായി ബാത്രൂം ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.
ബത്റൂമിലെ ഷവറിനു ചോട്ടിൽ എത്ര നേരം നിന്നു എന്നറിയില്ല. മനസ്സ് തണുക്കുംവരെ നിറുകിലേക്ക് വീണ് ശരീരത്തിൽ പരക്കുന്ന വെള്ളത്തിൽ എല്ലാം ഒഴുകിക്കളയാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു അവൾ.
ഒരുപാട് കരഞ്ഞു.. മനസ്സൊന്നു തണുക്കുംവരെ.
കുറെ നേരത്തെ ആ നിൽപ്പിനു ശേഷം സാവകാശം തല തുവർത്തി പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ അവൾക്ക് ഉടുക്കാനുള്ള ഡ്രസ്സ് ബെഡ്സിൽ ഇരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അവൾ അതെടുത്തു നോക്കികൊണ്ട് നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർക്കുമ്പോൾ മനസ്സൊന്നു വിങ്ങി.
അതുമുടുത്തു കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലത്തൊരു ആശ്ചര്യമായിരുന്നു. ഒരു നേരം കൊണ്ട് താൻ ഒരുപാട് മാറിയോ… ഇന്നലെ വരെ വേശ്യ ആയിരുന്നവൾ…. ഇന്നിപ്പോ…..
വട്ടപൊട്ടില്ല… ചുണ്ടിൽ ഛായമില്ല…. പൊക്കിൾചുഴി കാണിച്ച് ആരുടേയും കണ്ണുകളെ മോഹിപ്പിക്കണ്ട….. ചുണ്ടിൽ വശ്യത വരച്ചിടേണ്ട.. കണ്ണുകളാൽ കാമിക്കാൻ വരുന്നവരെ വശീകരിക്കേണ്ട… അതേ.. ഒരു നേരം കൊണ്ട് താൻ ഒരുപാട് മാറിയിരിക്കുന്നു….
പക്ഷേ, .. “
വീണ്ടും ഓർമ്മകൾ വേട്ടയാടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ അവൾ കണ്ണാടിക്ക് മുന്നിൽ നിന്നും പതിയെ പിൻവലിഞ്ഞു പുറത്തേക്ക് നടന്നു.
—————————————————————
മൂന്നാലു ദിവസങ്ങൾ പെട്ടന്ന് ഓടിമറഞ്ഞു.. അവളിൽ ചെറിയ ചെറിയ മാറ്റങ്ങളും രുദ്രന് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
അന്ന് രാത്രി തുറന്നിട്ട ജനൽ വഴി നിലവിലേക്ക് നോക്കി ഇരിക്കുന്ന അവൾ രുദ്രൻ അടുത്തു വന്നത് അറിഞ്ഞില്ല..
അവൾക്കരികിലെത്തി പതിയെ അവളുടെ തോളിൽ കൈ വെക്കുമ്പോൾ ഞെട്ടലോടെ അവൾ പിടഞ്ഞെഴുനേൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചു.
പക്ഷേ, പിന്നിൽ രുദ്രൻ ആണെന്ന് അറിഞ്ഞപ്പോൾ നെഞ്ചിൽ തങ്ങിനിന്ന ശ്വാസം ഒന്ന് എടുത്ത് വിട്ടുകൊണ്ട് അവൾ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് തടവി.
” എന്താടോ പേടിച്ചോ… ഇനിയും വേറെ വേണോ ഈ പേടി… ” എന്നും ചോദിച്ചു പുഞ്ചിരിക്കുന്ന അവനെ ഒന്ന് നോക്കികൊണ്ട് അവൾ പതിയെ ചുവരിലേക്ക് ചാരി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ പതിയെ വീണ്ടും നിലാവിലേക്ക് നോക്കി നിന്നു.
” മോനെ കാത്തിരിക്കുകയാവും അല്ലെ ഉറങ്ങാൻ… അവൻ അങ്ങനാ.. ബുക്സിലേക്ക് ഇരുന്നാൽ പിന്നെ എഴുന്നേൽക്കുന്നത് എപ്പോൾ ആണെന്ന് പോലും അറിയില്ല. ഇപ്പോൾ ഇയാൾ ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് നേരത്തെ കിടക്കുന്നത് തന്നെ. അമ്മയുടെ ചൂടേറ്റ് ഉറങ്ങാൻ അവനുമുണ്ടാകില്ലേ ആഗ്രഹം.. “
അവൾ അതിന് പ്രതികരണം എന്നോണം വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിക്കുമ്പോൾ രുദ്രന്റെ മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞുനിന്ന ആ ചോദ്യം അവൻ ഒരിക്കൽ കൂടി ചോദിച്ചു,
” ദേവൂ… അന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ച ഒരു ചോദ്യമുണ്ട്.. ഇപ്പോൾ നിനക്ക്, നിന്റെ മനസ്സ് ഒക്കെ ആണെന്ന് അതിനുത്തരം ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.
അഅഭിയുടെ അച്ഛൻ…… “
മുന്നേ ആ ചോദ്യം കേട്ടതിനാൽ ആവണം ഇപ്പോൾ അവൻ ആ ചോദ്യം വീണ്ടും അവർത്തിച്ചപ്പോൾ അന്നുണ്ടായിരുന്ന ഞെട്ടലോ അമ്പരപ്പോ അവളുടെ മുഖത്തു കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല അവന്.
എന്നാലും പ്രതീക്ഷയെന്നോണം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ ഒന്ന് ദീര്ഘമായി നിസീസിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…
” അഭിയുടെ അച്ഛൻ.. ഒരു പെണ്ണിന് മാത്രം പറയാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ചോദ്യം.
പക്ഷേ, അതിന് മുന്നേ ഒരു സത്യം കൂടി രുദ്രേട്ടൻ അറിയണം…. “
അവളുടെ മുഖവുരയുള്ള സംസാരം കേട്ട് അമ്പരപ്പോടെ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുമ്പോൾ അവൾ ഒന്ന് ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് നിലാവിലേക്ക് നോക്കികൊണ്ട് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
” ഞാൻ…. ഞാൻ അഭിയുടെ അമ്മയാണ്… എന്റെ മോൻ ആണവൻ..
പക്ഷേ,, പക്ഷേ, അവനെ പ്രസവിച്ചത് ഞാൻ അല്ല.. !!!!! “
( തുടരും )
ദേവൻ
മുൻഭാഗങ്ങൾക്കായി ഈ ലിങ്കിൽ പോവുക
Title: Read Online Malayalam Novel Saara written by Mahadevan
About Author
Unlock Your Imagination: Start Generating Stories Now! Generate Stories
Get all the Latest Online Malayalam Novels, Stories, Poems and Book Reviews at Aksharathalukal. You can also read all the Latest Stories in Malayalam by following us on Twitter and Facebook
Hey, I'm loving Kuku FM app 😍
You should definitely try it. Use my code LPLDM59 and get 60% off on premium membership! Listen to unlimited audiobooks and stories.
Download now
©Copyright work - All works are protected in accordance with section 45 of the copyright act 1957(14 of 1957) and shouldnot be used in full or part without the creator's prior permission